En in een keer waren we in het ziekenhuis....
17-02-2006 om 12:00 uurHoi allemaal!
Ik ben Miranda en heb 2 zoontjes, de oudste wordt volgende week 8 en de jongste is 6. Voor 2 weken terug, is mijn oudste onverwachts opgenomen in het ziekenhuis met een astma aanval. Nooit eerder bekend geweest met astma en komt ook niet in de directe familie voor.
Hij was die ochtend wel aan het piepen en zagen, maar dat had hij wel eens eerder, dit duurde dan een dagje en werd hierna goed verkouden. Hij is zo'n jongentje dat wel snel probeert om thuis te blijven, dus zei ik nog: je hebt geen koorts, we gaan het gewoon proberen! Eenmaal buiten sloeg hij dicht van de kou,denk ik. Hij zei nog mijn hartje doet zo'n pijn. Toen ging het allemaal wel snel. Hij werd steeds benauwder, ging rechtop zitten met zijn armen van zijn lijfje af en kon niet liggen. Nu werk ik zelf als verpleegkundige op een longafdeling, dus je zou zeggen dat ik er wel verstand van heb.... nou zo voelde het op dat moment helemaal niet.
Wel snel de huisarts gebeld en we konden meteen komen, deze stelde vast dat hij een luchtweginfectie had beiderzijds, het kon geen astma zijn, zei hij. Antibiotica en ventolin puff's mee, hij zat wel op het randje van de benauwdheid, dus moest wel snel opknappen. Als het alleen maar erger zou worden, moest ik die middag terug komen. Eenmaal thuis meteen puffs gegeven, maar het werd niet minder. Ondertussen gingen alle alarmbellen rinkelen in mijn hoofd en wist ik dat als ik nog een keer zou bellen dat hij naar het ziekenhuis zou moeten, met die gedachte in mijn hoofd heb ik nog een paar minuten gewacht, stom he? Uiteindelijk was mijn huisarts vrij en moest ik een ander bellen. Die had het over een longontsteking aan een kant, maar vond dat hij wel naar het ziekenhuis moest.
Zo gezegd zo gedaan. Man op het werk laten schrikken, "nu naar huis komen!" En op naar het ziekenhuis. Daar kwam hij binnen met een zuurstofgehalte van 86%, daar schrok ik van, gelukkig krabbelde het snel op met de maximale zuurstof die hij kreeg en op het vernevelen deed hij het harstikke goed. De kinderarts vertelde dat dit toch een astma aanval was, aangezien hij zo goed reageerde op de medicijnen. Uiteindelijk heeft hij 5 dagen opgenomen gelegen, 5 dagen 40mg prednison gekregen, de eerste dagen om de drie uur verneveld en alleen de laatste nacht kon hij zonder zuurstof slapen. "s nachts daalde het zuurstof gehalte naar rond de 90% en moest ter ondersteuning zuurstof hebben. Hij mocht pas naar huis als hij zonder zuurstof kon slapen.
Dit alles was een enorme ervaring voor mij. Het is toch heel anders als je aan de andere kant van het bed staat, het ging nu om mijn ventje en niet over een of andere patient! Ze gebruikten alle medicijnen die ik volwassen patienten geef. Nu gebruikt hij alleen nog maar ventolin en moeten we dinsdag bij de kinderarts terugkomen. Hij heeft geen antibiotica gehad, want hij had helemaal geen longontsteking. Nu vallen er ook stukjes op hun plek. Het heeft waarschijnlijk heel lang gesluimerd en hij hoeste wel heel veel met name 's nachts, piepen en kraken deed hij ook wel eens en hij was altijd moe. Het kon best zijn dat hij 's nachts ook een laag zuurstofgehalte had. Omdat dit de eerste aanval was, willen ze afwachten wat hij nu gaat doen, de ventolin puff worden afgebouwd naar zonodig. Ik zal het in ieder geval nu eerder herkennen.
Deze week is hij voor het eerst naar school gegaan en hij maakt er al een beetje misbruik van. Was de eerste dag met de pauze binnen gebleven, hij had tegen de juf gezegd dat mama had gezegd dat dat niet goed voor hem was....heb ik nooit gezegd! Ik vind het wel moeilijk om hier een weg in te vinden. Als hij ziek is vindt hij het heerlijk om zich hieraan over te geven en het zonodig nog wat zieliger en erger te maken. Al afgesproken dat we hier geen grapjes over kunnen maken, maar ja het is wel reuze interessant al die aandacht.
Het is een lang verhaal geworden, het was heerlijk om het even op te schrijven. Ik ben al een paar dagen aan het meelezen en kon me er nu toe zetten om mijn ervaring te delen met jullie.
Groetjes Miranda
Hoi Miranda,
Welkom op het forum :).
Een behoorlijk heftige ervaring heb je meegemaakt zeg -O-. Ik denk idd dat het héél anders is als je als verpleegkundige bij een bed staat of als moeder. Patienten heb je toch minder mee, je kind(eren) is/zijn een stukje van jezelf... Niets ergers dan je 'kuiken' in zo'n kille ziekenhuisomgeving te zien (met alle toeters en bellen) :N.
