Daan heeft gelijk. Hoe gek het ook klinkt, douchen en stofzuigen valt bij maar weinigen van ons onder lichte inspanning. En als je ziek bent zoals jij en ik nu en aan de pred bent is het topsport!! (gevoelsmatig danhe?)
En dan hebben we het nog niet over het zeer opwekkende en energie gevende effect van Prednison. Je moet echt verplicht je rust nemen. Ook al loop je over van de energie, realiseer je dat dat van de Prednison is.
En dan hebben we het nog niet over het zeer opwekkende en energie gevende effect van Prednison. Je moet echt verplicht je rust nemen. Ook al loop je over van de energie, realiseer je dat dat van de Prednison is.
Jippie, ik ben het hier helemaal mee eens. Ik zit middenin een Pred+AB kuur, voelde me gisteren niet moe, heb wat lullige dingetjes in huis en tuin gedaan (o.a. gedweild) en vandaag ben ik zo moe als een hond. Ik begreep er helemaal niets van. Heb zelfs na het avondeten een tuk gedaan van anderhalf uur. :? Maar ik stink er dus telkens weer in. Hoe hardleers kan iemand zijn...... :@
Hier is ook weinig te merken van dat opwekkende effect, ik zit net als oma Akke aan prednison en antibioticakuur 2 in twee week vanwege voorhoofdsholte ontsteking die al 4 week niet echt wel wil, nu weer verkouden en een enorme blafhoest en zo benauwd maar ik merk nog weinig effect van prednison en antibiotica ben vrijdag gestart misschien is dat ook te snel... Hoop dat het niet weer net als vorig jaar gaat toen begon het ook zo en dat heeft vanaf februari t/ september geduurd.... :?
Beterschap aan alle kwakkelende astma collega' s :)
Nou, hier heb ik wel wat aan. Dank allemaal. Ik heb me afgemeld op het werk. Mijn man ik zijn nog erg zoekende in deze wereld. We hebben geleerd dat je van rustig aandoen alleen maar ziek wordt. Dus niet aan denken en vooruit, vooruit... :N Longproblemen zijn nog zo onbekend in onze omgeving.
Ik voel ook wel dat het echt nog niet gaat. Maar ja ik ben gezegend met een enorm verantwoordelijkheidsgevoel. (Zou positief moeten zijn) En ik wil ook graag weer vooruit, vooruit.. Ik wordt er moedeloos van. Dank jullie voor de wijze woorden. :W
Ik voel ook wel dat het echt nog niet gaat. Maar ja ik ben gezegend met een enorm verantwoordelijkheidsgevoel. (Zou positief moeten zijn) En ik wil ook graag weer vooruit, vooruit.. Ik wordt er moedeloos van. Dank jullie voor de wijze woorden. :W
Ook mijn dank voor jullie woorden. Ik voel me zoals hierboven, maar ik weet dat doorlopen fout gaat. Alleen lang genoeg rust nemen.... ik vindt het moeilijk. Ik voel me schuldig, het huishouden loopt niet (schuif ik af op manlief, die heeft sinds kort sarcoïdose), mijn werk blijft liggen (echt letterlijk, ik werk bij een klein bedrijf, ben de enige op de administratie), mijn kind komt aandacht te kort...
En als ik echt wil gaat het ook wel, ik raak alleen uitgeput :?
Dus tijdens deze prednison kuur toch maar ziekgemeld, ik wilde donderdag eigenlijk beginnen (die dag laatste prednison), maar dat ga ik toch maar niet doen. In plaats daarvan afspraak met de huisarts gemaakt, omdat het nog niet gaat.
Dus nogmaals bedankt voor het delen van jullie valkuilen!!
Ik zit beetje in hetzelfde schuitje, alleen weet ik al dat ik aangeboren asmta heb. Het is alleen jaren "weg" geweest. ;(
Paar jaar geleden heb ik een acute astmatische brochitus gehad, kreeg toen echt geen lucht meer. En heb toen een stootkuur met een antibiotica kuur gehad. Binnen een uur begon ik te hoesten en ging het beter en kon ik ook veel meer.
4wkn geleden heb ik voor het eerst sinds jaren een zware astma aanval gehad, en in plaatst van verder te herstellen lekker na een weekje weer proberen te werken. Het ging immers weer redelijk... In die week ging ik nieuwe aanvallen stapelen met het gevolg dat ik op de vrijdag doodmoe bij de huisarts zat en wegging met een stootkuur. Deze keer werkte de kuur maar half, ik kreeg iets meer lucht maar bleef benauwd en lusteloos en moe. Een week later heb ik een 2e stootkuur gekregen en pas na die kuur kregen mijn gewone medicijnen weer meer effect. Wel heb ik die week ook nog heel rustig aangedaan. Ook zeker opletten waar je heen gaat, heb een communie-feest afgezegd (kinderen zijn altijd ziek :?), maar wel langzaam aan mijn conditie week op gang gebracht.
