Mijn verslag afgelopen 8 weken van de longrevalidatie

Hallo,
Ik wil jullie graag laten weten hoe het mij de afgelopen tijd is vergaan, dit dmv blogs die ik voor mijn familie had gemmakt.
Ook kun je lezen hoe goed het gewoon is om te bwegen, en voor degenen die nog moeten revalideren is het een steuntje.
Ik ben begonnen met een longfunctie van 21% zit nu op 31% maar omdat de rest van mn longen zo goed zijn mag ik weer werken voor 20 uur!!
Ik ben dus gewoon gelukkig nu en wil dat graag met jullie delen

liefs hilda


de start

Vandaag was de start van mn revalidatieprogramma.

Om 10 uur begonnen we met volleybal,(ben al zo'n balspelpersoon ) maar goed ik wilde een goede start maken dus ik ging ervoor en zowaar wist ik enkele ballen te raken, na een 20 minuten werd me wel duidelijk dat ik hier niet voor zweetvoeten zit en kreeg ernstige ademhalingsproblemen, na een 5 minuten pauze kon ik echter wel weer wat minder fanatiek meedoen, eenmaal een ritme gevonden heb ik toch het hele uur kunnen volmaken
Hier volgde een pauze van een half uur (welke ook zeer nodig was).
Weer tot rust gekomen ging ik naar de fittnessruimte waar ik cardiotraining kreeg, en ik begon met 10 minuten fietsen op 40 watt en heb bijna 2 kilometer gefietst, daarna moest ik op de loopband, dat is wennen zeg!!toen ik de slag te pakken had heb ik 17 minuten gelopen op steile heuvelstand 2  en 2,5 a 3 kilometer per uur.ging best goed, daarna op de crosstrainer, die was wel even wennen maar wederom erg lekker, ook deze hield ik 12 minuten vol, redelijk uptempo daarna nog even wat rek en strekoefeningen douchen en naar huis.
Al met al vind ik van mezelf dat ik gezien de omstandigheden redelijk tot goed gepresteerd heb, en ben benieuwd hoe zich dat voortzet.Ben nu in ieder geval bek af en ik voel spieren die ik al erg lang niet gevoeld heb!!

moiiiiiiiiiiiiii 

Grote K dag
4 Jan, 14:59 
Vandaag moest ik weer revalideren en bij het opstaan wist ik al dit word een Kdag het stormde en regende en ik moest op mn brommertje naar Beatrixoord, nou tegen dit weer is geen regenjas bestemd hoor!! Ik waaide bijna van de weg en kwam na drie kwartier zeiknat aan, moest ik ook nog uitbeelden in klei hoe ik me voelde!! Werd me dus een kunstwerk vol venijn, ik zie, zei de socio pedagoog dat je geagiteerd bent, wie ik?? ik ben bloedlink pas maar op! Nadat ik m,n homp klei weer een beetje verfraaid had mocht ik gaan fietsen, een half uur op 35 kilometer p.u dit ging wel redelijk daarna nog even 10 min rustig uitfietsen op 25km p.u. Na even een  mocht ik weer richting zwembad, dit is doorgaans mijn favoriet alleen de thermostaat was stuk dus het water was ipv de gebruikelijke 32 graden nu iets van 25 graden kon er ook nog wel bij, mn humeur werd alsmaar beter(NOT) maar goed ik heb me vrouwmoedig door de oefeningen heen geslagen wat me echt tegenviel. Na een heerlijke warme hete douche kon ik weer door de regen naar huis en ik ben echt blij dat ik morgen even niet hoef, ik wist dat het zwaar zou zijn, maar zo zwaar als het nu gaat had ik niet verwacht.
Maar ik zal doorzetten, en als de zon nu gaat schijnen gaat het ook een stuk beter.

