Wat let je? Ik zou er precies toch eens naartoe gaan. Beter een keer teveel dan een keer te weinig, toch?
Je moet begrijpen dat ik de afgelopen 4 maanden daar bijna om de paar dagen ben geweest en ik me voort bezwaard voel om daarheen te gaan. Echt waar, ze zullen denken: komt ze weer aan! We hebben eindelijk medicijnen en weten eindelijk wat het is! Alleen blijf erbij dat de astma absoluut niet onder controle is! Ook is alles nieuw en weet niet goed wat normaal is en wat niet. Pijn borst is met vlagen en is nu al een enkele uren op zijn hoogtepunt! Baal er gewoon weer ontzettend van! >:(
Je moet begrijpen dat ik de afgelopen 4 maanden daar bijna om de paar dagen ben geweest en ik me voort bezwaard voel om daarheen te gaan. Echt waar, ze zullen denken: komt ze weer aan! We hebben eindelijk medicijnen en weten eindelijk wat het is! Alleen blijf erbij dat de astma absoluut niet onder controle is! Ook is alles nieuw en weet niet goed wat normaal is en wat niet. Pijn borst is met vlagen en is nu al een enkele uren op zijn hoogtepunt! Baal er gewoon weer ontzettend van!
Ninjo, ik begrijp dat je twijfelt om weer terug te gaan, je wilt zelf ook niet, je wilt dat het onder contrôle is, en niet dit gedoe. Maar ik zou het wel doen, gewoon weer aan de bel trekken!!! Sterker nog, als de huisarts jou niet verder kan helpen zou ik vragen om volgende stappen. Jij bent geen zeur, jij wilt gewoon een stabiel astma en leren zo gezond mogelijk met de ziekte om te gaan! Astma is een vervelende en ingewikkelde chronische ziekte, die in het begin veel begeleiding vraagt, daar kun jij niets aan doen. Vooral vlak na de diagnose, wordt veel gevraagd van de long-patient. er moeten medicijnen worden genomen, bepaaalde puftechnieken moeten worden aangeleerd, er moet nieuw gedrag worden aangeleerd, (denk aan bv stofwegnemen), inspannen gaat anders.
Die pijn op de borst zou ik trouwens direct onderzocht willen hebben. jij hebt pech met dit allles, je zou zelf ook liever nooit bij de dokter zitten, maar dat is niet zo. als de huisarts jou een zeur vindt, dan is hij/zij het niet waard jou huisarts te zijn. maar ik denk niet dat hij/zij dat denkt hoor, we westerlingen hebben gewoon geleerd dat we ons schuldig moeten voelen als we hulp nodig hebben. maar dat klopt niet. als je nog steeds pijn op je borst hebt en je twijfelt om naar de huisarts toe te gaan, dan geef ik je deze raad; gewoon vragen of hij inderdaad vind dat je te vaak komt, vindt hij dat je zeurt? zegt-ie nee dan kun je verder met je vragen. zegt-ie ja dan vragen om verwijzing naar een longarts, dan gaat jou hulpvraag hem boven zijn petje. ben je trouwens al eens bij een longverpleegkundige geweest?
Ik ga zo mijn bedje in :z Ik ben gesloopt, vanochtend om 6 uur ging de wekker ( :z ), toen moest ik alles zo ongeveer voor 2 personen doen (1x voor mezelf, dan voor mijn moeder), daarna met de bus naar school. Daar hoorde ik dat Engels uitviel, ik balen, want het zou een tussenuur worden. Komt de roostermaker tijdens het 2e uur langs: Ja, ik heb jullie lerares Duits bereid gevonden om ook het 2e uur les tegeven, hierdoor was ik dus om 12 uur vrij, i.p.v. 13:45 *O* Dus om 10 voor half 1 de bus gepakt (rustig aan gelopen) en naar huis gegaan. Afspraak met mijn vriendin ging al voor de 4e dag op rij niet door, dus dan maar huiswerk gemaakt (dat wat gisteren is blijven liggen) en ik moest nog wat in het dorp halen. Daarna ben ik op de bank geploft met een boek en heb ik even een uurtje niets gedaan. Toen eten, afwassen, douchen en zo nog even wat voor school uittypen, nog wat drinken en mijn bedje in :z
Qua longen hobbelt het een beetje door zoals gisteren, dankzij de verkoudheid. Maar helaas, de cvs helpt niet mee :N
@puckie en elly gezelly: dankjewel voor jullie steun en hulp! Dat meen ik!!!
