Hoe voel jij je vandaag? #64
29-01-2010 om 10:44 uur GeslotenEn hier kunnen we weer verder.
[url=http://www.longforum.nl/index.php?topic=9972.0[de oude]http://www.longforum.nl/index.php?topic=9972.0[/url]
En hier kunnen we weer verder.
[url=http://www.longforum.nl/index.php?topic=9972.0[de oude]http://www.longforum.nl/index.php?topic=9972.0[/url]
Daar heb je gelijk in, en ik ben inderdaad ook flink ziek. Ik denk dat het verschil is dat als ik normale AB voorgeschreven heb gekregen, ik vaak een verkoudheid had en dat daardoor de bacteriën in je longen gaan zitten. De vorige keer dat ik zo'n grote astma-aanval heb gehad, was het weer ook iets gunstiger, want dat was namelijk na het gymmen in de buitenlucht in de zomer. Er was toen wel wat ochtendnevel, maar in ieder geval niet zo koud en zo'n verschrikkelijk weer als nu.
Wat betreft de somberheid: je hebt er gelijk in dat ik meer dingen wil dan dat ik kan en dat kan natuurlijk ook gewoon van mezelf komen, maar ik jank zo onwijs veel. Ik hoef maar iets te zien of maar aan iets te denken en dan komen de tranen weer. Dat is niet wie ik ben, dus vandaar dat ik aan een bijwerking denk.
En inderdaad: het kleinste beetje inspanning is meteen een marathon, onwaarschijnlijk gewoon! Ik vind het zo raar dat in een dag je conditie van redelijk goed naar onwijs slecht gaat en dat dan blijft aanhouden.
Over mijn moeder: ze is verpleegkundige en doktersassistente en ze weet dus wel wat van het wereldje en de meds en dergelijke. Natuurlijk wil ze dat ik beter word, maar ze had liever gezien dat ik een AB kreeg die minder bijwerkingen heeft. Ik denk dat ze er nu ook anders over denkt nu ze mij weer gezien heeft. Verder heb ik onwijs veel steun van mijn moeder en is ze heel lief, ze is alleen bezorgd. Ik hoop dat iedereen nu een beter beeld heeft van mijn moeder ;)
Hey, ik herken dat gevoel wel helemaal hoor! Ik ben van mezelf niet zo negatief en als ik me dan toch een keer rot voel omdat ik steeds niet kan wat ik wil dan is duurt dat hooguit een paar uurtjes.. Toen ik een maandje terug pred kreeg begon ik me na een paar dagen ook onwijs down te voelen, nergens zin meer in, voelde me gewoon superrot, en toen dacht ik nog ohh nu is het me blijkbaar gewoon echt even te veel.. Toen ik me de volgende nog rot voelde vond ik het al heel raar want dat heb ik anders nooit.. Dacht er verder niet bij na dat het van de prednison kon komen, tot mn kuur afgelopen was en ik me binnen een paar dagen weer gewoon goed/vrolijk voelde!
Ik had geen slecht beeld van je moeder hoor :N Ik weet dat het voor ouders altijd schrikken is Pred, zelfs mijn moeder schrikt er nog van. Terwijl ik er meerdere keren per jaar aan zit. Dat is ook het lastige: je omgeving staat vrij machteloos. En mijn ouders zeggen ook vaak genoeg dat 'al die Pred toch niet goed kan zijn'. Nu ze beseffen dat het de enige manier is om op te knappen, begrijpen ze het beter.
En; ik denk dat het voor jouw moeder net zo werkt. Het is gewoon een teken van betrokkenheid en dat ze zich zorgen om je maakt.
Vervelend dat je zo jankerig bent (W) Ik hoop dat je snel opknapt; sterkte!
@Mir: Ja inderdaad, Prednison is toch vrij heavy, daar schrikken mijn ouders wel van. Dank je wel voor je medeleven!
@Sarina: ik vind het zo raar dat meds je stemming en je gevoelens kunnen beïnvloeden! Dat is hetgene wat je identiteit bepaalt en het is raar en vervelend te merken dat dat op dit moment niet zo is. Ik hoop inderdaad wel dat als de kuur voorbij is, ik me net zoals jij me binnen een paar dagen weer helemaal vrolijk en happy voel, want dat is hoe ik ben en daar voel ik me toch fijner bij :Y. Gelukkig duurt mijn kuur maar 1 week :)
Ik ben even naar het dorp geweest.
Maar daar bleek dus een carnavalsoptocht te zijn (had ik geen idee van, ik vier dat nooit..), dus ik ben maar zo snel mogelijk van de ene naar de andere winkel gelopen (en tussentijds mijn adem half ingehouden, want er stonden een hoop rokers :X ).
Dat heeft wel even een hoop energie gevraagd, maar ik wilde er gewoon echt even uit, even lekker in mijn eentje door het dorp zwerven.
Het voordeel was wel dat er op een gegeven moment bijna niemand meer in de winkels was en je gelijk aan de beurt was bij de kassa :+
Hallo allemaal!
:s) I'm back!
Ik woon weer lekker thuis. Hoewel ik het super heb gehad hoor, erg gezellig.
Laatste keer dat ik hier was geweest, twee weken terug, was het met name de vermoeidheid die niet normaal was. Daar heb ik het een en ander aan gedaan (korter gewerkt) en voor genomen (twee soorten tabletten) de afgelopen twee weken en het gaat echt super goed nu, het is gewoon bijna weg!
Verder lekker carnaval gehad gistermiddag op mijn werk. O0
Dat was tot 3 uur erg leuk en gezellig en na 3 uur met collega's dikke schik!
Eh drie uur in de nacht? O-)
Ik voel me brak :{w
Deze morgen mijn bed uit gejaagd door een bonkende hoofdpijn die maar niet over wil gaan, verder iets benauwder en heel moe. Ik hoop maar dat me geen infectie boven het hoofd hangt :X
En verder:
HAPPY VALENTINE'S DAY
Mag ik even gillen? Ja?
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAARGHHHH.
Een weekje van de antibiotica af en hoppa, weer niet lekker en 37.9. Hoesten en proesten erbij, benauwd. So sick of it >:(
Goed, dat was het weer. Einde bericht ;)
@ Sien: Sterkte! Hopelijk valt het mee.