pijnlijke uitslag na stootkuur prednison

Hey, zie nu pas je topic. Hoe gaat het nu met je?
Bij mij kwam de uitslag de laatste prednisonkuur al toen ik nog maar 4 dagen bezig was............ Niet alleen in gezicht, ook hals, armen en benen en wat verdwaalde vlekken op andere plaatsen. Het is in het gezicht een branderige, schrale en in hevigheid wisselende vlammig rode uitslag. Op de andere plaatsen waren het gewoon rode vlekken, wel in hevigheid wisselend en veeel jeuk! Ik kreeg van de ha tavegyl.

Hoi Milly,

Dank voor je reactie.
Na ruim 1,5 week smeren met Rozex herstelde mijn huid gelukkig. Maar vorige week maandag werd ik opnieuw erg benauwd. Het is me een raadsel waardoor. Ik was net 2,5 week van de prednison af. Dinsdags contact gehad met mijn longarts en ik moest meteen opnieuw aan de prednison 40mg. Donderdagavond ondanks de pred en pufjes erg benauwd en naar de HAP geweest om te vernevelen. Zaterdag een duidelijke verbetering. Gisteren pred
verlaagt naar 30mg en 's middags weer opnieuw erg benauwd en veel slijmvorming in de keel. Pijn tussen de schouderbladen is ook weer terug en slik nu maar weer 40mg (i.o.m huisarts). Als het vandaag niet verbetert bel ik weer met de longarts. Ik heb geen koorts maar voel me allesbehalve fit. Toch maar de moed erin houden.
Ik heb het met mijn huisarts over de uitslag gehad en hij wil me een ab kuur voorschrijven als ik het weer krijg. Ben de naam kwijt maar is een broertje van doxycycline.

Gr,
Annemarie

Wat naar allemaal! Je kunt soms zo blijven sukkelen met je longen hé. Veel beterschap ermee! Ik hoop van harte dat de pred alsnog goed z'n werk gaat doen en je mag gaan opknappen.
Bij jou zijn het dan wel soort ontstekingen, anders zou je er geen ab voor krijgen. Hoop dat je tijdens deze pred van uitslag verschoond blijft!!

Niet alleen uitslag zijn de bijwerkingen van prednison.
3 Jaar geleden geholpen aan poliepen in neus en bijholtes,bij controle bleken ze terug te komen.
Of een operatie of proberen met 14 dagen prednison,voor het laatste gekozen en jawel daar ik diabeeth ben de suikerwaardes waren compleet van slag.Beroerd en een spierpijn van je welste.Transpireren, onrust,kortaf zijn.Dat doe ik niet meer zo lamlendig,ben nu 14 dagen bezig om de waardes goed te krijgen,wat tergend langzaam hersteld.Intussen 6 weken verder de poliepen zijn niet weg en over een week terug naar de KNO arts.Al met al ben je niks verder als een hoop ellende.Jammer maar het is niet anders.
Beterschap allemaal met de huidproblemen en allen die geplaagd worden door bijwerkingen.

Oh Teus, dat je arts daar geen erg in heeft gehad! Het is toch wel bekent dat prednison je bloedsuiker kan beïnvloeden. Zelfs bij mensen die geen diabeet zijn, kan het door prednison ontstaan(tijdelijk).
Wij hadden een cliënte die geregeld prednison nodig had, steeds was zij ook tijdelijk diabeet. En idd ook enorme schommelingen, we moesten haar s nachts zelfs prikken omdat ze zo laag zat.
Hoop dat je snel weer stabiele bls hebt, succes! En je zal wel 10x nadenken voor je weer aan de prednison gaat.

Hoi Milly,

Ik ben gisterenmiddag opgenomen op de longafdeling. Ondanks de prednison nam de benauwdheid opnieuw toe. Daarbij was mijn bloeddruk 190-118 terwijl die met bloeddrukverlager altijd goed was. Het is vooral de vermoeidheid die me parten speelt. Vannacht slecht geslapen door benauwdheid maar hier kan ik verneveld worden. Het is onduidelijk wat er aan de hand is. Maandag krijg ik longfunctietesten. Ik ben in goede handen.

Groetjes,
Annemarie

Ach Annemarie, wat naar! Je bent idd in goede handen en ik hoop dat de behandeling daar mag aanslaan. Dat de rust in je lijf weerkeert! Rust ondertussen maar goed uit..........
Heel veel beterschap!
Lieve groetjes

ps stuur je adres in een pb, kan ik je een kaartje sturen.

Veel beterschap Annemarie! Ik hoop dat je met die vernevelingen snel opknapt en goed kunt uitrusten.

Wat vervelend Annemarie.
Ik hoop dat je gauw opknapt en ze kunnen achterhalen waar je nu zo benauwd van bent.
Beterschap.

Dank je wel allemaal!
Ik hoop echt dat er eindelijk duidelijkheid komt. Er was een soort van gelatenheid bij me toen de longarts gisteren besloot om me op te nemen. Niets voor mij. Komt waarschijnlijk door de vermoeidheid. Ik ben denk ik te lang doorgegaan maar vind het moeilijk om het thuis los te laten. Mijn man heeft nog steeds de naweeën van kanker en kan van het een op het andere moment een infectie hebben. Wat dat betreft lossen we elkaar een beetje af. Maar wij beiden gaan ervoor.

Lieve groet,
Annemarie