Je hebt overal positieve en negatieve invloeden ons leven is er mee doordrenkt. In ons werk, in de maatschappij, ons privé leven en natuurlijk ook hier. Het forum is een afspiegeling van de maatschappij, het forum is een zich constant wijzigende populatie, zoveel mensen met net zoveel achtergronden, oordelen, interesses . Eigenlijk als je het bekijkt is het een compliment ... dat ik me door diverse handicaps en negatieve invloeden niet laat weerhouden. Blijf gewoon proberen die te overwinnen en dat lukt niet altijd.
@ Stefanie, Probeer altijd om " ... out of the box... " te denken, dat is vaak best lastig. Probeer altijd iemand of iets te begrijpen en soms lukt dat en soms niet. Vaak moet je totaal niet vanuit jezelf denken en dat is het lastigste.
Er is genoeg negativiteit ook in mezelf, genoeg problemen die vlak je niet uit, heb genoeg achter me gelaten en soms overwonnen en soms ook niet. Heb geen zin met negatieve dingen bezig te houden en vaak vermeld ik die hier niet eens en soms wel. Kijk liever naar positieve zaken en benadruk die eerder dan de negatieve zaken. Sommige zaken zijn privé of te pijnlijk om het hier op het forum te bespreken wie heeft dat niet. Niemand spreekt zich hier 100 procent uit of je spreekt je uit als je de strijd al gestreden hebt. Sommige zaken gaan een ander gewoon niks aan zeker niet publiekelijk, hoort eerder op een ander forum thuis, in de spreekkamer van de huisarts of specialist, of een kleine groep intimi.
Bij sommige berichten van forum leden, denk ik mmmm ... belangrijker is volgens mij wat je niet schrijft en lees ik tussen de regels door dan denk ik jij heb het moeilijk en veel pijn. Niemand heeft dus een 100 procent beeld van elkaar. Dan kan ik me voorstellen dat mijn verhaal te roos kleurig en ongeloofwaardig overkomt. Negatief denken maakt meer kapot in jezelf al realiseren we ons dat vaak niet.
Ieder is vrij me aan te spreken en ook om me in real live te ontmoeten dan kan iemand in real live een oordeel vormen. Zo is Laurina ook welkom in real live en dat blijf ik volhouden.
En dat begrijp ik dan weer wel dat jij hem niiet begrijpt. Kreeg van de week een artikel onder mijn neus dat vrouwen en mannen elkaar maar voor 20% begrijpen. Dit onderwerp hoort vast bij die80% :))
Er is een boek over de 80-20 regel die zou je eens moeten lezen is ook erg goed van toepassing op het dagelijkse leven...maakt je leven een stuk makkelijker... de subtitel is ... "... het geheim meer te bereiken met minder moeite...".
Ik zal vandaag maar naar mijn lichaam luisteren en straks de hap bellen als ik verzorgd ben door de thuiszorg.
grrrrrrr zo geen zin in, wel net de laatste pred ingenomen van deze kuur van 5 dagen. En ik reageer deze keer behoorlijk op de bijwerkingen ben zo hyper als ( ben net een stuiterbal en dat is niet handig in mjin geval )
knuffels voor iedereen die het hebben wil.
zag zojuist deze tekst op mijn facebook ;-)
Als je aankomt, wordt er gepraat. Als je afvalt, vermoed men anorexia. Als je je mooi kleed, ben je verwaand. Als je je eenvoudig kleed, verwaarloos je jezelf. Als je huilt, ben je zwak. Maar als je zegt wat je denkt, ben je arrogant. Als je je verzet, ben je een probleemgeval. Als je het met een ander eens bent, reageer je soft. Om het even, wat je doet, men zal je altijd bekritiseren. Ze hebben altijd een mening over je. Laat de mensen maar praten! Mensen horen je te accepteren hoe je bent!!! This is me....!Take it or leave it!...
@Marcus je bent er gelukkig nog. Dacht echt na die aanval op je dat je van longforum afscheid nam! Gelukkig was het een 1 april grap! Lees altijd mee maar reageer niet altijd.
