Silent astma
25-05-2008 om 22:35 uurHallo Allemaal
Ik ben nieuw hier op het forum
Het gaat over onze zoon Mitchel.
Hij is 11 jaar.
Op school werd ons altijd verteld dat Mitchel erg druk zou zijn en na vele gesprekken en een gesprek met de ggd arts werd ons het advies gegeven om met Mitchel naar de kinderarts te gaan om hem te laten onderzoeken op ADHD.
Nou onze zoon is druk maar absoluut niet extreem.
Een enthousiaste knul die wel snel is afgeleid.
Maar goed de afspraak gemaakt. We kwamen bij een hele lieve kinderarts die Mitchel van alles heeft gevraagd. Over het slapen over zijn functioneren op school alles.
Ook wij kregen vele vragen over zijn vele ziek zijn de eerste 5 levens jaren. De ene dag bij de huisarts zitten omdat hij slecht in orde is en zo hoest en dan horen het is allleen maar een verkoudheidje en de dag erna met een flink ziek kind bij de huisartsenpost en bleek een beginnende longontsteking. Dit is vaak gebeurt.
Na onderzoek van de kinderarts kwam zijn met het vermoeden aan de kuiltjes te zien onder aan de ribben en de rest van het verhaal, het vele zweten 's nachts heel licht slapen...erg vermoeid zijn bij het opstaan dat Mitchel wel eens silent astma kon hebben. We moesten hem een longfunctie test laten doen en bloed laten prikken
De lonngfunctie was niet goed hij haalde het gemiddelde lang niet en met medicatie ging het iets beter. Uit het bloedonderzoek kwam geen allergiën maar wel een igA deficiëntie. Zijn afweer is niet optimaal. Dus als hij verkouden is , grieperig en koorts heeft en er na 2 dagen niet door is moet hij aan de antibiotica.
Maar nu de diagnose silent astma.
Ik kan er niet veel over vinden op internet.
Hij moet nu 2 x daags puffen Bricanyl en Plumicort heeft hij gekregen.
Je hoort of ziet niks aan hem. Behalve dat hij zo slecht slaapt doordat hij 's nachts zo benauwd is zegt de kinderarts. Als je mensen die in de zorg zitten vraagt of ze silent astma kennen kent haast niemand het.
Weet iemand waar ik meer informatie kan vinden zodat hij op school ook duidelijker uitleg er over kan geven. Moeten we nu dingen aanpassen thuis?? Wij roken niet maar oma rookt af en toe wel hier.
Groetjes Gerdie
Het maakt mij vooral onzeker.
Mitchel kon van de week niet slapen en zat niet lekker in zijn vel.
Dan vraag je je toch af is hij extra benauwd?? We krijgen de diagnose stille astma en THAT'S IT verder niks .......ja aan de puf maar verder zit je met veel vraagtekens.
Ik heb de HA al gebeld maar die heeft nog geen brief van de kinderarts dus daar kan ik nog geen afspraak mee maken.
Fijn dat jullie allemaal reageren en jullie verhaal vertellen ik herken toch wel dingen van Mitchel erin je voelt je niet zo alleen staan :-)
Fijn weekend allemaal
BEDANKT!! *O* Gerdie
Beste Gerdie,
Dank je wel voor je verhaal en alle informatie. Heel rot natuurljk voor Mitchel! En ik hoop van harte dat jullie goed geholpen worden.
Ik had dit draadje niet eerder geopend omdat de term me geheel onbekend is. Gisteren ben ik het door gaan lezen, omdat ik niet gerust ben op hoe het allemaal gaat met Stefan en "zomaar" eens meer verhalen wilde lezen en ik herken zoveel!
Wat je hierboven beschrijft: dat denk ik iedere nacht. ;( Stefan slaapt geen enkele nacht goed en ligt maar te kreunen/huilen en eigenlijk niets krijgt hem echt rustig.
Afgelopen nacht heb ik hem 2x overeind gehouden en gepuft en dat bleek voldoende te zijn om daarna rustiger te slapen. (hij krijgt normaal standaard 2x fliotide en 1-2x ventolin).
Niet te geloven!
Nu weet ik wel dat een nacht nog niet veel zegt maar opvallend is het wel. Ben vanochtend direct naar het inloopspreekuur van mijn huisarts gegaan, maar die is er helaas volgende week pas weer.
Stefan is toen hij jonger was (hij is nu pas bijna 3) na enkele heftige aanvallen 's nachts (EHBO) doorverwezen en in rust helemaal door de mangel genomen door een (assistent) kinderarts maar daar kwam niet anders uit dan: blijf de flixotide en ventolin gebruiken en ventolin mag je opvoeren indien nodig. Geen aangetoonde allergieën, toen schone longen etc.
