Lung Cancer Risk Following Detection of Pulmonary Scarring by Chest Radiography....

Ik heb longkanker, en ben inmiddels geopereerd.

Het is per toeval ontdekt, ik had helemaal geen symptomen, behalve een beetje hoesten, maar ik dacht dat dat kwam doordat ik enkele weken ervoor een zware verkoudheid had gehad.

De avond voor het ontdekt is heb ik nog een tiental kilometer gelopen zonder problemen.

Maar op de scan zagen de artsen wel onmiddellijk dat het geen littekenweefsel was, maar een tumor. Of het goedaardig of kwaadaardig was, was toen nog niet duidelijk.

poeh ! Dat moet schrikken geweest zijn.

Het is ook zon k"lere ziekte :(

Ik hoop dat het nu beter met je gaat !


Ik heb slechts longfoto's gehad totnogtoe.

Vandaag is wel duidelijk geworden dat de restafwijking kleiner is geworden. Dus wegtrekt. Dat is denk ik wel een goed teken. Mochten daar mensen meer over kunnen zeggen dan hoor ik dat graag..

Ik vermoed ook dat dat goed nieuws is. een tumor gaat niet vanzelf weg, die zou alleen maar groter worden op termijn.

Het gaat nu behoorlijk goed met me, maar ik ben niet meer de persoon die ik ervoor was. Één longkwab is operatief verwijderd, en een jaar later heb ik massale longembolieën gehad met longinfarcten, waardoor delen van mijn resterende long niet goed, of niet meer functioneren. tijdens de operatie heb ik ook zenuwbeschadiging opgelopen waardoor ik nu chronische pijn heb, daarvoor ben ik onder behandeling bij een pijnkliniek. Als gevolg van een pijnbehandeling had ik in januari van vorig jaar een klaplong. Het lijkt wel een slechte film. Maar ik ben er nog, en kan nog genieten van het leven. Ik mis het sporten wel, ik was sportleerkracht, heb ook nooit gerookt en deed ook in mijn vrije tijd veel aan sport.

Ik hoop dat iemand je nog wat extra info kan bezorgen waar je wat aan hebt.

Maar als de restafwijking die op de foto te zien is vanzelf kleiner is geworden is dat toch al positief nieuws.

Stil van je verhaal !


Ik kan me niet voorstellen hoe zwaar dat voor je is (geweest) en wens je alle goeds toe

Ach, we hebben hier allemaal ons eigen verhaal.

Het is inderdaad niet makkelijk, maar ik krijg veel steun van familie en goede vrienden, en dat helpt.

Dank je voor je lieve woorden.

Ik heb 11 jaar geleden Longkanker gehad,

Met hele zware Chemo,

en het weg halen van mijn Long ,heb ik het gered,en kon ik alles weer.


3 jaar geleden kreeg ik Longembolie ''s in mijn goeie long,

vanaf die tijd ben ik dag en nacht afhankelijk van de Zuurstof,

en kan ik niks meer .

(Mede ook door andere ziektes)


dikke sterkte knuffel voor allemaal.


lieve groetjes roos48

Dag Roos,

Er zijn toch heel wat mensen die na longkanker ook longembolieën krijgen. Zou de longkanker daar dan toch de oorzaak van kunnen zijn? Volgens de longarts was dat een mogelijkheid, maar zeker was ze er niet van.

Het moet lastig zijn om altijd afhankelijk te zijn van zuurstof, dat heb ik voorlopig nog niet nodig.

Ik kan me inbeelden dat dat je enorm beperkt.

Voor ik ziek was was mijn conditie heel goed, en ook nu werk ik elke dag veel aan mijn conditie, zo lang ik dan kan blijf ik dat doen, want het effect is enorm.

Heel veel sterkte!!!

Lieve groetjes,

Ilse

Hoi Ilse,


Wat fijn voor je dat je nog geen zuurstof hoeft te gebruiken.

Tof dat je zo veel aan je conditie kunt werken,is heel belangrijk..

Ik H00p dat je het nog heel lang kunt blijven doen.

Heb jij ook Longkanker gehad?


Ik weet niet of Longembolie door Longkanker komt.

Mijn Long met Kanker was al weg gehaald

toen ik 8 jaar later de Embolie in mijn goeie Long kreeg.


Het is moeilijk met zuurstof te leven,

Ik heb altijd een Zuurstofslang van 10 meter met een Zuurstof brilletje in mijn neus hangen,

zodat ik toch heel mijn huisje door kan.


Ik ben er blij mee,maar vind het ook angstig.

Ik had pas een Stroomstoring,en toen viel mijn Zuurstof motor uit,

gelukkig had ik een Grote flessen met Zuurstof,

die ik gelijk kon aansluiten,maar je schrik je dood.

Het is toch een andere manier van ademen zeg maar.


Maar zoals gezegd,ik ben er meestal blij mee,

want als er geen zuurstof bestond,

bestond ik ook niet meer.

