Zoon heeft astma maar geen klachten
16-06-2009 om 19:15 uurMijn zoon van zestien loopt al een paar jaar voor buikpijn bij de kinderarts. De buikpijn is waarschijnlijk grotendeels psychisch, na de laatste schooldag was het over. Maar bij het laatste bezoek heeft de kinderarts hem beluisterd, en weinig longactiviteit geconstateerd. Daarom moest zoon een longfunctietest doen en daaruit kwam dat hij astma had. De diagnose kreeg ik telefonisch in een paar minuten, de rest moest ik met de longverpleegkundige bespreken. En ik kreeg recepten voor vier medicijnen.
Nu is mijn grote punt: zoon heeft nooit astmaklachten gehad! Nooit ook maar een schijntje benauwd. Hij is zelfs nooit verkouden.
In het begin heeft hij de medicatie trouw genomen, maar het maakte geen verschil. En omdat hij een hekel heeft aan medicijnen, is de klad er in gekomen, maar hij blijft er dezelfde onder.
Verder wil hij het leger in, en dan mag je geen medicijnen gebruiken (ben dus benieuwd of hij door de keuring komt).
Maar hoe serieus moet ik nu deze diagnose nemen? Nooit klachten gehad. Altijd gewoon meegedaan met gym en nu werkt hij in een kaaspakhuis en dat gaat allemaal prima. Altijd een half uur naar school gefietst.
Inmiddels zijn we weer wat verder. Ik heb overlegd met de huisarts, en hij kon wel begrijpen dat zoon geen medicijnen meer gebruikt. Wel merkte hij op dat je bij astma je longen in betere conditie houdt als je medicatie gebruikt, maar hij begreep ook wel dat in ons geval (nooit klachten gehad) je niet veel voelt voor elke dag puffen. Hij heeft ook nog eens gekeken wat hij over zoon allemaal in de computer heeft staan, maar behalve een keer bronchitis zat daar niets van de longen bij. Een second opinion leek hem niet zinvol, omdat ze dan toch weer die longfunctietesten gaan doen met waarschijnlijk dezelfde uitslag. Hij zei ook dat er inderdaad wel wat te zien is aan die uitslagen, maar niet heel sterk aanwezig.
Ik heb een afspraak gemaakt bij de kinderarts, maar daar kan ik pas over vijf weken terecht, dat is een beetje jammer. Verder moest ik over twee weken naar de longverpleegkundige, maar dat heb ik afgezegd. Ik weet echt niet wat ik daar moet gaan doen. Het gaat prima met zoon, hij werkt de hele week, en hij heeft qua gezondheid ook geen problemen. Dus ik heb niets te bespreken. Ze was het er niet mee eens overigens, ze zei dat de medicatie drie maanden nodig had om verandering te bewerkstelligen (ik dacht dat het een paar weken was???) dus dat het wel degelijk zinnig zou zijn om door te gaan. Maar dat gaat echt niet lukken, als het nu een pilletje was zou ik er nog op kunnen aandringen maar voor die pufjes moet je goed de tijd nemen en die heeft hij 's morgens echt niet. Hij moet op tijd naar zijn werk en dan heeft hij ongeveer drie minuten om te eten.
Inmiddels is het herexamen gemaakt, en volgende week woensdag hoor ik daar de uitslag van. Ik vind het toch wel spannend, er hangt wel veel van af.
Nog een vraagje: een paar mensen noemen dat kinderen benauwd kunnen zijn zonder dat ze het gevoel herkennen of als zodanig benoemen. Zou het dan niet zo moeten zijn bij een intelligente welbespraakte zestienjarige, dat hij bij die longfunctietest het wel zou moeten herkennen. Zo van: aha, dit gevoel heb ik wel vaker, komt dat nu van mijn longen of astma? Bij die testen wordt de benauwdheid toch een beetje opgewekt?
En kan iemand zeggen hoe lang het nu echt duurt voor medicatie verschil maakt? De longverpleegkundige wees er op (terecht) dat je bij weinig klachten natuurlijk geen grote verschillen zult merken.
Maar na hoeveel tijd trouw medicatie nemen zou je iets moeten merken?
Oja, wat me nog te binnen schoot: hij heeft een poosje Aerius gebruikt, maar dat maakte ook geen verschil.
Vanmorgen werd ik gebeld door de longverpleegkundige. Ze had de kinderarts gemeld dat zoon geen medicatie voor de astma gebruikt. Hij wilde dan nog graag weten of zoon wel de importal gebruikt (voor de stoelgang, in verband met buikpijn) maar dat gebruikt hij ook niet. Op dat vlak zijn ook geen klachten meer.
Dan hoefden we volgende maand ook niet op controle te komen, dan had dat geen zin.
Ik ben er eigenlijk toch wel een beetje verbaasd van. Is dit nou straf omdat we eigenwijs zijn of zo? Je doet niet wat ik zeg, dus zoek het dan maar uit? Ik vind het toch wel wat gek allemaal.
Hij is gezakt voor zijn VMBO. Morgen gesprek op school over hoe nu verder, maar het leger kan hij voorlopig op zijn buik schrijven.
Jeetje dat is flink balen!
Succes morgen ik hoop dat er wat positiefs uit komt voor jullie en vooral voor hem!