Huisarts gebeld. Zou terugbeld worden dit gebeurde al vlug. Heb een goed gesprek gehad er is me wel een en ander duidelijk geworden. Gedwongen opname zou volgens de huisarts gewoon in gang gezet zijn, ze had geen papieren gezien dat het niet zo zou zijn, maar ze zou hier nog even achteraan bellen. De psychiater die twee keer is geweest nu zou een verpleegkundige zijn die komt kijken wat voor zorg/ondersteuning ze ons en mijn tante kunnen bieden en of ze dit accepteert en haalbaar is. Helaas moeten we afwachten we zijn niet de enige en het hele traject(juridisch) vergt wat tijd. Dat er niks gebeurd en wij dit zo ervaren kan ze zich voorstellen maar dit is niet waar ze heeft al een paar keer contact gehad met de GGZ en deze zijn druk bezig om ondersteuning/begeleiding te regelen. Ze belt met de GGZ en daarna koppelt de uitkomst terug naar mij of mijn vader. Ik mag haar altijd bellen als er iets is. Ze snapt dat het fusterend is voor ons dat we van alles zien gebeuren maar niks kunnen doen. IBS oftewel directe/crisis opname heeft weinig zin dit verloopt namelijk na 3 weken als ze dan rustig is mag ze weer gewoon naar huis dit zou nog veel moeilijk zijn. Kortom we moeten nog even doorzetten en hopen op wat extra hulp/ondersteuning en spoedige regeling van de gedwongen opname. Het lost nu niet direct ons probleem op maar ik weet nu wel een beetje hoe het in elkaar zit en hoef niet meer via via mijn informatie te krijgen die niet altijd volledig is en dan weer lijd tot onduidelijkheid.
Heb een goed gesprek gehad er is me wel een en ander duidelijk geworden.
Hj, zo frustrerend zo'n zituatie, maar t gesprek met de huisarts was gelukkig een duidelijk en verhelderend gesprek. Ik hoop dat jullie (met de mentale steun van de arts) de komende weken goed doorgkomen. heel veel strekt liefs ems... met nog steeds zo heel veel respect voor jullie
hier gaat het goed. afgelopen weekend voor t eerst weer een dubbele dienst gedraaid. ik zag er wel tegenop hoor, maar een lieve collega wilde het zo nodig van mij overnemen, die schat. gelukkig was het niet nodig, en kon met t middagslaapje het redden (nee niet helemaal goed, maar t ging). vanacht 11 uur geslapen :@ dus regel ik nog maar een tijdje een vrije dag na zo'n stevig lang weekend :s)
@tebby hoop dat je na deze dag groen licht krijgt wat je maagoperatie betreft en dat je daar niet meer al te lang op hoeft te wachten @HJ sterkte in deze spannende tijd heb het zelf met mijn moeder ook mee gemaakt.
Enigzins opgelucht maar ook wel verdrietig, het word toch een gedwongen opname. De gesprekken die de psychiater heeft gehad met mijn tante hebben niet geleid tot hulp/ondersteuning die nodig zou zijn om haar thuis te kunnen laten blijven. We weten dat ze het zelf echt niet wil maar dat het beter is zowel voor haar maar ook voor ons. Nog een paar weken dan komt er eindelijk rust al voelt dit wel erg dubbel.
juist fijn dat het allemaal achter elkaar kan!
we hebben daar een speciale poli voor
ja dat is wel beter dan drie dagen ofzo er naar toe te moeten.
Huisarts gebeld. Zou terugbeld worden dit gebeurde al vlug. Heb een goed gesprek gehad er is me wel een en ander duidelijk geworden. Gedwongen opname zou volgens de huisarts gewoon in gang gezet zijn, ze had geen papieren gezien dat het niet zo zou zijn, maar ze zou hier nog even achteraan bellen. De psychiater die twee keer is geweest nu zou een verpleegkundige zijn die komt kijken wat voor zorg/ondersteuning ze ons en mijn tante kunnen bieden en of ze dit accepteert en haalbaar is. Helaas moeten we afwachten we zijn niet de enige en het hele traject(juridisch) vergt wat tijd. Dat er niks gebeurd en wij dit zo ervaren kan ze zich voorstellen maar dit is niet waar ze heeft al een paar keer contact gehad met de GGZ en deze zijn druk bezig om ondersteuning/begeleiding te regelen. Ze belt met de GGZ en daarna koppelt de uitkomst terug naar mij of mijn vader. Ik mag haar altijd bellen als er iets is. Ze snapt dat het fusterend is voor ons dat we van alles zien gebeuren maar niks kunnen doen. IBS oftewel directe/crisis opname heeft weinig zin dit verloopt namelijk na 3 weken als ze dan rustig is mag ze weer gewoon naar huis dit zou nog veel moeilijk zijn. Kortom we moeten nog even doorzetten en hopen op wat extra hulp/ondersteuning en spoedige regeling van de gedwongen opname. Het lost nu niet direct ons probleem op maar ik weet nu wel een beetje hoe het in elkaar zit en hoef niet meer via via mijn informatie te krijgen die niet altijd volledig is en dan weer lijd tot onduidelijkheid.
Hj, zo frustrerend zo'n zituatie, maar t gesprek met de huisarts was gelukkig een duidelijk en verhelderend gesprek. Ik hoop dat jullie (met de mentale steun van de arts) de komende weken goed doorgkomen.
heel veel strekt
liefs ems... met nog steeds zo heel veel respect voor jullie
hier gaat het goed.
afgelopen weekend voor t eerst weer een dubbele dienst gedraaid. ik zag er wel tegenop hoor, maar een lieve collega wilde het zo nodig van mij overnemen, die schat.
gelukkig was het niet nodig, en kon met t middagslaapje het redden (nee niet helemaal goed, maar t ging). vanacht 11 uur geslapen :@ dus regel ik nog maar een tijdje een vrije dag na zo'n stevig lang weekend :s)
hier gaat het weer iets beter
@tebby hoop dat je na deze dag groen licht krijgt wat je maagoperatie betreft en dat je daar niet meer al te lang op hoeft te wachten
@HJ sterkte in deze spannende tijd heb het zelf met mijn moeder ook mee gemaakt.
Groetjes Erika
Bedankt
Ook een gedwongen opname?
Als ik groen licht krijg is de wachttijd ongeveer 2 weken!
Echter ben ik net door verwezen naar de reumatoloog ivm de gewrichtspijn en hele hoge ontstekingswaarde wel me longen toch echt schoon zijn.
Dus eventjes afwachten.
Zit nu te wachten op de cardioloog.
sterkte bij het wachten
Enigzins opgelucht maar ook wel verdrietig, het word toch een gedwongen opname. De gesprekken die de psychiater heeft gehad met mijn tante hebben niet geleid tot hulp/ondersteuning die nodig zou zijn om haar thuis te kunnen laten blijven. We weten dat ze het zelf echt niet wil maar dat het beter is zowel voor haar maar ook voor ons. Nog een paar weken dan komt er eindelijk rust al voelt dit wel erg dubbel.