Ontkennen...wat doe je ermee?

de meisjes waren vandaag bij mijn shoonouders, omdat we hier het verjaarsfeestje van onze Marijn hadden. En Marijn had wel zijn broertje graag bij het feest...maar wilde er geen meisjes bij !hahaha! Geen probleem (dacht ik!) die gaat lekker naar opa en oma.
Maar ja...het was benauwd/kklammig warm. Niet het ideale weer voor Fieke met haar astma. Maar ja... zolang Fieke het wat rustig doet gaat het allemaal best goed! ja...ALS! Niet dus! Fieke is net 6 jaar en kan dat zelf natuurlijk nog maar moeilijk inschatten. Wij ouders kunnen dat vaak wel beter inschatten. (niet altijd hoor!) Maar goed...opa en oma weten dat Fieke voor een aanval vaak klaagd van hoofdpijn. Zo ook vanmiddag. ineens kreeg ze hoofdpijn en vroeg om papa en mama! Maar ja...opa had zoiets van:"net kon je ook rennen en vliegen...het zal wel meevallen/aanstellerij zijn!" En dus werd Fieke de tuin weer ingestuurd. Dus toen wij kwamen, kwam Fieke gelijk bij me hangen en klaagde over hoofdpijn. Voor mij gingen dus meteen de bellen rinkelen, maar opa zei:"stel je niet aan...je hebt heel de middag lopen rennen...en nu mama er is kan het opeens niet meer!" Grrrrr.... ik uitgelegd dat het voor Fieke helemaal niet het goede weer was om te rennen en dat juist de hoofdpijn een voorbode van een astma aanval was. Nou dat wilde er bij opa echt niet in! het een had niks met het ander te maken. En bovendien, zei hij, waarom zouze 5 minuten geleden nog wel kunnen rennen, en niet meer als wij binnen komen> Tja...lijkt me niet moeilijk te snappen! Maar hoe of wat we er ook tussen brachten...opa wilde er niet aan en bleef het afdoen met onzin en aanstellerij! Grrrrrrrrrrrrrrrr!
Maar goed...wij besloten het wél serieus te nemen uiteraard en gingen na een kort bakske weer in de auto. nog maar net aan het rijden, beging Fieke te klagen over buikpijn (de volgende stap op weg naar een aanval... volgens het ritme van Fieke!) en jawel...ook de derde stap volgde...kort ademing, gevolgt door overgeven! gelukkig had ik een plastic tas in de auto en reed Wim. Thuis gelijk medicatie gegeven en p de bank beneden gelegd. Binnen 5 minuten sliep ze!
Ooooooooh...ik kan er zo van balen dat opa alles afdoet met aanstellerij! Hadden ze het eerder onderkent en even gebeld, dan had ik de medicatie meegenomen (meegeven heeft meestal geen zin...want dat geven ze toch niet... zien niet wanneer het nodig is!) en was het grotendeels te voorkomen geweest! Ik kan hier zo van balen...het arme kind! Ik krijg dan echt de neiging om Fieke niet meer aan de zorg van mijn schoonouders toe te vertrouwen! Mar ja...soms kan het niet anders en hebben we geen andere oppas...dus welke keus heb ik??

Groetjes Sonja...die het even van zich af moest schrijven hoor! Bedankt voor het lezen!