Heb je overigens geen onderhoudsmedicatie meegekregen, alleen Ventolin :?.
En over dat 'de zaken net iets erger maken', ik zou bijna zeggen: tja, het is een man(netje) :+.
Ik hoop dat hij snel weer lekker opknapt en dat ook jij het allemaal een plaatsje kunt geven :Y.
Kan me voorstellen dat het heel anders is als het over je eigen kind gaat....mijn dochtertje heeft al meerdere zware aanvallen gehad en zelfs ik vind het nog steeds moeilijk om het te herkennen waneer ik iegenlijk aan de bel moet trekken....het is wel goed om te horen dat hij wel lekker is opgeknapt...en dat misbruik maken van de situatie komt me ook heel bekend voor hoor...mijn dochtertje is daar ook goed in...niet dat ze haar astma gebruikt maar meer haar voedselallergieën als ze iets niet lust is het heel snel zo van".... mijn mond doet pijn of mijn ogen jeuken omdat ze dan weet dat ze het niet op hoeft te eten :-) het blijven kinderen :-) nou ik hoop dat het bij deze 1e aanval blijft voor jullie!!!!! Strekte!!
Dank je wel voor jullie reacties. Het is wel fijn om het zo terug te lezen. :)
Esther, hij gebruikt alleen ventolin, ook hebben ze geen allergietest afgenomen, dit allemaal omdat dit de eerste aanval was, wanneer hij een tweede krijgt, dan gaan ze dat doen en zou hij ook een ontstekingsremmer moeten gebruiken. :?
Allaboutmick, dat lijkt me heftig al meerdere zware aanvallen, het lijkt me moeilijk om een evenwicht te vinden om niet al te beschermend, overbezorgd te zijn. Ik hoop maar dat ik het de volgende keer zal herkennen. Hij klaagde wel over buikpijn, toen ik vroeg waar die pijn dan zat, wees hij ter hoogte van zijn borst aan, wanneer ik hem dan een ventolin puf gaf, was dit na een half uur afgezakt. Ik vroeg dan geregeld of hij nog buikpijn had, met als resultaat dat hij met enige regelmaat zei: mama, ik heb buikpijn aan mijn longen, mag ik een pufje? Ik heb besloten er niet meer naar te vragen :X en af te wachten wanneer hij er mee komt, de afgelopen dagen heeft hij er niet meer over geklaagd. Het is hier nu vakantie dus kan hij lekker een weekje bijkomen en dan hopelijk weer in het gewone ritme meedraaien. Da's ook wat beter voor zijn broertje, want die vindt dat zijn oudere broer maar aardig verwend is de afgelopen tijd, hij voelt zich wel wat achtergesteld, is ook erg bozig >:(
Groetjes, Miranda
Het is ook moeilijk om niet te bezorgd te zijn....heb er bijna dagelijks wel last van... zo gaat ze maandag beginnen met zwemles...alles kan gewoon goed gaan maar ik houd me hard nu al vast...al die chloor dampen enzo....en bij elke hoest aanval staan mijn oren alweer op scherp....vroeger had ik het nog erger maar nu ze wat ouder word leer je vanzelf wel steeds een beetje meer loslaten....denk dat alle ouders met een kind met astma deze problemen wel kennen...Mick is gelukkig mijn enigste kind...dus ik hoef de aandacht niet te verdelen. Lees hier ook de verhalen van ouders met 3 of zelfs 4 kinderen....heb ik helemaal respect voor _O_
Hoi Mirandah,
welkom op het forum.
Meid wat moet jij geschrokken zijn. Ik ben zelf ook verpleegkundige en ik zag het ook niet hoor! Je ziet het verband niet he..Uiteindelijk valt alles wel op zijn plaats maar goed. Meestal zijn vpl het ergste in de zorgwereld! :Y
Maar goed, gelukkig is ie redelijk opgeknapt dat manneke. Hopelijk blijft dat zo.En inderdaad is het zo ontzettend herkenbaar dat verhaal van dat aandacht. Thom (5) die is al ziek en hoesterig sinds sept vorig jaar. Hij heeft op dit moment zijn 12 e antibioticakuur en heeft daarnaast nog ventolin, flixotide, flisonaise en aerius tegen de allergieen. Hij heeft net 2 longontstekingen achter de rug maar goed het komt uiteindelijk allemaal wel goed. Lenthe onze dochter van 10 maanden ligt ook te blaffen boven. Hopelijk wordt ze niet benauwd want daar heeft ze ook een handje van :NMaar het is goed om hier op dit forum te zijn. Ik heb zo ontzettend veel geleerd op dit forum, meer dan ze in welk ziekenhuis kunnen vertellen. Je krijgt heel veel tips en soms voel je je zo machteloos en dan is er altijd wel iemand die je even een oppepper geeft.