Vergeef me voor mijn onwetendheid, maar het klopt. Het is nieuw en kan het allemaal nog niet zo goed regelen allemaal. Alles veranderd toch vind ik.
Ik ga morgen meteen bellen... Ben benieuwd, hopelijk mag ik nog langskomen voor het weekend. Ben zelfs bang om te slapen, bang dat het iets ergs is. Stom, ik weet het!
Enne, ik mag pas 2 december voor de eerste keer naar de longverpleegkundige! Altijd die lange wachttijden...
Ik hou jullie op de hoogte! En nogmaals bedankt! O+
@ninjo: dat gevoel had ik het eerste halfjaar ook, om de haverklap zat ik daar weer. De HA heeft mij nooit het gevoel gegeven dat ik een zeur was, ik deed het mezelf aan. Op een dag zat ik er weer met iets anders (zeer pijnlijke ontstoken nagelriem) en toen zei ik tegen hem dat ik me stilaan een hypochondertje begon te voelen. Hij keek verbaasd op en zei dat dat totaal het geval niet was. We maken gewoon onszelf gek. Gewoon gaan hoor, als je de dingen op hun beloop laat, moet je er alleen maar vaker naartoe.
@ninjo denk dat er al genoeg over getypt is door andere forumleden. Kan alleen zeggen neem bij de huisarts de ruimte in die je nodig hebt, jij bent belangrijk!. Wens je veel sterkte.
Zelf zat ik vanochtend ook weer bij de huisarts en sprak de beste man ook aan op zijn telefonische opmerkingen vorige week, hij verdedigde zich dat hij het zo niet bedoelde. A fijn dat is ook weer enigszins de wereld uit geef hem maar het voordeel van de twijfel. Vervolgens zat ik weer in het ziekenhuis voor allerlei onderzoeken.
Alle zieken en degenen die het nodig hebben sterkte.
Probeer te slapen maar het wil niet echt. Lig te hoesten en piepen. Vanmorgen ook al piepend wakker geworden, maar de puf hielp me de dag wel door. Voor 't naar bed gaan natuurlijk weer gepuft, maar het wil nog niet echt. Hoop wel dat het meevalt, mijn vriendin komt het weekend, maar als ik ziek ben moet ik dat afbellen.. ;( Had gehoopt dat ik me beter zou gaan voelen nu het minder mistig is...
Probeer te slapen maar het wil niet echt. Lig te hoesten en piepen. Vanmorgen ook al piepend wakker geworden, maar de puf hielp me de dag wel door. Voor 't naar bed gaan natuurlijk weer gepuft, maar het wil nog niet echt.
@Maraike erg vervelend voor je, hoop dat je toch nog wat aan je slaap bent toegekomen en je longen zich wat rustiger zijn geworden. Veel sterkte in ieder geval en hopelijk wordt je niet ziek en kan het weekend met je vriendin doorgaan.
Is op dit forum al veel gezegd over slapen en bed houdingen, wat mezelf betreft is het vaak erg belangrijk om het hoofdeinde omhoog te kunnen brengen, de temperatuur van de lucht en de slaapkamer et cetera. Gebleken is namelijk wel dat longpatiënten vaker met moeite de nacht doorkomen, wegens een onbewuste `angst` voor aanvallen en dat er dan geen hulp zou zijn. Zelf heb ik daar ook wel last van maar wat me vaak erg helpt is de televisie aan te zetten op een doorlopende nieuwszender. Het psychologische effect noem ik het zelf van dat erg zogenaamd toch iemand aanwezig is en `over je waakt`. In verleden gebeurde het wel dat ik door die nachtelijke ontregeling van mijn longen zo moe was dat ik tot niks in staat was. Ook gebeurde het dat als er dan bezoek kwam ik spontaan in slaap viel, gelukkig is dat op dit moment niet meer zo.
Alle zieken en degenen die het nodig hebben veel sterkte.
