Help me asjeblieft! Elk antwoord is welkom!
02-05-2012 om 19:50 uurHallo leden van dit forum,
Ik wil mij graag even voorstellen, mijn naam is Charly en ik woon samen met mijn moeder.
Mijn moeder heeft al 17 jaar 1 pakje per dag gerookt en krijgt steeds meer klachten die wijzen op COPD.
Ik ben mij nooit eerder bewust geweest van deze aandoening, maar door mijn huidige studie verpleegkunde ben ik in aanraking gekomen met mensen die hieronder lijden.
Ik heb gezien wat het met iemand doet, en ben onwijs geschrokken.
De klachten die mijn moeder heeft zijn: sputum ophoesten, soms een piepende adem, buiten adem zijn als zij de trap op heeft gelopen. Ik heb mijn moeder bewust kunnen maken van de gevaren van roken en daardoor is zij nu een half jaar gestopt. ik heb haar gestimuleert, en vooral gecomplimenteerd. maar nu na 6 maanden ben ik erachter gekomen dat ze soms weer rookt. ze zegt dat ze 1 sigaret per week rookt, en dit ook vol kan houden. maar ik weet dat ze dat niet red. want ik weet ook dat ze meer rookt, dat ruik ik als ik uit school kom, of ik vind ergens een sigaret.
Ik vind het heel erg dat ze weer rookt, en ik probeer haar weer te stimuleren om te stoppen, en haar weer bewust te maken van de gevaren. maar hoe ik ook mijn best doe, het lijkt niet tot haar door te dringen.
Daarom wil ik jullie vragen: hoe kan ik haar helpen er vanaf te blijven??
ik zit hier heel erg mee, omdat ik bang ben dat mijn moeder dalijk ook de diagnose COPD krijgt. en dat probeer ik te voorkomen. ik voel me machteloos en wil tot haar doordringen, maar ik heb het gevoel dat het me niet lukt....
dus asjeblieft, kan iemand mij helpen??!!
alle antwoorden zijn welkom!!
Alvast bedankt. Liefs Charly
Hoi!
Lastig voor jou, lijkt me! Toch is het helemaal stoppen met roken iets wat je moeder zelf moet willen, dat kun jij helaas niet voor haar beslissen, en je zult haar er ook niet van kunnen overtuigen als ze de motivatie ervoor zelf niet voelt. Het lijkt er nu een beetje op dat je moeder het vervelend voor jou vindt dat ze weer rookt, en daarom ook niet meer eerlijk is over haar rookgedrag. Misschien heb je iets aan het boek "motiveren kun je leren". Gaat over de techniek van motiverende gespreksvoering en is geschreven door 2 longartsen, wanda de kanter en pauline dekker die deze techniek zelf toepassen op de rookstoppoli en ze boeken er goede resultaten mee.
Sterkte! Want ik kan me je angsten heel goed voorstellen!!
Groetjes, Sandra
Lieve mensen!
heel erg bedankt voor jullie reacties
Ik heb mijn moeder helaas niet kunnen overtuigen om naar de dokter te gaan..
wel hou ik het onderwerp actief en praat ik er zo'n 1 keer in de week over om te laten merken dat het me bezig houdt, en om haar ermee bezig te houden.
@sanshine. ik ga eens in de bibliotheek kijken voor dat boek! goeie aanrader!
ik heb haar nog niet dit forum laten lezen, uit angst dat ze boos gaat worden.
mijn moeder wordt namelijk altijd boos als ik erover begin.
ik weet dat het niet goed is maar soms wordt ik ook boos omdat het me frustreerd dat ze niet wil luisteren. toen bijv pas het asmtafons kwam collecteren vroeg ik haar waarom ze niet meer gaf dan 5 euro, omdat het ten slotte haar toekomst was...
het is moeilijk om niet in de moeder rol te vallen..
in ieder geval heel erg bedankt voor al jullie reacties ! het helpt me enorm en ik vind het fijn om te horen dat jullie me steunen
Ik heb altijd gezegd, ik ga nooit roken. Tot ik op mijn 26e voor de grap er eentje opstak en aangezien ik op dat moment emotioneel zwak was, dat bleef doen. Al gauw rookte ik een pakje per dag. Dit heb ik ruim 8 maanden gedaan. En omdat ik toen niet wist dat ik astma had, werd ik daar goed beroerd van. Stoppen was inderdaad moeilijk, maar ik had er de wil voor. Ik dacht, ik ben er mee begonnen, ik ga er ook vanaf komen. Heb er anderhalf jaar over gedaan. Eerst al eens naar 10 sigaretten per dag. Al gauw naar 5. Hier heb ik nog een jaar mee gedaan. De emotionele problemen waren immers ook niet van de een op de andere dag weg. Daarna nog een halfjaar alleen eentje na het avondeten en het restje met een nicotinekauwgum.
Daarna heb ik twee maanden in Davos gewoond. Niet in de kliniek, maar een vriend van famillie nodigde me uit. Dit heeft me erg goed gedaan. Het heeft me nog 10 jaar gekost voor ik door had dat ik een longaandoening had. Ik heb nooit meer een sigaret opgestoken en de rook van een ander kan ik absoluut niet verdragen. Ik wou dat ik zelfs die relatief korte twee jaar nooit gerookt had, het heeft bij mij veel schade aangericht. Wat verstokte rokers trouwens ontkennen, want hun arts zegt altijd dat hun longen schoon zijn en opa er ook oud mee is geworden. Bla bla bla...
Ja, stoppen met roken kan alleen als je de wil er toe hebt of een anderszins gedegen motivatie. Niet omdat iemand anders dat van je verwacht. Misschien kan ze toch afbouwen. Niet zo radicaal naar direct 1 sigaret per dag, maar rustiger aan. Afbouwen hielp bij mij dus wel. Ik dacht: iedere sigaret die ik minder rook, is er al één!
Succes!!
Hi Charly
Goed dat je zo je best doet. Maar helaas is een junk nou eenmaal een junk. Dus welk argument je ook gebruikt, ze blijven toch roken. Ze denken allemaal dat ze wel stoppen als het echt nodig is. Nou als ervaringsdeskundige kan ik je vertellen dat dat moment nooit komt. je bent altijd te laat met stoppen. Sociaal kun je niet meer meekomen, want je wordt steeds allergischer. En sportieve dingen kun je wel vergeten, zelfs een wandeling lukt niet meer. een leven rochelend achter de geraniums. Maar wat je ook verteld aan een roker, ze denken allemaal dat het hen niet zal gebeuren.
Dus sterkte en zorg dat er niet wordt gerookt als jij er bent of in jouw huis. Dan snappen ze iig dat het je serieus is, en dat jij gezond wil blijven.