toedels Hilda 
doeiiiiiiiiiiiiiiii 
 
Alles went, behalve...........................zadelpijn!!
9 Jan, 10:52 
Zo de tweede week is begonnen!
eerst een half uur fysio, en ik kreeg te horen dat ik veel ontspannender moest bewegen(jantje rechtop monique! )Dit werd mij gedemonstreerd dmv wat voorbeelden, ik moest een beetje als een neger  met een stereo op zn nek gaan lopen, voelde erg natuurlijk aan!!(NOT).
Daarna een gesprek met de longarts, waarin ik mn twijfels over de diagnose uitsprak(30% longfunctie)Ze vertelde me dat de diagnose wel klopt alleen dat ieder mens anders reageert, de een zit idd in de rolstoel en de ander funcioneert nog redeleijk, en god zij dank behoor ik tot de laatste groep!Na mijn medicatie bij langs gelopen te hebben kon ik weer naar het zwembad waarin we een pyramidetraining kregen 5 min snel in bad lopen 1 min rust vervolgens 4 min, 3min,2min,1min, en dat weer herhalen, zwaar maar wel te doen.
Toen groepsbehandeling (kletsen over je ziekte en ervaringen) en daarna gingen we buiten lopen, ik had me aangemeld voor een half uur, en dat viel me een partij tegen, de eerste tien minuten gingen nog wel maar daarna was het even lopen even stilstaan, en daar word je zo verdrietig van . Ik vroeg aan de sociotherapeut waarom ze me niet gewaarschuwd had,hierop vertelde ze dat dit de manier is om snelle mientjes te laten ervaren dat je wel alles kunt willen, maar het ook moet kunnen, en dat je je energie wat beter moet verdelen zodat je langer dingen vol kunt houden!!En dat snapte ik ook wel maar het is zo frustrerend,en ik moet daar echt wat mee doen, kalmer zijn, relaxter en ontspannen Maar goed hoe vaker ik tegen dingen op loop hoe sneller ik iets leer hoop ik dan maar.
En hieruit blijkt dus maar weer dat het echt geen kattenpis is om te revalideren en 40 jaar van gewoonte's los te laten!
Maar het komt wel weer goed zo dit wa het weer voor nu doeiiiiiiiiiiiiiii


PS wat de titel aangaat, ik vond hem zo leuk hahahaha 
mazzellllllllllllllll 
Meer... 

Het gaat best goed!
11 Jan, 15:31 
Eigenlijk gaat het best goed met de revalidatie, als ik maar niet loop te stressen of tegen mezelf en mn gevoel inga , dat was de wijze les die mij deze week ten deel is gevallen, in eerste instantie had ik zoiets van ik zal, ik moet, ik wil.Inmiddels is dit doel een beetje bijgesteld, als ik rustig aan doe kan ik straks meer, maar zoals voorheen zal het niet meer worden, en ik geloof dat dat besef nu een duidelijkere vorm heeft gekregen. maar is mijn leven dan minder?? Ik hoop en denk van niet, wel bewuster!
Mag vanaf dinsdag een aantal pufjes minder nemen( neem er nu 30 per dag!) waaronder twee van de de gevreesde prednison bevattende puffers  En als dat goed gaat de week erop weer 2 minder en als dat goed gaat ......
Dus wie weet over een week of 4 nog maar twee van die rotpufjes.De andere puffers blijft voorlopig nog maar eindelijk van die prednisolontroep af( en hopelijk van die kin )Afvallen gaat ook goed alleen erg langzaam , maar goed Rome is ook niet in een dag gebouwd.
Verder blijk ik sporten gewoon leuk te vinden!!! en dat verbaasd me echt, maar goed beter voor mij natuurlijk,
De winst deze week;Niet 1 aanval
Kon zelf iets zwaars doorsnijden,en mn blaascapaciteit van 150 naar 220/240.Heb deze week echt voldoening van de revalidatie, super dus!!!

doeiiiiiiiiiiiiiiii 

Het gaat maar door!
17 Jan, 19:45 
Alweer de derde week!, Maandag ging erg goed, ik heb 1 kilometer! gelopen , en was er erg trots op, daarvoor hadden we gezwommen weer een looptrainig in het water en ook dat ging redelijk, mn medicatie is idd weer naar beneden gegaan en heb vandaag(17 jan)het idee dat dat mischien iets te snel gaat , loop weer veel te puffen dus maar even aangeven morgen.
Vandaag moest ik sporten in de sporthal , keuze tussen badminton tafeltennis en een soort van bowlen, dit werd om het kwartier gewisseld, en ging best goed alleen dodelijk vermoeiend! toen groepsbehadeling en daarna cardiofittness, ja en daar ging het dus een beetje fout, Hiltje dacht dat ze wel even een flinke spurt op de loopband kon doen(overmoed?)en tijdens het lopen ging het wel, maar toen ik stilstond kreeg ik het erg benauwd, en ik raak daar zo gefrustreerd van, gewoon lopen, waar hebben we het over, jaja de acceptatie is af en toe ver te zoeken.Het probleem is dat ik soms echt niet voel dat ik te ver ga, of te laat voel dat het fout gaat, Er is dus ook besloten dat ik met 9 weken niet klaar ben ben ik best verdietig over maar heb net van Monique een preek gehad en een telefonische schop onder mn kont dat dit gewoon het beste is, en dat weet ik ook wel maar was toch teleurgesteld.
positief is dat ik weer 1 kilo kwijt ben
Ach even een nachtje goed slapen en morgen ben ik weer vrolijke Hillie,

Lopen tot ik een ons (75 kilo graag!) weeg..........