Dit terwijl hij bijvoorbeeld eigenlijk heel veel hoest, vorige winter enorm vaak benauwd was, ik toen 3 x op de EHBO had gezeten, hij zeker reageert op voedsel en zaken in de lucht of door middel van de huid of doordat hij helemaal wit zit en kringen onder zijn ogen heeft waaruit ik op maak dat hij benauwd is. Als ik hem de basispuffen geeft, blijft hij versneld ademen en/of met een ruis waardoor ik bij wijze van spreken al moe wordt van het alleen luisteren naar zijn ademhaling.
Ook hij is verder een heel vrolijk jongentje en ontwikkelt zich goed. Ik zeg wel eens dat het lijkt of hij niet beter weet hoe het zou moeten voelen...maar zeker weet ik het niet.
Afijn, een heel verhaal maar ik weet in ieder geval zeker dat ik weer opnieuw naar hem wil laten kijken!
Nogmaals dank voor je verhaal en ook de informatie van anderen uiteraard.
Ik hoop dat Mitch inderdaad straks een 'ander kind' is voor jullie!
Wendy
Rahimns,fijn dat je n pb naar n forumarts stuurt,mischien kan die het ons wat duidelijker maken ;)
Bedankt gerdie dat je dit topic hebt geopend ;)
Heel veel sterkte met jullie zoon Mitchell!
Ik ben wel geinteresseerd in wat nu precies onder silent astma wordt verstaan. Bij onze zoon werd - doordat hij niet piepte - helemaal niet aan astma gedacht.
Onze zoon is nu vier en had hele erge klachten die begonnen met 2 1/2, althans dat dachten wij ... maar achteraf bezien had hij al hele forse klachten tussen de 1 en 2 jaar oud. Hij werd elke avond en nacht wel een paar keer hoestend wakker en moest er heel hard bij huilen maar wij hadden geen idee wat er aan de hand was. Hij piepte niet. Vanaf 2 jaar hadden we wel door dat hij erg allergisch was want hij zat constant langs zijn neus te wrijven en was erg moe en hangerig. Wij maakten ons zorgen en gingen meermalen langs de huisarts maar niemand dacht aan astma. We dachten aan allergie voor onze poes.
Rond de leeftijd van 2 1/2 liep het helemaal uit de hand (vorige winter dus 2006-2007). Hij werd begin november erg ziek en knapte maar niet op, oorontstekingen, voorhoofdholteontstekingen ... het ging maar door en de 'aanvallen' werden steeds langer in de nacht. Voor het eerst had ik toen door dat het een soort aanvallen waren. Het was zo erg dat we een paar keer bijna geen contact konden krijgen. Naar de huisartsenpost gegaan toen hij midden in de nacht een uur bleef gillen van de pijn en we zeer ongerust waren. Niemand dacht aan astma. Ook onze eigen huisarts niet. Ze hoorden niets op zijn longen.
Later kwamen we in het WKZ terecht en daar namen ze ons heel serieus. Hij werd meteen aan de allergiemedicijnen (Xyzall) gezet maar ook daar dachten ze niet meteen aan astma. Maar de aanvallen gingen maar door op een bepaald moment bijna dag en nacht met af en toe een paar rustige uren. Echt vreselijk.
Als ik aan mijn zoon vroeg of hij pijn had wees hij op zijn borststreek aan het eind van de aanvallen. Ik dacht aan longontsteking. Omdat we ons huis toch moesten saneren ivm allergieklachten belde ik naar de astmalijn van het astmafonds met wat vragen over het saneren van ons huis. .Daar beschreef ik ook de klachten van mijn zoontje en vertelde hoe moeilijk de situatie was. De mevrouw aan de telefoonlijn zei dat astma-aanvallen ook zonder piepen kunnen opkomen en dat de pijn op de borst wat mijn zoontje aangaf ook bij een astmaaanval voorkomt. Ineens viel het kwartje bij mij .. het is astma. Dat verklaart alles. En inderdaad: met een paar puffen ventolin konden de aanvallen worden gesmoord.
Astma komt in mijn familie voor maar in de piepende variant met exceem. In overleg met het ziekenhuis is toen snel gekozen om toch te starten met astmamedicatie (ook flixotide) en er volgde ook een ziekenhuisopname. Ook de kinderarts vond het erg aannemelijk dat het astma-klachten waren en dat de aanvallen als astma-aanvallen kunnen worden geduid. Onze zoon had na de aanvallen ook een hele reutelende ademhaling. Maar ook daar gingen de artsen wel aarzelen omdat er geen gepiep was en hij is binnenste buiten gekeerd en op allerlei andere ernstige aandoeningen ook gescreend. Uiteindelijk was ook daar de conclusie dat het toch echt astma moet zijn hoewel het op deze leefttijd nog niet zo mag worden genoemd. Met astmamedicatie is het nu redelijk onder controle maar helaas moet hij deze periode weer veel bijpuffen en is erg benauwd sinds het hooikoortsseizoen.
Maar als mijn zoon niet die heftige aanvallen had gekregen ... maar die kleinere die hij eerder had, had het nog jaren en jaren geduurd voordat we er achter waren gekomen dat het astma was. Dat weet ik zeker. Volgens mij denken echt heel veel artsen nog steeds dat astma altijd met gepiep gepaard moet gaan en wordt deze vorm van astma niet goed herkend.
