bart

Hallo, normaal gesproken vertel ik alles over Bart bij de topic van Jeffrey, maar ik dacht laat ik zelf maar een topic openen over Bart.
Het lijkt wel veel op het verhaal van Jeffrey, Bart (5) is verleden jaar 2 weken opgenomen vanwege een astma aanval, na de nodige prednison en zuurstof knapte hij weer wat op maar we zijn de hele winter herfst blijven sukkelen met hem.
Bij Bart is het op 3,5 jarige leeftijd begonnen.
De longarts wilde deze zomer de medicijnen af gaan bouwen (geen flexotide meer), ik zag het niet helemaal zitten maar dacht wie weet!
Dat zijn deze zomer dus 4 prednisonkuren geworden (om de maand 1).
Dat ging dus helemaal niet, voor de zomervakantie, nu 8 weken terug heeft hij de laatste kuur gehad, over 3 weken moeten we naar de longarts voor een longfunctietest, ik hoop zo dat ik kan zeggen dat hij niet benauwd is geweest in die 3 maanden.
Ik ben nu al blij met elke week erbij. Mede door 2 weken Texel waar hij heel erg opgeknapt is denk ik dat hij het nu al "zolang" volhoud.
Bart heeft nog 3 zussen, die zijn allemaal verkouden geworden en Bart nu op dit moment ook, bij elk kuchje denk ik als het maar niet doorgaat naar zijn longen.
Bij Bart begint het vaak met een verkoudheid namelijk.
Zijn allergieen (verleden jaar getest) vielen nog mee, katten 1+ en huisstofmijt 2+, desondanks hebben wij het hele huis gesaneerd, maar ik begreep van de longarts dat dat nog meer kan oplopen.
Bart heeft het meeste last in de herfst/winter, maar omdat het in de zomer nu al zo slecht ging vrees ik voor de winter. We gaan wel 15 dagen naar de algarve met de kerst en we zitten aan het strand dus ik hoop dat dat nog even een oppepper geeft om de winter door te komen voor Bart.
Je voelt je zo machteloos als je kind zo benauwd is, en je bent zo blij als het een tijdje goed gaat.
Zijn zus van nu 7 had t/m 3,5 jaar last van benauwdheidsaanvallen, op die leeftijd noemen ze het zeker nog geen astma, maar die heeft tot van de week geen last meer gehad.
Zoals ik al zei zijn alle 4 mijn kinderen verkouden en Laura kwam van de week zwaar hijgend naar mij toe om 5.00 sochtens, ze zei ik krijg geen adem, ik dacht niet weer,  niet nog 1.
Ik heb haar ventolin laten puffen (wat ze als baby ook kreeg), na 5 minuten had ze veel meer lucht en nu gaat het weer goed?! Ook iets om in de gaten te houden dus.
Tot zover even mijn verhaal.
Ik hou jullie af en toe op de hoogte, ik moet gewoon soms even mijn verhaal kwijt.

Groeten chantal