                                                                                                                                                                                                                          24 Jan,  20.00
Deze week van de revalidatie staat in het teken van lopen, hoe loop je?, hoe adem je?, ben je bewust van je houding etc
Dan denk je waar hebben we het over ? lopen? dat doen we toch even, nou niet dus!
Als ik ongedoseerd ga lopen houd ik het nog geen 20 meter vol, terwijl als je je concentreert op je houding en ademhaling je een kilometer kunt lopen, dat bewust worden van je houding en ademhaling moet een natuurlijk proces worden, maar mennnnnnnnnn wat gaat het moeizaam.
Ook moet ik me niet meer aan mn omgeving aanpassen qua snelheid en ritme, maar de omgeving aan mij, en daar blijf ik toch enigszins moeite mee houden.Het geeft je een gevoel van onmacht ofzo, en ik weet wel dat ik me hier aan moet houden wil ik weer de vrijheid krijgen om alles te doen, maar de knop is nog niet helemaal om.
Het traplopen daarentegen had ik binnen een minuut door en het was geweldig, ik heb in een keer 4 trappen naar boven kunnen lopen en was maar lichtelijk moe en niet buiten adem, en dit alleen maar door op de ademhaling en houding te letten!
Ook moesten we in het zwembad lopen en dat was heerlijk, en ook daar raakte ik niet buiten adem, alleen het lopen buiten gaat niet zoals ik wil, bijkomend probleem is daar dat ik niet meer weet hoe ik moet ademen en in paniek raak, hier gaan we dus ook echt aan werken.
De medicatie( met prednisolon) is echter wel weer terug gezet, het was toch te snel achteraf, maar goed je moet blijven proberen.
Al met al denk ik deze week weer veel te leren in de revalidatie, en ben zeker nog steeds enorm gemotiveerd..

kus Hilda

1 Feb, 19.32
We doen het toch maar even...........

Ja alweer week 5!
Ik merk dat alles een stuk gemakkelijker gaat en wen aan het feit dat ik astma heb, en ook ben ik mn paniekreactie tijdens een aanval redelijk de baas.
Ook Marc heeft zich redelijk aan weten te passen aan het leven met een astma patiënt, en begint nu kleine dingen te herkennen waardoor het voor hem en mij makkelijker word om elkaar te helpen zonder het alsmaar moeten vragen, dit maakt dat we allebei weer wat ontspannender met de situatie omgaan, en er zowaar de spot mee kunnen drijven, dit maakt het luchtiger ;-) en we merken dat we het een duidelijke plaats in ons leventje kunnen geven!
We zullen ook wel moeten want helaas gaat dit niet meer over en nu we aan dit gegeven toe kunnen geven is er ook weer ruimte voor andere dingen, we gaan weer samen musiceren, ik ga weer uit en we kunnen weer genieten van elkaar en het leven.
Wat een winst!
Enne loop nu 1800 meter ahum................

toedels Hiltje de hijger 

                                                                                                                                                                                                                        12 Feb  18.37
Scheveningen here we come....................

Mo en ik zijn heerlijk uitgerust uit Scheveningen teruggekomen, we hebben erg lekker gegeten en we zijn naar het casino geweest en we hebben geshopt en lekker gelezen, heerlijk!!
Helaas werd ik vanochtend zo ziek als een hondje wakker, overgeven en erg erg eerg benauwd, naar de dokter toe en die melde me dat het om een virus ging, Ben ik dus niet blij mee want dat word niet revalideren deze week!!
Maar goed , het is niet anders dus maar veel lezen, goh wat vervelend;-)

Geen kus dit keer, het hijgend Hiltje
Feb 13.24
Ik kom terug hahaha............

Vandaag had ik een afspraak bij de Ardyn samen met het locatiehoofd Els, mennnnnnnnn wat zag ik ertegenop.
Gisteren was me nl door de longverpleegkundige vertelt dat ik waarschijnlijk niet meer mn oude werk zou kunnen doen, ik ging daartegen in en vertelde dat wat ik nu doe op de revalidatie(al die uren bewegen) mijn inziens zwaarder waren dan mijn werk omdat ik daar naar eigen inzicht en tempo  mn ding kan doen, ik moest niet te optimistisch zijn blabla en nog wat gezeur over mn jeugd en het ging maar door blablabla,
Het gevolg was dat ik er erg verdrietig weg kwam, en dus best opzag tegen het gesprek met Ardyn.
Vanmorgen met loden benen naar het gesprek, wel binnen 2 minuten was mn rotgevoel weg want de prognose was volgens de longarts(en mijn gevoel) juist heeeeeel positief en de verwachting is dat ik nu nog een aantal weken revalideer maar daarbij ook weer ga werken!!
Nou is dat goed of is dat goed??
Ging met een enorm licht gevoel (helaas weer figuurlijk;-))naar huis, wat ben ik blij dat ik uiteindelijk toch voor de revalidatie gegaan ben , behalve het psychologische aspect( vind ik erg zwaar) zou ik het zo weer doen......dus Hiltje is erg happie de pappie.

toedeltjes Hiltje