Bijwerking foster

Wat vervelend dat je zoveel bijwerkingen hebt. Wat ik me bij het lezen van je verhaal afvraag: is het een idee eens een second opinion aan te vragen? Misschien denkt een andere longarts nog aan dingen (medicatie, onderzoeken, diagnose o.d.) waar de huidige niet aan gedacht heeft? 

Wat vervelend dat je zoveel bijwerkingen hebt. Wat ik me bij het lezen van je verhaal afvraag: is het een idee eens een second opinion aan te vragen? Misschien denkt een andere longarts nog aan dingen (medicatie, onderzoeken, diagnose o.d.) waar de huidige niet aan gedacht heeft? 

Dank voor je reactie. Heb je nog tips voor een ziekenhuis? Ik zie regelmatig verhalen van cliënten hier. Heel vaak zonder eind verhaal en al jaren niet meer actief. Dan ga ik uit van problemen die opgelost zijn of verbeterd zijn.
Over een second opinion ben ik namelijk ook over het nadenken want hoe mijn conditie en longen in 10 weken tijd zijn achteruit gehold zijn voor mij heel moeilijk te accepteren zonder een echt duidelijke diagnose. De traagheid en het serieus nemen van klachten met een duidelijke diagnose en medicatie door de LA begint me te irriteren. Voel me machteloos. Waarschijnlijk omdat de Longfunctietest in eerste instantie heel goed is en er inderdaad geen werking te zien is van Luchtwegverwijderaars. 
Nog even los van de bijwerkingen van de cortisone bevattende medicatie. 
Kan niet meer werken en ik val qua functioneren van de ene in de andere teleurstelling. Dit is toch ook niet normaal voor een kerngezond iemand met een puike conditie 12 (!) weken geleden. Heb geen infecties ervaren. Ook volgens het bloed geen onstekingswaarde. Heb wel al een hele periode (6 maanden) voor de constante benauwdheid vaak koude rillingen (ook als het warm weer was). Verder geen andere klachten. Voelt ook heel anders als de astma die ik in mijn jeugdjaren had. De problemen zitten vooral bij de inademing. Longfoto lijkt goed, bloed is wel een waarde verhoogd, maar dat deel ik liever via een PB. 
Na de griep is prikkelbaarheid wel iets verergert. Merk het nu ook in mijn ogen, of is dit ook een bijwerking? Tijdens de griep viel het allemaal wel mee, en daar ben ik goed van hersteld. Maar voor de griep gebruikte ik al 4 weken ontstekingsremmende medicatie die toen ook al niet hielp en de bijwerkingen alleen maar toenamen met het gebruik ervan. Volgens de LA zou de medicatie juist moeten helpen tegen prikkelbaarheid en benauwdheid, en nauwelijks bijwerkingen moeten hebben. Ook was het een allergische trigger die ik had.  
Sporten hielp nog het beste, maar dat gaat na de griep niet meer. Ik kan nog niet eens fatsoenlijk meer met mijn kinderen spelen.  Er mag toch werking verwacht worden van Luchtwegverwijdende en ontstekingsremmende medicatie. Ook ik snap dat de volledige werking pas na 6 weken is maar je mag in die 6 weken toch enige verbetering verwachten en geen verslechtering. Ik loop bij een andere kliniek voor disfunctionele ademhaling waarbij een andere LA ook heeft gekeken en die zegt dat je van foster eerder verbetering mag verwachten. De oefeningen helpen soms bij de inademing, maar doen niks tegen de prikkelbaarheid, beklemmend gevoel en doorademing. Maar ook heel vaak niet. 
Ik heb nooit meer de gehad inademing van 10 weken terug zonder pijn op de borst, zonder prikkelbaarheid zonder een beklemmend gevoel. 
Krijg steeds meer het gevoel dat we iets helemaal missen, en door mijn verleden onterecht in de astmatische hoek blijven hangen die nog niet is bevestigd door enig onderzoek, en daarbij werkt de medicatie helemaal niet. Sommige symptomen lijken op astma zoals de prikkelbaarheid en benauwdheid bij inademing (nooit piepen, hoesten en schone longen)maar sommige ook weer helemaal niet zoals alle testen die dit niet uitwijzen en medicatie die niet werkt. Eigenlijk werkt boosheid als gevolg van alle frustraties, je verhaal delen en sporten nog het beste tegen de benauwdheid en prikkelbaarheid. Dat past ook helemaal niet bij astma. LA gaf de vorige keer al aan dat als er geen of nauwelijks werking is, dat het de vraag is of het wel astma is. Dit laatste mag je toch ook als een bevestiging zien? Moeten we geen histamine test doen, CT scan of andere onderzoeken, en of andere disciplines inschakelen waarbij vergelijkbare klachten zijn zoals benauwdheid en prikkelbaarheid passen. Dank voor het meedenken en ik hou me aanbevolen voor een arts waarbij er wel een diagnose wordt gesteld en waar vooruitgang wordt geboekt. 

