Vanaf 3 jaar met heftige oorpijn of heel ziek niet meer naar de HAP?
23-01-2009 om 14:29 uurHallo,
Zo nu en dan borrelen er weer wat vragen in me op, zodra m'n zoontje aan een andere levensfase begint. Mijn zoontje wordt bijna 3, en toen ik de vorige keer bij de HAP was, kreeg ik al een beetje grimmige reactie omdat ik volgens haar best had kunnen wachten tot het normale spreekuur, met flinke terugkerende koorts en een erg ziek kind.
Hopelijk hoop ik dat ooronstekingen hier verleden tijd zijn, maar ik begrijp van andere vriendinnen dat heftige oorpijn geen reden meer is om langs te komen in het weekend, als je kind wat ouder is. Aangezien ik net een kaakonsteking achter de rug heb (waarbij ik ook moest wachten tot na het weekend) weet ik weer hoe pijn een oorontsteking kan doen, ik verbaas me erover dat je daar mee rond moet blijven lopen tot na het weekend. Ik vind t nog zo zielig voor hem, zoveel pijn dat hij niet begrijpt..
Weet iemand hier de reden voor? Is het misschien zo dat ooronstekingen geen kwaad meer kunnen, en hoge koorts (derde dag) en/of erg ziek niet meer nagekeken hoeven worden ivm de longetjes? Zijn er bijvoorbeeld andere klachten die het kind nu duidelijker aan kan geven die aangeven dat het om een serieuze ontsteking de bovenste/onderste luchtwegen gaat?
Als het gaat om ontstekingen in dat gebied, nou eigenlijk alle ontstekingen, maak ik me gauw bezorgd. Daarnaast vind ik het ook moeilijk om m'n kind echt pijn te zien leiden. Het is een harde, dus als hij ziek is is er degelijk wat aan de hand.
Het ligt misschien aan mij, maar ik heb het idee dat sinds 2008 de regels erg strikt zijn geworden voor de HAP en SEH. keihard vond ik vorig weekend toen het mezelf betrof, haha!, maar goed, de uren kon ik aftellen. Dit kan toch niet zo zijn voor kindjes die heel veel pijn hebben?
Groetjes
jaa ookee. maar ik bedoel het dus zoo dat als je echt hulp nodig bent. als je op vrijdagochtend al oorpijn hebt, dan wacht je niet tot dat het zaterdag is. ga je op vrijdag naar de huisarts, tenminste zo denk ik er over. ik weet ook wel dat er mensen zijn die het uitstellen tot in het weekend. waardoor er mensen zijn die echt hulp nodig hebben er de dupe van worden. ik weet niet wat de richtlijnen bij ons van de HAP zijn. maar ik vind wel dat als je echt hulp nodig bent en ook met een oorontsteking bij kinderen dat je dan gwoon 24 uur per dag en 7 dagen per week bij de huisarts terrecht moet kunnen.
ik vind...gewoon voor je kind opkomen hoor! >:( als jij vindt, dat je kind (te) veel pijn heeft en flink ziek is, dan ga je!!! of het nu oorpijn is of iets anders, zaterdag of zondag... en idd ik vind het dan ook jammer, als ze je willen wegsturen, je gaat toch niet zomaar met een kind heen!!! Alsof die er zo'n zin in hebben, om naar de dokter te gaan... En oorpijn is vreselijk!!! :'(
als je als moeder vind dat je kind medische hulp nodig heeft dan ga je daar is het hap voor!
zeker bij een fikse oorontsteking zau ik niet wachten :N
marielle heeft toen ze 8jaar was heftige oorontsteking gehad huisarts zei ach gaat wel over
was oudjaarsdag savonds echt 40graden koorts zelfs na paracetamol wilde dat niet zakken en gilde ze het uit kwamen bij weekend arts konden meteen door naar de kno dr oor stond op springen zoveel vocht erachter zat dus doorgeprikt :'(
pijn zakte meteen en ze kreeg ab kuurtje mee,daarna 3x buisjes gehad
kno zei toen als u langer had gewacht had er vanalles beschadigt kunnen zijn!!!
dus ook al lijkt oorontsteking iets kleins t kan wel degelijk gevolgen hebben!!!
