Advies bezoek aan boerderij
25-02-2019 om 14:39 uurk heb even advies nodig... Mijn zoon (9) is sinds vorige week weer benauwd. Piepen, kraken jullie kennen het wel. De benauwdheid is niet extreem aanwezig maar fit is mijn zoon zeker niet. Woensdag hebben ze een uitje naar de boerderij, uiteraard ga ik mee. Hebben jullie nog tips voor mij? Afzeggen is geen optie omdat hij zich er enorm op verheugd... Er zijn bij hem geen allergieen geconstateerd in zijn bloed. Hij reageert echter wel op hond. Hij puft om 06:30uur 2 puffs salbutamol voor zijn verneveling met hypertoon zout. Of maak ik me te druk? Ik heb verder geen ervaring met allergieen en dit kwam vanuit school spontaan aanwaaien.
Belangrijkste vraag: heeft ie het naar zijn zin gehad? Als het het waard is, moet het kunnen toch voor zo'n kind een keer.
Hij heeft het super naar zijn zin gehad, en hij had dit er zeker voor over.
Ik weet dus ook niet waar hij zo op heeft gereageerd.
Wij hebben er wel voor gekozen om hem wel te laten gaan, maar alleen als ik ook mee ga. Mijn man moet gewoon werken, en ik ben heel flexibel. Ik mag mijn eigen dagen, uren en tijden bepalen mits ik aan mijn uren kom. Verder zijn ze hier op school heel moeilijk met het denken aan medicatie. (Volgens mij heb ik er ook al eens over geschreven) Dat was voor mij nog een heel goed argument om mee te gaan.
Voor zo'n kind is het geweldig om dat te beleven, en ik vind het ook heel erg leerzaam voor hem. Wat dat betreft mist hij al vaak een hele hoop omdat hij het lichamelijk niet vol kan houden, mede door zijn astma en zijn slechtere motoriek.
Hij doet ook mee aan een studie vanuit het ziekenhuis, ze zijn bezig met een app om kinderen met astma meer te laten bewegen. Daar moesten we gistermiddag heen, en de physian assistent heeft wel even geluisterd bij hem. Ze hoorde wel van alles, maar qua benauwdheid lijkt het mee te vallen.
Het is soms best moeilijk Mamv2, welke afweging maak je. Ik heb met mjn zoon weleens (te lang) in de snijdende wind op de boot van Sinterklaas staan te wachten. Twee dagen later lag hij met dubbele longontsteking in het ziekenhuis. Ook al weet je dat dit niet DE oorzaak is, hij was heerlijk dik ingepakt, maar toch, knaagt het dan aan je moederhart. Net wat Daantje zegt, soms is het het gewoon waard, als je dat blije snoetje ziet en je hoort zijn verhaal.
En helaas, onbegrip zul je overal en altijd tegenkomen.
Ik zou het persoonlijk toch vermijden! Of twee pufjes vlak ervoor geven en na zo'n twee/drie uurtjes opnieuw twee pufjes.
@Thirza zo voelt dat idd exact... Hij was er zo blij mee!
Het onbegrip hou je zeker altijd en overal. Ik heb geleerd om er lak aan te hebben, ik leg het uit en als ze het niet begrijpen jammer dan.
@BentheNoor dat kan, en begrijp ik. Ik heb in goed overleg met mijn man anders besloten daar ons kind al veel school en leuke dingen mist. Plus dat wij de volgende dag al naar het ziekenhuis moesten en hij dus zo nagekeken kon worden.
Mijn longarts zei, toen ik naar afrika was geweest en mede daardoor een kuurtje pred nodig had: fijn dat je zo genoten hebt, je moet ook leven! Dan maar een kuurtje pred.
En volgens mij is t zo precies, soms kies je voor iets wat zo mooi bijzonder of belangrijk is (voor je kind), dat de nadelen niet opwegen.
Helemaal mee eens, je zoon is ziek maar ook een kind dat mee wil doen.
Als ouders probeer je alles al zoveel te vermijden maar je kunt niet alles wegnemen.
Zo fijn dat hij zo genoten heeft! Daar word je toch blij van.
Ook ik kies af en toe(momenteel iets minder, omdat t echt niet lukt) voor iets leuks, dan maar 2 dagen de bank op en extra medicijnen.
Ik heb een longziekte maar ben geen longziekte
Dat is mijn gevoel er ook bij @emsepems en @goudvisje . Als dat inderdaad extra medicatie oplevert, dan is dat maar zo. Afgelopen weekend hadden we ook bijna geen plannen. We zijn alleen even zaterdag naar opa en oma geweest, en gisteren lekker thuis. Hij is nu weer in zijn gewone doen.
Mijn zoon ging voor een studiereis 10 dagen naar het buitenland en kwam oververmoeid thuis en kreeg een excacerbatie. Maar zijn kinderlongarts vroeg eerst naar de foto's en de verhalen. Geen enkel verwijt of waarschuwing vooraf gekregen. Chronisch zieke kinderen hebben dezelfde interesses als gezonde. Maar ze zijn wel beperkt! Natuurlijk moet je een kwetsbaar kind geen dingen laten doen die regelrecht ongezond zijn. Maar dat zijn uitjes niet, alleen, wel voor sommige kinderen. Maar gelukkig hebben we daarvoor preventie-middelen, gezond verstand (hopelijk) en nazorg.
Mamv2: begrip is er of het is er niet. Bij sommige mensen moet je het gewoon niet meer uit gaan leggen, want ze luisteren toch niet. Dat kunnen zelfs (naaste) famileleden zijn! Een gipsbeen snapt iedereen, maar een kind dat redelijk normaal functioneert en van het ene op andere moment doodziek kan zijn, tja, dat is nogal lastig te volgen. Mijn kinderen zijn inmiddels volwassen en ik zie hoe ze op dezelfde wijze daarmee omgaan.