steeds weer een longonsteking
10-09-2007 om 16:14 uurHoi allemaal,
Mijn zoontje Lukas van 5, heeft sinds februari dit jaar een longonsteking. Hij heeft in het totaal 4 kuren antibiotica gehad en een onderhoudskuur. Pas op 16 juli was de longfoto goed en hadden we weer een gezond en energiek jongetje. Hij was niet meer herkenbaar. Alleen maar rennen, spelen, springen en heel veel kletsen, groeien en leren. Dit was echt genieten.
En nu anderhalve maand later is het weer mis. Het begon met verkouden zijn en hoesten, minder energiek, en vrijdag werd er weer longonsteking geconstateerd. Dus weer een antibioticakuur.
De dokter zegt dat dit niets met zijn astma te maken heeft, maar ik weet het zelf niet meer. Heeft iemand ervaringen met zoveel longonstekingen?
Groetjes,
Heidi
Bedankt voor jullie reacties. J10e krijg jij dan ook steeds antibiotica voor je longonstekingen?
Nou inmiddels zijn we een paar dagen verder. Donderdag heeft hij zijn laatste antibiotica gehad. En sinds vrijdag wordt het hoesten weer erger. Bij elke inspanning begint hij weer te hoesten. En ook 's ochtends vroeg rond half zes. Vanochtend had hij 2 x ventolin en 1 puf seretide nodig voordat hij ophielt met de hoestbuien..... Hij eet weinig en heeft een zeer bleek koppie. Maar nog geen koorts. Hij heeft ook nergens zin in.
Morgen maar weer met het ziekenhuis bellen en kijken wat zij er van vinden........ Maar ik heb er zelf geen goed gevoel over.
@Hilde: ik heb dit jaar alweer de 4e antibiotica kuur gehad...
Vaak krijg ik er ook prednison bij. Stoot kuur.
Het is allebei niet top maarja als het maar helpt ;)
Sterkte ermee!
Jeetje balen zeg! Medicijnen verlagen zou ik inderdaad ook niet doen. Yuri (2) heeft ook al 5 keer kuurtjes gehad voor zijn longen (bronchitus). Of het verband heeft met astma geen idee eigenlijk...sorry...Sterkte in elk geval!
Nou voorlopig gaat het de goede kant op. Geen koorts meer en weinig hoesten, maar nog wel veel slijm. Alleen toen ik hem woensdag uit school haalde, was hij behoorlijk benauwd. (en dat uit zich bij hem deze keer dus niet in hoesten en piepen) Maar ik kon het gewoon aan hem zien. Dus thuis meteen een ventolin gegeven en na 10 minuten begon hij langzaam bij te trekken.
De volgende dag vroeg ik aan de juf of ze iets bijzonders hadden gedaan waar hij zo benauwd door was geworden. Ach volgens haar viel het allemaal wel mee en moest ik er gewoon niet te veel aandacht aan besteden, dan ging het vanzelf wel weer over. Ik was meteen uitgepraat. Wat moet je met zo'n dooddoener....... En weer sta ik te boek als super overbezorgde moeder. Herkennen jullie dat?
Groetjes,
Heidi
Als dat tegen mij gezegd zou worden dan zou ik vreselijk uit mijn slof schieten. >:(
Jij kent je kind het beste en jij zit met een kind dat benauwd wordt/is.
Ook bij Jefrey op school zien ze dat hij zich op school zo oppept met het gevolg dat hij thuis inelkaar stort.
Gelukkig werken de juffen van Jefrey zo goed mee en houden zij Jefrey ook in de gaten.En zij zeggen het ook tegen Jefrey als hij zich even rustig moet houden.
Buitenstaanders kunnen vaak niet zien wat jij als ouder wel ziet, helaas.
Opmerkingen van anderen kunnen dan erg kwetsend zijn. Twee weken terug was mijn zoon ´s nachts heel benauwd, elke 3 uur puffen en ´s ochtends zei hij zelf dat hij zich niet lekker voelde en niet naar school wilde. Nou is hij 4 en vind hij school het einde dus dat hij niet wilde betekende dat het echt niet goed zat.
Heb hem die dag thuis gehouden van school en hij moest naar de oppas. Vanaf mijn werk die dag gebeld hoe het met hem ging en kreeg toen de opmerking: als hij ziek is, ben ik het ook!!
Bij school vroeg de buurvrouw waarom hij niet naar school was geweest en toen ik vertelde dat hij weer zo benauwd was zag ik aan haar blik dat ze dacht dat ik me aanstelde.
