Leuk, logeren....
19-08-2006 om 18:20 uurIk ben boos >:(.
Mijn jongste gebruikt als het goed met hem gaat 1x daags (en als het minder gaat 2x daags) een puf Flixotide. Geen problemen, gaat hartstikke goed... Als je hem eraan herinnert dat hij een puf moet redt hij dat prima zelf (hij is in april 6 geworden overigens).
Affijn, vakantietijd fijn logeren bij opa en oma *O*. Zojuist teruggekomen en ik vraag dus naar zijn puf en voorzetkamer om die op zijn plek te zetten. Vergeten... Okay, kan gebeuren, ik heb altijd een reservepuffer liggen en hij kan in geval van nood mijn voorzetkamer gebruiken.
Zegt die MUTS (sorry hoor, mijn bloed kookt): "Hij heeft het helemaal niet nodig gehad hoor, het hoefde ook niet van 'm. En aangezien hij toch niet hoest ofzo..."
Hij heeft dus gewoon 2 weken zijn medicijnen niet gehad -O-. Daar zakt mijn broek dus van af :-\.
Volgende keer het doosje meegeven :?. Daar staat letterlijk op: ELKE DAG !!!!!!! Ik vrees dat dat ook niet gelezen gaat worden, of anders naast haar neer gelegd gaat worden...
Ik vraag me af hoe ik het in godsnaam door die dikke schedel van haar krijg dat hij dus gewoon elke dag zijn puf moet hebben....
Tja, Prednison wordt toch vaak gezien als onwijs heftig medicijn (en het is ook geen lolletje), als je dat krijgt 'is er echt wel iets'. Toch jammer dat dat soort dingen nodig zijn om tot mensen door te dringen -O-.
En toch heeft mijn moeder nog steeds het idee dat mijn medicijnen tijdelijk zijn, ook nu ik naar de longarts moet en ze mijn boekje over astma heeft gelezen -O-
Sommige mensen gaan ver in het ontkennen van ziektes. Astma blijft vrij onzichtbaar. Mijn moeder ontkent het vaak omdat ze niet weet hoe ze er mee om moet gaan. Iemand die niet kan lopen (voorbeeldje) kun je helpen door de rolstoel te duwen, bij iemand met astma kun je vrij weinig doen als ouder, schoonouder, opa/oma etc.
Esther, ik zou al uit elkaar geploft zijn van woede denk ik. Ga je stappen ondernemen of nooit meer uit logeren sturen? Lijkt me iig een lastig probleem. Ik heb zelf net een vakantieweek achter de rug, met 3 kids met astma. Ik heb ze allemaal laten puffen, als ik het vergat maakte ik ze weer wakker. Als je het zelf hebt weet je hoe erg het is om niet te puffen. Esther sterkte.
In eerste instantie was ik vooral heel erg verbaasd, hoe kun je zo dom zijn om medicijnen te vergeten... Okay, ik vergeet het voor mezelf ook weleens, maar word daar door mijn lijf snel genoeg aan herinnert. Voor Romek vergeten :N, kinderen 'stampen door', ook als ze zich minder lekker voelen. Nog belangrijker dus om er zoveel mogelijk voor te zorgen dat dat dus ook kan en hij zich zo fit mogelijk voelt en dus de medicijnen te geven (eerlijk gezegd zorgt de regelmaat die ik voor hem heb er ook voor dat ik mijn medicijnen op een vast punt op de dag inneem :@ ).
Het laatste woord is hier zeker nog niet over gesproken, en als ze nu zou vragen of hij komt logeren zou het antwoord zeker 'nee' zijn.
Nou, ik leef met jullie mee. Toen Ivo (10 jaar) jonger was ontkenden mijn schoonouders het ook en deden ook net of er niets aan de hand was. Gelukkig zijn ze nu bijgedraaid nadat ze hem wel degelijk benauwd hebben gezien en hij bij Heideheuvel onder 2 maandelijkse controles loopt en ook opgenomen is geweest. Waarschijnlijk helpt de piekstroommeter ook wel, want dat geeft ze wel inzicht in de stand van zaken. Ze geven nu zelfs een verneveling als dat nodig is.