*O*Nu pas zijn mijn longen weer "schoon", na 4 weken heeft mijn conditie een dramatische duikvlucht genomen. Heb nu het accoord om langzaam weer terug af te bouwen naar normale onderhoudsdosis. *O*
Ik ben ook zo iemand met een enorm verantwoordelijkheid gevoel, maar heb mezelf echt 4 weken uit de normale wereld losgetrokken. Minimaal gewerkt vanuit huis, en gesport naar vermogen. Anders blijf je ziek, en komt er van vooruit kijken ook niets...
Prednison blijft in mijn ogen vergif en probeer het nog steeds van mijn pad te houden.... helaas weer niet gelukt, maar weet wel dat het nodig was. [move]( O-) ben vandaag voor het eerst sinds 4 weken voor halve dag op kantoor.... Maar denk ik eerder zal moeten gaan.... ben nu al gesloopt :z.... en moet nog 2uur....)[/move]
Tja dat erkt nu eenmaal zo.dst is de kloof tussen willen en kunnen. Als een ander zegt dat je het niet kunt, kun je je daar makkelijker bij neerleggen, omdat je zelf nog bezig bent met: ik wil graag, zou het echt niet kunnen? Mijn fysio legt het zo uit :je hebt een potje energie op eendag. Daar moet je de hel dag mee doen, en op is op. Het is aan jou om het te verdelen. Maar het is ook aan jou om het potje vol genoeg te krijgen, zodat je wat reserve hebt! Ik vind het dus ook: eerst opknappen, je gezondheid gaat voor, bij twijfel niet inhalen!
Ach,ik doe ook weer gezellig mee met pred-kuurtje 4 dit jaar..longen kraken en knisperen,luchtwegen knijpen en dan nog die mooie hazelaar die vindt dat ie zijn stuifmeel moet verspreiden pfff Vrijdag uitslag sputum en dan zien of alsnog aan de AB moet.. beterschap aan alle zieken onder ons....
Daan heeft gelijk. Hoe gek het ook klinkt, douchen en stofzuigen valt bij maar weinigen van ons onder lichte inspanning. En als je ziek bent zoals jij en ik nu en aan de pred bent is het topsport!! (gevoelsmatig danhe?)
Dus rustig aan en lekker opknappen. Beterschap!!
En dan hebben we het nog niet over het zeer opwekkende en energie gevende effect van Prednison. Je moet echt verplicht je rust nemen. Ook al loop je over van de energie, realiseer je dat dat van de Prednison is.
Verder ben ik het met bovenstaande meningen eens
Jippie
Jippie, ik ben het hier helemaal mee eens. Ik zit middenin een Pred+AB kuur, voelde me gisteren niet moe, heb wat lullige dingetjes in huis en tuin gedaan (o.a. gedweild) en vandaag ben ik zo moe als een hond. Ik begreep er helemaal niets van. Heb zelfs na het avondeten een tuk gedaan van anderhalf uur. :?
Maar ik stink er dus telkens weer in. Hoe hardleers kan iemand zijn...... :@
Oma Akke
Hier is ook weinig te merken van dat opwekkende effect, ik zit net als oma Akke aan prednison en antibioticakuur 2 in twee week vanwege voorhoofdsholte ontsteking die al 4 week niet echt wel wil, nu weer verkouden en een enorme blafhoest en zo benauwd maar ik merk nog weinig effect van prednison en antibiotica ben vrijdag gestart misschien is dat ook te snel...
Hoop dat het niet weer net als vorig jaar gaat toen begon het ook zo en dat heeft vanaf februari t/ september geduurd.... :?
Beterschap aan alle kwakkelende astma collega' s :)
Nou, hier heb ik wel wat aan. Dank allemaal. Ik heb me afgemeld op het werk.
Mijn man ik zijn nog erg zoekende in deze wereld. We hebben geleerd dat je van rustig aandoen alleen maar ziek wordt. Dus niet aan denken en vooruit, vooruit... :N
Longproblemen zijn nog zo onbekend in onze omgeving.
