Ontstekingsremmers - luchtwegverwijders

Dit las ik op de site van het AD:

Doden door astma-medicatie
Door RONALD VAN GEENEN

ROTTERDAM - Jaarlijks vallen in Nederland zeker tien doden door verkeerd gebruik van medicijnen tegen astma.
Het aantal is een voorzichtige schatting van longartsen die zich dagelijks met deze ziekte bezighouden. De deskundigen maken zich grote zorgen over het medicijngebruik van astmapatiënten.
De middelen worden gebruikt door meer dan 100.000 patiënten in Nederland. Bijna een half miljoen Nederlanders lijden aan de ziekte.

Dramatisch voorbeeld is de dood van een 6-jarig meisje in Rotterdam. Een reconstructie van haar laatste uren staat vandaag in deze krant. Zij stierf in het Sophia Kinderziekenhuis in haar woonplaats aan de gevolgen van medicatiefouten.

Prof. dr. Klaus Rabe, hoogleraar longziekten in het Leids Universitair Medisch Centrum: ,,Het gaat om kleine aantallen, maar het is wel een groot probleem. Astmamedicijnen zijn de laatste decennia sterk verbeterd, daardoor ontstaat een zekere laksheid bij artsen."

Astmapatiënten krijgen luchtwegverwijders, die wel de benauwdheid wegnemen maar niets doen aan de ontstekingen die astma veroorzaken. Daarvoor zijn ontstekingsremmers, corticosteroïden, nodig. Die middelen worden niet altijd voorgeschreven, ook laten patiënten ze soms links liggen omdat zij het gevoel hebben dat die medicijnen niet werken. De ontstekingen kunnen dan fataal zijn.

Gezondheidsautoriteiten in de VS hebben al maatregelen genomen, zoals het verplicht stellen van waarschuwingen in bijsluiters en op verpakkingen van luchtwegverwijders.

Het Sophia Kinderziekenhuis wil een speciale polikliniek opzetten om medicijnmissers te voorkomen.
Het Nederlandse College ter Beoordeling van Geneesmiddelen ziet geen reden in actie te komen, omdat artsen al via bijsluiters worden gewaarschuwd voor de risico's van luchtwegverwijders.

De Zutphense longarts Ernst Lammers noemt die opstelling naïef. ,,Niet iedereen volgt de richtlijnen. Ook patiënten moeten worden gewaarschuwd, zodat zij zelf kunnen beoordelen of hun arts volgens het boekje handelt."

Ik herken dit probleem. Zoals ook al uit onze poll blijkt worden veel mensen behandeld terwijl ze geen goed longfunctieondezoek habben gehad. Ook worden nog veel te veel mesnen alleen met luchtwegverwijders behandeld. Daar zit een gevaar in: onvoldoende controle, toename van de afwijkingen en een (gelukkig zeer kleine) kans dat het eens echt mis gaaten je in het ziekenhuis komt en soms met beademing of zelfs overlijden.

Mijn advies: als je astma hebt, of je nou veel of wenig klachten hebt, is het verstandig om een goed longfunctieonderzoek te laten doen. Ontstekingsremmers zijn misschien vervelend omte nemen maar kunnen een hoop problemen voor nu, maar m.n. voor de toekomst voorkomen.

Frans

Ik weet niet of mijn bericht hier mag, maar het sluit er wel goed bij aan.