Wat vervelend dat je zoveel bijwerkingen hebt. Wat ik me bij het lezen van je verhaal afvraag: is het een idee eens een second opinion aan te vragen? Misschien denkt een andere longarts nog aan dingen (medicatie, onderzoeken, diagnose o.d.) waar de huidige niet aan gedacht heeft? 

Dank voor je reactie. Heb je nog tips voor een ziekenhuis? Ik zie regelmatig verhalen van cliënten hier. Heel vaak zonder eind verhaal en al jaren niet meer actief. Dan ga ik uit van problemen die opgelost zijn of verbeterd zijn.
Over een second opinion ben ik namelijk ook over het nadenken want hoe mijn conditie en longen in 10 weken tijd zijn achteruit gehold zijn voor mij heel moeilijk te accepteren zonder een echt duidelijke diagnose. De traagheid en het serieus nemen van klachten met een duidelijke diagnose en medicatie door de LA begint me te irriteren. Voel me machteloos. Waarschijnlijk omdat de Longfunctietest in eerste instantie heel goed is en er inderdaad geen werking te zien is van Luchtwegverwijderaars. 
Nog even los van de bijwerkingen van de cortisone bevattende medicatie. 
Kan niet meer werken en ik val qua functioneren van de ene in de andere teleurstelling. Dit is toch ook niet normaal voor een kerngezond iemand met een puike conditie 12 (!) weken geleden. Heb geen infecties ervaren. Ook volgens het bloed geen onstekingswaarde. Heb wel al een hele periode (6 maanden) voor de constante benauwdheid vaak koude rillingen (ook als het warm weer was). Verder geen andere klachten. Voelt ook heel anders als de astma die ik in mijn jeugdjaren had. De problemen zitten vooral bij de inademing. Longfoto lijkt goed, bloed is wel een waarde verhoogd, maar dat deel ik liever via een PB. 
Na de griep is prikkelbaarheid wel iets verergert. Merk het nu ook in mijn ogen, of is dit ook een bijwerking? Tijdens de griep viel het allemaal wel mee, en daar ben ik goed van hersteld. Maar voor de griep gebruikte ik al 4 weken ontstekingsremmende medicatie die toen ook al niet hielp en de bijwerkingen alleen maar toenamen met het gebruik ervan. Volgens de LA zou de medicatie juist moeten helpen tegen prikkelbaarheid en benauwdheid, en nauwelijks bijwerkingen moeten hebben. Ook was het een allergische trigger die ik had.  
Sporten hielp nog het beste, maar dat gaat na de griep niet meer. Ik kan nog niet eens fatsoenlijk meer met mijn kinderen spelen.  Er mag toch werking verwacht worden van Luchtwegverwijdende en ontstekingsremmende medicatie. Ook ik snap dat de volledige werking pas na 6 weken is maar je mag in die 6 weken toch enige verbetering verwachten en geen verslechtering. Ik loop bij een andere kliniek voor disfunctionele ademhaling waarbij een andere LA ook heeft gekeken en die zegt dat je van foster eerder verbetering mag verwachten. De oefeningen helpen soms bij de inademing, maar doen niks tegen de prikkelbaarheid, beklemmend gevoel en doorademing. Maar ook heel vaak niet. 
Ik heb nooit meer de gehad inademing van 10 weken terug zonder pijn op de borst, zonder prikkelbaarheid zonder een beklemmend gevoel. 
Krijg steeds meer het gevoel dat we iets helemaal missen, en door mijn verleden onterecht in de astmatische hoek blijven hangen die nog niet is bevestigd door enig onderzoek, en daarbij werkt de medicatie helemaal niet. Sommige symptomen lijken op astma zoals de prikkelbaarheid en benauwdheid bij inademing (nooit piepen, hoesten en schone longen)maar sommige ook weer helemaal niet zoals alle testen die dit niet uitwijzen en medicatie die niet werkt. Eigenlijk werkt boosheid als gevolg van alle frustraties, je verhaal delen en sporten nog het beste tegen de benauwdheid en prikkelbaarheid. Dat past ook helemaal niet bij astma. LA gaf de vorige keer al aan dat als er geen of nauwelijks werking is, dat het de vraag is of het wel astma is. Dit laatste mag je toch ook als een bevestiging zien? Moeten we geen histamine test doen, CT scan of andere onderzoeken, en of andere disciplines inschakelen waarbij vergelijkbare klachten zijn zoals benauwdheid en prikkelbaarheid passen. Dank voor het meedenken en ik hou me aanbevolen voor een arts waarbij er wel een diagnose wordt gesteld en waar vooruitgang wordt geboekt. 

