Bezorgde moeder
15-01-2013 om 15:52 uurHallo allemaal
Ik heb een probleem mijn volwassen dochter van 27 zit al 3 weken in een astma aanval.
Slaapt nauwelijks door benauwdheid, is continue benauwd ( wisselend in mate van mild tot matig)heeft een enorm hoge hartactie (140) en klaagt over spierkrampen en uiteraard vermoeidheid.
Kerstavond was ze bij ons en ik vond haar ongewoon druk, grapte nog tegen mijn echtgenoot als ze nog peuter was dan zou ik zeggen ze krijgt een astma aanval. ( dat was vroeger nl echt een kenmerk)
2de kerstdag bel ik haar en hoor ik aan haar praten dat ze benauwd is. Zelf merkte ze dat nog niet echt. Dat herken ik mijn beide kinderen herkennen gek genoeg niet altijd hun symptomen. Ze voelde zich niet erg lekker, zag grauw volgens haar vriend en had last van hoge hartslag
Ze is na dag of 4 naar haar huisarts gegaan omdat ventolin geen echte verbetering liet zien en ze zelf niet wist of ze wel of niet benauwd was. Volgens huisarts was geen astma. Want ze piepte of hoestte niet? Snelle hartslag zou wel van spanningen komen. Alleen welke spanningen dan, mijn dochter zegt geen spanningen te hebben. Alles loopt als een trein in haar leven ;) Ik herken dit ook niet, ze sport veel heeft conditie als een beer en is nooit ziek, en gaat letterlijk dansend door het leven :)
Naar huis dus, echter benauwdheid bleef, 4 dagen later avonds laat naar SEH. ( op mijn dringende verzoek) Daar werd ze prima ontvangen en werd wel vast gesteld dat wel ze degelijk benauwd was. Feit dat ze niet piepte of hoestte maakte zaak alleen maar ernstiger als dus opgeroepen longarts. Verneveld en zuurstof gehad, waarop ze vreselijk spierkrampen kreeg in armen, handen, benen, en op haar borst, zo heftig dat ze dreigde flauw te vallen. Volgens arts reactie op ventolin? Na vernevelen en extra zuurstof knapte ze op en mocht ze naar huis. Advies voor 1 dag prednison om te doorbreken en Ventolin in vervolg met voorzetkamer. Echter na 4-5 uur begon benauwdheid weer toe te nemen. 6x daags aan ventolin zonder echte verbetering, na 4 dagen weer naar SEH, nu 3 longartsen. Vonden allemaal wel mee vallen. Ja ze was benauwd en ja duurde lang. Over hoge hartactie zeiden ze niets. Weer verneveld zonder zuurstof dit keer en met kuur prednison van 7 dagen naar huis gestuurd.
Eergister nog geen verbetering ( na 5dgn prednison) en heeft ze haar eigen longarts gebeld, via telefonisch consult is er nog week prednison bij gekomen en afspraak voor as Maandag consult en longfunctie testen.
Ik ben gewend aan ernstige astma. Ben door mijn kinderen en mijn eigen astma ervarings deskundige en raak niet snel in paniek. Nu maak me echter best wel zorgen, als kind heeft ze status aanval gehad. Dit lijkt er op. Ik kan reacties van de artsen niet zo goed snappen. Niemand die heeft bedacht om een bloedgas te meten om maar iets te noemen. Ze is volwassen ik kan haar niet meer mee naar dokter slepen en gezien laconieke reacties van artsen heeft ze iets van ze nemen me niet serieus, ik ga niet meer....
Mijn sportieve en altijd vrolijke meid is in 3 weken tijd veranderd in een soort zombie die zich voortsleept. Moeite heeft met praten en nauwelijks slaapt, benauwd blijft en zelfs op prednison niet echt reageert. Toch is ze vandaag weer gaan werken omdat ze hoopt dat afleiding helpt....
Ben ik nou zo over bezorgd???? Of klopt dit naar jullie idee ook niet?
Mijn Kinderen hebben in Davos gezeten toen ze klein waren, kom je niet zomaar. :N
Van de kinderlongarts leerde ik vroeger dat als Astma niet reageert op ventolin of prendnison, een opname nodig is met prednison per infuus. Wat hen dus meerdere keren is overkomen.
Hoe lang mag een astma aanval eigenlijk duren? Welke schade kan dit aanrichten aan haar hart?
Wie kan me gerust stellen of heeft een goed advies.
sterkte met je dochter en ook voor jullie
Lieve bezorgde moeder.
Sterkte en ik wens je dochter veel beterschap.
Hoop dat als ze opgeknapt is, je samen een goed gesprek hierover kunt hebben. Je mag best jouw zorgen kenbaar maken en aangeven hoe jij bij haar herkend dat ze benauwd is.