Puckie helemaal mee eens ... sterkte straks bij de huisartsenpost, niet teveel stuiteren hé! Sterkte en beterschap.
Mijn moto is..." ... be a spartan..." is een race als ik gezond was zou ik mee willen doen is ook het moto van Michigan State University. De race is zo heftig ... in de praktijk en in de race ... overkom je obstakels. Zo een race was 18 - 20 jaar geleden meer mijn ding en referentie kader.
Eigenlijk als je het bekijkt is het een compliment ... dat ik me door diverse handicaps en negatieve invloeden niet laat weerhouden. Blijf gewoon proberen die te.......
... te leven bij de dag en dankbaar te zijn voor hetgeen wat wel gaat.
****
Vanmorgen heb ik even koffie gedronken op mijn werk (werk in de ouderenzorg), en collegas gingen doorvragen wat mijn astma inhield nu ik al een paar weken ziek ben. Ze schrokken van mijn ernstig astma verhaal en waren verbaasd dat ze dit normaal niet zo merkten.
En dan heb ik t hetzelfde gevoel wat marcus hierboven beschrijft.
@emsepems, herkenbaar dit verhaal, wanneer alles gewoon lekker loopt merkt niemand iets aan je, en meestal wanneer je veel last hebt zien ze je niet veel.
En door alle prednison ziet t er uit als hollands welvaren....
Ik vind het de ene keer een zegen dat ze niks merken en de andere keer heb ik ook het gevoel uitleg te moeten geven.
We zijn allemaal anders,ik denk dat niemand ziek wil zijn, in welke vorm dan ook, zichtbaar of onzichtbaar.
Het is wel jammer dat op een plek waar je elkaar steunt, er aan elkaar getwijfeld wordt.
@emsepems helaas nu al herkenbaar bij mij. Een paar klasgenoten die doorvroegen zijn zich rotgeschrokken!
En wat @goudvisje zegt: soms is het fijn dat ze niet zien dat het niet gaat en soms zou je willen dat het wel zichtbaar was.
Nou ik ben weer over mijn grenzen gegaan met dank aan mensen die in het verleden hebben gezegd dat ik me aanstelde. Hierdoor ben ik heel goed geworden in mezelf aan de kant zetten en gewoon doorgaan en dus vandaag ook gedaan. Het was echt heel gezellig even op bezoek bij mijn opa en oma en mijn oma bleef maar vragen of het ging en ik bleef maar ja zeggen. Maar het ging natuurlijk helemaal niet. Dus nu pluk ik daar de vruchten van en lig ik met pijnstilling en koorts op de bank te lummelen.
Ondanks alles gaat het toch stukje bij beetje beter en heb ik nog een lange weg te gaan, maar opgeven is geen optie.
En @marcus hoe ik jou zie is als een grote inspiratiebron en iemand die alles uit het leven haalt en goed heeft leren omgaan met de beperking en niet bij de pakken neer gaat zitten. Ik vind het mooi om je verhalen te lezen en hoe je vol levenslust in mijn ogen lijkt te genieten van de mooie momenten. Daar kan ik alleen maar respect voor hebben en dat probeer ik ook.
Mijn tante zat lekker op de klaagstoel en ik dacht alleen maar: wat ben ik blij met mijn leven en dat ik ondanks alle tegenslagen toch ook kan genieten van dit stukje taart wat ik nu eet en van mijn opa en oma die wel gezellig zijn:)
Het liedje:” ik heb een heel zwaar leven” past wel heel goed bij haar.
Beterschap, sterkte en een knuffel voor ieder die het nodig heeft en ik ga proberen te genieten van een serietje op tv. Daar heb ik nu tenslotte genoeg tijd voor!
Je hebt overal positieve en negatieve invloeden ons leven is er mee doordrenkt. In ons werk, in de maatschappij, ons privé leven en natuurlijk ook hier. Het forum is een afspiegeling van de maatschappij, het forum is een zich constant wijzigende populatie, zoveel mensen met net zoveel achtergronden, oordelen, interesses . Eigenlijk als je het bekijkt is het een compliment ... dat ik me door diverse handicaps en negatieve invloeden niet laat weerhouden. Blijf gewoon proberen die te overwinnen en dat lukt niet altijd.
