Dit ben ik.
04-08-2005 om 22:00 uur
Naam: Esther
Leeftijd: check mijn profiel maar :).
Woonplaats: Volendam
Burgelijke staat: gehuwd
Kinderen: Nina, Storm, Kyran en Romek
Werk: Postbezorgster bij de TPG
Hobby's: Lezen, forummen, knutselen
Huisdieren: 2 katten, 2 konijnen en 6 ratten 8).
Hallo ik ben Peter (op internet actief als buzzer (o.a. op Fok!), dus vandaar mijn Nick.
Ik woon in Beverwijk en ben werkzaam als roostermaker op een ROC.
Ik ben getrouwd met een astma patient (en vandaar ook mijn interesse in dit forum) en heb 2 dochters van 5 en 6 met aanleg voor astma.
Ik wil in ieder geval Mark feliciteren met dit prachtige forum ^O^
Welkom Buzzer, ik ben blij dat je de weg naar hier hebt gevonden ;), en dat je vrouw ook snel in staat zal zijn om bij ons te komen kijken en posten :).
Hoihoi
Kom mezelf maar effe voorstellen : Aagje
Ben 48 jaar , heb copd, gebruik zuurstof dag en nacht, verder nog 6x combivent-1xspiriva-2x2 symbicort-2xtheolair-2xfluimicil1xcociovan-1xkalktablet-1xsupradyn en ventolin zo nodig. Ben heel gelukkig getrouwd en heb 3 dochters samen met mijn man. De oudste is algetrouwd de middelste woont samen en de jongste is nog lekker thuis.
We wonen sinds begin van dit jaar in een semibungalow meslaapkamer en badkamer beneden wat natuurlijk ideaal is voor mij. Zit vrij veel achter de computer en hou ook van lekker chatten op de gekste tijden. Soms tot diep in de nacht .......
Als je nog meer van me wilt weten......dan hoor ik het wel
Welkom op het fortum Aagje, ik hoop dat je je hier thuis zal voelen :)
hoi ik zal me ook even voorstellen,
ik ben susan en ik ben pas 18 geworden. O-)
Er is nu goed ander half jaar geleden astma geconstateerd ( wat veel eerder had gekunt als er niet zo veel nalatigheid was geweest bij de artsen :s ) en ik heb al een heleboel combinaties van medicijnen gehad die helaas allemaal niet werken:S mag donderdag weer beginnen met andere medicijnen!
verder zit ik in het derde jaar van de opleiding mbo verpleegkundige, ik volg de opleiding in nijmegen op het roc en op dit moment loop ik stage in het UMC radboud.
ik houdt erg veel van dansen met name streetdance en stijldans, want ik helaas door andere gezondheidsredenen nu niet kan uitoefenen. Als er nog vragen zijn dan hoor ik t wel
veel liefs
susan
Hoi!
Laat ik me dan maar ook maar voorstellen! (heb vandaag dit pas ontdekt hoor ;))
Ik ben Laura en ben nu 19 jaar. Ik heb astma eigenlijk al mijn hele leven.. Als kind kreeg ik pseudo kroep en daardoor heb ik astma gekregen.. Mijn astma is erfelijk, mijn vader had het (als kind over heen gegroeid en mijn oom en neef etc..) De erfelijke astma die in mijn familie voor komt is als volgt: Je hebt het als kind maar in de puberteit groei je er overheen.. Bij mij is dit niet het geval en de longarts heeft ook al geconstateerd dat bij mij de astma alleen maar erger word, en dit merk ik ook!
Sinds oktober 2002 loop ik bij de longarts.. ik had een huisarts die altijd alles zelf wilde proberen en mij niet wilde doorsturen. Maar ik was altijd een actief volleybalster en in september 2002 had ik een wedstrijd in een nogal stoffige zaal, we hadden maar 6 mensen dus ik moest/wilde erin blijven, dus ik nam wat extra ventolin.. en nog een keer.. tot het niet meer ging en ik letterlijk in elkaar stortte op het veld. Ik ben toen 20 minuten buiten bewustzijn geweest en met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Hierdoor ben ik bij de longarts gekomen.
Hierna ging het eigenlijk best wel goed.. totdat ik begin dit jaar weer begon te klooien met mijn gezondheid.. ik was veel vaker benauwd.. Totdat ik eind maart heel erg benauwd was.. ik belde voor een afspraak en kon de volgende dag terecht.. Snachts ging het neit meer en ben ik de hele nacht met me moeder opgeweest.. ik had de ene aanval na de andere.. Totdat het kwart over 7 was en het veel erger werd.. ik kreeg een aanval waarbij in dus ook ging hyperventileren (want ik kreeg geen lucht meer) en toen ben ik drie kwartier buiten bewust zijn geweest) met de ambulance ben ik naar het ziekenhuis gekomen. (onderweg nog met gillende sirenes want ik dreigde te stikken in me slijm) In het ziekenhuis bleek dat ik longonsteking had, oorontsteking en ontstoken amandelen. Ik heb 8 dagen in het ziekenhuis gelegen waar mijn moeder me uiteindelijk zelf heeft weggehaald.. Het was daar behoorlijk stoffig, ik was de jongste want de gemiddelde leeftijd was 70+ waardoor het heel erg warm was en geen raam open mocht. en ik dus alleen de aanvallen daar van kreeg!