Hoi, Ik ben COPD patiënt en weet niet veel van astma. Wel heb ik een lieve kennis die doodziek werd van Foster 100/6 maar nu tot volle tevredenheid Foster 200/6 gebruikt. Ik gebruik ook al jarenlang tot volle tevredenheid Foster 100/6. Maar dat terzijde. Maar ik zou je een tip willen geven. Focus je een week of 2-3 op wat wel goed gaat of in ieder geval niet slecht. Probeer dat wat goed gaat een beetje uit te breiden of op te bouwen. Gaat het op enig moment iets minder doe een klein stapje terug en bouw opnieuw op (principe vallen en opstaan). Als je dat doet krijg je een stukje vertrouwen terug in je lichaam. Grootste voordeel is dat je een betere gesprekspartner wordt voor de artsen die je gaat spreken. Je kunt immers duidelijk aangeven wat slecht gaat maar nu ook wat wel goed gaat. Ik denk dat je nu denkt loco-loco en ik ben dat toch niet. Nee zeker niet maar artsen hebben minder moeite met mensen die zelfonderzoek hebben gedaan en kunnen aangeven wat wel goed gaat. Overigens heeft het voor mijn lieve kennis ongeveer 2 jaar geduurd inclusief 6 weken Davos en alle behandelingen daar voordat zij na 4-7 medicijn wisselingen eindelijk een combinatie heeft die bij haar aanslaat. Ik wens je oprecht veel sterkte de komende periode.

Hoi, Ik ben COPD patiënt en weet niet veel van astma. Wel heb ik een lieve kennis die doodziek werd van Foster 100/6 maar nu tot volle tevredenheid Foster 200/6 gebruikt. Ik gebruik ook al jarenlang tot volle tevredenheid Foster 100/6. Maar dat terzijde. Maar ik zou je een tip willen geven. Focus je een week of 2-3 op wat wel goed gaat of in ieder geval niet slecht. Probeer dat wat goed gaat een beetje uit te breiden of op te bouwen. Gaat het op enig moment iets minder doe een klein stapje terug en bouw opnieuw op (principe vallen en opstaan). Als je dat doet krijg je een stukje vertrouwen terug in je lichaam. Grootste voordeel is dat je een betere gesprekspartner wordt voor de artsen die je gaat spreken. Je kunt immers duidelijk aangeven wat slecht gaat maar nu ook wat wel goed gaat. Ik denk dat je nu denkt loco-loco en ik ben dat toch niet. Nee zeker niet maar artsen hebben minder moeite met mensen die zelfonderzoek hebben gedaan en kunnen aangeven wat wel goed gaat. Overigens heeft het voor mijn lieve kennis ongeveer 2 jaar geduurd inclusief 6 weken Davos en alle behandelingen daar voordat zij na 4-7 medicijn wisselingen eindelijk een combinatie heeft die bij haar aanslaat. Ik wens je oprecht veel sterkte de komende periode.

Dank voor je feedback. Dat probeer ik ook. Houdt ook een dagboek bij maar dat zit nog geen lijn in. De pufjes doen wel wat als ik echt benauwd(vooral de foster) wordt maar nemen mijn basisbenauwdheid en vooral de prikkelbaar niet weg. Die worden steeds erger, zelfs in het hooggebergte op vakantie waar bijvoorbeeld geen huisstofmijt dit. Ondanks de ontstekingsremmende medicatie nemen alle astmatische klachten toe en lijk ik steeds afhankelijker te worden van mijn medicatie. Ik zit nu zelfs aan de reactine voor de prikkelbaarheid van luchtwegen. Maar ze kunnen niks aantonen op de Longfunctietest omdat mijn uitademing goed blijft, en ik heb vooral moeite met de inademing. Als er een duidelijke diagnose is, wellicht histamine test, dan hoop ik dat er duidelijkheid komt. En medicatie die mijn steeds grotere allergische reactie gaat omkeren. Want dan heb ik er ook vertrouwen in dat mijn benauwdheid afneemt. 

Hoi, er zit een zinnetje in je reactie dat ik vreemd vind voor een astma patiënt  “Zelfs in het hooggebergte …….”

Nu heb ik zware COPD, 10 jaar geleden dacht ik dat het misschien leuk was de Franse Alpen een keer te bezoeken op de terugreis uit Italië (strand). Na 2 dagen Alpen zwaar benauwd vertrokken. Thuis de longarts maar eens gevraagd. Advies ga met COPD niet de Alpen in dat is voor astma patiënten leuk omdat er geen huisstofmijt is maar voor COPD patiënten gevaarlijk, door gebrek aan zuurstof treedt ernstige benauwdheid op. Dus als je alleen astma hebt zou je juist in het hooggebergte niet extra benauwd mogen worden. Misschien toch eens navragen of deze redenering klopt.