Even voorstellen

Gisteren hebben we besloten om vandaag te starten met morfine in de vorm van een drankje,ze is de laatste weken weer erg verslechterd en vooral tot 12 s'middags en zo rond een uur of 4 stort ze helemaal in en heeft het dan ernstig benauwd.
Ze is heel bang om de morfine te gaan gebruiken en gezien haar lage gewicht zijn we ook heel erg bang voor het effect van de morfine maar we hebben geen andere keus meer.
Ik hoop echt dat dit verlichting zal brengen en ze het nog even comfortabel heeft maar ben zo bang voor wat komen gaat,blijft ze nog een poosje leven of is haar gewicht zo laag dat deze morfine de doorslag gaat geven..allemaal onzekerheden waar ik afgelopen nacht van wakker heb gelegen.

Hey Posi,

Veeel sterkte...

Heel veel sterkte ^O^ ^O^

Heel veel sterkte.

goeiemorgen.

hoi Posi.

dikke sterkte knuffel,en veel kracht.

lieve groetjes :W 
roos 48

Lieve Posi,

Heel veel sterkte en kracht !!

Warme groet, Whoopylady

Jeetje zeg wat heftig.
Wens jullie heel veel sterkte.

Hallo
Dat is een treurig verhaal. Helaas is er blijkbaar weinig hoop meer begrijp ik. In mijn omgeving heb ik het helaas vaker meegemaakt: als de longziekte zover heen is kost elke ademhaling enorm veel inspanning. En komt er ook steeds meer angst bij die het ademen ook niet makkelijker maken.
Op dat moment wil je iemand wat rust en ontspanning geven en soms kan dat alleen maar met hele sterke pijnstillers zoals morfine.
Dat klinkt heel eng maar feit blijft dat je die enorme strijd om voldoende lucht binnen te krijgen uiteindelijk alleen maar kunt verzachten(als je niet meer kunt genezen): door ontspanning aan te bieden. Mensen zijn vaak erg bang voor morfine, en het is een feit dat je bewustzijn beinvloed wordt: je wordt " high". Maar je krijgt ook weer wat zin in eten vaak.
Maar de rust en ontspanning die het opleveren maken het echt soms de beste keuze.
En het is niet onomkeerbaar!
Ik heb meegemaakt dat mensen uiteindelijk zoveel rustiger werden dat ze weer redelijk makkelijk konden ademen en stabieler werden. Waarna de morfine weer heel langzaam kon worden afgebouwd.
Hoe dan ook wens ik je sterkte
Groetjes
Coha

Dank voor jullie lieve woorden,

Afgelopen dinsdag belde de zorg dat het niet goed met haar ging en het verstandig zou zijn als ik zou komen omdat ik 150 km moet rijden voor ik bij mijn moeder ben.
Ik trof een hoopje ellende aan wat hooguit nog 25 kilo weegt,heel grauw zag en erg koud had en misselijk was.
Er werd ons dan ook verteld dat het niet lang meer zou duren en ik ben bij haar gebleven.
Het probleem is momenteel mijn vader,hij wil haar nog niet kwijt en blijft tegen wil en dank en door ons ook zeer ontraden eten in haar stoppen en denkt haar zo bij zich te kunnen houden.
Dat kleine beetje eten houdt haar nu hier er daar word de ellende en lijden alleen maar mee verlengt.Hij wil niet naar ons luisteren om te stoppen om mijn moeder vol te proppen met eten en wil ook niet meer naar de verpleging luisteren.
We zijn gisteren ook gestopt met de bloedverdunnenrs omdat de trombose dienst haar niet meer kan prikken,ze is akelig mager en alles is teveel ondanks dat ze vandaag een redelijke dag heeft voor zover dat nog kan.
Het klinkt heel egoistische en misschien is het dat ook wel maar ik trek het niet meer,de ene dag neem je afscheid en de andere dag is ze weer wat opgewekter,die emotionele achtbaan en onzekerheid kan ik niet meer aan en sta op instorten omdat ik ook nog een gezin draaiende moet houden.
Liefs van Posi

Positie, de laatste loodjes zijn het zwaarst. Ik weet waar je het over hebt, voel je niet schuldig. Dit is een emotionele rollerbaan en daar kom je doorheen. Een mens kan meer aan dan je denkt. Denk ook aan " liefde maakt egoïstisch. Je vader kan gewoon nog geen afschijn nemen. Toch op hem in blijven praten, is de enige manier. Laat je partner je gezin maar even draaiende houden, dat kan geloof me! Heel veel sterkte toegewenst. Ik denk aan je.