Iemand dit in het ziekenhuis ook meegemaakt?
Nu gebruik ik dus flixotide, serevent, ventolin en xyzal! en heb ik regelmatig longinfecties..
Groetjes Laura
Allereerst welkom op dit forum en ik hoop dat je het leerzaam maar er ook vooral ook veel steun in vind.
Mijn vader had ook erge astma en groeide er niet overheen. Zelf heb ik dus astma die in de puberteit verdween maar nu ik ouder ben 40 jaar weer teruggekomen is. Maar mijn dochter van 14 heeft er juist meer last van in de puberteit. Het was juist een beetje onder controle en afgelopen jaar ging het dus helemaal mis.
Nou Laura ik schrik erg van dit verhaal wat een nachtmerrie ook voor je ouders. Wij hebben afgelopen juni dus hetzelfde meegemaakt met mijn dochter die hebben we dus ook levenloos het ziekenhuis ingebracht. Maar was net als jij dus al van november erg onstabiel. Zij raakte door haar benauwdheid ook in paniek wat het natuurlijk niet bevorderde.
Kan me heel goed voorstellen dat je hier nog aardig van ondersteboven bent.
Wat het ziekenhuis betreft gelukkig ligt mijn dochter dus nog steeds op de kinderafdeling. Maar het schoonmaken laat daar ook te wensen over. Vreselijk dat jij tussen mensen van 70 moet liggen he'! Vind dat ze er best wel rekening mee mogen houden en proberen je of alleen of bij wat jongeren mensen kunnen leggen. Kan je moeder dus heel goed begrijpen dat ze je naar huis haalde.
Laura ik hoop dat je je astma snel weer een beetje onder controle krijgt en dat je dan tenminste nog een beetje kunt genieten want het is niet leuk om zo jong zo ziek steeds te zijn.
Knuffel Kaatje
Hallo laura, dat klnikt behoorlijk heftig allemaal.
ik hoop dat je snel je draai vindt op dit forum, en dat je je ervaringen uit kan wisselen met anderen.
Als je het hele forum doorleest kom je waarschijnlijk vanzelf topics tegen waar je je verhaal kunt delen met anderen die een zelfde sorrt ervaring hebben.
Veel plezier op het forum
Dank je wel voor je reactie kaatje..
Voor mijn ouders was het inderdaad heel verschrikkelijk.. (me mams heeft af en toe nog steeds nachtmerries..)
Op het moment heb ik gelukkig alles een beetje onder controle..
Er was in het ziekenhuis geen andere afdeling voor mij.. ik ben 19 dus te oud voor de kinderafdeling en ja dan kom je op de longhart afdeling (heel veel oudjes)
Heel veel beterschap met je dochter!!
Groetjes Laura
Ik ben Els, 41 jaar, woon in Amsterdam met een lieve vriend en heb waarschijnlijk al heel lang astma, maar dat is nooit herkend doordat ik nooit een benauwdheidsaanval heb gehad. Ik had vaak luchtweginfecties en de huisarts wilde daar haast nooit antibiotica voor geven - ik moest het maar op eigen kracht doen. Nou, dat lukte dus niet. Een klein koutje werd steevast een zware bronchitis en één keer zelfs een longontsteking. Toen dacht ik nog dat mijn weerstand gewoon niet goed was, en daardoor die infecties zo snel begonnen.
Als de 'bronchitis' dan eindelijk weg was, met of zonder antibiotica, dan bleef ik daarna weken of maanden ziek - alsof ik in het staartje van een griep zat. Ik voelde me een hele piet, maar een kleine inspanning als een brief naar de brievenbus brengen was dan al genoeg om me op apegapen urenlang in een stoel te doen belanden. De huisarts wilde me niet naar een longarts verwijzen. Wel is er ooit een diagnose hyperventilatiesyndroom gesteld, later was de longarts daar nog boos over, want die diagnose werd in de jaren '80 heel vaak (en vaak foutief) gesteld.
De ziekteperiodes beperkten zich bij mij nagenoeg tot de herfst en winter. 's Zomers ben ik 'normaal' - eh... qua luchtwegen dan *O*
Gek genoeg vergeet ik in mijn goede periodes hoe het ook weer is om ziek te zijn en ben elk jaar weer behoorlijk ondersteboven van het feit dat ik ineens weer zoveel moet inleveren.
