Mijn revalidatie in Roosendaal
08-07-2015 om 18:26 uurSinds vorige week ben ik bezig met revalideren. In t programma zit fysio, ergo, maatsch werk en dietist.
Zou jullie n beetje op de hoogte houden, vandaar dit topic :)
Vorige week gestart met 2x fysio en 1x ergo. Bij fysio gestart met ah oefeningen, tijdens inspanning bv als ik ka wordt. Vanwege de warmte nog niet getraint, maar wel extra testen gedaan. Gefietst, ging opzich best goed wel heb ik n te hoge hartslag in rust(rond de 120). Mn sat bleef nagenoeg gelijk tussen de 95-97%, prima dus.
De testen op kracht waren gelijk als bij de intake, mn spierkracht is zwak. Eigenlijk alle spiergroepen. Daar gaan we aan werken.
Vandaag getraind op kracht in benen en armen. Gefietst en traplopen. Was al met al best een hele inspanning, merk dat ik nog wel even te gaan heb om iets te doen zonder ka te worden. Kreeg nog oefenigen voor thuis....
Bij de ergo kreeg ik als huiswerk om een weeklang op te schrijven wat ik deed en dat hebben we vandaag deels bespoken. Heb vlgs de ergo n goed ritme en wissel activiteit en rust af. Volgende week weer verder met analyseren.
Vandaag ook een gesprek bij maatschappelijk werk gehad, dacht eigenlijk t niet nodig te hebben maar er zijn verschillende zaken waar we mee aan de slag gaan. Prima!
Dan ook nog een intake bij de dietiste. Ze deed een meting hoe de verhoudingen zijn, spieren, vet ed. Nu blijkt dat mn spiermassa ver boven t gemiddelde zit! Zo raar dat ik dan toch zo weinig kracht heb, dat ga de vrijdag de fysio eens vragen!
Verder bespoken dat ik meer eiwitten moet/mag eten, heb tips gekregen en dat ga ik eens uitproberen allemaal. Hier hanteren ze de regel dat je tijdens reva n 1/2 x meer eiwitten nodig hebt dan normaal. Ook na de training iets eten met veel eiwitten om t spierherstel te bevorderen.
Naja, al met al een goede gestart kunnen maken.
Ik heb natuurlijk geen long reva gehad maar hart reva, maar ik denk dat dat niet zoveel verschil is. Ik stond vaak op het punt om het op te geven. Ik heb veel gehuild en depressief geweest in die periode maar uiteindelijk kwam ik er sterker uit. Nu na een jaar van revalidatie en psychiatrisch hulp kan ik zeggen dat ik weer aan mijn leven kan beginnen. Ik wens je veel succes en huilen, tegenslagen en depressieve gevoelens horen erbij! Ik zal voor je duimen dat je door mag want zo te horen heb je het heel hard nodig. ;)
Het was niet mijn bedoeling je te verplichten er hier over te schrijven als je dat liever niet wilt hè? Revalideren (en reïntegreren trouwens ook), is zwaar. Niet alleen lichamelijk maar in je hoofd misschien nog wel veel meer. *knuffel* en sterkte iig!
heel veel sterkte milly voor het gesprek morgen.
succes en sterkte bij het gesprek morgen.
knuffels
Dank jullie wel allemaal!
We hadden dus begin van de week n gesprek......... Nu is t zo dat t allemaal wat moeizaam gaat met de reva maar ook in ons gezin. Ze moeten vaak mee in mijn tempo en afspraken, wat tot behoorlijke spanningen heeft geleid. Nu is in korte tijd veel veranderd, postief in de vorm van meer hulp en begrip ed. Heb ervaren dat als je eerlijk praat over alles wat je bezighoud, er gelukkig wel luisterende oren zijn. Ik ben zo bezig geweest om al mijn frustratie en verdriet te verstoppen voor anderen, dat ik me heel alleen heb gevoeld.
Toch heb ik in mn hoofd tijd nodig om alles te plaatsen, t heeft me wel erg geraakt.
Eigenlijk was er sprake van dat ik de reva zou moeten stoppen, zulke spanningen werken tegen. Vind t wel jammer dat zulke ziekte gerelateerde dingen n reden zijn om te stoppen. Hoort mi bij t hele proces, maar mss heb ik t mis.
Toch mag ik deze periode van ong 3 maanden wel gewoon afmaken. Waar ik erg blij mee ben! Daarna ga ik verder hier bij n fysio met trainen. Blijf wel terugkomen bij de rev arts, mogelijk volgt er nog een rev periode als alles weer stabieler is en er weer verdere doelen onstaan zijn.