Ik voel ook wel dat het echt nog niet gaat. Maar ja ik ben gezegend met een enorm verantwoordelijkheidsgevoel. (Zou positief moeten zijn)
En ik wil ook graag weer vooruit, vooruit.. Ik wordt er moedeloos van.
Dank jullie voor de wijze woorden. :W
Marklasier1973
Ook mijn dank voor jullie woorden. Ik voel me zoals hierboven, maar ik weet dat doorlopen fout gaat. Alleen lang genoeg rust nemen.... ik vindt het moeilijk. Ik voel me schuldig, het huishouden loopt niet (schuif ik af op manlief, die heeft sinds kort sarcoïdose), mijn werk blijft liggen (echt letterlijk, ik werk bij een klein bedrijf, ben de enige op de administratie), mijn kind komt aandacht te kort...
En als ik echt wil gaat het ook wel, ik raak alleen uitgeput :?
Dus tijdens deze prednison kuur toch maar ziekgemeld, ik wilde donderdag eigenlijk beginnen (die dag laatste prednison), maar dat ga ik toch maar niet doen. In plaats daarvan afspraak met de huisarts gemaakt, omdat het nog niet gaat.
Dus nogmaals bedankt voor het delen van jullie valkuilen!!
@Marklasier
Ik zit beetje in hetzelfde schuitje, alleen weet ik al dat ik aangeboren asmta heb. Het is alleen jaren "weg" geweest. ;(
Paar jaar geleden heb ik een acute astmatische brochitus gehad, kreeg toen echt geen lucht meer. En heb toen een stootkuur met een antibiotica kuur gehad. Binnen een uur begon ik te hoesten en ging het beter en kon ik ook veel meer.
4wkn geleden heb ik voor het eerst sinds jaren een zware astma aanval gehad, en in plaatst van verder te herstellen lekker na een weekje weer proberen te werken. Het ging immers weer redelijk... In die week ging ik nieuwe aanvallen stapelen met het gevolg dat ik op de vrijdag doodmoe bij de huisarts zat en wegging met een stootkuur.
Deze keer werkte de kuur maar half, ik kreeg iets meer lucht maar bleef benauwd en lusteloos en moe.
Een week later heb ik een 2e stootkuur gekregen en pas na die kuur kregen mijn gewone medicijnen weer meer effect. Wel heb ik die week ook nog heel rustig aangedaan.
Ook zeker opletten waar je heen gaat, heb een communie-feest afgezegd (kinderen zijn altijd ziek :?), maar wel langzaam aan mijn conditie week op gang gebracht.
*O*Nu pas zijn mijn longen weer "schoon", na 4 weken heeft mijn conditie een dramatische duikvlucht genomen. Heb nu het accoord om langzaam weer terug af te bouwen naar normale onderhoudsdosis. *O*
Ik ben ook zo iemand met een enorm verantwoordelijkheid gevoel, maar heb mezelf echt 4 weken uit de normale wereld losgetrokken. Minimaal gewerkt vanuit huis, en gesport naar vermogen.
Anders blijf je ziek, en komt er van vooruit kijken ook niets...
Prednison blijft in mijn ogen vergif en probeer het nog steeds van mijn pad te houden....
helaas weer niet gelukt, maar weet wel dat het nodig was.
[move]( O-) ben vandaag voor het eerst sinds 4 weken voor halve dag op kantoor.... Maar denk ik eerder zal moeten gaan.... ben nu al gesloopt :z.... en moet nog 2uur....)[/move]
Tja dat erkt nu eenmaal zo.dst is de kloof tussen willen en kunnen. Als een ander zegt dat je het niet kunt, kun je je daar makkelijker bij neerleggen, omdat je zelf nog bezig bent met: ik wil graag, zou het echt niet kunnen? Mijn fysio legt het zo uit :je hebt een potje energie op eendag. Daar moet je de hel dag mee doen, en op is op. Het is aan jou om het te verdelen. Maar het is ook aan jou om het potje vol genoeg te krijgen, zodat je wat reserve hebt! Ik vind het dus ook: eerst opknappen, je gezondheid gaat voor, bij twijfel niet inhalen!
ken je de lelpeltjes theorie? zoek maar eens op dit forum, de lepeltjes theorie is echt heel waar!
Ach,ik doe ook weer gezellig mee met pred-kuurtje 4 dit jaar..longen kraken en knisperen,luchtwegen knijpen en dan nog die mooie hazelaar die vindt dat ie zijn stuifmeel moet verspreiden pfff
Vrijdag uitslag sputum en dan zien of alsnog aan de AB moet..
beterschap aan alle zieken onder ons....