Zijn er meer mensen die hun hele leven astma hebben?

Hier nog iemand die haar hele leven al astma heeft.
Ik was twee dagen oud en toen schijn ik al een longonsteking gehad te hebben.
Toen ik jong was had ik zeer ernstige astma en heb hiervoor twee keer langere tijd in de bossen gezeten. In mijn puberteit is de astma rustig geworden en sinds een aantal jaren moet ik weer dagelijks aan de puffen.

Wat betreft vrienden de vrienden die ik heb snappen het wel, Maar er is niet altijd begrip door iedereen. Heb naast de astma ook nog een darmziekte en reuma en dat beperkt mij best wel en daar is niet altijd begrip voor want ze zien niks aan je.

Ik heb ook mijn hele leven astma. Het is eigenlijk al begonnen toen ik net geboren was (maand te vroeg) ik had vaak longinfecties en longonstekingen. Toen ik een paar maanden oud was kreeg ik dauwworm. En toen ik een jaar oud was werd de diagnose astma vastgesteld. De dauwworm is erna overgegaan in exzeem.

Ik heb ook al heel mijn leven astma. Heb denk ik alles al gebruikt van medicatie, ik gebruik nu singulair en duovent wat wel helpt maar ja soms heb ik ook mindere dagen. Mijn vrienden weten het allemaal. Ze kijken er ook niet meer raar van op als ik puf. Ze weten ook perfect wat ze moeten doen als ik een echt zware aanval heb. Ze vinden het ook meer dan normaal als ik mijn puffer ergens niet bij heb (ik durf hem wel is vergeten omdat ik hem zowat overal meesleur) dat we snel naar de apotheker gaan om een te kopen (het is normaal niet vrij beschikbaar maar ik ben zowat in elke apotheek geregistreerd in mijn stad zodat ze het nooit weigeren). Mijn vriend vind het soms beangstigend om te weten dat het allemaal van dat puffertje afhangt. Ik heb ook wel heel zware astma. Het beïnvloed mijn leven maar ik leer er mee leven.
Tuurlijk wou ik dat het niet had maar ik let op kleine dingen. Ik let ook op mijn voeding want allerlei ei-gerechten zijn een probleem voor me. De vrienden roken buiten. Ik ben van het stad naar de boerenbuiten gevlucht. Ach ja zo kleine dingen die toch een impact kunnen hebben op mijn astma.

Ik heb het gelukkig niet zo extreemals jullie maar heb als kind wel klachten gehad en dat ging over-- ahum, nu is het terug en ik heb ooit een dubbele longontsteking gehad als kind (midden in de woestijn) en een bronchitis is mij niet vreemd. Maar mijn longen waren wel sterk bij mijn geboorte alleen mijn ouders rookten altijd binnenshuis en ik heb ook een aantal jaar gerookt... tja.

Hoi,

Ik heb sinds mijn 12de astma, dus niet al vanaf kleins af aan. Al denk ik dat er toen ook al wel wat astma meespeelden in het ziek zijn van mij.
Had altijd veel last van hoesten, keel/neus/oor-gebied was verschrikkelijk vaak ontstoken, veel ziek, veel vaker dan normale kinderen. Dus dat heeft denk ik wel meegespeeld! Op mijn 12de is toen vast gesteld dat ik astma had..En dat ging toen steeds slechter, daarna weer even wat beter..tot het punt waarop we nu zitten. Met ziekenhuisopnames, veel prednison, opname in astmacentrum Davos etc..En helaas gaat het nu ook weer echt niet goed.

Mijn vrienden is verschillend. De ene snapt het heel goed..de ander heeft geen idee van wat het nou inhoud en denkt dat het allemaal wel meevalt.
Omdat het bij mij soms heel duidelijk is, veel hoesten, ziekenhuisopname..dan nemen ze je wel snel serieus natuurlijk. Maar sommige mensen blijven denken dat het wel meevalt, dat je best uit kan gaan als er gerookt wordt..Want ja hun hebben er zelf toch ook last van? Dus zo erg zal het dan wel niet zijn etc..
Maar gelukkig heb ik bijna nooit meer echt opmerkingen in die geest gehad.

