Niks lukt vandaag

Ja ze hebben het altijd druk zeggen ze
En zo krijg je de vereenzaming vind ik
Iedereen heeft geen tijd meer voor elkáar ook de buren niet
En als je ouder word dan bouw je moeilijk een nieuwe Kennissenkring weer op dat lukt gewoon niet
Dat merk ik zelf ook steeds weer ze willen best 1x keer koffie komen drinken maar dat is het dan.
Dus ben ik erg blij dat mijn man nog maar 2 dagen werkt zodat we 5 dagen leuke dingen kunnen doen
Groetjes Nel

Pleit er wel eens voor om de hypotheek rente aftrek afhankelijk te maken of mensen mantelzorg aan hun ouders geven, of dat men vrijwilligerswerk doet. Zo van ooo u geeft geen mantelzorg aan uw ouders dan mag u maar 60 procent van de betaalde hypotheek rente aftrekken. Maar ja, dat is denk lastig te handhaven en/of te controleren. Het is maar een zot idee!

Tja...ook hier lees ik het terug eenzaamheid bij ouderen....
Eenzaamheid heeft niets met leeftijd te maken.

Ik heb in de psychiatrie gewerkt met jonge mensen....de ellende die je daar ziet en hoort qua eenzaamheid...het is bizar.

Ookal hebben sommige wel de familie om zich heen, ze zijn toch eenzaam. Ze worden nml niet begrepen/ emotioneel in de steek gelaten. En hbben veelal geen contact met leeftijdsgenoten.

Dit geld eigenlijk in elke situatie of je nu als jongere psychisch of fysiek ziek bent. Je kunt niet meekomen, je loopt aan de zijlijn en kijkt ernaar.

Als ik dan op de tv hoor eenzaamheid dat doen mensen zelf...schut ik mijn hoofd...

Eenzaamheid doet de mensheid, niet een persoon zelf. Wat wat als je domweg niet kunt of niet weet hoe?

Als ik naar mijn omgeving kijk..ik heb geen partner, geen kids en enkel als familie mijn neef, zijn gezin en schoonouders en ik prijs mij gelukkig met de vrienden die ik heb kunnen verzamelen.

Echter in mijn leeftijdscatagorie is iedereen druk...met gezin en carriere, daarnaast moeten ze nog van
alles. Ook heb ik vriendinnen van 29/30 jaar ouder...serieus die hebben een energie, rennen van hot naar hair.
Allemaal leuke dingen...

En dan zit ik thuis op de bank...alleen...met weinig energie..en ja ik zou wel een groter sociaal netwerk willen maar ik kan het niet onderhouden.

Dat heeft mij lange tijd een eenzaam gevoel gegeven. Een minderwaardig gevoel...de maatschappij draait op gezin,werk en een druk sociaal leven hebben.. een goede gezondheid. Heb je dat niet...nou dan is er wat mis met je en daar hebben we geen tijd voor.

Ik heb voor mij het gevoel om kunnen buigen en bedenk mij als ik mij weer eenzaam ga voelen de bekende woorden van Harry Jekkers

Laat mij maar alleen ook al valt het soms niet mee, de eenzaamheid is soms erger met zijn twee.

Echter is er ook een groep jong/oud die het niet om kunnen buigen en dat is heel verdrietig om te zien.

@Marcus Oefff gelukkig heb ik geen hypotheek ;)

Ook is eenzaamheid en alleen zijn een kwestie van definitie en perceptie en afhankelijk van de manier van ervaren. Zo kan je in een relatie behoorlijk alleen zijn en in een groep mensen totaal eenzaam voelen.

Als ik twee weken in de bossen van Zweden ben zonder een mens te zien en de dieren mijn "metgezel" zijn heb ik geen enkel gevoel van alleen zijn of eenzaam te zijn. Zou eenzaam dan afhankelijk zijn van de mate hoever het alleen zijn of eenzaam zijn een bewuste keuze is?

Daar heb je een puntje Marcus...
Wanneer je er zelf bewust voor kiest ligt het idd anders. Dan zul je het niet zo ervaren.
Je bent dan gefocust op andere dingen.