Ik loop vandaag op mijn laatste loodjes. Ik laat dat nooit echt aan mijn cliënten merken maar mijn energie is beneden nul. Om me ook voor de laatste werkdag ziek te gaan melden vind ik onzin voor een beetje moeheid. Wederom rustig aan doen, moeten nog boodschappen doen vanmiddag, misschien dat we wel wat gaan halen.
Je moet begrijpen dat ik de afgelopen 4 maanden daar bijna om de paar dagen ben geweest en ik me voort bezwaard voel om daarheen te gaan. Echt waar, ze zullen denken: komt ze weer aan!
We hebben eindelijk medicijnen en weten eindelijk wat het is! Alleen blijf erbij dat de astma absoluut niet onder controle is!
Ook is alles nieuw en weet niet goed wat normaal is en wat niet.
Pijn borst is met vlagen en is nu al een enkele uren op zijn hoogtepunt! Baal er gewoon weer ontzettend van! >:(
Ninjo, ik begrijp dat je twijfelt om weer terug te gaan, je wilt zelf ook niet, je wilt dat het onder contrôle is, en niet dit gedoe. Maar ik zou het wel doen, gewoon weer aan de bel trekken!!! Sterker nog, als de huisarts jou niet verder kan helpen zou ik vragen om volgende stappen. Jij bent geen zeur, jij wilt gewoon een stabiel astma en leren zo gezond mogelijk met de ziekte om te gaan!
Astma is een vervelende en ingewikkelde chronische ziekte, die in het begin veel begeleiding vraagt, daar kun jij niets aan doen. Vooral vlak na de diagnose, wordt veel gevraagd van de long-patient. er moeten medicijnen worden genomen, bepaaalde puftechnieken moeten worden aangeleerd, er moet nieuw gedrag worden aangeleerd, (denk aan bv stofwegnemen), inspannen gaat anders.
Die pijn op de borst zou ik trouwens direct onderzocht willen hebben.
jij hebt pech met dit allles, je zou zelf ook liever nooit bij de dokter zitten, maar dat is niet zo.
als de huisarts jou een zeur vindt, dan is hij/zij het niet waard jou huisarts te zijn.
maar ik denk niet dat hij/zij dat denkt hoor, we westerlingen hebben gewoon geleerd dat we ons schuldig moeten voelen als we hulp nodig hebben.
maar dat klopt niet.
als je nog steeds pijn op je borst hebt en je twijfelt om naar de huisarts toe te gaan, dan geef ik je deze raad;
gewoon vragen of hij inderdaad vind dat je te vaak komt, vindt hij dat je zeurt?
zegt-ie nee dan kun je verder met je vragen.
zegt-ie ja dan vragen om verwijzing naar een longarts, dan gaat jou hulpvraag hem boven zijn petje.
ben je trouwens al eens bij een longverpleegkundige geweest?
@Ems: Wat fijn dat het goed is gegaan!
Ik ga zo mijn bedje in :z Ik ben gesloopt, vanochtend om 6 uur ging de wekker ( :z ), toen moest ik alles zo ongeveer voor 2 personen doen (1x voor mezelf, dan voor mijn moeder), daarna met de bus naar school. Daar hoorde ik dat Engels uitviel, ik balen, want het zou een tussenuur worden. Komt de roostermaker tijdens het 2e uur langs: Ja, ik heb jullie lerares Duits bereid gevonden om ook het 2e uur les tegeven, hierdoor was ik dus om 12 uur vrij, i.p.v. 13:45 *O* Dus om 10 voor half 1 de bus gepakt (rustig aan gelopen) en naar huis gegaan. Afspraak met mijn vriendin ging al voor de 4e dag op rij niet door, dus dan maar huiswerk gemaakt (dat wat gisteren is blijven liggen) en ik moest nog wat in het dorp halen. Daarna ben ik op de bank geploft met een boek en heb ik even een uurtje niets gedaan. Toen eten, afwassen, douchen en zo nog even wat voor school uittypen, nog wat drinken en mijn bedje in :z
Qua longen hobbelt het een beetje door zoals gisteren, dankzij de verkoudheid. Maar helaas, de cvs helpt niet mee :N
Beterschap aan alle zieken!
