Door MdeVries

Zit er echt even doorheen

28-05-2023 om 01:03 uur

Hoi allemaal,

Sorry moet het echt even van mij afschrijven want ik zit er zo doorheen. Eind december ofzo kreeg ik weer covid infectie en daarna zijn mijn longen zo achteruit gegaan. Sinds kort is het vastgesteld dat ik astma heb.

Ik dacht altijd dat ik ‘gezond’ was, maar sinds eind december voel ik mij echt een wrak. Vanaf januari dit jaar is nu vandaag voor de 3e keer een ambulance geweest om te vernevelen omdat ik mijn aanval niet onder controle krijg met de medicatie. Al verschillende soorten medicatie gehad. Op dit moment gebruik ik 2 tot 4x per dag 2 puffen foster, 2x per dag bretaris en voor nu 4x 2 salbutamol erbij. Ik heb heel erg hooikoorts waarvoor ik ook medicatie gebruik, maar ik heb nog nooit zo’n last van hooikoorts gehad als nu.

Wat mij echt vreselijk frustreerd is dat ik dus al sinds begin dit jaar zo weinig energie heb voor het huishouden, kinderen noem maar op. Vaak doe je dan te veel en komt de man de hamer weer. Elke keer als ik denk, ja nu gaat het de goede kant op, krijg ik weer een heftige aanval die ik niet onder controle krijg en dan begin ik weer van vooraf aan. Ik ben 29 met een dochtertje van 10 en 3 en ik vraag mij soms echt af hoe anderen dit doen met kinderen, huishouden en alles eromheen. Het is mij echt te veel. Ik ben gezegend met een lieve man die al dingen uit handen neemt waar nodig, maar voel mij zo schuldig. Waar ik eerst graag met de kinderen erop uit ging, dagjes weg, lekker wandelen, zit ik nu nagenoeg vastgekluisterd aan huis en probeer ik steeds een beetje m’n conditie weer op te bouwen.

Zo denk je dat je gezond bent, en ineens na een covid infectie ben je dat niet meer. Ik moet nu voortaan na een kwartier 112 bellen bij een aanval die ik niet onder controle krijg. Heb minstens elke week wel een aanval die ik wél onder controle krijg, maar ook minstens 1x in de 2 maanden eentje waarbij dus de hulpdiensten moeten komen. Ik vind dat zo heftig voor m’n kinderen als ze weer komen. En ik probeer het te accepteren en los te laten, vind het zooo lastig. Hoe doen anderen dit.. dat accepteren en een balans vinden. En daarbij de dagelijkse slapeloosheid door de benauwdheid die ook om de hoek komt kijken.

Sorry voor m’n lange verhaal, ik moet het echt even kwijt..

Marikey

Moderator

23-06-2023 om 15:13 uur

Reactie op MdeVries

Bedankt allen! Inmiddels een ‘drukke’ tijd achter de rug. Die week heb ik 4x in 1 week medische hulp nodig gehad helaas. Elke keer niks te vinden in m’n bloed en foto’s, wel koorts en veel exacerbaties. Inmiddels heb ik weer andere medicatie en dit is nu m’n lijstje aan medicatie 😂: Trimbow 172/5/9, montelukast, salbutamol, pantoprazol, desloratadine, fluticason neusspray en ik ben bezig prednison af te bouwen.

Ik doe het wel beter op trimbow merk ik, maar nog steeds regelmatig aanvallen, die ik tot nu toe gelukkig wel redelijk onder controle krijg.

Als ik van de prednison af ben, moet ik weer bloedprikken omdat er een vermoeden is van eosinofiele astma, alleen zei hij dat het lastig is om dat te diagnosticeren. Vind het toch spannend merk ik. Ergens hoop je dan dat er niks ergs uit komt, maar aan de andere kant wil je wél dat ze ‘iets’ vinden wat het kan verklaren. En als ik dokter Google raadpleeg is het tegenwoordig goed te behandelen. De tijd zal het leren en hopelijk snel een diagnose.

Iedereen die lijdt aan een longziekte een dikke knuffel ❤️

Hoi! Fijn dat je even een follow-up geeft! Wat een waslijst aan medicatie heb je zeg, maar als het helpt en je hierdoor aanvallen onder controle krijgt is het zeker de moeite waard. En tnx voor de knuffel, die verdienen we inderdaad allemaal wel eens!