zo moe
17-05-2011 om 10:35 uurHallo iedereen,
Ben de laatste tijd heel erg moe, heb bijna geen energie. :?
Ik heb sinds 7 jaar astma en daarbij ben ik heel erg allergisch voor boom- en graspollen.
Ook ben ik allergisch voor bepaalde voeding onder andere koemelk, varkensvlees en hazelnoten.
Ik gebruik hiervoor dus ook verschillende medicijnen, voor de allergie gebruik ik Telfast 180
dit slik ik het hele jaar door.
Verder gebruik ik 2 x per dag Foradil, 2x per dag 2 puffen Alvesco en zo nodig gebruik ik nog
Ventolin en 's avonds voordat ik naar bed ga gebruik ik nog een tablet Syngulair.
Ook gebruik ik nog iedere ochtend Avamys neusspray.
Nu heb ik de laatste 4 weken ook Prednison gebruikt de eerste 2 weken in tabletvorm van 30 mg.
En daarna heb ik nog een Prednisoninjectie gehad (die overigens wel beter gewerkt heeft wat de benauwdheid
betreft)
Maar ben nu al vanaf vorige week zo moe kan dit hier een uitwerking van zijn, wie herkent dit?
Graag jullie reactie.
Evelien :W
Mijn astma is ongeveer 10 jaar geleden ontdekt. En sinds 2 jaar ben ik ook zo erg vermoeid. Het is dan maar een half jaar in het jaar dat ik zo erg vermoeid ben. Het is heel apart omdat niemand weet wat het kan zijn. Heb al van alles laten onderzoeken maar daar kwam niets uit. Ze houden het er nu bij dat ik te veel doe en dus moet minderen. Maar dat gaat nogal lastig, ik zit op school, ik werk, ik sport en ik wil ook nog wel wat dingen onder nemen met vriendinnen, vriendje en familie. Waarom zou ik dat allemaal niet kunnen doen. Ik neem genoeg rust als ik het nodig heb en slaap altijd voldoende.
Ik doe nu de opleiding SPH (sociaal pedagogische hulpverlening) en ik kom nu steeds meer over mezelf te weten ook hierdoor. We hebben het nu ook over chronische ziektes gehad (waar astma dus ook onder valt)
Daarbij heb ik geleerd dat het ook te maken kan hebben met dat je gewoon gek word van die astma. Het breekt je op om constant te moeten denken oh wacht dit moet ik maar ff niet doen omdat ik dat niet red vandaag vanwege mijn astma. Het voelt als een soort depressie die over je heen komt terwijl je niet depressief bent, maar je voelt je gewoon wat minder fijn omdat je genoeg hebt van het constant letten op alles en het zo moe en ziek zijn elke keer.
Ik zie wel dat dat bij nu wel beetje aan het spelen is en dat ik het eventjes gehad heb met al het gedoe ermee. Gelukkig heb ik hele lieve vriendinnen, familie en vriendje die me erdoor heen slepen en me erin steunen. En doordat zij met mij mee gaan waardoor het voor mij niet lijkt alsof ik minder kan dan hun voel ik me wel beter. En mijn vriend die weet altijd op een hele botte maar toch leuke manier me in te laten zien dat ik helemaal geen ziekte heb :P
Dus het is even door die periode heen komen denk ik, waar vermoeidheid bij hoort. En dan kom je in de periode dat je ermee kan leven en er geen problemen/last meer van hebt!
Kijk daar nu al naar uit :P
(Toch wel handig zo een opleiding! Ik kan nu zelf iig mijn symptomen verklaren die de artsen niet konden verklaren)