@puckie en elly gezelly: dankjewel voor jullie steun en hulp! Dat meen ik!!!
Vergeef me voor mijn onwetendheid, maar het klopt. Het is nieuw en kan het allemaal nog niet zo goed regelen allemaal. Alles veranderd toch vind ik.
Ik ga morgen meteen bellen... Ben benieuwd, hopelijk mag ik nog langskomen voor het weekend.
Ben zelfs bang om te slapen, bang dat het iets ergs is. Stom, ik weet het!
Enne, ik mag pas 2 december voor de eerste keer naar de longverpleegkundige!
Altijd die lange wachttijden...
Ik hou jullie op de hoogte! En nogmaals bedankt! O+
@ninjo: dat gevoel had ik het eerste halfjaar ook, om de haverklap zat ik daar weer. De HA heeft mij nooit het gevoel gegeven dat ik een zeur was, ik deed het mezelf aan. Op een dag zat ik er weer met iets anders (zeer pijnlijke ontstoken nagelriem) en toen zei ik tegen hem dat ik me stilaan een hypochondertje begon te voelen. Hij keek verbaasd op en zei dat dat totaal het geval niet was. We maken gewoon onszelf gek. Gewoon gaan hoor, als je de dingen op hun beloop laat, moet je er alleen maar vaker naartoe.
@ninjo denk dat er al genoeg over getypt is door andere forumleden. Kan alleen zeggen neem bij de huisarts de ruimte in die je nodig hebt, jij bent belangrijk!. Wens je veel sterkte.
Zelf zat ik vanochtend ook weer bij de huisarts en sprak de beste man ook aan op zijn telefonische opmerkingen vorige week, hij verdedigde zich dat hij het zo niet bedoelde. A fijn dat is ook weer enigszins de wereld uit geef hem maar het voordeel van de twijfel. Vervolgens zat ik weer in het ziekenhuis voor allerlei onderzoeken.
Alle zieken en degenen die het nodig hebben sterkte.
en jij ook Marcus, veel sterkte
Probeer te slapen maar het wil niet echt.
Lig te hoesten en piepen. Vanmorgen ook al piepend wakker geworden, maar de puf hielp me de dag wel door. Voor 't naar bed gaan natuurlijk weer gepuft, maar het wil nog niet echt.
Hoop wel dat het meevalt, mijn vriendin komt het weekend, maar als ik ziek ben moet ik dat afbellen.. ;(
Had gehoopt dat ik me beter zou gaan voelen nu het minder mistig is...
Beterschap voor alle zieken!!
@Maraike erg vervelend voor je, hoop dat je toch nog wat aan je slaap bent toegekomen en je longen zich wat rustiger zijn geworden. Veel sterkte in ieder geval en hopelijk wordt je niet ziek en kan het weekend met je vriendin doorgaan.
Is op dit forum al veel gezegd over slapen en bed houdingen, wat mezelf betreft is het vaak erg belangrijk om het hoofdeinde omhoog te kunnen brengen, de temperatuur van de lucht en de slaapkamer et cetera. Gebleken is namelijk wel dat longpatiënten vaker met moeite de nacht doorkomen, wegens een onbewuste `angst` voor aanvallen en dat er dan geen hulp zou zijn. Zelf heb ik daar ook wel last van maar wat me vaak erg helpt is de televisie aan te zetten op een doorlopende nieuwszender. Het psychologische effect noem ik het zelf van dat erg zogenaamd toch iemand aanwezig is en `over je waakt`. In verleden gebeurde het wel dat ik door die nachtelijke ontregeling van mijn longen zo moe was dat ik tot niks in staat was. Ook gebeurde het dat als er dan bezoek kwam ik spontaan in slaap viel, gelukkig is dat op dit moment niet meer zo.
Alle zieken en degenen die het nodig hebben veel sterkte.
Ik loop vandaag op mijn laatste loodjes.
Ik laat dat nooit echt aan mijn cliënten merken maar mijn energie is beneden nul.
Om me ook voor de laatste werkdag ziek te gaan melden vind ik onzin voor een beetje moeheid.
Wederom rustig aan doen, moeten nog boodschappen doen vanmiddag, misschien dat we wel wat gaan halen.