De dag daarna werd hij opgenomen in het ziekenhuis....... En verbaasd dat iedereen was. Behalve wij dus.
Maar jammer dat ze bij jou op school daar niet goed mee omgaan. Bij Chris op school gelukkig wel. Ze houden zich aan de tijden van het puffen en zijn juf houdt hem goed in de gaten. Mijn dochter heeft bij dezelfde juf in de klas gezeten (heeft ook astma) en die vertelde wel eens dat ze bij heel mistig weer van de juf binnen moest blijven spelen of met televisiekijken in het gymlokaal als enige op een stoel moest zitten ipv op de grond in het stof!! Ben hier altijd heel blij mee geweest.
Hoop dat je met de juf nog een gesprek aan kan gaan want je moet je kind met een gerust hart kunnen achterlaten.
Wens je er veel sterkte mee.
Onze dochter Robin van 9 heeft voorgaande jaren ook regelmatig longontstekingen gehad waar ze maar moeilijk uit kwam en telkens van de huisarts antibiotica kreeg.
Sinds ze onder controle bij het Astma centrim zit krijgt ze een onderhoudsdosering van seretide (2x daags) en ventolin (dagelijks tot een max van 8x 2 pufjes- strak om de 3 uur en dus ook 's nachts en ook op school)
Uiteindelijk hebben wij haar nu onder "controle" door haar 2-3 keer per dag een piekstroommeting te laten doen
Klinkt heel duur, maar is een eenvoudige meter die het uitblaasvolume bepaalt en dus de conditie van de longen weergeeft. In de gezonde periode moet je de norm stellen en als de waarde daar meer dan 5% onder duikty beginnen wij al preventief de ventolin naar 3x daags te zetten.
Op deze manier hebben we haar nu al 16 maanden zonder longontsteking gehad.
Afgelopen jaar had ze wel 1x 40 graden koorts, maar door bovenstaand regime is ze toch zonder antibiotica maar wel veel ventolin er weer bovenop gekomen.
Eern moeilijke periode blijft de winter (september-maart) als het donker weer is en erg mistig.
Heidi ik hoop dat je hier iets mee kunt, het heeft Robi heel goed geholpen.
Groetjes, Rene
Bedankt voor jullie reacties. Daar kan ik zeker wat mee. Ik ga het allemaal voorleggen aan de kinderarts en kijken wat hij er van vindt.....
Maar nu moet ik ze eerst naar school brengen.... *)
Groetjes,
Heidi
Hoi Heidi,
Het is niet makkelijk hè, zoveel onbegrip uit de omgeving.
Ik hoop dat de mensen in je omgeving snel in gaan zien dat er wel degelijk iets niet goed zit bij je zoontje.
Zeker op school! Hun zouden juist achter je moeten staan en moeten helpen om je zoontje op een zo gezond mogelijke manier door zijn schooltijd mee te loodsen.
Ik herken je verhaal wel een beetje. Pas na de 2e ziekenhius opname van Tom, werden de mensen in mijn omgeving wakker en zagen ze in dat dit toch wel serieus was.
Inmiddels heb ik een schriftje gemaakt waar iedere dag door ons, de school en de BSO wordt bijgehouden wat hij aan medicatie krijgt, waarom en wat hij heeft gedaan/hoe zijn gedrag is. Op school pikte ze het gelukkig meteen op!
Hiermee hoop ik te gaan ontdekken wanneer hij benauwd is omdat hij het ook niet laat zien. Het is een lastige tijd.
Ik hoop voor je dat het allemaal snel beter mag gaan en dat je omgeving meer begrip gaat tonen.
Groetjes, Wanda
Hallo allemaal,
ook ik ben moeder van een kind met astma. Een meisje van 8.
Zij heeft dit jaar 4 keer longontsteking gehad en als gevolg daarvan elke keer een astma-aanval.
Gelukkig eindigen niet alle ontstekingen in het ziekenhuis. Vaak begin ik al preventief met prednison die ik dan ook standaard in huis heb. Afgelopen november was het helaas te laat voor prednison en werd het toch weer een opname. De dienstdoende KA ( Nieuw ) kende mijn dochter helaas niet en vond het niet noodzakelijk om foto's te nemen omdat alles er op wees dat het "alleen" een aanval was.
Juist omdat er dit jaar al 3 keer foto's waren genomen wilde ze dit niet. Ik stond er op om een longfoto te maken en die is uiteindelijk ook gemaakt en helaas ...longontsteking.
Gelukkig gaat de school er goed mee om. Zij kennen haar ook niet anders dan dat ze regelmatig ziek is of naar het ZH moet.
Groetjes Diana