Vanuit het ziekenhuis
07-04-2011 om 15:32 uurHallo allemaal,
Nou ik lig in het ziekenhuis. vond het heel moeilijk om mijn kids weg te brengen gisterochtend. Ik heb immers geen idee wanneer ik ze weer zie. In het ziekenhuis was het meteen een scala aan onderzoeken. Bloedonderzoek, hartfilmpje, long/hartfoto. Daarna intake gesprek en nog een gesprek met de arts.
Ze gaan een analyse maken. Hoe het komt dat ik niet stabiel te krijgen ben. Het rare is ook dat bij de longtesten ik steeds goed scoor. Zelf denk ik ook meer aan de rhinitis of wellicht nog wat anders wat de boel verziekt.
Vandaag heb ik een piekflow gekregen we gaan nu steeds voor en na de puf kijken wat hij doet en ze kijken mee hoe ik puf. Nou daar viel niets op aan te merken. Kan die vast doorgestreept. Verder is vandaag de fisyo geweest. We gaan morgen starten met ademhalingsoefeningen. Zelf heb ik het idee dat ik mijn ademhaling heel goed onder controle heb, ook vanwege het feit dat de saturatie steeds optimaal is. En dat verklaard de virussen ook niet lijkt me. Maar het is wel fijn dat ze het nu echt van alle kanten belichten. alles wordt afgestreept. Vraag is wat er straks over blijft.
Voor mijzelf heb ik deze kans ook benut om een afspraak te maken met een mw-er. Het heeft zo'n inpact op me gehad het laatste jaar, nu ik hier lig ben ik ook zo waanzinnig moe en labiel. Het is net alsof alles er nu uit komt.
Soit, voorzover ,mijn geratel. tot laters.
Beterschap!
Succes met alle onderzoeken.
Probeer een beetje uit te rusten en laat het allemaal 'gewoon' een beetje over je heen komen.
Hoi Esther,
Laat het er maar lekker uitkomen.
Ik hoop dat je een beetje tot rust kan komen in het ziekenhuis en dat er wat uit de onderzoeken zal komen.
En ook beterschap natuurlijk!
Marieke
Hallo Esther,
Ik kan me heel goed voorstellen dat het moeilijk was om je kinderen achter te laten. Ik heb dit zelf ook afgelopen januari meegemaakt. Mijn jongste was toen pas 3 maanden.
Ik ervaarde ook toen ik eenmaal in het ziekenhuis lag dat ik zo ontzettend moe en op was. Ik vond het moeilijk om daar aan toe te geven. Toen ik dat wel deed kwam bij mij ook alles eruit. Achteraf was ik ook wel blij dat ik kon gaan uitrusten, want thuis ging ik maar door en verlegde ik elke keer mijn grenzen om een en ander toch nog vol te houden.
Heel veel beterschap en sterkte met de onderzoeken en probeer toch je rust een beetje te nemen tussen het "ziekenhuisritme" door.
Groetjes,
Aletsch
Dank jullie voor de lieve reacties. Doet me erg goed.
Vandaag heeft mijn ex contact met me opgenomen via sms. HIj stelde voor om de kinderen op bezoek te laten komen na het weekeinde. Dat voelt heel goed.
Hier gebeurt ondertussen ook van alles. Het is uitgesloten dat het aan mijn manier van puffen ligt en dat het aan mijn manier van ademen ligt. Het volgend plan is me op de fiets te zetten en te kijken wat er dan gebeurt. En ondertussen is het hier benauwd. Ik ben en blijf heel erg moe. Het kost zoveel om die lucht naar binnen te zuigen. Het lijkt wel alsof iemand mijn keel dicht drukt en alsof er een grindtegel op mijn borst ligt.
Saturatie is goed, pieckflow mooi stabiel. En stug blijven zoeken dus. Ik hoop echt dat er snel wat boven water komt, want dit is zo balen..
Fijn dat ze zo zoeken naar waarom je zo benauwd bent. Je word daar ook heel moe van. Niet zo leuk dat je je kinderen meot missen. Ik wens je heel veel sterkte toe. En vooral hoop ik dat ze er snel achter komen zodat ze je kunnen helpen.
Beterschap en hopelijk vinden ze het snel waar je zo benauwd van wordt