Lukt het een baan buitens huis te hebben met een chronisch ziek kind?
18-08-2005 om 13:44 uurWat ik mij afvraag is of het ouders met chronisch zieke kinderen lukt om een baan buitenshuis daarmee te combineren?
Mijn ervaring is dat ik heel veel zorg heb met mijn kinderen en er eigenlijk bijna altijd moet zijn. Onze dochter is vanaf november zo vaak ziek thuis geweest. Was twee weken thuis en een week op school. s'Nachts heel vaak benauwd was je de hele nacht in de weer. En hoe vaak moet ik niet met haar naar dokters, ziekenhuizen en therapieen. Wie herkent dit en hoe lossen jullie dat op als je een baan hebt.
Wat een goed onderwerp Kaatje! Dit is ook zeker iets wat hier speelt.
Ik heb een baan, werk 4 dagen per week. Dit ben ik gaan doen op het moment dat ik alleenstaand werd, want anders was er geen geld voor leuke dingen, die ik ook erg belangrijk vond. Maar om dus een uitbreiding van mijn contract te krijgen moest ik zorgen voor een oppas voor wanneer de kinderen ziek werden. Ik heb zelf ook niet al te beste jaren achter de rug, met oa een scheiding dus, galblaasverwuijdering en een dubbele hernia-operatie met complicaties (ik heb een half verlamd been overgehouden daaraan) Na die herniaoperatie moest ik bij de grote baas verschijnen om mijn verzuim te bespreken en Viento werd daar ook bij betrokken, aangezien hij zo vaak ziek is, dat ik daar vrij voor moet nemen. Er werd mij dus letterlijk gevraagd te kiezen tussen mijn werk en mijn kind en ik werd echt heel kwaad en heb gezegd dat mijn kinderen ten alle tijden voor mijn werk gaan, en dat was dus het foute antwoord... ik ben toen kwaad weggelopen, voor ik dingen ging zeggen waar ik spijt van zou gaan krijgen.
Nu kreeg ik daarna allerlei dreigementen dat ik op mijn werk moest verschijnen en anders ontslagen zou worden, terwijl ik dacht dat ik al ontslagen zou zijn, maar dat viel dus mee. Ik moest dus zorgen voor opvang wanneer de kids ziek zijn, want ik mag er ook geen vrij meer voor vragen, en ziekmelden is voor mij dus funest, dan vlieg ik eruit. Nu gaat het gelukkig al een tijdje goed met Viento, en heb ik nu tot november bevallingsverlof.
En toevallig kreeg ik deze week eindelijk een mailtje van iemand die wel wil oppassen op zieke kinderen, als we het zelf niet geregeld krijgen met de werkgevers.
Een heel verhaal, maar tis dus duidelijk dat het erg slecht geregeld is bij sommige werkgevers, en ik moet er bij vermelden dat ik dan ook nog in de kinderopvang werk, maar echt een hart voor kinderen, hebben ze op kantoor niet, draait alleen maar om de centen!
Martha
Dit is nu precies wat ik bedoelde en waar ik nieuwsgierig naar was. Er word tegenwoordig zo gepromoot dat je als vrouw moet werken. Maar hoe doe je dat als je kind steeds ziek is. Waar laat je je kind dan? Hoe functioneer ik na nachten wakker geweest te zijn. De baas kan je ook niet altijd vrij geven. Mijn dochter lag regelmatig in het ziekenhuis en dan moet er zoveel geregeld worden. Heb dus geen ouders in de buurt en dus moet er ook oppas komen voor de andere dochter. Altijd een heleboel geregel en zorgen.
Hier stond een aantal jaren geleden een artikel in de krant over een alleenstaande moeder met 5 kinderen die moest gaan werken. Terwijl zij dat lichamelijk niet aankon en het niet goed was voor haar kinderen. Ik vroeg mij toen af waarom word er eigenlijk alleen maar heel veel geld in de kinderopvang gestoken en waarom worden thuisblijf moeders niet beloond. Want het is een hele klus je kinderen opvoeden tot verantwoordelijke volwassenen.En zeker als ze steeds ziek zijn. Mensen moeten een keuze hebben!
Het is toch eigenlijk ook een stukje investeren in de toekomst van het land als je je kinderen een goede basis kan meegeven.
Maar ik geloof dat ik nu een beetje van het onderwerp afdwaal dus laat ik het hier bij.
Ik vind dit ook een zeer rake opmerking, die juist goed bij het onderwerp past. Tegenwoordig wordt veel te makkelijk gezegd dat iedereen (ook mensen met kinderen) maar moet gaan werken. Maar de gevolgen laten zich toch wel zien: Veel overlast door loslopende jeugd die compleet gebrek aan respect en verantwoordelijkheidsgevoel heeft. Ik val soms bijna van mijn stoel van wat ik in het nieuws zie en hoor. De meeste dingen die uitgevreten worden zouden zelfs niet eens bij me opgekomen zijn toen ik die leeftijd had!