Denk ook dat het te maken heeft met hoe goed je jezelf kunt vermaken / verveling.

Alleen zijn zie ik meer als een bewuste keuze, eenzaamheid zie ik meer als iets dat ontstaat door een situatie.

Ik kies er ook bewust voor alleen op vakantie te gaan. Ik vind dat heerlijk. Paar uur rustig op mijn gemak wat doen. Dan ff slapen. Wil ik contact leggen met mensen kan dat maar als ik het niet wil hoef ik dat ook niet. En met meerdere gaan is voor mij dubbel zo vermoeiend omdat ik alleen leef in het dagelijks leven.

Vroeger als ik iets wilde doen, naar het theater ofzo, zocht ik altijd naar andere om mee te gaan. Met als risico dat het stuk uitverkocht was of ik kon niemand vinden en ging dan niet.

Daarmee had ik mijzelf, dat liet mij eenzaam voelen. Een aantal jaar geleden ging ik het anders doen. Ik ging alleen. Vrienden reageerde eerst...dat doe je toch niet alleen? En dat is toch niet gezellig.

Ja hallo!

Het gekke is dat inmiddels een aantal vrienden in mijn voetsporen zijn getreden. Beter alleen dan niet..als ik iets graag wil zien luid het motto.

En eerlijk: Ook dat vind ik heerlijk alleen naar bijv het theater. kom 5 min voor dat de show begint de zaal in en ben na de voorstelling gelijk weg.
Energie besparend!<--- Maar dat is een ander verhaal ;)

Let wel als ik nu met andere ga omdat hun mee willen, geniet ik daar ook enorm van!

Heb lang geleden, zeker meer dan 20 jaar terug, al het boek "... De kunst van het alleen zijn ... " gelezen. Als klein jongetje zat ik al uren alleen op het water, al heel mijn leven staat mijn koffer gepakt en kan ik zomaar morgen ergens anders zitten, en dat gebeurt dan ook regelmatig in mijn leven. Zo ben ik ook al eens de auto in gestapt, zonder iets erin, twee jaar door Frankrijk getrokken, een jaar door Noord Amerika getrokken, zeven maanden Noord Afrika, ander half jaar in de kibboets gewerkt. Zo heb ik in mijn leven al diverse keren het roer echt volledig omgegooid, plannen voor 100 procent omgedraaid, en ben ik iets totaal anders gaan doen.

Zo heb ik bijvoorbeeld gewerkt als, militair, kok, elektrotechnisch engineer, financieel controller / manager, ict en financiële software ontwikkeling. In India gewerkt voor de inkoop van mode bijoux voor een grote Nederlandse keten, in diverse andere landen gewerkt voor een hotel keten. Sommige keuzes heb ik moeten maken. Na mijn eerste studie in de tachtiger jaren na 200 - 300 sollicitaties als technicus volledig het roer omgegooid, mijn eerste automatiseringsbedrijf startte en een jaar accountancy ging studeren en de andere keren had ik weer uit drie contracten een keuze. Soms kreeg ik pas in de laatste drie - vier maanden zekerheid, meneer we willen uw contract verlengen dan ben ik allang weg. De andere keer zat ik salaris technisch boven CAO en wilde ze me heel graag vast houden, wat soms lukte.

Toen mijn zoon geboren werd, ik om 2 dagen bijzonder verlof vroeg en dit niet kreeg op staande voet ontslag nam en iets anders ben gaan doen. De basis lag vast in mijn jeugd toen ik in de zomervakanties eerst 2-3 weken in de bloembollen werkte, dan 3 weken zeilde, soms alleen soms als instructeur en daarna 3 - 4 weken werkte als begeleider tijdens paardenkampen in Drenthe. Mijn ouders wisten eigenlijk nooit waar ik uithing of wat ik deed, daar konden (of wilden) ze de vinger niet opleggen. Ze waren wel altijd erg betrokken en geïnteresseerd en kreeg in activiteiten altijd steun van ze en daagden ze me altijd uit tot nieuwe dingen te doen. Maar thuis zitten ... er kon veel maar ik moest het in eerste instantie wel zelf verdienen en bekostigen, huurde als 10-11 jarige al een volkstuin en kweekte ik daar bloemen op die ik aan de deur verkocht. Mijn studies heb ik ook met werken zelf betaald, niks geen beurs of hulp van mijn ouders! Niet altijd omdat erg geen geld was maar ik heb daarbij mijn vaders financiële hulp, om diverse redenen, altijd afgeslagen.