@ Stefanie, Probeer altijd om " ... out of the box... " te denken, dat is vaak best lastig. Probeer altijd iemand of iets te begrijpen en soms lukt dat en soms niet. Vaak moet je totaal niet vanuit jezelf denken en dat is het lastigste.
Er is genoeg negativiteit ook in mezelf, genoeg problemen die vlak je niet uit, heb genoeg achter me gelaten en soms overwonnen en soms ook niet. Heb geen zin met negatieve dingen bezig te houden en vaak vermeld ik die hier niet eens en soms wel. Kijk liever naar positieve zaken en benadruk die eerder dan de negatieve zaken. Sommige zaken zijn privé of te pijnlijk om het hier op het forum te bespreken wie heeft dat niet. Niemand spreekt zich hier 100 procent uit of je spreekt je uit als je de strijd al gestreden hebt. Sommige zaken gaan een ander gewoon niks aan zeker niet publiekelijk, hoort eerder op een ander forum thuis, in de spreekkamer van de huisarts of specialist, of een kleine groep intimi.
Bij sommige berichten van forum leden, denk ik mmmm ... belangrijker is volgens mij wat je niet schrijft en lees ik tussen de regels door dan denk ik jij heb het moeilijk en veel pijn. Niemand heeft dus een 100 procent beeld van elkaar. Dan kan ik me voorstellen dat mijn verhaal te roos kleurig en ongeloofwaardig overkomt. Negatief denken maakt meer kapot in jezelf al realiseren we ons dat vaak niet.
Ieder is vrij me aan te spreken en ook om me in real live te ontmoeten dan kan iemand in real live een oordeel vormen. Zo is Laurina ook welkom in real live en dat blijf ik volhouden.
En dat begrijp ik dan weer wel dat jij hem niiet begrijpt. Kreeg van de week een artikel onder mijn neus dat vrouwen en mannen elkaar maar voor 20% begrijpen. Dit onderwerp hoort vast bij die80% :))
Er is een boek over de 80-20 regel die zou je eens moeten lezen is ook erg goed van toepassing op het dagelijkse leven...maakt je leven een stuk makkelijker... de subtitel is ... "... het geheim meer te bereiken met minder moeite...".
@emsepems @Nckiie @dine1977 @Marcus @Rachel
Ik zal vandaag maar naar mijn lichaam luisteren en straks de hap bellen als ik verzorgd ben door de thuiszorg.
grrrrrrr zo geen zin in, wel net de laatste pred ingenomen van deze kuur van 5 dagen. En ik reageer deze keer behoorlijk op de bijwerkingen ben zo hyper als ( ben net een stuiterbal en dat is niet handig in mjin geval )
knuffels voor iedereen die het hebben wil.
zag zojuist deze tekst op mijn facebook ;-)
Als je aankomt, wordt er gepraat. Als je afvalt, vermoed men anorexia. Als je je mooi kleed, ben je verwaand. Als je je eenvoudig kleed, verwaarloos je jezelf. Als je huilt, ben je zwak. Maar als je zegt wat je denkt, ben je arrogant. Als je je verzet, ben je een probleemgeval. Als je het met een ander eens bent, reageer je soft. Om het even, wat je doet, men zal je altijd bekritiseren. Ze hebben altijd een mening over je. Laat de mensen maar praten! Mensen horen je te accepteren hoe je bent!!! This is me....!Take it or leave it!...
https://www.youtube.com/watch?v=2H0yWKdZM8g&list=RD2H0yWKdZM8g
deze ter overdenking van Andre Hazes junior : Leef
@Marcus je bent er gelukkig nog. Dacht echt na die aanval op je dat je van longforum afscheid nam! Gelukkig was het een 1 april grap! Lees altijd mee maar reageer niet altijd.
@Puckie heel goed van je om naar de HAP te gaan!