Ik heb bij mijn voorstel berichtje ook al geschreven dat ik toen ik 15 was eens naar de huisarts ging met mijn astmaklachten (die ik eigenlijk al jaren had, maar mijn ouders deden er ook niets mee) en dat toen werd gezegd 'ik hoor geen piep dus je hebt geen astma' (ik was op dat moment ook niet benauwd).
Vorig jaar ben ik weer naar mijn huisarts gegaan (inmiddels alweer een andere) en hij zei gelijk dat het waarschijnlijk astma was, en toen kreeg ik een luchtwegverwijderaar mee (salbutamol). Die hielp best goed, maar ik moest hem toch wel 3 keer per week gebruiken, en ik las op internet dat wanneer je het zo vaak nodig hebt, je weer naar je huisarts moet.
Toen ging ik weer naar mijn huisarts (inmiddels weer een andere, omdat de vorige stopte vanwege de nieuwe basisverzekering). Zij vertelde me dat ik ontstekingsremmers nodig had, en na een maand moest ik terug komen om te bespreken hoe het ging. Dat heb ik onlangs gedaan, en ik heb gezegd dat het heel goed ging, en dat ik de puf nog maar heel af en toe nodig hebt. Alleen nu zei zij dat ze me de onstekingsremmers nog 2 maanden wil geven en dan wil kijken hoe het gaat zonder dat. Ik vind dat zelf eigenlijk wel jammer, omdat ik gewoon duidelijk verschil merk, ik ben veel minder benauwd, heb zelfs meer energie, en ik voel me gewoon veel beter dan voor de onstekingsremmer. En nu met dit bericht maak ik me helemaal zorgen.

Moet ik nu een longfunctietest vragen, of misschien vragen of ik het toch niet mag blijven gebruiken? Volgens mijn huisarts zou ik in de zomer toch 'de ramen meer open zetten e.d.' en zou ik het middel misschien niet nodig hebben, maar wij wonen in een nieuwbouwhuis met uitstekende ventilatie (roosters staan altijd open, en we ventileren zelf ook veel), dus ik vraag me af of ik daardoor geen astma-aanvallen meer zou krijgen.. En daarbij heb ik een flinke allergie voor huisstofmijt, en ben ik ook allergisch voor bomen en grassen, dus of ramen open zetten in de zomer nou zo'n goed idee is vraag ik me ook af -O-.

Maar, ik moet er wel bij zeggen, dat ze ook zei dat je de onstekingremmers gewoon 20 jaar kan gebruiken, en toen ze dat vertelde had ik ook het gevoel dat ze me voorbereidde op het altijd gebruiken van dit medicijn.

Ik ben heel benieuwd naar wat u mij zou adviseren. Alvast bedankt!

Beste Wendy

Wat je vertelt is nu precies waar het om gaat. Veel huisartsen behandelen  een ziekte waarvan ze niet weten hoe ernstig die is. Vergelijk het met de pols voelen bij iemand met hoge bloeddruk en daar dan medicijnen voor geven. Dat laatste zal geen huisarts doen, hij gaat keurig de bloeddruk opmeten en dat enkele keren herhalen, een hartfilmpje maken en bv cholesterol controleren.

Bij astma vinden sommige artsen al die extra maatregelen  en testen kennelijk niet nodig. Ze hebben ongelijk, is niet alleen mijn mening, maar blijkt uit veel studies, zoals die het laatste week in het nieuws zijn geweest. Ik geef vaak les aan huisartsen en blijf daar op hameren, maar of het veel uit haalt......?

Recent hebben we in het OLVG het zogenaamd Diagnostisch Consult hiervoor in het leven geroepen. Huisartsen sturen dan mensen met een verdenking op astma of COPD, of met de vraag of de medicatie goed is naar ons. Wij doen dan een longfunctie en zien de patienten direkt daarna. Dan wordt er meteen een antwoord op die vragen gegeven en wordt zo nodig de behandeling bij gesteld. Dat is ideaal, de patient weet meteen waar hij aan toe is, de huisarts krijgt dezelfde week bericht met diagnose en advies waardoor hij de behandeling weer kan overnemen.

Overigens bleek dat de husiartsen er dan vaast naast zitten wat de diagnose betreft (bijna de helft van het aantal keren) en dat de behandeling in meer dan 75% bijgesteld moest worden.

Ik zou graag je verhaal willen gebruiken bij een volgende bijscholing, kan dat?

Groet

Frans

Beste Frans,

Je mag mijn verhaal best gebruiken voor de bijscholing, als je nog meer informatie nodig hebt kan ik je dat ook geven.

Ik denk dat ik mijn huisarts maar ga vragen naar het Diagnostisch Consult, ik denk dat ze daar wel open voor zal staan. Ik zie namelijk echt op tegen de dag dat ik geen onstekingsremmers meer heb, ik ben echt bang dat mijn astma-aanvallen terug komen (ik ben nu ook nog wel eens benauwd, maar dat is niet meer zo erg als mijn nachtelijke aanvallen).