Wat ik wel lastig vind is dan meer het sociale aspect. Dat ik gewoon vaak dingen niet kan doen, vaak moet afzeggen etc. Dus ja zoveel vrienden heb ik niet meer!! Dat vind ik soms wel erg moeilijk!

Jitske.

heey! ik heb ook al me hele leven astma.. ook al kwamen ze erachter toen ik 6 was omdat k het steeds benauwd kreeg.

Hallo!

Ik heb, terugkijkend op m'n kindertijd, al mn hele leven astma. ik ben pas gediagnosticeerd toen ik een paar jaar geleden opeens in het ziekenhuis lag met een ontzettend grote aanval. De combinatie van mist, een kampvuur en het al benauwd hebben door een bronchitis *ja, ik weet: ik had niet met bronchitis in de mist bij een kampvuur moeten gaan zitten  :@*

Mijn vrienden weten het allemaal en zijn erg meelevend. Ook qua roken: iedereen uit mijn vriendenkring die rookt, houdt er rekening mee als ik in de buurt sta.

HEEYHEEY

ik heb ook mijn hele leven al astma maar heb zelf ook 3 vrienden met astma dus zij begrijpen het wel ja :Y ;)

haaj!
bij mij was eerst bronchiotis geconstateerd toen ik een jaar of 2 was.
toen ik 13 was en net naar d brugklas ging had ik het telkens benauwd en moest steeds vaker gaan zitten onder gym, mijn gymleraar vond dat ik me maar aanstelde en dat ik gewoon door moest gaan.
op den duur ben i naar mijn huisarts gegaan en hij heeft mij, nadat hij naar mijn longen had geluisterd meteen doorgestuurd naar de longarts.
daar bleek dat ik instabiele ernstige allergische inspannings atma had:P
gewoon astma dus:P
bij mij is gebleken dat ik er niet meer overheengroei en dat ik nooit meer van de medicijnen afkom.
want bij elke aanval worden mijn longen ook weer slechter.
ik heb inmiddels volgens mij alle medicijnen al geprobeerd maar dat hielp niet echt het onder controle te houden, vooral in de maanden van mei tot en met augustus lag ik in het ziekenhuis met een aanval..
nu heb ik weer andere medicijnen nadat ik vrijdag naar de longarts geweest was en bleek dat ik een hele slecht longfuctie had.
op dit moment gebruik ik Qvatr 100mg, seretide hoogste dosis, salbutamol ventolizer en singulair.

over mijn vrienden, de meesten snappen het niet, ik bedoel je ziet er niet ziek uit hoor.
ze vinden het ook stom dat ik niet mee uitrga naar een discotheek.
als ik zeg dat ik niet tegen de rookmachines kan zeggen ze dat ik dan maar ergens anders moet gaan staan.
daarbij komt ook nog dat al mijn vrienden roken.
dus op een verjaadag ben ik meestal na een uurtje alweer weg.
bij mij thuis zit ik ook het meeste van de tijd boven omdat mijn moeders vriend rookt.
mijn moeder is alweer 2 maanden gestopt.
ik heb er gewoon een hekel aan dat IK steeds maar weer wegmoet, als iedereen rookt, en dat IK niet naar een discotheek kan gaan zonder een aanval te riskeren.
ik heb een vriendin die ook astma heeft, maar zij rookt en ze gaat uit.. en dan snappen mijn vrienden niet dat ik niet uitga.
ik zou ook graag uit willen, maar alleen van die rookmachines wordt ik al benauwd, en wat heeft het voor zin om met ze naar een kroeg te gaan als ze aldoor in het rokershok gaan staan, ik kan daar niet in.

nee dus mijn vrienden snappen het niet maar mijn ouders ook niet.

maar ik heb samen met mijn longarts iets gevonden zodat  ze het wel gaan snappen.
over twee maanden moet ik naar de longarts en dan neem ik mijn ouders mee.
zodat de longarts kan gaan vertellen wat dat met mij doet.
en als dat werkt neem ik misschien ook wel es mijn vrienden mee..
eens kijken of het dan allemaal nog wel ''meevalt'' ;)