Zo moe!
20-09-2006 om 19:46 uurHallo,
Interessante site! Ik heb sinds kort ook astma... We waren op vakantie naar Terschelling en de avond voor vertrek naar huis kreeg ik het ineens wat benauwd. Ik ben samen met een vriendin een rondje gaan lopen over de camping voor wat frisse lucht, maar het ging niet over... het werd alleen maar erger en erger... vrijdag gelukkig naar huis (wat duurt die bootreis die op de heenweg zo mooi was, dan ineens lang) en op tijd naar bed. Maar de hele nacht liggen "blaffen". De volgende ochtend belde m'n vriend naar de huisartsenpost, het was 11 uur 's ochtends en we konden om 3 uur terecht. Toevallig belde mijn schoonmoeder me op, die hoorde dat ik het echt heel erg benauwd had, ik piepte het uit. Kwaad belde ze nogmaals naar de huisartsenpost en meldde dat we meteen kwamen (mooi dat er mensen zijn die voor zichzelf, of in dit geval... voor mij duven op te komen).
Om 12 uur waren we in 't ziekenhuis, de lucht die ik kreeg werd minder en minder... Het gevoel dat ik de hele nacht door een rietje had moeten blazen had me gigantisch moe gemaakt. Ik werd in een rolstoel gezet en van de huisartsenpost, waar ik een pufje had gehad, doorgestuurd naar de spoedeisende hulp. Er werden foto's gemaakt, hartfilmpjes, CT-scan vanalles...
Na voor mijn gevoel uren in de wachtkamer te hebben doorgebracht kwam de uitslag: astma. Ik werd weer naar huis gestuurd met Ventolin en een stootkuurtje prednison.
Het ging op zich goed, alleen moest ik vaak van de ventolin gebruik maken en vaak na 2,5 uur was ik alweer benauwd. Op een zondag werd het weer zo erg dat ik maandagochtend meteen naar de dokter ben gegaan... ik kreeg er een pufje bij: Serevent en weer een stootkuurtje prednison.
Gisteren voor het eerst naar de longarts geweest. Tijdens de meting van m'n longcapaciteit riep ze "blazen blazen blazen..." terwijl ik allang al m'n lucht kwijt was... erg tevreden was ze niet. Het geeft me zo'n raar gevoel, ik wil graag doen wat ze me vragen, maar het lúkt gewoon niet... Na een gesprekje nogmaals een pufje erbij gekregen: Flixotide.
Nu moet ik 's ochtends eerst serevent, na een half uur flixotide en tussendoor ventolin als 't benauwd word en 's avonds weer serevent en flixotide... Dat laaste is niet echt het ideale medicijn voor mij omdat ik tijdens mijn stage voor de klas moet staan en ik er erg hees van word.
...ik ben zó verschrikkelijk moe. Ik kan de hele dag wel huilen! Het is net of alles me uitput, ik heb geen energie om iets te doen. Uit stage vandaag eerst op bed gelegen bijkomen, maar nu alweer moe... concentreren is moeilijk omdat ik echt nergens energie voor heb. Komt dit bekend voor en hoe lossen jullie dit op? Hoe reageert de omgeving? Ik vind het moeilijk een goede weg te vinden. Gelukkig heb ik een hele lieve vriend (waar ik mee samenwoon) die mijn moeheid snapt, maar voor hem is het natuurlijk ook niet leuk...
Als er iemand dit probleem kent... wie heeft er tips?
ik heb (nog) geen allergiehoezen... zijn er vandaag pas achter gekomen wáár ik allergisch voor ben...
...ben benieuwd...
hmm oke. Nou hopen dat die hoezen misschien gewoon al heel veel schelen! en misschien dat je nog meer in je huis moet saneren? misschien dat als dat eenmaal gebeurd is het al veel beter gaat en je je katten dan kan jouden :)
Ik had ook een reactie op de huid vanwege een allergie voor kattten. Dat kwam ook naar voren bij een bloedonderzoek. De arts heeft na een poosje opnieuw mijn bloed bekeken. In het stadium waarin het toen verkeerde kon hij opmaken dat de allergie in slaapstand verkeert. Daarom reageer ik ook niet op onze huiskat. Een zorg minder.
Mijn longarts zei dat hoezen op zich zelf niet helpen. Je moet het echt zien als puntje op de i bij het saneren van je huis/slaapkamer. Die hoezen zullen dus weinig of niets toevoegen als je verder nog vloerbedekking hebt en huisdieren op je kamer rond hebt lopen.
Paginering