Angela en haar astma
15-12-2013 om 22:31 uurHallo allemaal!
Ik ben Angela en ik ben 21 jaar. Ik heb vanaf mijn 17e zeer ernstig astma ontwikkeld. De artsen begrijpen niet veel van mijn astma en krijgen het maar niet onder controle.
Waar ik voor mijn 17e op school zat en elke dag 8 km moest fietsen om heen en terug te komen, werkte en ook nog een eigen paard had waar ik alles zelf moest doen (uitmesten, buiten/binnen zetten, zelf water brengen in jerrycans, vroeg in de ochtend voeren en in de avond weer) kan ik nu eigenlijk helemaal niks meer en ben ik dat allemaal kwijt geraakt. Het heeft een tijdje geduurd voordat ik het accepteerde en zelfs nu ik het accepteer verbeterd het helemaal niks aan de situatie. Ik zal altijd verbitterd blijven.
op mijn 17e 200 x in het ziekenhuis geweest in een jaar tijd, veel opgenomen geweest, in Heideheuvel gezeten.... En nu verergerd mijn astma zelfs.
Toch hoop ik op dit forum mee te kunnen praten met lotgenootjes en evt. tips te ontvangen.
Hallo Roos,
Hou je sterk hé... ^O^ ^O^
Ik snap helemaal dat je verbitterd bent geraakt, het is ook niet niks allemaal.
Ik ben nu 36 jaar en heb een man een twee kindjes. Ik ben een tijd helemaal kapot geweest, alles wat gewoonlijk 'effe' was, was nu allemaal zooooo vreselijk zwaar en veel, veel te veel.
Nu gaat het de betere kant op. Ik blijk een auto-immuun schildklierziekte te hebben en astma.
Ik vind het ook niet niks allemaal, heel heftig om te verwerken.
Ik voel me er ook nogal alleen in en veel mensen denken het allemaal zo goed te weten.
Ik hoop dat je je weg erin kunt vinden en toch gelukkig(er) zult zijn. Zoek goeie hulp, fysiek, maar zeker ook mentaal. Ik wens je veel moois, sterkte en liefde toe.
Hallo Roos,
ME is toch een ander woord voor CVS?
Dat is toevallig want ik loop nog in de onderzoeken voor de diagnose ME/CVS.
Ik kan me wel een beetje voorstellen hoe je je voelt.
Altijd moe zijn, ook als je niks doet.
Het slappe gevoel in je armen/benen waardoor je moeilijk trappen op kunt komen en niet kunt doorlopen.
Korte termijn geheugenverlies (waardoor mensen snel denken dat je gewoon niet naar ze luistert)
En dat is nog maar een kleine greep uit de symptomenlijst die ik ervaar. Hoe ervaar jij het?
En dan komt ook je copd er nog eens bij dat werkt allemaal niet mee :{w
Dat idee over een medisch maatschappelijk werkster vind ik wel een goed idee. Daar ga ik eens naar informeren!
En Rosy wat vervelend van die auto immuun schildklier ziekte. Mag ik vragen welke ziekte dat is?
Mijn moeder haar schildklier is na haar zwangerschap van mij er helemaal mee gestopt dus zij moet ook haar hele leven medicijnen blijven slikken.
Ik weet wat zo'n schildklierziekte met je kan doen, daar kan je ook heel erg ongelukkig van worden.
In deze wereld brengt bijna niemand meer begrip op voor de medemens, ik snap niet wat er gebeurd is hoor.
Hashimoto heet het, vast ook wat je moeder heeft. Schijnt veel voor te komen bij vrouwen na zwangerschap. Ik vind idd weinig begrip en dat vind ik wel heel moeilijk. Het lijkt of dat wel erger is dan aantal jaar terug, tegelijk weet ik het niet, toen had ik niets, dus misschien viel het me toen gewoon niet zo op..
Is dit bij jou goed gecheckt? Het is erfelijk hè? Mijn paps heeft het ook.