Ontzettend bang
04-07-2012 om 20:04 uurHallo,
Ik wil graag even mijn verhaal kwijt, ik zit er momenteel nogal doorheen en weet mij even geen raad.
Ik heb al van kleins af aan astma maar dit was altijd prima onder controle. Nu heb ik 8 weken geleden opeens een enorme aanval gehad die steeds zwaarder werd, mijn medicijnen sloegen niet meer aan hoe vaak ik ze ook gebruikte. Toen met spoed een taxi gebeld en naar de SEH gebracht. Daar werd ik verneveld en dit hielp wel maar niet voldoende. Vervolgens is mijn bloed getest en zijn er foto's van mijn longen gemaakt, dit was gelukkig in orde. De weken daarna bleef ik echter wel benauwd en uiteindelijk van de dokter Prednison en Antibiotica gekregen tegen infectie van de bovenste luchtwegen. Met inademen is niks te horen, maar met uitademen blijf ik 'piepen'. Mijn medicijnen (salbutamol en symbicort) kunnen dit niet wegnemen. Afgelopen donderdag zat ik op een verjaardag en kreeg ik opnieuw een ernstige aanval. Weer met spoed naar de SEH en weer hetzelfde riedeltje. Opnieuw Antibiotica gekregen en naar huis gestuurd. Ik ben gisteren naar de longarts geweest en die heeft mij naar huis gestuurd met de mededeling: 'Maak je maar niet druk' en 'Ik hoop dat je die aanvallen niet meer krijgt, ik weet ook niet waar ze door komen'. Dit zei hij omdat ik gisteren 114 blies bij een blaastest en hij dit prima vond. Ik werd hier niet vrolijk van want ik ben zo ongelovelijk bang om opnieuw een aanval te krijgen en hij stelt mij niet gerust. Vervolgens vroeg ik nog of je hier aan kunt overlijden en toen antwoordde hij ook doodleuk: 'Ja, dat kan'. Ik ben dus nu zo ontzettend bang en durf eigenlijk niet meer in mijn eentje ergens naartoe te gaan omdat ik altijd zeker wil weten dat er een ambulance of taxi bij mij kan komen om mij naar het ziekenhuis te brengen..
Hoi jessica,
Ik begrijp heel goed dat je bang bent!
Maar probeer of je naar de longverpleegkundige mag om te praten hierover? of anders je huisarts?
Want deze angst is niet goed voor je astma.
heel veel sterkte
petra
Ja, precies. Probeer een afspraak te maken bij een longverpleegkundige. Die heeft alle tijd om je alles uit te leggen en al je vragen en zorgen te beantwoorden. Waarschijnlijk kan hij/zij je dan ook wel geruststellen want deze stress is ook niet goed voor je.
Ik zou nu ook bijna zeggen 'rustig maar... niet zo druk maken' maar ik weet dat ik voor een paar jaar terug even een lastige tijd had, met ook in een maand tijd verschillende ambulanceritjes naar de SEH, soms zaten er zelfs maar een paar dagen tussen! En tussen die ritjes door had ik heel nare nachten, toen was ik ook bang. Dus een stukje kan ik 't wel voorstellen. Maar..... dat hoeft dus niet altijd zo te blijven gaan. Kan zijn dat je nu even wat onrustiger astma hebt. Ik wilde zeggen 'bespreek met je HA/LA' maar ik zie dat je al bij de LA bent geweest om 't te bespreken. Mocht je astma onrustig blijven kun je altijd nog even naar je HA. Succes!
Wat naar dat je zo bang bent voor aanvallen Jessica! En dat je LA zei dat je je geen zorgen hoeft te maken omdat je een goede LF blies zou natuurlijk raar zijn. Ik weet niet of hij/zij 't daadwerkelijk zo bedoelde of dat het verkeerd overgekomen is. Zo'n LF is, zeker bij astma, een momentopname. Dat geeft helaas niet aan dat het dan altijd maar zo goed gaat.
Ik kan me je angst wel een beetje voorstellen. Ik ben ook verschillende keren met de ambulance richting SEH geweest en vooral in 2007 een aantal keer achter elkaar waarbij 't thuis ook echt kritiek was. Ik ben verschillende keren heel bang geweest en vond 't vreselijk voor mijn ouders om je dochter zo te moeten zien. Eén keer was 't zelfs zo dat ik al niet meer dacht 'laat me niet dood gaan' maar ik kon 't echt niet meer volhouden en voelde 'ik ga nu echt dood', ik kon 't gewoon niet meer volhouden... En wonder boven wonder ben ik er gelukkig nog.
