Gisteren zijn we naar de vrijmarkt geweest. Jawel buiten veel rokers waar ik langs moest, dus benauwd geworden. Vanmorgen was dat gelukkig weer hersteld. Vanmiddag de verjaardag van mijn zus. Gelukkig mag er bij mijn zus in huis niet gerookt worden, dus dat is geen probleem. Fietsen we naar huis, bijna thuis, is er dus iemand een fikkie aan het stoken, dus jullie raden het al, benauwd. Baal hier zo van. Hou ook mijn hart vast voor de komende maanden. Buurman stookt ook nog wel eens een vuurtje. Ga goed met mijn buurvrouw om, en ga dat wel aankaarten als ik er last van krijg.
Ik baal ook, omdat ik het lastig vind dat je altijd weer mensen tegen komt (incl. Vrienden) die er niks van begrijpen. Gisteren kreeg ik een opmerking van 1 van onze vrienden, als ik je zo zie zitten denk er is niks aan de hand met jou. Je kunt volgens mij gewoon elke dag een stukje lopen, dag 1, 2 minuten lopen dag 2, 2 min en zo ga je GEWOON iets opbouwen en voor je het weet ben je weer beter.
Ze hebben geen idee waar ze het over hebben, oh wat zou ik graag een dag met zo iemand willen ruilen, zodat ze kunnen ervaren waar ik elke dag mee worstel. Nee ik vind het leuk en fijn om intern te gaan revalideren en dat ik het fijn vind om mijn gezin achter te laten, pfff ik had me voorgenomen om nooit meer mezelf te verdedigen, maar ik merk dat het me toch altijd weer raakt.
Mirtje, het is idd vervelend als vrienden zo reageren maar verdedigen hoef je je zeker niet! Uitleggen kan bij mensen die er voor open staan, interesse in hebben of willen proberen te begrijpen. Helaas zullen er altijd mensen op je pad komen die uit onhandigheid rare/ nare opmerkingen maken. Dit doen ze niet eens bewust. De kunst is om je er niet door te laten raken en te gaan verdedigen. We hoeven nml niets te verdedigen. Wat je het beste kan doen is aangeven dat wat de opmerking met je doet. Vaak schrikken de mensen dan want het is meestal niet hun bedoeling om je te kwetsen.
Geloof me dit is een van de lastigste dingen want je zit zelf in een heel proces.
Ik baal van het feit dat nu het eindelijk goed gaat met mijn longen dat vanmiddag na onderzoek bleek dat ik een ontstoken tussenwervelschijf heb. Waardoor ik maar moeilijk op en neer kan. Door die ontsteking reageren mijn spieren in mijn onderrug door te verkrampen en het trekt door mijn linkerbeen heen.
Ik mag het absoluut niet belasten mag niet lang zitten, dat gaat ook niet en moet veel lopen.
Echter fietsen en krachttraining dus niet! Net zo lang tot Het over is.
Ik ben veel gaan sporten waarschijnlijk te veel volgens mijn rugje....
Ik voel me de laatste tijd wat minder lekker in mijn vel en ik weet niet precies waarom. Het is een combinatie van allerlei dingen denk ik. Die #@$&% vermoeidheid waardoor ik vaak zo op mijn tenen moet lopen, het gevoel dat ik daardoor in andere dingen tekortschiet, moeite om mijn lessen goed in te vullen (we zijn wat te snel door het boek geraakt en nu moet ik 8 x 3 uur naar eigen inspiratie invullen), mijn knieën die niet willen wat ik wil en het sporten dat daardoor niet goed lukt.
Pff, ik denk er hard over na om evt. wat ziekteverlof te vragen om wat op mijn plooi te komen. Ik ben mezelf niet helemaal de laatste tijd.
Wat naar de je je zo rot voelt! Ik herken het wel, dat je je niet lekker in je vel voelt zitten door even wat teveel dingen die niet lekker lopen. Daar gaat het nu even niet om, maar vandaar dat ik je berichtje wel begrijp. Soms wil het allemaal niet en als je je daar ook weer moe door gaat voelen kun je het ook allemaal wat minder hebben dan normaal, vice versa.
Lijkt me een slim plan, om een paar dagen ziekteverlof op te nemen, indien dit nog ruim mogelijk is voor je. Je hebt het niet over de laatste dagen waar je je minder door voelt, maar al voor langere tijd. Als het zo door blijft gaan en je kunt maar geen lucht krijgen (figuurlijk), knap je niet op, zowel lichamelijk als mentaal.
