Spanning
30-01-2018 om 12:58 uurIk ben voor het eerst op dit forum, maar zou graag uw advies willen.
Vroeger heb ik vaak bronchitus door gemaakt, maar steeds is vanzelf weer over gegaan.
Deze zomer heb ik een periode van 2 maanden erg moeten hoesten tot overgeven toe, ik ben toen niet naar de huisarts geweest, omdat ik dacht dat het vanzelf wel over zou gaan, dat was ook zo. Sinds begin januari ben ik weer flink aan het hkesten gegaan, eenndroge irritante hoes, wat nu redelijk over is, alleen nog wat kuchen waarbij doorzichtig of kleurloos slijm met gele bolletjes ophoest.
Omdat ik pijn, strak gevoel kreeg achter mijn shouderbladen ben ik naar de huisarts gegaan( ik voelde bij elke hoest ook mijn wervels wat schuiven).
De ha dacht aan reflux (daar schijn je ook hoestprikkels van te krijgen) waarvoor ik maagbeschermers kreeg ( dit helpt redelijk voor mijn maag).
Ze stelde ook een longfoto voor om me gerust te stellen , uit de 1e foto bleek een wit vlekje te zien, volgens de beoordelaar ws een virus, maar moet wel verder onderzocht omdat ik een stevige roker ben, helaas bleek de foto gemaakt te zijn op het verkeerde verwijsbrief ( ik zit bij een ander ah dan waar de foto voor gemaakt is), foto moest over daar zag de radioloog geen bijzonderheden.
Ik was dus erg happy, maar omdat de afspraak bij de longarts al stond ben ik daar toch maar heen gegaan, dat was een domper, hij pakte de foto erbij en zij."ja een vlekje, kan slijm zijn (wat ik idd ophoest), of een virus of een tumortje". Ik vroeg hem nog kan daar dan wat aan gedaan worden, waarop hij heel simpel antwoorde" ja hoor"Heb een afspraak gekregen voor longfunctietest en ct.
Ik schrok me natuurlijk helemaal lam en voel sinds die tijd van alles, de huisarts heeft me oxazepam voor geschreven wat redelijk help, maar ik ben zo bang dat het kanker is
Donderdag krijg ik de uitslag van de longfunctietest en de ct(zonder contrast).
Wat is uw oordeel?
Misschien kunt u me geruster stellen.
Zelf weet ik het echt even niet meer
Beste Dex,
Ik heb ook nooit gerookt, en altijd veel aan sport gedaan. Ik werkte als sportleerkracht en deed ook in mijn vrije tijd nog veel aan sport. De tumor is bij mij echt per toeval ontdekt, want er was helemaal geen aanleiding om te vermoeden dat ik longkanker had. Ik was verkouden geweest, en bleef nog wat hoesten, en heb toen een longfoto moeten laten maken waarop niets te zien was.
Ik deed in de sportlessen alles mee met de leerlingen, ging altijd met de fiets naar school, en ging minimum 3 keer per week ongeveer 15 kilometer lopen, en dat allemaal zonder problemen.
Ik kreeg plots heel hevige buikpijn, toen werd er een echo van mijn buik gemaakt. Op de echo was te zien dat mijn maag, lever en gal ontstoken waren, en om meer duidelijkheid te krijgen werd er toen een scan van mijn buik gemaakt. Op die scan was ook een klein stukje van mijn longen te zien, en zo werd het per toeval ontdekt. 2 dagen later werd mijn gal verwijderd.
Er werd een nieuwe scan van de longen genomen, en daarop was duidelijk iets te zien wat met zekerheid geen littekenweefsel of ontsteking was.
Ik heb toen eerst 2 weken moeten herstellen van de galoperatie, en dan is er een bronchoscopie gedaan, die ook geen duidelijkheid gaf, en een pet-scan waarop ook weer een vermoedelijke tumor gezien werd, toen hoopte ik nog op een goedaardige tumor.
3 weken nadat ik opgenomen ben voor de galproblemen heb ik een lobectomie ondergaan, en is de onderste linkerlongkwab weggenomen en ook een deel van de bovenste longkwab.
Het gezwel was kwaadaardig, en had een doorsnede van 8 cm, wat toch niet zo klein is.
Als ik geen galcrisis had gehad was het toen niet ontdekt, en was ik er waarschijnlijk al lang niet meer, want het was een snelgroeiende tumor.
Het eerste jaar worden er nog frequent scans genomen ter controle, maar daarna maar één keer om het jaar een ct-scan, en om de 3 maanden een longfoto, jaarlijks ook een pet-scan.
Vanaf nu gaan die onderzoeken veel minder vaak gebeuren, om dat die ook niet gezond zijn.
Ook al is de kans dat de tumor terugkomt behoorlijk groot moet er nu een afweging gemaakt worden. Te veel scans kan ook tot kanker leiden.
Ik moet me vanaf nu dus ook tevreden stellen met een longfoto, ook als weet ik dat daar lang niet alles op gezien wordt.
Ik heb als gevolg van de longkanker ook al massale longembolieën met longinfarcten gehad, met permanente longschade tot gevolg, en door de pijnbehandeling al een klaplong.
Ik heb nu een dubbel gevoel, als ze jaarlijks die scans allemaal blijven doen, wordt ik waarschijnlijk ziek van de scans, als ik 70 jaar was zou de arts daar wel voor kiezen, maar ik ben nog te jong.
Gezond leven is jammer genoeg geen garantie.
Heftig ! Ik kan alleen maar hopen dat het vanaf nu niet meer bij je terug komt.
Wat betreft mezelf. Niet echt prettig om zo een verhaal te lezen want het geeft mij weinig vertrouwen :)>-
Maar ik hoop vooral gezien het haar thread is dat bij 1972 alles blijkt mee te vallen
Dat hoop ik ook voor haar, en ook voor jou hoop ik dat je wat meer duidelijkheid krijgt over wat er mis is, de onzekerheid is moeilijk om mee om te gaan.
Veel sterkte!
Net terug van de longarts, gelukkig niets op de ct te zien..wat een opluchting zeg, kan het nog niet helemaal geloven. Wel lichte copd te zien daar krijg ik een pufje voor, maar dat valt dus nog mee.
Wat ik geleerd heb de afgelopen 3 weken..Geniet bewust van alles en dat ga ik nu zeker doen.
Bedankt allemaal voor jullie reacties en veel sterkte allemaal
Dat is zeker een hele op luchting en een felicitatie waard.
Groetjes Shadow
Fijn zeg. Zeker een grote opluchting. Maarre... zonder meteen met mijn vingertje te willen zwaaien, probeer nu wel te stoppen met roken he! Want je hebt een begin van COPD, zei de arts. Als je dat zo stabiel mogelijk wilt houden, is dat echt wenselijk. Je hebt nu een gericht doel waar je het voor doet.
Daar ga ik zeker mijn best voor doen
Ik ben ontzettend blij voor jou! Heel goed ook dat je gaat proberen te stoppen met roken!
Gelukkig heb je niet te lang moeten wachten op dat goede nieuws, want dat wachten is moordend hé, ik kan er van meespreken.
Dank je wel. En voor jou heel erg veel sterkte!
Dank je wel.
Geniet maar volop van het goed nieuws en van het leven, je schreef het zelf al hé, bewust genieten!
Door zo iets mee te maken besef je dat je geen tijd moet verliezen aan onbenulligheden.