Best een beetje trots op mezelf...

Wat goed dat je dit hebt gedaan!
Echt heel knap.

Ik heb zelf ook ongeveer 1,5 jaar geleden aangegeven dat ik doorverwezen wilde worden naar een psycholoog.
Onder andere omdat ik tegen dezelfde dingen aanliep. Moeilijk te accepteren astma, daardoor in een neerwaartse spiraal etc.

Het heeft mij ontzettend geholpen.
Het zal niet altijd makkelijk zijn, maar geef vooral niet op.

Succes!

Ooh, Aruba, ik ben blij te horen dat je er wat aan hebt gehad. Dat geeft de burger moed  ;) Ik hang het wel niet aan de grote klok, mijn omgeving hoeft het niet te weten. De LA zei inderdaad dat dit heel normaal is bij astma, omdat het op alle vlakken je kan raken. Ik ervaar weinig steun uit mijn omgeving, dus ik ben gewoon al blij als ik ergens mijn emoties kwijt kan...

Is ook heel lekker om een uurtje lang tegen iemand aan te kletsen die echt luistert.
En mijn persoonlijke mening is nu ook echt dat je er zeker niet slechter van wordt.
Eigenlijk zou iedereen het eens moeten proberen  ;)

Al werkt in NL de zorgverzekering natuurlijk daar helemaal al niet aan mee...

ha!
Heel goed van je zeg!zulk zelfinzicht zou iedereen met astma,of elke andere ziekte,moetem hebben! Een stuk mentale steun is noodzakelijk,zeker als je die niet echt vanuit je omgeving ervaart (heftig trouwens voor je!),maar buiten dat,n professioneel aanspreekpunt is fijn!
Ik heb geen hulp,maar zeker wel gehad tijdens diverse reva's (Davos, HH),maar ook wel kortdurend tijdens ziekenhuisopname's,zeker als die heftig verlopen, zoals bijv afgelopen winter in Davos. Dan is het heerlijk om bij een 'neutraal'  persoon je zorgen,frustratie,verdriet,..., neer te leggen!
Psychologische hulp vragen is geen teken van zwakte,maar juist van kracht!!
Sterkte met alles meid,
Groetjes
Jorine

Goed dat wanneer je, vooral wanneer je je echt zo ergert en verzet tegen je astma, om een medisch psychologe hebt gevraagd!
Misschien klinkt de stap enorm groot en voel je je zwakker daardoor, maar er zijn echt heel veel mensen die naar een psycholoog gaan hoor, niets om je voor te schamen. Ik denk, weet eigeniljk wel zeker, dat er meer mensen (ooit) WEL bij een psycholoog komen dan niet. Heel veel succes! Hopelijk gaat het je helpen! :Y

Hoi Goudlokje,

Wat goed dat je het hebt durven aangeven dat je er moeite mee hebt. Dat is al de 1e stap! Dat je er somber van bent geworden vind ik niet zo raar, ik heb dit zelf ook. Je kan er zo moedeloos van worden.

De dingen die je schrijft zijn voor mij heel herkenbaar. Ik heb zelf ook 2 kleine kinderen. Zij houden mij wel op de been, maar het is niet altijd makkelijk.

Zelf heb ik een coachingstraject gehad bij het centrum voor verborgen verlies. Zij vertelde mij dat je niet alleen kan rouwen om het feit dat iemand overleden is, maar ook over het feit dat je steeds een stukje gezondheid inlevert. Dit traject heeft mij wel geholpen bij het acceptatieproces en om beter mijn grenzen ten opzichte van familie en vrienden aan te geven. Af en toe nog wel een opfrissingsgesprek nodig......

Succes met de gesprekken en ik denk dat je er zeker wat aan zult hebben!

Groetjes,
Aletsch

P.s. hoe oud zijn jouw kinderen?

Hallo goudlokje! Wat supergoed dat u dat heeft aangegeven.
Ik heb het afgelopen jaar ook erg last gehad van dat m'n astma me in de weg stond, ik kon niet meer dansen, ben een half jaar totaal afwezig geweest van school, maar ondertussen was ik wel gaan puberen en dat was best heel erg moeilijk. Ik ben ook in therapie gegaan en eigelijk heeft dat heel veel geholpen, afgelopen week was m'n laatste keer en ik heb weer geleerd hoe ik weer samen kan werken met m'n eigen lichaam. Dus ik zou zeker met een medisch psycholoog gaan beginnen, want u kunt er denk ik veel baad mee hebben. Groetjes Jetterakette

Hey,
wat goed dat je dat aangaf! Ik heb zelf een jaar ziek thuis gezeten met een lage longfunctie en continu hoge dosissen prednison. Toen ben ik ook even bij een psychologe gegaan en het heeft me echt geholpen. Bovendien ben ik nu zelf psychologe ;) dus ik vind het zeker geen teken van zwakte om naar een psycholoog te stappen, het is juist een teken dat je je problemen wil aanpakken!
Veel succes ermee,

Sien

Je mag zeker trots zijn op jezelf ! Het is niet niks om steeds ziek te zijn en daardoor heel veel dingen niet te kunnen .Alle reden om je daar rot over te voelen ! Ik loop er zelf ook tegen aan hoor ,heb nu weer een virus bij me (daar ben ik super vatbaar voor) en ja hoor keelpijn, zere holtes en benauwd .Pjjj het rotste vind ik dat we morgen een dag weg zouden gaan en ja ik baal als ik weer moet afzeggen .

Degene waar we heen gaan heeft zich er erg op verheugd en van alles in huis gehaald dus ik vind het zo rot om af te zeggen ,dit legt een enorme grote druk op me en ben de hele dag al down .Dus voor mij misschien ook eens een goed idee om naar de psycholoog te gaan .

Vind het ook moeilijk dat ik alle vertrouwen in mijn lijf kwijt ben ,hebben jullie dat ook ?

Ook hier niet veel steun uit de omgeving helaas .Ik wens je heel veel succes ,en zeker ook omdat je ook nog kinderen hebt ,dat lijkt me nog moeilijker .

Heel veel dank voor jullie bemoediging...
Vandaag trouwt mijn vriendin. Ik ben net naar de kerk geweest, maar nu is de koek op. Het feest kan ik vergeten. Dit is zo'n dag dat je extra baalt.

@Aletsch: mijn kindjes zijn 5 en 7. Ze gaan gelukkig al naar school.