Ik zou je die paar dagen rust gunnen. Meestal ben je vrij tegelijk met je zoon.. Heel gezellig, maar nog geen 'rust' voor jezelf. Misschien goed voor je om eens even een paar dagen echt 'rust' te hebben.
Wat naar de je je zo rot voelt! Ik herken het wel, dat je je niet lekker in je vel voelt zitten door even wat teveel dingen die niet lekker lopen. Daar gaat het nu even niet om, maar vandaar dat ik je berichtje wel begrijp. Soms wil het allemaal niet en als je je daar ook weer moe door gaat voelen kun je het ook allemaal wat minder hebben dan normaal, vice versa.
Lijkt me een slim plan, om een paar dagen ziekteverlof op te nemen, indien dit nog ruim mogelijk is voor je. Je hebt het niet over de laatste dagen waar je je minder door voelt, maar al voor langere tijd. Als het zo door blijft gaan en je kunt maar geen lucht krijgen (figuurlijk), knap je niet op, zowel lichamelijk als mentaal.
Ik zou je die paar dagen rust gunnen. Meestal ben je vrij tegelijk met je zoon.. Heel gezellig, maar nog geen 'rust' voor jezelf. Misschien goed voor je om eens even een paar dagen echt 'rust' te hebben.
Sterkte!
Bedankt Evi :). Deze week staan er wat belangrijke dingen op de agenda, maar volgende week moet ik mss maar even thuisblijven.
Het ging goed......totdat ik gisterenmiddag naar een feestje in de werkplaats van een garagebedrijf ging. Er was van tevoren flink gepoetst en hartstikke gezellig ingericht en versierd. Na een uurtje vroeg ik aan een zus of zij geen last had van bepaalde dampen. Nee, hoor. Ook mijn man rook niets. Ik daarentegen 'proefde' vieze stoffen in mijn keel. Ik wilde niet te lang blijven, voelde me benauwd worden. Toen we naar huis gingen viel mijn stem weg en werd ik steeds benauwder. De opmerking van mijn man 'dat we straks nergens meer naar toe kunnen' maakt me verdrietig. Het is duidelijk dat mijn luchtwegen erg gevoelig zijn. Ik heb mijn longmedicatie maar weer verhoogd in de hoop dat er weer snel een verbetering komt. Binnenkort krijg ik zeer waarschijnlijk een ingreep aan mijn lever. Een professor in Aken durft het aan. Maar dan moet de astma natuurlijk wel stabiel zijn...
Gisteren zijn we naar de vrijmarkt geweest. Jawel buiten veel rokers waar ik langs moest, dus benauwd geworden. Vanmorgen was dat gelukkig weer hersteld.
Vanmiddag de verjaardag van mijn zus. Gelukkig mag er bij mijn zus in huis niet gerookt worden, dus dat is geen probleem. Fietsen we naar huis, bijna thuis, is er dus iemand een fikkie aan het stoken, dus jullie raden het al, benauwd.
Baal hier zo van. Hou ook mijn hart vast voor de komende maanden. Buurman stookt ook nog wel eens een vuurtje. Ga goed met mijn buurvrouw om, en ga dat wel aankaarten als ik er last van krijg.
Ik baal ook, omdat ik het lastig vind dat je altijd weer mensen tegen komt (incl. Vrienden) die er niks van begrijpen. Gisteren kreeg ik een opmerking van 1 van onze vrienden, als ik je zo zie zitten denk er is niks aan de hand met jou. Je kunt volgens mij gewoon elke dag een stukje lopen, dag 1, 2 minuten lopen dag 2, 2 min en zo ga je GEWOON iets opbouwen en voor je het weet ben je weer beter.
Ze hebben geen idee waar ze het over hebben, oh wat zou ik graag een dag met zo iemand willen ruilen, zodat ze kunnen ervaren waar ik elke dag mee worstel.
Nee ik vind het leuk en fijn om intern te gaan revalideren en dat ik het fijn vind om mijn gezin achter te laten, pfff ik had me voorgenomen om nooit meer mezelf te verdedigen, maar ik merk dat het me toch altijd weer raakt.
