Van en voor Ieke10 #10

Even weer een update.
Ik heb een heel mooi boek van Isis gekregen met mijn verjaardag. Ze heeft een boek gemaakt over de periode waarin ik ziek ben geweest. Daarin heeft ze ook stukken van het longforum gezet die ik zelf, zij en jullie geschreven hebben. Daarnaast heeft ze er veel foto's bij geplakt van alle periodes die ik heb meegemaakt. De afgelopen twee weken heb ik het boek gelezen. Het was heel confronterend, vaak emotioneel maar ook heel goed voor mijn verwerking. Wat een medeleven heb ik van jullie allemaal ontvangen. Het heeft me overdonderd. Maar in die tijd ook heel goed gedaan. Jullie hebben me er voor een groot deel door heen gepraat en daarvoor wil ik jullie heel erg bedanken.
Het gaat nu goed met mij. Ik begin mijn leven weer op te pakken. Ik doe weer van alles alleen het ik nog wel herstel tijd nodig wanneer ik iets inspannendst doe. Ik ben afgelopen week weer begonnen met het sporten op het sportcentrum en heb een gesprek gehad met de arbo arts. Met haar heb ik afgesproken dat ik deze week een keer ga koffie drinken op mijn werk. Daarnaast is het traject opgestart of ik afgekeurd ga worden. Dat is iets wat ik niet wil maar wat ik niet kan voorkomen denk ik. Ik werk in de zorg en dat is waarschijnlijk te zwaar voor mij. Daarnaast zal ik geen diensten meer kunnen werken omdat onregelmatig werk met mijn geschiedenis mijn gezondheid niet ten goede zal komen. In principe hoef ik niet te werken, Pieter verdient genoeg om ons gezin te onderhouden maar mijn werk was altijd heel belangrijk voor mij. Dus opnieuw voor mij een behoorlijke tegenvaller. Maar goed ook daar zal ik mee moeten leren dealen.

Van de week heb ik weer iets geks meegemaakt. Ik liep met Pieter in de supermarkt toen ik werd aan gesproken door iemand die bij ons in de straat woont. Goh, zij zeg zijn jullie weer bij elkaar. Ik keek haar een beetje vragend aan. Ja, jullie zijn vorig jaar toch geschieden? Nee, zei ik. Maar iedereen had het erover. Jullie werden altijd gezien als het perfecte koppel en in eens was je weg. Fijn dat jullie het bijgelegd hebben. Weer probeerde ik om uit te leggen wat er was gebeurt maar ik kwam er niet tussen. Ze nam afscheid door te zeggen, fijn hoor dat jullie weer samen zijn. Beduusd bleef ik staan. Pieter pakte mijn hand en zei: ach ja heeft ze weer iets om over te roddelen. Ik heb die roddel al zo vaak gehoord. Ze zei wel vaker dat ze het doodzonde vond dat wij uit elkaar waren. Niet één keer is het mij gelukt om haar de waarheid te zeggen. Raar hé dat mensen er zelf een verhaal van maken.

Maar goed. Ik voel me redelijk. Moet nog erg wennen dat ik maar één long heb wat me beperkt in wat ik kan. Ik ben blij dat ik wel weer zelf van alles kan maar moet accepteren dat het niet meer wordt wat het was. Ik ben erg blij met de mensen om me heen die mij in alles steunen maar soms ook erg beschermend naar mij toe zijn. Ik ben natuurlijk wel iemand die meer wil dan ik kan en daarin moet ik ook regelmatig afgeremd worden, maar wie niet denk ik dan. En soms denk ik ook wel eens, laat me maar op mijn bek gaan, daar leer ik weer van.