Bovendien merk je aan deze kwestie dat het met vrouwenemancipatie helemaal nog niet zo goed gesteld is! Ik ben trouwens benieuwd waar dat met die levensloopregeling naartoe gaat. Men is bang dat mannen dit vooral zullen gebruiken voor vervroegd pensioen en vrouwen aan zorg voor (kleine en/of zieke) kinderen. Niet echt een eerlijke verdeling dus. Men hoopt een extra maatregel in te bouwen zodat het voor mannen ook aantrekkelijker wordt om voor de kinderen te zorgen. ::) Gaat men dan ook regelen dat vrouwen net zoveel betaald krijgen als mannen, om het werken voor vrouwen (nog) aantrekkelijker te maken? Want nog steeds zit er vaak een verschil van 25% in lonen voor dezelfde functies. En dit is dan de 21e eeuw, best triest. :-X
Ik vind dat je helemaal niet afdwaalt van het onderwerp! Je slaat de spijker op de kop! Ik vind werken leuk om eruit te zijn, maar zodra mijn kinderen ziek zijn wil ik bij hun zijn, en wil ik eigenlijk niet een oppas, die ze anders nooit hebben want ze gaan naar het dagverblijf. Het is wat dat betreft gewoon slecht geregeld met dingen als zorgverlof. Dat kun je wel krijgen als je in het ziekenhuis zit, maar niet altijd is een ziekenhuis nodig, gelukkig maar, maar dan is het regelen van vrij ook een stuk lastiger. Ik had vorig jaar Laguna ineens met een longontsteking, en toen wou ik ook vrij, maar dat was dus niet ernstig genoeg volgens de baas.. Als ik daaraan terugdenk gaat mijn bloed koken, want een longontsteking kan wel degelijk gevaarlijk zijn, als het niet goed wordt behandelt en verwaarloosd wordt. En wie wordt erop aangekeken als je met een kind met een verwaarloosde longontsteking bij de dokter komt: de ouders!
Zorgverlof is ook maar beperkt tot een aantal dagen hoor en is ook nog financieel niet aantrekkelijk.
Maar ja gelukkig is het er wel.
Heeft jou baas wel kinderen die eens ziek zijn? Of heeft hij daarvoor zijn vrouwtje die thuis blijft bij zijn zieke kindjes?
Beetje gemeen misschien en ik begrijp wel dat hij natuurlijk ook zijn werk gedaan moet krijgen en anders problemen krijgt. Maar een beetje het gevoel dat hij met je meeleeft en je steunt zorg wel dat jij je een stuk prettiger voelt en misschien zelfs wat harder voor hem zou werken want dat doe je toch graag voor een fijne baas hahaha.
Klopt: zorgverlof is maar een gedeelte van je salaris en maar 10 dagen per jaar, maar het kost je in ieder geval geen vrije dagen. Ik kon bijvoorbeeld geen vakantie meer opnemen, omdat alles aan Viento was opgegaan.
Dat is het probleem bij mijn werk: ik doe zeg maar het "veldwerk" sta op de groep en er is lastig vervanging te krijgen. Maar op kantoor leg je je stapel papieren opzij en ga je naar huis, althans zo doet mijn baas dat (is een vrouw trouwens, met 2 kinderen op mijn groep, dus weet preces wanneer zij vrij is voor zieke kinderen!) Het zou door de werkgevers ook beter geregeld moeten worden, en eigenlijk in de kinderopvangsector zeker, want het motiveert mij niet echt om te gaan werken voor zo'n baas die geen rekening houdt met mijn kinderen...
Ik kan de andere kant ook wel begrijpen, het is vervelend als er een bepaalde werknemer altijd vrij moet voor een ziek kind... Maar ik vind het niet leuk dat ik erop afgerekend wordt, teriwjl ik degene ben die altijd extra wil werken waar mogelijk en langer blijft als nodig of vroeger begint, terwijl mijn collega's zonder kinderen daar niet aan beginnen...
hai
ik heb tot een half jaar yerug gewerkt zon 9tot 12 uur per week bij de thuiszorg dit beviel me prima ik werkte op basis van 0uren contrackt en kon werken waneer ik wilde kon ik niet dan kon ik niet geen probleem
maar ook ik ben bijstandsmoeder geweest en dat is zeker geen pretje allen voor je kind zorgen die ziek is is een hele klus
maar tis ook heerlijk om eens aan jezelf te denken en er even afstand van te nemen en waarom niet je kind gaat naar peuterspeelzaal of school en lijd er niet onder
het gaf mij even de tijd om op te laden even geen astmaproblemen als ik thuis kwam kon ik er ook veel beter tegen
de kids hebben er echt geen last van gehad eerder plezier want met extra greld kun je toch leuke dingen doen
nu dat ik even niet werk mis ik dat oplaadpunt enorm en ook het extra geld natuurlijk.
ik heb gelukkig mn vriend dus kan zonder werk wel even maar als je dr aleen voor staat kan ik me voorstellen dat je liever werkt dan een uitkering krijgt.
maar ik vind wel als je kind een longontsteking heeft je erbij moet zijn vooral de eerste dagen toch
groetjes ukkie
Het is inderdaad nog helemaal niet zo goed gesteld met de vrouwenemancipatie. Volgens mij heeft dit twee redenen een is dat er nog steeds teveel mannen aan de top staan.
Maar ik denk dat het ook de natuur van de vrouwen is om te zorgen. Wat natuurlijk eigenlijk ook wel heel goed geregeld is want als je een kind baart moet je natuurlijk er ook voor zorgen.
En ik denk doordat het nu allemaal zo moeilijk is geregeld dat het voor vrouwen zo'n extra druk geeft.
Je zou wel heel graag een leuke baan willen maar hebt ook de zorg voor je gezin en kinderen. Mannen hebben daar toch wat minder last van. Die kunnen als ze op hun werk zijn vergeten dat ze getrouwd zijn en kinderen hebben maar vrouwen willen altijd overal tegelijk zijn.
Wij werken allebei en gerrit-jan gaat na schooltijd naar de naschoolse opvang. Hier kan hij ook heen als hij benauwd is. Verder kunnen ze hem daar medicijnen geven indien nodig. Met onze baas (mijn man en ik hebben toevallig dezelfde baas) is er afgesproken dat als er een telefoontje komt een van ons gelijk weg kan om te helpen of naar huis kan.
Hoi Jolanda,
Dat klinkt als prima geregeld op zowel jullie werk als op de naschoolse opvang.
Grote klasse dus ^O^
Paginering