Ik moet eerlijk bekennen niet alle bovenstaande reacties te hebben gelezen, maar er borrelt bij mij een vraag bij het lezen van jouw verhaal :-)
Even mijn ervaring. Eén van mijn kinderen heeft al vanaf haar 2e jaar, jaarlijks ooronsteking en verstopte buizen gepaard gaand met benauwdheid en koorts. Ze is inmiddels 16 jaar oud maar helaas hebben de vele buisjes en kuren, het knippen van de amandelen en rechtzetten van het neustussenschot de ooronstekingen nooit gestopt. Wat wel verlichting geeft in de nacht is een heel oud middeltje. Ik plaats een opengesneden ui onder het bed van mijn dochter. Ik heb Klazina van Veen ooit horen beweren dat het de slijmvliezen zou laten slinken, waardoor ze minder verstopt zitten gedurende de slaap.
Bij mijn dochter werkt het nog steeds :-)
Ook hier waar ik woon wordt je weg gestuurd door de HAP als je niet eerst telefonisch toestemming hebt gekregen om 'langs te mogen komen'. Ik ken jouw situatie dus enigzins.
Mensen in mijn directe omgeving werden op deze post een aantal keer weggestuurd, toen zij erheen was gereden met haar man die verging van de pijn in één van zijn benen.
De laatste keer dat zij dit deed weigerde ze weer weg te gaan. Toen er onderzoek werd verricht, bleek zijn been in een dergelijke slechte staat dat, mocht hij 3 dagen later zijn gekomen, zijn been geamputeerd had moeten worden. Dit ziekenhuis staat overigens in de top 100 van slechtste ziekenhuizen in NL.
Mijn vraag aan jou;
Heb jij (of jullie) het gevoel niet serieus te worden genomen als je aanklopt voor jouw zieke kind ?
Ik bedoel hiermee; heb je het gevoel dat het beleid is van het ziekenhuis, of persoonlijk aan jullie adres ?
Groet van Bonny
P.s. een (oor)pijnloos weekend toegewenst, even uitslapen !
Hai Bonny,
De ui hebben we hier nog niet gebruikt, haha! Maar baat het niet schaadt het niet, he!
Of het het beleid van het ziekenhuis is, of persoonlijk weet ik niet heel zeker. Zoals veel ouders hier, ben ik natuurlijk niet een moeder die eens in de 2 jaar belt.
Het is zeker het beleid, maar ik ben dus ook net iets te bekend bij de HAP. Ons kindje was namelijk heel veel ziek, is toch flink benauwd, maar het kan niet altijd gehoord worden en is daarbij ook nog ontzettend druk, vrolijk en behoorlijk ver in z'n lichamelijke ontwikkeling en vervolgens als baby flink vet, en heeft nu een jong overkomen (hij is wat klein voor zijn leeftijd). Zijn uiterlijk zat en zit ons dus niet mee.
Voor een eerste indruk is hij dus vaak niet echt ziek. Ik ken kinderen die er voor minder ziek bij gaan liggen. Inmiddels is er onderzoek geweest en is er wel degelijk wat aan de hand, wat mijn gezeul op en neer naar de huisartsen volledig verklaart. Helaas begrijpt niet iedereen t bericht van de kinderarts (en ik kan t ook niet uitleggen) dus vertrouwen veel HAPhuisartsen op dat wat ze horen en zien, en dat is blijkbaar niet veel. Mijn intuitie wordt altijd gesust,dan wel geirriteerd afgedaan. Of ik wordt streng toegesproken omdat ik niet op tijd gebeld had..Niet altijd trouwens, ik heb er ook met longonstekingen ed gezeten. Maar vaak zat ik er ook net ietsje te vroeg. Mijn moedergevoel heeft overigens wel gelijk, en op basis van mijn verhaal heeft hij uiteindelijk andere astmamedicatie en is daarbij ontzettend opgeknapt!
Uiteraard pasten de klachten die ik vertelde wel bij de rest van zijn klachten, t is niet gegeven om van me af te zijn..
Daarnaast heb ik een onprettig en tevens laatste gesprek gehad met zijn kinderarts net voor het nieuwe jaar. De kinderarts verklaarde hem volledig gezond, en ik niet. Dus of het is een andere regeling, of misschien zit ik nog steeds - onterecht - in het klagende ouder bestand..