Het meest bijzondere van het afgelopen jaar vind ik wel de vriendschap die is ontstaan tussen mij en Isis. Zo goed kende ik haar niet toen ik ziek werd. Maar zij was wel degene die mij in haar armen sloot. Het maakte haar niet uit om bij mij in bed te komen liggen wanneer ik het nodig had. Ze heeft me door veel zware momenten heen geloodst en ze heeft voor me gevochten als een leeuw. Eerlijk is eerlijk zonder haar was ik er nu niet meer geweest. En nog staat ze iedere dag voor me klaar. Ik hoef maar half te denken ik heb je nodig of ze is er al. Ik kan tegen haar mopperen, met haar huilen, lachen, gek doen en alles is bespreekbaar tot de meest intieme dingen aan toe. Het is bijzonder en ik ben enorm van haar gaan houden.  Ik ben haar zeer dankbaar voor alles wat ze voor me heeft gedaan en nog doet.

Ik voel me nu redelijk, al ben ik sinds het sporten van woensdagavond wel weer meer benauwd en krijg ik het niet helemaal goed onder controle. Gelukkig wordt het ook niet erger en doe ik het er maar mee.

Ik snap dat het niet leuk is om niet meer te kunnen werken maar werken in de zorg is idd zwaar (ik werk zelf als medisch analist op het lab) en gelukkig ben je niet financieel afhankelijk van je baan. Bedenk wel dat er in de zorg ook altijd genoeg vrijwilligerswerk is dus als je op een punt komt dat je wel graag weer iets zou willlen en kunnen doen maar een baan niet meer haalbaar is, is dat misschien nog een optie. En dat hoeft niet volgende maand maar kan ook over vijf jaar :)

Tsja en sommige mensen leven in hun eigen waarheid en daar kom je helaas niet tussen. Gelukkig weet je het zelf het beste.

Fijn dat het weer zo goed gaat! Laat de buurt lekker hun ding denken en trek je eigen plan. Niet te veel mee zitten hoor.

Van het werk is niet leuk, maar je vind vanzelf wel nieuwe invulling voor je tijd, tenminste zo is het mij vergaan.

Hoi Mieke,

Blij te lezen dat het goed met je gaat!!!!

Ik wens je het Allerbeste!!!!!


                        groetjes bessie :W :W :W :W

Hai Topperje,

Geniet van de dingen en misschien kan je vrijwilligerswerk doen???
Met jouw kracht kan je heel veel mensen helpen!!
Je bent een kanjer    :Y

Groetjes van Blanche  :W :W :W

Mieke,

Je bent een topper !
Fijn dat isis een boek voor je heb gemaakt.

groetjes
petra

Wat fijn dat het zo goed gaat! Ontroerend hoe je beschrijft wat Isis voor je is gaan betekenen, ze verdient een lintje! Hoop dat je dit alles vast kunt houden, Ton

Fijn dat te lezen , enkel het werk dat is natuurlijk minder.
Maar zoals gezegd er is nog veel ! vrijwilligerswerk etc ^O^
De band met isis is wel heel bijzonder *) *)jullie zijn beide kanjers met de grote K!
En ach wat de mensen ook zeggen jullie weten het toch best  :P
Veel succes nog! ^O^ ^O^

Fijn te lezen dat het weer redelijk goed met je gaat. Wat heeft Isis toch een hart van goud.
Bijzonder hè dat er ook in zware omstandigheden steun uit soms onverwachte hoek komt en er ook een hele mooie (misschien wel veel meer dan dat) vriendschap is ontstaan.
Wat lief van Isis dat ze een boek voor je gemaakt heeft, dit helpt je zeker met de verwerking van alles.
Ik neem nog steeds mijn petje af voor jullie. Jullie zijn echt twee grote kanjers.
Begrijpelijk dat het niet leuk is om te horen dat je niet meer naar je oude werk terug kunt keren.
Als je er weer aan toe bent kun je mogelijk eens naar vrijwilligerswerk kijken.
Maar het belangrijkste is en blijft dat het goed met je gaat.
Groetjes Tessa

Fijn te lezen dat het goed gaat.
Wat een bijzonder cadeau van Isis.
Wens jullie allen veel succes hoop dat jullie nog lang van elkaar mogen genieten en van het leven.
Je bent een toppertje.