voorstellen
08-01-2009 om 23:11 uurHallo
Mijn naam is Sam ik ben 9 jaar oud en heb al 7 jaar astma hier gebruik ik medicijnen voor.
Mijn vraag is dat ze zeggen dat ik adhd heb op school zelf vind ik van niet en de kinderarts ook niet
maar op school heb ik moeite om me te concentreren zijn hier nog meer kinderen/ouders die dit vaker gehoord hebben en hebben zij tips vor mij enmijn ouders.
wij wachten op een reactie?
peter monique en sam :?
Tjee, dit vind ik echt te belachelijk voor woorden, dit heb nog nooit eerder zo meegemaakt! Dan ga je je echt afvragen....
Succes en sterkte!
Hey hallo,
Hoe gaat het bij jullie? Inmiddels al contact gehad met school etc?
Groetjes Anne
Hoi
Jacontact met school vandaag gehad de directeur staat er we open voor mar ik moet bewijslast verzamelen
Dus kinderartsbellen huisdokter .....ga zo maar door
als sam al geen stempel heeft krijgt hijhet nu wel hoe krijg je een minderwaardigheidscomplex op de lagere school opgelopen omdat niemand geloof dat ik ASTMA heb.....
Ben der met alles een beetje klaar mee ik ben boos
vandaar dat ik ook zo kortaf reageer
groetjes sam en monique
Wat raar he!
Astma komt toch heel vaak voor op de basisschool leeftijd! Kan Sam zelf aangeven of hij het benauwd heeft? Zodat hij weet wanneer hij moet puffen?
Mijn zoontje is druk en wordt nog drukker van benauwd zijn hoor! Het ene kind is nou eenmaal drukker dan de andere. En uiteindelijk moet iemand die daarvoor geleerd heeft zeggen of hij ADHD heeft of niet. Een juf of meester kan het wel aangeven, maar niet vaststellen! Wat vind de IB er van?
Als hij in een 'gewone' klas zit, dus niet een klas met een hoop kinderen met leer en of gedragsproblemen dan kan er meestal wel wat in de klas worden gedaan voor kinderen met concentratiestoornissen. Hopelijk is dat ook mogelijk voor Sam.
Maar dat je bewijslast moet verzamelen voor de juffen en meesters zou mij te ver gaan. Hoewel het briefje vast zo is opgevraagd, vraag ik me af waarom ze je niet gewoon op je woord geloven! Jij kent hem toch het beste!
Misschien kan z'n leerkracht eens op www.astmafonds.nl gaan kijken. En als er dan nog vragen zijn die met jou of met de advieslijn bespreken. Aan zo'n briefje heeft de leerkracht toch weinig.. De puffers krijgt Sam op recept, je koopt ze heus niet in de supermarkt. Dat hij een pufje heeft is al een bewijs!
Jeetje, maak mij er zelfs een beetje boos over! *) ADHD, Astma, of iets anders. Wat je kind ook zal hebben hij heeft er niet om gevraagd, en jij als ouder kan er niets aan doen. Het maakt het kind ook niet minderwaardig ofzo. Ieder kind heeft z'n plus en minpuntjes, maar stuk voor stuk zijn het schatjes, ja toch! Maar als er eenmaal een diagnose is gesteld dan is het wel belangrijk dat ook de school zich daarmee bezig houdt! Astma niet serieus nemen en gissen naar andere oorzaken is niet iets wat een leerkracht hoort te doen. Mocht de leerkracht twijfels hebben dan kan de leerkracht dit wel aankaarten en de weg wijzen naar degene die de diagnose kan stellen.
Mocht je zoontje druk zijn door de ventolin, wat bekend is, en er is niets anders voor te geven. Dan kan het geen kwaad om je zoontje wat meer rust te gunnen dmv methodes die ze ook bij heel drukke kinderen gebruiken. Daarvoor hoeft je zoontje niet perse ADHD te hebben. In een klas zitten meer drukke kinderen, maar ook dromers, die je niet hoort, maar die zich bijvoorbeeld ook niet kunnen concentreren. Voor hun wordt ook weer een andere aanpak gebruikt.
Uit eigen ervaring weet ik dat ze bij elk druk kind gelijk beginnen te roepen dat ie misschien ADHD heeft. Dat is frustrerend, want je krijgt steeds het idee dat er iets mis is met je kind. Ik word er heel onzeker van, en dat terwijl ik jaren met kinderen met o.a. ADHD heb gewerkt en wel degelijk het verschil zie. Drukke kinderen zijn vaak ontzettend leuke, creatieve en interessante kinderen, die met een net wat andere aanpak mooi in een klas mee kunnen draaien. Soms is er ook bij gewone kinderen thuis ook wat aanpassing nodig. En soms wordt je er even knettergek van, maar dat kan je van heel rustige kinderen ook worden hoor! haha!
Hopelijk ligt het aan z'n astma en is er wat aan te doen. Want ja, dat is ook niet altijd mogelijk.. Ik hoop ook dat Sam zich er niet al te rot onder voelt. Anders zou je misschien toch met een hulpverlening erover kunnen praten. Zodat hij het een positief plekje kan geven en positief over zichzelf blijft denken. Of misschien is AstmaKids er nog? dat hij daar z'n ei kwijt kan aan andere kinderen met astma.