Uiteindelijk ben ik bij de longarts gekomen doordat ik van huisarts veranderd ben - of eigenlijk terug naar de huisarts die ik vroeger had, toen ik net in Amsterdam woonde. Die huisarts nam mij altijd heel serieus, was niet bang om soms zware medicijnen voor te schrijven en vertrouwde mij ook als ik aangaf dat het nodig was - een hele fijne samenwerking dus. Ik was destijds bij hem weggegaan omdat ik verhuisd was en het te ver fietsen was. Als ik ziek was, kon ik dat echt niet opbrengen. De nieuwe huisarts was alleen wel lekker dichtbij, maar heeft me in al die jaren maar heel weinig kunnen helpen en nam me niet serieus. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen, want je ziet niks aan me en doordat ik zangles heb gehad kan ik altijd nog wel redelijk praten en mijn ademhaling redelijk controleren als ik me niet net heb ingespannen.
Maar goed, de nieuwe / oude huisarts zag het probleem gelukkig wel en heeft me doorwerwezen naar de longarts en dat was een zegen. Die man herkende werkelijk alles wat ik vertelde en kon me ook vertellen dat ik astma had - wat ik eigenlijk zelf pas heel kort daarvoor was gaan vermoeden. Ik dacht bij astma altijd aan de reclamespotjes van kinderen met benauwheidsaanvallen. Had zelfs ooit voor het astmafonds gecollecteerd, maar dit nooit met mezelf in verband gebracht. Dat algemene woord CARA was er vroeger wel, en daar schaarde ik mijn klachten dan maar onder - ruime definitie toch?
Inmiddels heb ik een imposante batterij medicijnen in huis. In de zomer gebruik ik eigenlijk niks, maar vanaf augustus begin ik met de symbicort. Dit jaar net op tijd, want de eerste week van september was het alweer mis met een fikse verkoudheid met koorts en de hele rataplan. Sindsdien ben ik ineens weer kortademig en moe. De flixonase, singulair en airomir kwamen ook weer tevoorschijn. De eerste drie weken na de verhoudheid ben ik nog wel een keer naar de sportschool geweest (heel stoer, maar het ging eigenlijk niet ondanks het superlichte programma) en naar college (ik studeer weer sinds een half jaar). Deze week merkte ik dat ik uitgeput begon te raken van het voortdurend net niet - net wel buiten adem zijn. Als ik even wat doe breekt het zweet me uit en als ik aan de telefoon ben, raak ik in no time achter adem. Nu zit ik dus weer thuis. De longarts was niet beschikbaar, maar de huisarts vond dat het tijd werd voor een prednisolon stootkuurtje en daar ben ik nu mee bezig. Rotspul is dat toch, ik heb al een paar nachten bijna niet geslapen en daar word ik ook niet blij van. Het leek aanvankelijk te helpen, want de druk op mijn borst werd minder, maar in de loop van de dag voelde ik me toch weer slecht. Te lang doorgelopen misschien toch? Ik weet het niet. Eén van de moeilijkste dingen vind ik na al die jaren nog steeds om mijn grenzen te herkennen en erbinnen te blijven.
De klachten worden eigenlijk altijd getriggerd door een virusinfectie, maar daarna zijn mijn luchtwegen hyperreactief. Van parfum en deodorant tot sigarettenrook en dieseldampen. In de zomer vind ik dat vies, maar nu slaat het gelijk op m'n longen. Voor mijn vriend heb ik een hypo-allergene after-shave gekocht, want ik werd gek van het luchtje dat hij daarvoor op deed. Behalve luchtjes en prikkelende stoffen, heb ik last van mist (is er gelukkig nog niet) en inspanningsastma. O ja, en ik word heel snel hees. Soms was ik daar gewoon blij om, want als ik ziek was van mijn werk, was de heesheid zo'n beetje het enige waardoor ik mijn baas kon overtuigen dat ik écht heus waar ziek was.
We zijn nu op zoek naar concretere aanwijzingen waardoor mijn klachten ontstaan. Tot nu toe gingen we er vanuit dat ik geen alergiën had, maar daarvoor heb ik eigenlijk alleen een bloedtest in mijn 'goede' tijd gehad. Vandaag is er toch weer bloed geprikt om te kijken of er een allergiefactor aanwezig is omdat ik nu klachten heb. Mogelijk heeft het met schimmelsporen te maken.
Nou, een heel verhaal. Ik heb me elders op het forum al geroerd en ben verder ook op asthma.org.uk te vinden, dus jullie zullen me nog wel tegenkomen her en der.