Weten jullie hoe t n beetje in elkaar steekt........ Mijn ervaring is dat revalideren hard werken en confronterend is, idd ook in je hoofd zoals jullie aangaven!!
@Daantje, ik voel me niet verplicht maar vorige week vond ik t moeilijk om t hier neer te schrijven. Nu alles 'geland'is en ik niet meer zo verdrietig ben kan ik t beter onder woorden brengen...
Hallo Milly,
Wat knap dat je je frustratie en verdriet onder woorden hebt kunnen brengen en nog fijner dat er mensen waren die echt naar je konden luisteren.
Prima dat er plannen gemaakt worden en dat je ruimte krijgt om op je eigen manier en in je eigen tempo te revalideren.
Groetjes,
Spirit
Lieve Milly,
Knap dat je het hier durft te verwoorden. Is vast voor veel mensen een steun dat je zo eerlijk bent en aangeeft dat het niet altijd rozengeur en manenschijn is tijdens een reva.
Wel heel sneu voor jou, zacht uitgedrukt...
Wens je kracht en moed om verder te gaan..
Dikke knuf
Dank jullie wel, voor de meelevende woorden!
Ondertussen weer n paar weken verder........... En genoeg met jullie te delen! Heb n paar goede weken achter de rug, waarin ik ook echt prima kon trainen. Krachtraining tot ik t voelde in mn spieren, fietsen tot ik te moe werd/mn hartslag max was. Voelt zoveel beter dan te moeten stoppen omdat de benauwdheid te hefig wordt. Klinkt gek, maar heb er gewoon van genoten!! Merk dat ik sterker ben geworden en er zijn n paar kilo's af. Zo fijn!!
Had opgebouwd bv 10 min fietsen op 40 watt, de laatste tijd intensief getraint 30/60 watt afgewisseld n halve minuut. Verder 20x opstaan van n stoel, trainen met halters van 2 kilo en verschillende krachtoefeningen met armen en benen. Voor t uithoudingsvermogen deden we badminton en overgooien met n kilobal. Ook hele practische ah technieken, voor tijdens zware inspanning of bukken ...
Sinds vorige week is de benauwdheid weer de maatstaaf, was erg verkouden geworden en mn longen hebben het er duidelijk zwaar door.. Dus weer aangepast trainen naar wat mogelijk is. Vandaag was t best pittig en had ik daar n aanval na te intensief fietsen, was iets verkeerd gegaan bij t instellen van de fiets.
Ook bij ergotherapie flink aan de slag geweest. Heb me eigengemaakt hoe ik n oefenschema opstel voor lopen/wandelen, hoe te handelen bij n terugval en weer op te bouwen ed. Ook voldoende rust nemen na n activiteit zodat de batterij niet te leeg raakt maar tijdig even opgeladen wordt. Het geeft n goed gevoel daar controle over te hebben. Maar ook leren vragen om hulp, wat ik heel moeilijk vond. En eigenlijk, door zoveel te praten over waar ik tegenaan liep, tips, hulp en advies gekregen om zelf de hand te hebben op mn ziekzijn en niet andersom. Het is n onderdeel geworden van mn leven waar ik, met vallen en opstaan, mee uit de voeten kan! Al t verdriet en frustratie waren onderdeel van t proces van bewustwording en toch ook acceptatie!
Daarom ben ik klaar bij de ergotherapie! Had vandaag de laatste afspraak..... Thuis oefen ik nog wel voor de kracht in mn handen met n soort klei(poeti) om de spieren in mn handen en polsen te trainen. Ook heb ik wat hulpmiddelen die k gebruik bij bereiden van maaltijden ed.
Bij de fysio ga ik verder tot er weer n bespreking is van het team, over 2 weken.
Wow, wat een goede berichten! Goed dat je ondanks dat het niet goed gaat, toch probeert te bewegen waar mogelijk maar ook dat je hebt kunnen ervaren dat je longen niet altijd de beperkende factor zijn en dat je dan wel lekker op kunt bouwen. Gelukkig dat je dat ook nog hebt kunnen ervaren tijdens je revalidatie.
Ben wel benieuwd wat voor hulpmiddelen je gebruikt en wat goed dat je zoveel bereikt hebt met de ergotherapeut. Ik vind de ergotherapie ook wel nuttiger dan ik voorheen verwacht had denk ik.
Je bent iig lekker bezig! Succes nog verder! Ben je ook al bezig om een plek te zoeken waar je na je revalidatie terecht kunt om te bewegen of heb ik daar overheen gelezen en had je dat al gedaan?