Lieve mum58, veel sterkte en fijn dat er nu iets aan gedaan wordt. Ik herken je gevoelens!! Loslaten is heel moeilijk.
Sterkte met je dochter.
Oma Akke
Veel beterschap en sterkte voor je dochter. OOk veel sterkte voor jou.
grappig, veel mensen roepen dat loslaten moeilijk is....
Ik ben helemaal geen moeder die niet kan loslaten integendeel zelfs. Mijn kinderen reisden al op jonge leeftijd de halve wereld al door en hebben op plaatsen gezeten waar leven echt niet eenvoudig is
Ik heb volste vertrouwen in haar doen en laten. Dit maar even voor duidelijk heid. Loslaten is niet probleem, wat er hand de hand was en niet duidelijk worden van oorzaak dat was mijn probleem.
Was... inderdaad want we zijn er uit!!!! Dochter slikte op advies van KNO arts bepaalde medicatie om te kijken of dat klachten zou verbeteren. Na 3 maanden zonder resultaat besloot arts dat ze kon stoppen met medicatie. Dat deed ze op 23 december en op 25 december was ze benauwd. Nu schijnt het dat je deze medicatie niet ineens mag stoppen maar langzaam moet afbouwen. Dat had KNO arts stom >:(genoeg niet gezegd, ze is gewoon in een keer gestopt.
Alle klachten als duizeligheid, hartkloppingen, opgejaagdheid, zweten (schijnt dat je zelfs psychoses kunt krijgen) zijn gevolg van het ineens stoppen na maandenlang gebruik. Deze klachten houden 3-4 weken aan en verminderen dan heel geleidelijk ( zie maar als soort afkicken dus). Daarnaast had ze de pech dat ze ook een astma aanval kreeg, die door deze afkickverschijnselen zal ik maar noemen, niet op ventolin reageerde, waardoor ze weer prednison kreeg. Echter prednison versterkt deze reacties dus weer...... Het bekende vicieuze cirkeltje dus.
De Longarts en huisarts waren door KNO arts nog niet op hoogte gesteld van gebruik van deze medicatie en/of het stoppen ervan. Niemand wist hier van en zelf dacht ze er uiteraard ook niet meer aan. We hadden geluk dat een collega was die eens goed ging doorvragen en die verder ging kijken dan astma. Uiteindelijk kwam dit aan oppervlakte.
Eind goed al goed dus! Nut van elektronisch patiënten dossier is hier ook gelijk mee bewezen. Dan had iedereen kunnen zien dat ze deze medicatie had gebruikt en er mee was gestopt en was dit kwartje eerder gevallen!
Ze heeft nu zoveel medicatie in haar lijf dat zal er uit moeten sluipen, ook reageert ze nog met astma waardoor helaas er nog steeds medicatie bij moet :?. We zijn er nog niet maar wel op de goed weg nu!
Dank voor jullie lieve reacties. Mij zullen jullie hier niet meer zien. Is niet meer nodig gelukkig.
Sterkte allemaal.
MUM *O*
Hé mum
Wat fijn dat er eindelijk duidelijkheid is, je moet als patiënt zelf ook alles onthouden ;(. En de helicoptervieuw houden.
Is ze nu nog in het ziekenhuis, of is ze lekker thuis?
We bedoelen het allemaal goed, mijn moeder en man zien ook eerder of horen eerder dat het fout gaat hier hoor en ik zie dat weer bij mijn dochter. Je kunt er niet altijd wat mee, maar het is goed dat er van die lieve mamsies zijn.
Fijn weekend
Jippie
Wat pittig allemaal op 't moment... Sterkte voor je dochter maar ook voor jou!
Fijn dat het grootste gedeelte is opgelost!
Ik vind het stiekem goed om te horen dat een moeder de tijd neemt om zelf op onderzoek uit te gaan en zo'n bericht te plaatsen op een forum om haar dochter te helpen. Maar ik wou wel één ding voor de zekerheid zeggen:
Als ik het zo lees merk ik op dat je dochter geestelijk gelukkig is. Alleen maar positief natuurlijk maar: Dat wil niet zeggen dat dat geen invloed kan hebben op haar ziekte: Soms kosten dingen je juist energie omdat je het zo leuk vind, en zij zich misschien altijd voor de volle 100% inzet. Doordat alles zo leuk is loop je aan je zelf voorbij, om het zo maar even te zeggen, en herken je zelf de klachten niet, daar heb je soms anderen bij nodig. Dat jij haar dat verteld is alleen maar goed op zo'n moment.
Fijn dat je een trotse moeder bent en sterkte verder!