Dat is zo ontzettend fijn. Zeker jullie nu met die situatie met jullie zoon. Ik weet zo ontzettend goed hoe je je voelt en geloof me zoals ik het lees doe je het perfect ^O^
Geef die jongen van je een dikke knuffel...
liefs Claudia
Wat heerlijk, die herkenning! En als ik al jullie verhalen lees, mag ik nog van geluk spreken. Bas heeft denk ik 2x in zijn hele leven AB moeten nemen. Bij vele van jullie is dat wel anders, wat zullen jullie regelmatig grote zorgen hebben. Allaboutmick veel succes met het zwemmen vandaag ^O^
En Claudia, wat leuk dat jij ook verpleegkundige bent. Ik had het nog niet eerder ondervonden dat een van ons in het ziekenhuis opgenomen is geweest, maar wat een vreemde ervaring. Ik heb wel meteen verteld dat ik verpleegkundige was, zodat ze in "gewone"taal tegen me konden praten. Ik wil je veel succes met je kinderen wensen. Vooral woensdag, ik las dat Thom dan geopereerd wordt, ben je weer in het ziekenhuis, ik hoop dat hij ervan opknapt :Y, ik zal aan je denken.
Wij moeten morgen naar de kinderarts, ben benieuwd... Bas klaagt toch nog geregeld over "buikpijn"en hij ziet zo in wit met van die donkere kringen onder zijn ogen. Hij is nog niet echt de oude.
Nou het zwemmen is niet door gegaan hoor....ze is nu echt zwaar ziek....ze loopt al een maand te kwakkelen waar bij ze ook nu al weer 2 weken koortspieken heeft (de koorts komt en gaat) maar sinds het weekend had ze 39/40 graden koorts en werd ze ook echt ziek...ze kon alleen nog maar liggen en zelfs praten lukte niet meer....uiteindelijk vandaag bij een vervangende kinderarts geweest (zo wel de longarts en kinderarts waren er vandaag niet) en die heeft haar weer een kuurtje voorgeschreven omdat haar amandelen zwaar ontstoken zijn....dat waren ze een maand geleden ook al alleen had ze toen geen koorts....dus kreeg ze ook geen kuur :?...maar ja dus geen zwemmen haha ze mag het donderdag weer proberen als het lukt en anders kan ze weer opnieuw op de wachtlijst ;(....dus duimen dat ze snel opknapt!!! maar het goede nieuws is dat haar longen ondanks al het gehoest nog redelijk goed klinken :)!!!!!!
DAAR SCHRIK IK VAN DAT DAT IS GEBEURT DE HUISARTSEN ZEGEN TEGEN WORDIG MAARWAT IK SNAP DAT NIET INIEDERGEVAL STERKTE MET JE ZOONTJE GROETJES PETRA
hoi, hoi,
Even een klein berichtje van mij. Eigenlijk moesten we vorige week terugkomen bij de kinderarts, maar helaas ze was ziek..... Bas kon maar niet begrijpen dat dokters ook ziek konden worden. Dus zijn we gisteren gegaan. Ik moet zeggen dat ik erg tevreden ben, we hebben een uitgebreid gesprek gehad over allergie, hoe het tot nu toe met Bas is gegaan en zijn ziekteverloop vanaf baby tot nu. Omdat ze de eerste aanval erg hevig vond, moet er over 2 weken een longfunctie geblazen worden ( met en zonder ventolin) en moesten we naar het lab om bloed te laten prikken voor een allergietest.
Het leek wel een slapstick film. De deur van het kamertje ging open en Bas liep nog redelijk vrolijk naar binnen, wierp een blik op de laborante, de mooie stoel en de naalden en buisjes en dacht: aan mijn lijf geen polonaise! Hij rende zo terug de wachtkamer in, ik hem achterna, na een rondje hield ik het voor gezien in de volle wachtkamer en heb hem streng toegesproken en beloofd dat we dan wat in het winkeltje zouden kopen. Het viel allemaal mee en het bloed was gelukkig in een keer geprikt. We krijgen de uitslag dan gelijk met de longfunctie, ben benieuwd. Nu nog 2x daags ventolin gebruiken en nav de longfunctie eventueel corticosteroiden.
Hij doet het wel aardig, hij draait weer lekker in het ritme mee. Hij blijft alleen zo wit zien met van die blauwe kringen onder zijn ogen. het wordt weer tijd dat de zon lekker gaat schijnen. Alhoewel hij van dit weer er ook lekker gezond uit gaat zien.
Ja dat bleke smoeltje is zoooo herkenbaar. Maar goed dat hoort er bij zeggen ze dan!
Maar ik hoop voor je dat er wat uit de bloedtest komt. Thom was precies 4 jaar toen ook dmv bloedonderzoek de allergieen aan het licht kwamen. En dan kom je in een sneltrein terecht want dan moet je als hij voor huisstofmijt allergisch is je huis grondig nalopen, hoezen etc. Gelukkig krijg je veel hulp van een astmavpl in het ziekenhuis en kan je als je wilt een saneringsrondje lopen met een verpleegkkundige. Ik hoopvoor je dat er snel wat meer duidelijkheid komt..enne ze zeiden tegen mij dat het pas 2 weken later deuitslag bekend was maar ik belde al na 5 dagen en toen was het al bekend, dus snel bellen hoor!
gr. Claudia