@aan iedere zieke beterschap en sterkte
Puckie helemaal mee eens ... sterkte straks bij de huisartsenpost, niet teveel stuiteren hé! Sterkte en beterschap.
Mijn moto is..." ... be a spartan..." is een race als ik gezond was zou ik mee willen doen is ook het moto van Michigan State University. De race is zo heftig ... in de praktijk en in de race ... overkom je obstakels. Zo een race was 18 - 20 jaar geleden meer mijn ding en referentie kader.
... te leven bij de dag en dankbaar te zijn voor hetgeen wat wel gaat.
****
Vanmorgen heb ik even koffie gedronken op mijn werk (werk in de ouderenzorg), en collegas gingen doorvragen wat mijn astma inhield nu ik al een paar weken ziek ben. Ze schrokken van mijn ernstig astma verhaal en waren verbaasd dat ze dit normaal niet zo merkten.
En dan heb ik t hetzelfde gevoel wat marcus hierboven beschrijft.
@emsepems, herkenbaar dit verhaal, wanneer alles gewoon lekker loopt merkt niemand iets aan je, en meestal wanneer je veel last hebt zien ze je niet veel.
En door alle prednison ziet t er uit als hollands welvaren....
Ik vind het de ene keer een zegen dat ze niks merken en de andere keer heb ik ook het gevoel uitleg te moeten geven.
We zijn allemaal anders,ik denk dat niemand ziek wil zijn, in welke vorm dan ook, zichtbaar of onzichtbaar.
Het is wel jammer dat op een plek waar je elkaar steunt, er aan elkaar getwijfeld wordt.
Zo zie je maar het forum is net de "echte"wereld.
@Pucky, sterkte bij de hap!
@puckie sterkte bij de hap!
@emsepems helaas nu al herkenbaar bij mij. Een paar klasgenoten die doorvroegen zijn zich rotgeschrokken!
En wat @goudvisje zegt: soms is het fijn dat ze niet zien dat het niet gaat en soms zou je willen dat het wel zichtbaar was.
Nou ik ben weer over mijn grenzen gegaan met dank aan mensen die in het verleden hebben gezegd dat ik me aanstelde. Hierdoor ben ik heel goed geworden in mezelf aan de kant zetten en gewoon doorgaan en dus vandaag ook gedaan. Het was echt heel gezellig even op bezoek bij mijn opa en oma en mijn oma bleef maar vragen of het ging en ik bleef maar ja zeggen. Maar het ging natuurlijk helemaal niet. Dus nu pluk ik daar de vruchten van en lig ik met pijnstilling en koorts op de bank te lummelen.
Ondanks alles gaat het toch stukje bij beetje beter en heb ik nog een lange weg te gaan, maar opgeven is geen optie.
En @marcus hoe ik jou zie is als een grote inspiratiebron en iemand die alles uit het leven haalt en goed heeft leren omgaan met de beperking en niet bij de pakken neer gaat zitten. Ik vind het mooi om je verhalen te lezen en hoe je vol levenslust in mijn ogen lijkt te genieten van de mooie momenten. Daar kan ik alleen maar respect voor hebben en dat probeer ik ook.
Mijn tante zat lekker op de klaagstoel en ik dacht alleen maar: wat ben ik blij met mijn leven en dat ik ondanks alle tegenslagen toch ook kan genieten van dit stukje taart wat ik nu eet en van mijn opa en oma die wel gezellig zijn:)
Het liedje:” ik heb een heel zwaar leven” past wel heel goed bij haar.
Beterschap, sterkte en een knuffel voor ieder die het nodig heeft en ik ga proberen te genieten van een serietje op tv. Daar heb ik nu tenslotte genoeg tijd voor!
Naar de hap geweest.
extra prednison gekregen
en deze week bij geen verbetering naar de huisarts.
geen infectie hoewel ik naar mijn gevoel wel koortsig ben uitgangs waarde 36 en dat is soms best lastig omdat de uitgangs waarde van artsen 37 is.
ik zal mijn best doen om niet te gaan stuiteren.
@iedereen bedankt voor het medeleven