Nou sterkte joh!
Groetjes!
hoi Monique
Ik vind het wel behoorlijk ver van dat je moet aantonen dat je zoontje astma heeft. je gaat dat toch niet voor de lol zeggen dat hij astma heeft en die pufjes is dat niet voldoende bewijs? verder kan Sam zelf aangeven als hij benauwd is, zodat de leerkracht het eens ziet.
Over dat je zoontje zo druk is, hoeft geen ADHD te zijn, ik weet uit eigen ervaring dat het snel word geroepen door leerkrachten dat ie ADHD heeft, maar ten eerste mogen leerkrachten die diagnose niet geven, ik snap heel erg dat je er onzeker van word en dat hij niet zo als andere kinderen zijn, maar er zijn meer drukke kinderen in de klas en het is een bekende bijwerking van ventolin, merk het nu ook bij mijn eigen dochtertje die gaat overal mee gooien en smijten.
maar ik wens je nog heelveel suc6.
liefs Berlinde
Hallo.
Mijn 2 kinderen 11 en 8 hebben allebij astma.
Voor dat de diagnose astma was vastgesteld hadden ze allebij concentratieproblemen.
Bij onze oudste zo erg dat ze het er al over hadden over speciaal onderwijs.
Dit heb ik allemaal met heel veel moeite en tegenwerking tegen kunnen houden.
Ze wilden hem testen en waren er volgens mij van overtuigd dat hij naar een andere school moest.
Ze noemden ook de woorden als add.
Hij was toen vaak ziek,moe,niet lekker,had bijholteontsteking.
Hij mocht van mij wel getest worden maar,ik wilde eerst afwachten wat de onderzoeken en uitslagen waren van het ziekenhuis.
Eerst beter worden,en dan pas testen.
Daar wilde de school niet meer op wachten want ze hadden al een afspraak lopen met giralis,zonder enig overleg of toesteming van ons.
Deze vlieger ging dus niet op.
Uiteindelijk is de diagnose astma vastgesteld.
8 jaar lang waren we bij de huisarts geweest met heel veel klachten als hoesten,ziek,moe.
Soms zo hoesten dat er bij al dat slijm bloed bij zat.
Gewoon,kapot gehoest van binnen.
Hij heeft medicijnen gekregen,en toen ging het stukken beter met de concentratie.
Toen hebben we toestemming gegeven voor te testen.
En wat blijkt.
Er is niets uitgekomen en kan hier gewoon op school blijven.
Als ik de test eerder had laten doen,was ik er van overtuigd geweest dat de test negatiever uit was gekomen,en dat hij dan niet meer op deze school had gezeten.
Zijn raport ziet er nu stukken beter uit.
Ik ben er van overtuigd dat als je kind astma heeft,en geen medicijnen neemt,dat hij zo moe word dat hij zich niet goed meer kan concentreren.
Hier ben ik dus voor de tweede keer achtergekomen,want bij mijn dochtertje is pas ook astma vastgesteld,en zij had het laatste jaar ook concentratie problemen.
Groetjes Berry.
u
Hai Harry,
Wordt er bij het testen niet ook gekeken naar lichamelijke klachten dan?
Ik dacht altijd van wel!
Gelukkig dat je kinderen zo zijn opgeknapt van de pufjes! Ons zoontje sliep voor het eerst in 2,5 jaar door toen hij aan t juiste pufje zat.. Maar met meer lucht, kwam er nog meer herrie in huis, haha!
Ons zoontje wordt juist heel druk als hij het benauwd heeft/krijgt, alsof hij het wil overschreeuwen ofzo..
Inmiddels werken de pufjes wat rustgevender..
Al die kindjes.. die knokken maar, terwijl iedereen boven z'n hoofd allerlei andere reden aanhaalt he!
Toch wil ik nog even een noot voor alle ouders neerzetten die een kind hebben met astma en daarnaast een leer of gedragstoornis waarbij de huidige school spreekt over het speciaal onderwijs.
Vaak is een speciale school een hele opluchting voor een kind en daarna ook van ouders. Ik heb er gewerkt en volg dus uit interesse de kinderen in m'n vriendenkring. Ergens vinden ouders en kinderen het een enorm moeilijke stap, maar het is wel zo dat ze daar onderwijs op niveau krijgen, en dat de eisen haalbaar zijn voor een kind. Dit versterkt weer hun zelfvertrouwen. Ieder kind is anders, maar vaak zie ik een kind na jaren weer stralen.
Uiteraard is het niet nodig als er iets is dat op een andere manier kan worden opgelost. Maar er is niets mis met het speciaal onderwijs of bijvoorbeeld vormen van onderwijs voor chronisch zieke kinderen ofzo. We hopen er als ouders niet zelf voor te kiezen, maar soms loopt het helaas zo.
Voor die ouders, ook heel veel sterkte!
Paginering