Ik heb nu alleen problemen met de vader van mijn jongens. Sinds een jaar zijn we gescheiden en telkens als de jongens (de oudste is bijna 12) daar zijn krijgt Ivo wel zijn onderhoudsmedicatie, maar Joël niet zijn flixotide. Ook vergeet hij bij beiden de Xyzal. Helaas vergeten mijn kinderen om zelf aan hun medicatie te denken, maar ik mag toch verwachten dat hun vader dat wel doet. Ik heb echter het vermoeden dat juist hun vader in de ontkenning is geschoten. Het is elke keer weer afwachten hoe ze terugkomen, en dan vooral Ivo. Het is al wel gebeurd dat Ivo in de auto naar Den Bosch (het kinderoverdrachtpunt) een hevige aanval kreeg. Dat heb ik kunnen herleiden uit het verhaal van Joël. Gaat die ex van mij vragen aan Ivo of het wel gaat in plaats van zelf in te grijpen. Hij weet tenslotte dat Ivo zijn eigen benauwdheid niet kan inschatten. Ze hadden notabene een piekstroommeter en vernevelaar bij zich. Nee hoor, ze zijn gewoon verder gereden zonder dat Ivo iets van medicijnen kreeg. Toen ik hem in Den Bosch ophaalde kon Ivo echter nauwelijks 1 voet voor de andere zetten en was hij ontzettend hees. In de trein heb ik hem een puf gegeven en thuis bleek dat hij op de piekstroom 125 blies. Dat was ontzettend laag en toen heeft hij natuurlijk ook verneveld. Gelukkig knapte hij daarna op, maar ik blijf altijd de angst hebben dat het een keer goed mis gaat. Daarbij woont hun vader in België en heb ik geen auto, dus ik ben er ook niet zomaar.
Ik herken jullie boosheid en frustraties dus ook heel erg en hoop dat in die mensen toch nog eens het licht gaan zien zonder dat er iets ergs moet gebeuren.
Liefs Angelique
Dat opa en oma 'lastig' zijn is ergens (héél ver weg), nog een beetje te begrijpen... Tenslotte zien die meestal de slechte momenten niet.
Dat hun vader laks is met de medicatie is onvergeeflijk, hij wéét immers wat er kan gebeuren (neem ik aan) :-\.
Onvoorstelbaar, dat er blijkbaar een hoop mensen het toch beter menen te weten dan de artsen die een diagnose hebben gesteld. Het niet erkennen van astma bij een ander is asociaal en nergens op gebaseerd. Ik vraag me vaak of waar deze mensen hun zogenoemde 'kennis' vandaan halen. Lees medische naslagwerken of hou je mond als je totaal niet weet waar je over spreekt. In jouw geval Esther, zou ik ook behoorlijk boos zijn geworden. Het is toch te idioot voor woorden dat de adviezen van een arts maar van tafel worden geveegd omdat een ander dit niet geloofd 8)7
Misschien heeft het inderdaad, zoals Hilde zegt, ten dele ook wel te maken met de onzichtbaarheid van astma...
Voor mijn schoonmoeder ziet Romek er oergezond uit, en haar valt ook geen verandering in zijn doen en laten op. Wij zagen gisteravond wél dat hij 'anders is als anders'. Maar ja, ook die argumenten zullen waarschijnlijk geen indruk maken en afgedaan worden als "Hij is gewoon moe en moet lekker slapen" -O-.
Maar het blijft natuurlijk raar dat ze er wel op let of mijn schoonvader zijn medicijnen inneemt voor zijn hart (en die ziet met recht uit als 'Hollands Welvaren'), maar dat de astmamedicatie van Romek kennelijk niet zo belangrijk is :-\.
Hoi Esther,
Hun vader weet inderdaad wel wat er kan gebeuren. Hij heeft dit ook meermalen gezien en heeft hierop gereageerd toen hij nog bij ons woonde.. Maar het lijkt erop dat hij nu alles wat ik zeg onzin vind. Hij weet bijvoorbeeld ook dat er in de buurt van Ivo niet gerookt mag worden, maar toch roken zowel mijn ex als zijn vriendin zelfs in huis. En aangezien de jongens bij hun in de huiskamer slapen is het toch wel heel vervelend. Ik heb het ook bij de kinderarts aangekaart en die zou met de maatschappelijk werker van HH contact opnemen om met mijn ex en zijn vriendin een persoonlijk gesprek aan te gaan (als ze al komen, omdat ze België eigenlijk niet uit willen).
Zo hobbelen we dus ook gewoon verder.
groetjes, Angelique
waarom moet toch altijd iets zichtbaar zijn om begrip te krijgen >:(
wij lopen hier dagelijks tegen aan naast haar asmta heeft marielle een visuele en motorische handicap
ook niet zichtbaar voor een leek,als ik mensen probeer uit te leggen waarom ze niet kan fietsen enzv
dan krijg ik steevast te horen och de een is sneller dan de ander blabla >:(
ze hebben meteen hun oordeel klaar omdat ze niks zien !!!!!
liefs ukkie