mama copd eindstadium

Hallo lieve mensen,
Ik heb al wat dingen van jullie gelezen...zo herkenbaar!
Nu wil ik zelf iets schrijven,ik moet het kwijt...ik heb het gevoel er nergens anders met terecht te kunnen...
Mijn mama heeft dus copd ,in eindstadium...ze kan eigenlijk niks meer alleen,ze zit in een rolstoel,hangt constant aan de zuurstof,wordt geholpen als ze naar het toilet moet....ze zit sinds een drietal weken op kortverblijf in een rusthuis ,heeft van juli tot oktober vaak in het ziekenhuis gelegen met zware opstoten en ik kon dit echt niet meer aan...ze belde me vaak s nachts als ze in ademnood zat dus ja,zo iemand kan je toch niet meer alleen laten?
Nu zelf denkt ze dat ze nog beter wordt,dat ze nog naar huis zal kunnen gaan maar ik weet dat dat niet zo is,de specialist kan niks meer voor haar doen,weet zelfs niet of ze het einde van het jaar wel zal halen...
Ik heb zo n verdriet,dit gaat allemaal veel te snel voor mij...