Dus kom maar op met die Zuurstof.


dikke sterkte knuffel.


lieve groetjes

roos 48

Dag Roos,


Je klinkt heel moedig, maar dat is de enige mogelijkheid om nog ven je leven te genieten als je zoiets drastisch meemaakt hé.

Gelukkig dat je ook zonder elektriciteit verder kan in geval van nood.

Ik heb een tijdje zuurstof gehad, maar dat was toen ik een klaplong had, en daarvan moest herstellen.

Heb je geen irritatie aan je neus?

Je verlegt altijd je grenzen, en bent met minder tevreden. Het kost tijd om het allemaal te accepteren, maar het lukt mij ook steeds beter.


Ik werkte als leerkracht lichamelijke opvoeding en natuurwetenschappen. Ik heb nooit gerookt, altijd veel aan sport gedaan. Ik fietste altijd naar school, deed daar alles mee, en deed ook in mijn vrije tijd nog veel aan sport, en had helemaal niets in de gaten.


Op 20 februari 2013 had ik plots heel hevige buikpijn. Op de spoed werd een echo van mijn buik genomen, mijn maag, gal en lever waren ontstoken. Om meer duidelijkheid te krijgen werd er toen een scan van mijn buik genomen, en zo is de tumor in mijn linkerlong per toeval ontdekt. Ik had helemaal geen symptomen, ik had de vorige avond nog 10 kilometer gelopen, en had die dag ook al 4 uur LOles gegeven, en de week voordien waren we gaan skieën.


Op 22 februari is mijn gal afgenomen, en op 26 maart is de onderkwab van de linkerlong verwijderd. Ik heb heel veel geluk gehad dat het zo vroeg ontdekt is, want ik had nog geen uitzaaïngen, en heb geen chemo nodig gehad.

Ik had een operatie met ribbenspreiding, en heb daar zenuwbeschadiging bij opgelopen, waarschijnlijk door de drains die 3 weken tussen mijn ribben hebben gezeten, en zo de zenuwen hebben afgekneld.

Om de pijn die daarmee samen hangt te behandelen neem ik medicatie, en krijg ik ook ruginfiltraties met elektrische schokken om de zenuwen tijdelijk te verlammen. En dat helpt enorm, de pijn is nooit weg, maar het maakt het wel draaglijk.


In augustus 2014 had ik massale longembolieën met longinfarcten in beide longen. Ik was aan het trainen bij de kinesist, en het ging echt niet meer. Gelukkig ben ik toen snel in het ziekenhuis terecht gekomen. Hierdoor is mijn longcapaciteit nog eens sterk verminderd. Het zou een gevolg van de kanker kunnen zijn, maar dat is niet zeker.


In januari van vorig jaar had ik een klaplong als gevolg van de pijnbehandeling. daar ben ik gelukkig terug goed van hersteld.

Mijn hartslag in rust was 110, door dagelijks veel uren op een rustige manier te trainen is mijn hartslag nu ongeveer 75 in rust. Als ik enkele dagen oversla gaat hij zo weer de hoogte in, daarom blijf ik het volhouden. Ik voel dat het me enorm helpt, dus zo lang ik het kan blijf ik dat ook doen.


Ik hoop dat er voor jou geen nare dingen meer gebeuren, je hebt je deel wel gehad.

Veel sterkte, en geniet van het leven!

En zoals je zelf zegt, gelukkig dat de zuurstof bestaat, en dat de geneeskunde al zo ver is, en ons kan helpen. daar ben ik ook enorm dankbaar voor.


dikke knuffel!

lieve groetjes,

Ilse

Hoi Ilse,


Wat heb jij het ook zwaar gehad,

Wel marsel dat het op tijd zo is ontdekt,en dat ze je gelijk konden helpen.


Mooi dat je geen uitzaaingen had.Ik gelukkig ook niet.

Maar ik heb wel Chemo kuren gehad.


Erg he zo''n ribbespreiding operatie,

Die heb ik ook gehad.Ik heb er zo vreselijk veel pijn aan gehad,en nu 11 jaar later nog.

wel minder maar moet toch paracetamol slikken.


Vind het erg voor je dat je nog zoveel pijn hebt.

Ik duim en hoop voor je dat het toch nog minder mag worden.


Ik vind Longembolieen best wel eng soms,

maar ik laat me niet angstig maken,

ik kan er toch niks aan doen,en neem het maar zoals het komt.


Wat goed van je dat je zo op een rustige training kunt trainen.


Ik ben bedlegerig/bedgebonden.

dus bewegen sporten is er niet bij.


Ik heb al 24 jaar ME.


Door de Chemo en Operatie


Plus een Nierziekte,


En het weg opereren van 1 Zieke Nier


En 2 jaar geleden een hele zware operatie vanwege Vulva kanker,


En vele ZH opnames voor Longontsteking./Infectie


En Diabetes.


ben ik bedlegerig geworden.


Ik vind jou een dappere vrouw,petje af en veel respect.


Dikke knuffels, voor je moed.

Lieve groetjes roos 48



""Onthou van iedere dag het goeie""


Al is het maar je eigen glimlach


Of een lief berichtje.

Of een lekkere maaltijd.