Maria
Hoi maria,
Wat is jouw verhaal herkenbaar zeg voor mij....
Hier is de diagnose nog niet officieel gesteld maar het verhaal past ook bijYuri...ook hij klaagt over pijn op zijn borst, nachten op etc....
Sterkte en fijn dat jullie eindelijk serieus worden genomen!!!
Hoi wendy
Sjee wat een verhaal meid.
Hier was Mitchel toch aan het hoesten vorige week en het kwartje viel niet meteen.
Maar na even na denken herkende ik het van de verhalen van andere reacties.
Dus hop met Mitch naar de HA en er werd bronchitis geconstateerd. Dus meteen aan een kuurtje. Hij moest na een maand stoppen met de bricanyl maar daar moest hij nu dus meteen weer mee beginnen.
Hij slaapt de laatste weken een stuk beter, staat 'smorgens vrolijk op (met uitzondering van vorige week toen hij zo aan het hoesten was.)
Ik heb de HA ook verteld dat het hoesten zovaak voor komt bij kinderen met astma en het piepen niet eens altijd hoeft. Ze stond er gelukig wel voor open.
Zo fijn dit topic SUPERRRR
groetjes Gerdie
Hoi Gerdie,
ben blij dat je wel serieus genomen wordt bij de HA.
Onzer dochter van bijna 5 heeft ook Astma waarbij ze niet piept. De term Silent Astma heb ik nog niet gehoord, ze hebben het bij ons over stille thorax. Het gevolg is dat ze bij de tweede ziekenhuisopname in januari dit jaar te laat gereageerd hebben waardoor onze kleine meid met spoed per ambulance naar de IC in Sophia kinderziekenhuis is gebracht:-( Sindsdien worden we veel serieuzer genomen. HA moeten we altijd overslaan en als iemand in het ziekenhuis twijfelt moeten we er altijd bij zeggen dat ze op de IC heeft gelegen. Maar dan nog moet je altijd je eigen gevoel blijven volgen! Dat is het allerbelangrijkste!! Als jij het gevoel hebt dat het niet lekker zit gewoon naar de KA gaan, laat ze maar onderzoeken, daar zijn ze tenslotte voor. Er wordt tegen ons gezegd dat we beter 10 keer te veel kunnen komen dan 1 keer te weinig. Ik weet dat dat in de praktijk niet altijd meevalt omdat je je toch afvraagt of het niet aan jou ligt (heb ik tenminste wel). Toen haar eigen KA op vakantie was dacht de vervangende KA ook niet aan Astma maar aan longontsteking, uiteindelijk was ze toch benauwd alleen hoorde hij haar niet piepen.
Ze krijgt nu 2xdaags 1puf foradil en 2 x daags 3 puffen qvar en 1 tablet 5 Mg singulair. De singulair is pas sinds een week. Ondanks de hoge dosis qvar sinds januari is ze er in mei weer doorheen geklapt en 4 dagen opgenomen geweest. Nu gaat het redelijk tot goed maar de vraag blijft altijd voor hoelang?
Ik ben blij te horen dat het bij jullie met Mitch een beetje beter gaat.
Sterkte!
groetjes, Richard
Beste Richard,
Eigenlijk is het toch erg; pas als het ziekenhuis er aan te pas komt nemen ze je serieus..... Wat een zorgen om jullie meisje moet dat hebben gegeven ;(.
Sterkte!
Wendy
Hoi Wendy,
dat is zeker erg, daarom moet je ook dicht bij je gevoel blijven! Ook in het ziekenhuis, ik zou bijna zeggen juist in het ziekenhuis! Je leert er ook weer een hoop van maar leuk is anders. Je leert in ieder geval om voor je kind op te komen en je wordt er zelf ook weer sterker van. Soms wordt het me allemaal een beetje teveel maar forums als deze helpen mij wel enorm.
Hoi Richard
Als ik dit soort enge verhalen lees dan denk ik steeds weer klopt het allemaal wel van Mitchel..... Sjeetje wat een verhaal
Van het astma fonds noemde ze het idd ook stille borst astma. Ik heb hun reactie aan het begin van dit topic neer gezet.
Mitchel hoest veel en je merkt dat hij goed reageerd op de brycanil en plumicort.
Qua humeur is hij enorm opgeknapt en daar staan we echt van te kijken :-)
Hij maakt weer grapjes heeft plezier gelukkig wel.
Wat verschrikkelijk voor jullie dochter die ziekenhuisopnames.
Maar goed dat we hier met z'n allen ervaringen kunnen delen zodoende ben je zelf meer allert n.av reacties van anderen en herken je feiten.
Astma is het meest herkenbaar voor de meesten aan het piepen....maar het blijkt zo anders ook te kunnen gaan.
Sterkte voor jullie meiske en bedankt voor je reactie!!
Groetjes Gerdie