Is mijn longaandoening ernstig genoeg?

Ik kan me toevoegen aan de meeste geschreven woorden van hier boven en ga dan ook niet alles herhalen,
en toch is het vaak een emotie van iemand die dit schrijft, een gevoel van dat moment en iedereen schrijft wel eens iets verkeerds terwijl ze het zo niet bedoelen.
Ook ik zal best wel eens iets onzinnig schrijven maar dan zat het me erg hoog en komen er emoties bij, vaak schrijven we als we iets of met iets zitten en als het goed gaat schrijven we vaak niet maar lezen we alleen (denk ik)
ook ik wil zeggen als ik ooit iemand heb beledigt schrijf me gerust in ieder geval mijn excuus dan.
M.v.g.Cees

Hi Aruba,

Ik sluit me eveneens aan bij alles wat hierboven is beschreven.
Mijn astma vind ik lastig, maar in feite is het best een lichte vorm.
Wat ik merk is dat als ik bovenop de astma bronchitus krijg dat ik dan de neiging heb om te zeggen dat ik me irriteer eraan, me ziek voel, weinig meer kan en dat het me zoveel rotzooi oplevert.
Terwijl ik als ik er van een afstandje naar kijk ook zie dat er mensen zijn die gewoon constant echt ziek zijn en weinig kunnen, maar ondertussen keihard vechten om te blijven staan.
Dat frustratie topic lijkt mij idd een goed plan.
Iedereen kan dan ZIJN frustraties opschrijven en je hebt de kans dat andere forumonderdelen dan rustiger worden hierdoor.

C.

Vind dat je totaal gelijk hebt, je mag het nooit van de ander bepalen
Hoe ernstig of juist niet ernstig het ook is..
Zulke reacties horen niet, kan me voorstellen dat de emmer volliep

Aruba ik ben het helemaal eens met jouw :Y

Goed onderwerp. Ik heb ook vaak het gevoel als ik stukken hier lees, dat ik niks te klagen heb. Dat is ook wel goed, dat je je eigen verhaal kunt relativeren en blij kunt zijn met alles wat er gelukkig wel goed gaat. Aan de andere kant is het voor mij ook soms moeilijk te leven met de berperkingen die ik heb, ook al zijn er anderen die veel meer beperkingen hebben. Je kunt verhalen nooit echt met elkaar vergelijken, denk ik, want wat de een als heel erg ervaart, valt voor de ander reuze mee. We zijn hier niet om te strijden wie de ergste longaandoening heeft, maar om elkaar te steunen in waar we elkaar in herkennen, tenminste dat is het forum voor mij. Soms klaag ik misschien ook teveel over dingen die eigenlijk nogal meevallen, maar ik loop er toch tegen aan en hier voel ik me vrijer om het er over te hebben dan in mijn omgeving.

Heel fijn dat je dit hier durft neerzetten! Ik erger me nl ook heel erg, met name aan het topic 'Hoe voel jij je vandaag'. Ik weet dat ook verschillende meiden waarmee ik heel goed kon opschieten het forum hebben verlaten hiervoor, en zelf ben ik hierdoor ook heel wat minder actief op het forum. Als je 'niet ziek genoeg' bent krijg je negatieve reacties, maar ook als je 'te ziek' bent krijg je vaak negatieve reacties, met name dan reacties van ongeloof.
Anderzijds krijg ik van sommige mensen wel heel veel steun hoor  ;) Ik denk dat iedereen zelf wel weet tot welke groep hij/zij behoort.

Sien

Beste forumleden,

Al een tijdje erger ik me aan sommige reacties hier op het forum.
Zoals vandaag dat iemand een vraag stelt aan de deskundigen over hardlopen/hartslag en de gevolgen daarvan.
Meteen komt er een reactie van een ander forumlid: "Wees blij dat je dat nog allemaal kunt."

Ik kan me hier echt ontzettend aan ergeren.
Meteen vraag ik me ook af of ik wel 'ziek' genoeg ben om hier mee te mogen lezen en te mogen reageren.
Er zijn altijd mensen die er erger aan toe zijn dan jezelf, maar dat betekent ook dat er genoeg mensen zijn die er minder erg aan toe zijn.
Het is toch geen wedstrijd, wie gebruikt de meeste medicijnen, wie heeft de laagste PEF/FEV1, etc...

Iedereen moet (leren) omgaan met zijn of haar ziekte.
En als je ineens minder kunt dan voorheen heb je daar soms vragen over, of voel je je vervelend.
Dat wil niet zeggen dat als zo iemand meer kan dan jezelf kunt, diegene maar blij moet zijn dat het nog niet zo erg is als bij anderen.

Denk aub eens na voor je zo'n reactie plaatst.

Hoe denken jullie hierover?
Laat je mening horen!

Elkaar steunen  is denk ik het aller belangrijkste hier op het forum. Je verhaal kwijt kunnen, kan soms enorm opluchten.
Er hoeft geen strijd te ontstaan of de een het zwaarder heeft dan de ander.
Iedereen ervaart het op zijn eigen manier.
Ik vind het fijn om zo dingen van me af te schrijven, klaag soms ook. Maar vind het ook fijn om andere verhalen te lezen.
Soms geeft iemand een reactie terug en komen woorden anders over als ze opgeschreven staan, terwijl iemand het zo toch niet bedoeld.

Een goed topic van je!

Knap van je dat je deze topic hebt geschreven en dat je je gevoel op papier hebt gezet. We zijn hier om elkaar te steunen. Blijf dicht bij jezelf! Voor de een is dit ernstig voor de ander dat. Die verschillen zijn er gewoon. Maar op dit forum moeten we er gewoon voor elkaar zijn en elkaar niet voor de voeten lopen met zulke opmerkingen.

Inderdaad, Aruba, goed dat je met dit topic bent begonnen.
Want hoe ziek of gezond we zijn...maakt niet uit, we zijn allemaal longpatienten en de bedoeling is dat we hier steun en herkenning vinden.

Overigens heb ik het topic "Hoe voel je je vandaag" nooit zo gelezen en ook geen reacties van ongeloof gehad, danwel negatieve reacties (of gezien) als ik (of iemand anders) 'te' ziek zou zijn of niet ziek genoeg zou zijn. Maar dat zegt niet altijd alles natuurlijk.

Als ik het allemaal zo eens lees kan ik mij alle reacties hierboven wel voorstellen.
Maar misschien is het ook goed om ons te realiseren dat als je iets ingetypt hebt, het anders kan overkomen dan als je bedoelt.
Iemand die zegt: wees maar blij dat je het nog kan, bedoelt misschien alleen maar: ik mis het zo dat ik het niet (meer) kan, of: wat heerlijk dat je dat nog kan, maar het komt een beetje raar zijn/haar toetsenbord uit.

Nou ja, laten we iig lief zijn voor elkaar (om het maar even te zeggen zoals mijn nichtje van 4 het dan omschrijft) en proberen elkaar zoveel mogelijk te steunen, dat is eigenlijk wat ik bedoel.
En misschien voor je op verzenden klikt kijken of je echt zegt wat je bedoelt.

Nog even ter aanvulling: lief zijn voor elkaar ;). Niet alleen bij het verzenden van een bericht, maar ook bij t lezen. En vraag, eventueel via n pb om beweegredenen als je n reactie niet prettig vindt of niet begrijpt.
Ga nu toch maar slapen. Trusten, medeforummers!