Dat zijn hele nare an angstige dingen en ik vind 't dan ook goed dat je het hier bespreekt. Maar bespreek je dit soort dingen ook met vrienden/familie? En met je LA/HA? Als je de volgende keer bij de LA komt en je loopt nog steeds tegen veel aanvallen/angstige momenten aan is dit wel belangrijk om aan te geven. Misschien is het sowieso goed om vantevoren al een keer bij je HA een afspraak te maken om je vragen/angst/gevoel uit te spreken. Als je een fijne band met je HA hebt kan dat heel prettig zijn! Succes!
Jessica, ik begrijp je angst.
zelf heb ik ook vaker een astma aanval gehad in die mate dat er een ambulance aan te pas moest komen,
Ik zat destijds midden in een verhuizing en durfde niet in mijn appartement te slapen, omdat tijdens de bezorging van meubels de bedrijven mijn appartement niet vonden, was ik bang dat de ambulance mij ook niet zou kunnen vinden.
door goede gesprekken met de longarts, lvk en psycholoog weet ik nu wel dat ze me kunnen vinden mocht het ooit weer gebeuren,wat ik natuurlijk niet verwacht en hoop.
Helaas heb ik wel die angst nog betreffende treinreizen, maar dat is iets waar ik overheen moet gaan denk ik. in iedergeval raad ik je zeker de tips van de andere aan,
veel succes!
Groetjes,
veel sterkte!
niet leuk dat de longarts zo onnozel erop reageert. een aanval kan heel angstaanjagend zijn. en dus je gevoelens hierbij zijn normaal, wel opletten dat de angst niet de bovenhand gaat nemen
Hou allemaal,
Bedankt voor de reacties en jullie begrip! Inmiddels een paar dagen later voel ik mij nog steeds hetzelfde helaas. Wel een aantal dingen ondernomen, niet in m'n eentje maar met vrienden. Ik voelde mij niet fijn en mijn keel kneep dicht van angst en had enorme druk op mijn borst maar ben expres niet weggegaan, maar gebleven en het is gelukkig goedgekomen, maar moet er niet aan denken om straks bijvoorbeeld op het strand te liggen ofzo. Heb nu een afspraak bij de HA staan voor aanstaande maandag. Ik ga daar mijn angst proberen uit te leggen en vragen of hij misschien nog een keer naar mijn medicijnen wil kijken aangezien de LA dit niet meer heeft gedaan, hij heeft niet eens naar mijn longen geluisterd. Misschien een rare vraag maar wat Is het verschil tussen een longarts en een longverpleegkundige?
Ik praat er veel met mijn vriend en ouders over en ook met vrienden. Zij luisteren goed naar mij maar toch is het moeilijk voor hen om mij volledIg te begrijpen, wat ik ook logisch vind. Ik zou zo graag willen dat er iets was waardoor ik nooit meer zo'n aanval zou krijgen!
Sorry voor mijn ietwat rommelige verhaal maar vind het erg fijn dat ik het hier kwijt kan:)
@anique: ik begrijp de angst voor treinreizen heel goed, die heb ik nu helaas zelf ook! Het gevoel dat je daar niet zomaar wegkan is vreselijk! Ik hoop dat we daar snel overheen komen!!
Veel liefs,
Jessica
Bij mij hebben gesprekken met een psycholoog ontzettend geholpen. Die kijkt naar het totaalplaatje en kan goede tips en oefeningen geven om met je angsten om te leren gaan en je astma echt te accepteren.
Een psycholoog heeft ook veel meer tijd voor je dan een HA of LA.
Ik zweer erbij, al was het wel een stap om er uiteindelijk heen te gaan, maar doordat mijn astma steeds instabieler werd heb ik met de HA/LA besproken of stress een trigger kon zijn en heb ik aangegeven dat ik het zowiezo moeilijk vond om steeds minder te kunnen en vaker dingen af te moeten zeggen. Zij vonden het ook een goed idee om eens met iemand te gaan praten.
En het helpt!
Hoi Jessica,
Wat ontzettend vervelend dat je die aanvallen krijgt. Kan me voorstellen dat je het dood eng vind.
Maar probeer wel die angst een beetje onder controle te krijgen/houden. Zoals je het beschrijft heb ik nu de indruk dat je wellicht ook een beetje hyperventileert erbij. Onder de omstandigheden op zich heel begrijpelijk, maar maakt het wel erger.
Wellicht kan je via fysio iets van ademhalings oefeningen leren om in ieder geval te voorkomen dat je erbij gaat hyperventileren.
Succes
Silvia
Angst is een slechte raadgever. Ik weet het van mezelf. Alleen de gedachte al dat ik het ieder moment benauwd zo kunnen krijgen was al vaak de aanleiding om het te daadwerkelijk te worden. Wat anderen zeggen ben ik het mee eens, zoek hulp bij een psycholoog om daar mee om te gaan.