Groetjes Mirtje
Mirtje, het is idd vervelend als vrienden zo reageren maar verdedigen hoef je je zeker niet! Uitleggen kan bij mensen die er voor open staan, interesse in hebben of willen proberen te begrijpen. Helaas zullen er altijd mensen op je pad komen die uit onhandigheid rare/ nare opmerkingen maken. Dit doen ze niet eens bewust. De kunst is om je er niet door te laten raken en te gaan verdedigen. We hoeven nml niets te verdedigen. Wat je het beste kan doen is aangeven dat wat de opmerking met je doet. Vaak schrikken de mensen dan want het is meestal niet hun bedoeling om je te kwetsen.
Geloof me dit is een van de lastigste dingen want je zit zelf in een heel proces.
Ik baal van het feit dat nu het eindelijk goed gaat met mijn longen dat vanmiddag na onderzoek bleek dat ik een ontstoken tussenwervelschijf heb. Waardoor ik maar moeilijk op en neer kan. Door die ontsteking reageren mijn spieren in mijn onderrug door te verkrampen en het trekt door mijn linkerbeen heen.
Ik mag het absoluut niet belasten mag niet lang zitten, dat gaat ook niet en moet veel lopen.
Echter fietsen en krachttraining dus niet! Net zo lang tot Het over is.
Ik ben veel gaan sporten waarschijnlijk te veel volgens mijn rugje....
@Nadine, wat vervelend voor je want je was net zo lekker op weg! Ik wens je veel sterkte.
Liefs Yvonne
@Dine, Hé wat naar, een ontsteking in je rug! Hoop dat het snel over gaat, heb je er iets voor gekregen of is t een kwestie van rust? Sterkte!!
@ Dine: balen van je rug.
Ik voel me de laatste tijd wat minder lekker in mijn vel en ik weet niet precies waarom. Het is een combinatie van allerlei dingen denk ik. Die #@$&% vermoeidheid waardoor ik vaak zo op mijn tenen moet lopen, het gevoel dat ik daardoor in andere dingen tekortschiet, moeite om mijn lessen goed in te vullen (we zijn wat te snel door het boek geraakt en nu moet ik 8 x 3 uur naar eigen inspiratie invullen), mijn knieën die niet willen wat ik wil en het sporten dat daardoor niet goed lukt.
Pff, ik denk er hard over na om evt. wat ziekteverlof te vragen om wat op mijn plooi te komen. Ik ben mezelf niet helemaal de laatste tijd.
Hoi MamaLoic,
Wat naar de je je zo rot voelt! Ik herken het wel, dat je je niet lekker in je vel voelt zitten door even wat teveel dingen die niet lekker lopen. Daar gaat het nu even niet om, maar vandaar dat ik je berichtje wel begrijp. Soms wil het allemaal niet en als je je daar ook weer moe door gaat voelen kun je het ook allemaal wat minder hebben dan normaal, vice versa.
Lijkt me een slim plan, om een paar dagen ziekteverlof op te nemen, indien dit nog ruim mogelijk is voor je. Je hebt het niet over de laatste dagen waar je je minder door voelt, maar al voor langere tijd. Als het zo door blijft gaan en je kunt maar geen lucht krijgen (figuurlijk), knap je niet op, zowel lichamelijk als mentaal.
Ik zou je die paar dagen rust gunnen. Meestal ben je vrij tegelijk met je zoon.. Heel gezellig, maar nog geen 'rust' voor jezelf. Misschien goed voor je om eens even een paar dagen echt 'rust' te hebben.
Sterkte!
Bedankt Evi :). Deze week staan er wat belangrijke dingen op de agenda, maar volgende week moet ik mss maar even thuisblijven.
Sterkte de komende tijd MamaLois! Hoop dat rust je goed zal doen!!
Het ging goed......totdat ik gisterenmiddag naar een feestje in de werkplaats van een garagebedrijf ging. Er was van tevoren flink gepoetst en hartstikke gezellig ingericht en versierd. Na een uurtje vroeg ik aan een zus of zij geen last had van bepaalde dampen. Nee, hoor. Ook mijn man rook niets. Ik daarentegen 'proefde' vieze stoffen in mijn keel. Ik wilde niet te lang blijven, voelde me benauwd worden. Toen we naar huis gingen viel mijn stem weg en werd ik steeds benauwder. De opmerking van mijn man 'dat we straks nergens meer naar toe kunnen' maakt me verdrietig. Het is duidelijk dat mijn luchtwegen erg gevoelig zijn. Ik heb mijn longmedicatie maar weer verhoogd in de hoop dat er weer snel een verbetering komt. Binnenkort krijg ik zeer waarschijnlijk een ingreep aan mijn lever. Een professor in Aken durft het aan. Maar dan moet de astma natuurlijk wel stabiel zijn...