Bedankt voor je reactie!

Wendy

Hoi Frans,

Ik sta een beetje aan de andere kant van het verhaal. Bij mij zijn de astma-aanvallen jaren afgedaan als hyperventilatie. Ik kreeg de diagnose hyperventilatie door 1 keer diep te ademen. Toen ik daarbij mijn schouders optrok was het voor de huisarts duidelijk: hyperventilatiesyndroom. Ik kreeg een verwijzing naar caesartherapie en dat was het. Jaren later kwam ik weer terug, maar dan met andere klachten: steeds moe en niet meer naar school kunnen fietsen. Toen dacht hij ineens wel aan astma en heb ik na een longfunctie alsnog de voorlopige diagnose astma meegekregen. Mijn longen zijn dus ook jaren onbeschermd gebleven helaas. Nu gaat het wel redelijk maar ik vind het schokkend dat artsen er zo vaak naast zitten met hun diagnose.

Hoi Hilde,

Ja, dat vind ik ook het vervelende, dat je longen niet beschermd zijn geweest. Mijn huisarts zei ook dat ik waarschijnlijk wel onderbehandeld ben in mijn jeugd (vroeger was ik ook veel benauwd, zat ik na het fietsen naar school nog een kwartier tot halfuur te hijgen, terwijl ik wel veel sportte en fietste, en ik werd ook benauwd op feestjes waar gerookt werd, en soms ook gewoon 's nachts). Ik kan er ook nog steeds niet bij dat mijn huisarts toen ik 15 was zei 'je hebt geen astma, want ik hoor geen piep'. Ik durfde toen ook niet meer naar mijn huisarts te gaan, want ik dacht dat ik toch niet serieus zou worden genomen (en je raakt er ook aan gewend dat je af en toe helemaal geen lucht hebt). Een tijdje dacht ik ook 'zou ik dan hyperventileren?', maar dat zou zo raar zijn, omdat het ook 's nachts gebeurde, en ik kon ook een patroon herkennen met wijn (sulfiet), en rook (na feestjes). Toen ben ik uiteindelijk maar naar mijn huisarts in Haarlem gegaan, omdat ik weer vaker 's nachts last had, en dan ben je de dag erna gewoon uitgeput. Maar hij was ook heel makkelijk, hij gaf het gewoon en stelde verder helemaal geen vragen. Mijn huidige huisarts stelde wel heel veel vragen, maar ik kwam ook bij haar in een hele 'slechte periode' (met Oud en Nieuw was ik een weekend in Spanje en er was toen een kettingroker mee), ik was constant benauwd, om de vier uur moest ik puffen. Daarom denkt ze (denk ik) dat ik over een tijdje wel weer zonder die ontstekingsremmers kan :-\. Ik zie echt tegen die periode op.

Hoi Wendy,

Het is inderdaad erg jammer dat de longen niet beschermd worden, ik heb daardoor ook geleerd aanvallen te vermijden. Hyperventilatie wordt namelijk meestal in stand gehouden door angst, dat had ik totaal niet. Wel krijg je dan een stigma van "je stelt je aan". Het erge is nog wel dat de diagnose hyperventilatiesyndroom een aantal jaar geleden ook gegeven werd aan mensen met een paniekstoornis.  >:(
Ik moet nu echt leren de aanvallen te (h)erkennen en ook Ventolin nemen dan. Daarom vind ik het zo goed dat er een astma/allergie polikliniek is. Hulde voor Frans! _O_

Tegen mij hebben ze ook (vijftien jaar geleden, langer?) gezegd dat ik hyperventilatiesyndroom had. Goed met mijn buik ademen, dan kwam het wel goed.

Hoi Frans,


Is het ook goed om alleen met onstekingsremmers behandeld te worden? Hoe wordt besloten om ontstekingsremmers te geven zonder luchtwegverwijders en hoe wordt besloten om toch luchtwegverwijders bij de ontstekingsremmers te geven?

Groetjes

Hilde