De wereld is eigenlijk maar klein. Ben ik onvoorspelbaar, dat ook weer niet, mijn partner, familie, kinderen en vrienden zijn het wel gewend van me. Dat ik morgenochtend mijn boterham klaar maak in Nederland is in mijn leven een schijnzekerheid. Toen ik dit jaar vier maanden in bed moest liggen en volledig afhankelijk was een online cursus gedaan heb. Niks doen stil zitten niet mijn ding, tegenslag hebben we allemaal en we vallen allemaal wel eens diep en soms zelfs heel diep! Natuurlijk heb ik het soms ook erg zwaar en zit ik er soms doorheen en daar is niks leuks aan. Dingen gaan soms gewoon niet makkelijk zeker niet als je al bijna 17 - 20 jaar chronisch ziek bent, veel pijn hebt en diverse gezondheidsproblemen tegenkomt.. Die "zijlijn" ken ik ook maar accepteer ik niet, het is maar een lijn die je ook kan verleggen in mijn optiek. Al zou ik liggend in bed, met een tangetje en zilverdraad oorhangers moeten gaan maken. Kan tenslotte ook patroon tekenen en goed met een naaimachine overweg en maakte ik vroeger al de kleren van mijn kinderen.

Dit alles is wat ook wel wat maakt dat ik erg veel moeite heb met afhankelijkheid...grrr. Hulp accepteren is al iets waar ik altijd veel moeite mee heb en zal hebben, zeker als ik die niet zelf vraag!

Alleen zijn is een keuze, soms wel een luxe keuze en realiseer me dat niet ieder die keuze vrijwillig of sowieso niet kan maken. Wellicht komt een moment dat ook ik tegen eenzaamheid oploop wie weet hoe dan mijn keuze zal zijn. Misschien ga ik op oudere leeftijd nog wel een studie doen.

Nel als het vandaag niet lukt, lukt het morgen wellicht wel, er anders tegen aan kijken een frisse blik, een luisterend oor en een arm om je heen vind je hier altijd. Dat is het mooie van het longforum. Hulp is soms dichterbij dan we denken en kijken we daar overheen.

Noot dit alles zie je soms terug in spelletjes als woordassociatie :))

Haha
Ik vind het super komisch hoe perfect past de lange verhal van @Marcus en de topic titel .
:))

Paar keer al maak ik een poging over alleen zijn en eenzaamheid iets te schrijven maar dat lukt me echt niet. Vroeger waren ze pijnlijke onderwerpen. Nu bijna niet.
Ik besef wel dat met de loop van de tijd alles verandert...
En gelukkig maar anders het leven zal te saai zijn.

Ja hulp zit soms waar je het niet verwacht.
En er ook niet op gerekend had .
Maar iedere dag is weer anders toch vandaag is alles weer gewoon en fijn .
Ik kijk per dag als ik uit bed komt dan merk je het meest wel .
En het opgeschrijven dat de mensen geen tijd meer hebben voor elkaar (nee dat doe ik niet )doet zo n zeer als je het terug leest
En dat heb ik er niet meer voor over denk dan ze willen het zo nou klaar dan .
Groetjes Nel

Vandaag nieuwe processorventilatoren geplaatst in m'n computer.
Alles uitgetest en loop weer als een zonnetje. Wat een rust......!
Soms lukken sommige dingen wel.

@Nel, fijn dat je een goede dag hebt! Zo is het:-elke dag kijken wat brengt, de ene dag is de andere niet.
@balling, fijn, ook jij dus een goede dag!alles wat lukt is meegenomen en wat niet lukt vergeten we gewoon en gaan weer door.....

Eenzaamheid komt overal voor denk ik, of het nu in een groep is of alleen.
Soms heb je maar weinig mensen nodig om je heen, teveel mensen kan ik niet meer aan, er wordt dan teveel verwacht of dat ervaar ik zo.