Ik heb wel het idee serieus te worden genomen (niet bij iedereen, aangezien ik inmiddels weet wat lichamelijk onderzoek inhoud, en ook zie wanneer t met de losse pols gebeurd..) maar loop dus vaak op tegen de kennis van de arts, de ene arts geeft dat toe, de andere arts uit dit liever in de tekst: overbezorgde ouders. Dus daar baal ik wel van. Maar wat betreft oorpijn, het is een ooronsteking of niet, toch? En als ik kom zitten we al in die fase dat het zichtbaar is. Inmiddels ben ik dolblij dat we 'het zijn vast de tandjes' fase voorbij zijn, maar dan hoop ik niet op basis van de leeftijd te worden gemeden.
Maar wat er staat, als je zeker weet dat er wat is, moet je ervoor gaan.
Ik zal t iniedergeval eens bespreken met de kinderarts.
Groetjes!
Laat ik eerst zeggen dat ik vind dat er beter moet worden geluisterd naar de intuitie van een moeder. Ik heb ook al veel slechte ervaringen met HAP artsen. Toen zoon bij de kinderlongarts kwam, mochten we de HAP passeren, wat een opluchting.
Maar even terug naar de oorpijn. Wat verwacht je dat een HAP arts doet? Mijn ervaring is dat ze alleen constateren dat er sprake is van een oorontsteking en we worden weggestuurd met paracetamol advies en verdere behandeling bij de huisarts. Dus bij oorpijn ga ik nooit naar de HAP. AB wordt pas gegeven na langdurig last.Ik ben laatst wel gegaan omdat zoon lag te gillen van de pijn en de paracetamol hielp niet. Ik belde eigenlijk alleen om te vragen wat ik verder aan pijnstilling kon doen, maar ik moest toch maar komen. Ook bij dat bezoekje ben ik niets opgeschoten, behalve dat ik weet dat ik nu ook ibuprofen mag geven aan een kind. Pas de volgende dag bij de eigen huisarts werd AB gegeven.
Het zou wat anders zijn als een kind vrijdag avond flink last had, dan vind ik wachten tot maandag een beetje lang, maar verder bij oorpijn (zonder andere klachten zoals koorts enz. ) heeft het weinig zin om te gaan.
Nog even, pas op met die ui, want het kan wel schaden. KLA zei dat het prikkeling van de luchtwegen kan veroorzaken.
gr. Marike
Hoi Mamamar, wat vervelend zeg, dat gedoe met jullie HAP!
Ik heb het idee dat het echt beleid is van hen hoor, want mijn ervaring bij de onze is heel anders.
Maar Mats is nu 2,5, dus misschien wordt het ook ineens anders als hij 3 is? Geen idee!
Voor we bij de kinderarts terechtkwamen, zijn we ook heel wat keertjes bij de HAP geweest, s nachts en in het weekend. Soms had ik zelf zoiets van: ik wil even bellen om te overleggen en dan zeiden zij juist direct: 'Kom toch maar even langs hoor, dat is voor ons makkelijker oordelen dan door de telefoon'.
Ik heb nog nooit gehad dat ik belde en ze gingen doorvragen of zeuren, wij mogen altijd direct komen.
Nu mogen we de HAP overslaan en ons direct bij de SEH melden, maar dan gaat het nu eignlijk wel altijd om benauwdheid. Bij de SEH hebben ze ook nog nooit moeilijk gedaan, terwijl Mats hetzelfde is als jouw zoontje: loopt nog in die wachtkamer druk te doen en te rennen, terwijl hij eigenlijk superbenauwd is. Maar dat je zelf denkt: ze moeten achter die receptie ook denken: nou nou, is dat nou zo spoedeisend? Maar ze hebben er nog nooit een opmerking over gemaakt.
Ik realiseer me nu dat dat dus best bijzonder is. Maar volgens mij staat er ook gewoon een aantekening in Mats zijn dossier dat hij rechtstreeks naar de SEH mag bij benauwdheid? Toen hij uit logeren ging heeft onze kinderarts dat ook in een elektronisch dossier gezet, zodat ze dat op een SEH ergens anders in NL ook konden lezen, mocht het misgaan tijdens de logeerpartij. Kan jullie KNO-arts er niet voor zorgen dat er zo'n aantekening komt in zijn dossier voor de HAP ofzo? Of is dat te makkelijk gedacht van mij? (zal wel, hihi) Maar het is toch te gek voor woorden dat een kind dat hysterisch wordt van de pijn in zijn oren niet naar een HAP zou mogen komen?