Wat houd ASTMA voor jou in?
04-01-2010 om 11:30 uurHaijj Iedereen
Ik wil graag weten wat voor jou je ASTMA precies inhoud.
Wat voor ziektesymptoom heb jij,
Heb je symptomen die je een waarschuwing geven, waardoor jij weet dat de aanvallen eraan zitten te komen, bijvoorbeeld een verkoudheid??
Heb je altijd dezelfde symptomen of veranderen ze?
Wat doe je als je die symptomen hebt?
En wanneer is jou grens om naar de huisarts te gaan?
En is jou pijngrens daardoor volgens jou ook hoger dan anderen?
En heb je het idee dat het steeds hoger gaat liggen??
Mijn ervaring met ASTMA:
Voor mij houd mijn ASTMA in dat ik zodra ik neusverkouden ben of een zere keel krijg, of een virusje te pakken heb, het overslaat naar mijn longen,
en daardoor veel ga piepen, continu kriebel in mijn luchtpijp heb,
en altijd moet hoesten als een zeehond. :X
En ook door de vele slijm die er aangemaakt wordt, veel slijm moet overgeven.
Door het harde hoesten wordt weer erg schor en soms raak ik compleet mijn stem kwijt, (ook als de aanval klachten al minstens een week weg zijn wordt ik schor)
soms ook nog een keelontsteking, of pijn in me buikspieren door het vele hoesten.
Ik kom net van de huisarts, omdat ik voor de 3e keer in 3 maanden tijd ziek ben door mijn ASTMA.
En afgelopen jaar in totaal 5 keer, waardoor ik ook al die keren minstens een week ziek thuis ben geweest en dus niet kon werken.
Ik werk als cassiére in een supermarkt, en moet daarbij veel praten, wat mij enorm tegenwerkt,
want bij mij wekt praten weer een extra kriebel op, ik krijg veel verschillende geuren bij me langs wat ook weer de kriebel extra erg maken :
- van de bakkerij,
- mensen die naar zweet ruiken,
- mensen die naar alcohol ruiken,
- mensen die parfum op hebben (ookal is het maar een klein beetje),
- mensen die roken en net een sigaret gehad hebben de rooklucht uitademen mijn kant uit,
- gassen uit auto's enz enz enz
Ik kan tijdens mijn aanvallen op slechte dagen bijna niets eten.
Zuivelproducten zijn helemaal uit den boze! die ik hoef het maar te nemen, en ik krijg een aanval en alles komt er weer uit.
De medicijnen die ik gebruik zijn : Seretide 2 x daags 1 puf & Salbutamol zo nodig, meestal 2 x daags 1 puf.
Mijn grens waarop ik moet zeggen dat het niet gaat, vind ik heel moeilijk te bepalen.
Mijn arts zei vandaag dat ik veel eerder had moeten komen,
ik moet eerder de grens leggen waarop ik om hulp vraag,
Alleen voor mijn gevoel geef ik het wel op tijd aan maar jah schijnbaar niet.
Ik ben de 1e 2 keer niet naar de huisarts gegaan, omdat ik het gevoel had dat als ik weer om een pretnisolon kuur of iets anders vraag, het op een gegeven moment me helemaal niet meer helpt.
wel heb ik de Seretide verhoogd naar 2 x daags 2 pufjes.
En de huisarts vond dat ik 2 andere keren ook had moeten komen.
Ik heb nu een kuur Pretnisolon 30 mg (7 pillen) gekregen, verder Doxycycl 100mg (8 pillen) & Montelukast 10 mg(28 pillen) en ik moet de Seretide nu altijd 2x2 blijven gebruiken.
Die moet ik een week gebruiken, kijken of alle klachten minder worden, en dan volgende week maandag weer terugkomen. en dan kijken of ik de Montelukast blijf gebruiken of dat ik naar een longarts moet om eventueel een bloedtest, longscan/foto, of allergie test te laten doen.
Hij dacht dat het niet helemaal over was de andere 2 keren dat de aanvallen daarom zo snel weer terug kwamen.
Dus ik ben benieuwd!!
Voor mij omdat ik gewent ben aan al die klachten die ASTMA bij mij met zich meebrengen
heb ik af en toe het gevoel dat ik aan het spijbelen ben, terwijl ik eigenlijk behoorlijk ziek ben.
Alleen ik kan voor mijn gevoel alles doen, behalve dan de dingen die ik op mijn werk moet doen.
met name veel praten, en ik ben altijd bang dat ik in het openbaar door het hoesten moet overgeven.
Daardoor vind ik het vreselijk om tijdens mijn aanvallen in contact te komen met andere mensen.
Omdat ik bang ben dat ik moet overgeven maar ook omdat iedereen naar je kijkt als je zo hard hoest,
iedereen maakt een opmerking van "nou nog 1 nachtvorstje"
Ik wordt daar af en toe zo moe van,
Er zijn ook mensen die bij de kassa een stap achteruit doen, "ieekk steek me niet aan"
Ik heb zelfs een keer gehad dat een vrouw niet bij mij af wilde rekenen,
en bijna 50 minuten in de winkel heeft rond gelopen, wachtend tot er een andere kassa open ging,
Uiteindelijk is er geen andere kassa bij gekomen en heeft ze alles nog wel bij mij afgerekend.
Omdat degene die de leiding had, het belachelijk vond dat ze mij zo behandelde. en vond dat mevrouw niet als een koningin behandelt hoefde te worden.
Tjah ik snap best dat mensen het eng vinden, helemaal met die Mexicaanse griep, maar dit vond ik echt onbeschoft
soms wou ik dat er een grote button bestond die je op je kan spelden als je last hebt van aanvallen,
Zo van "ik heb geen enge ziekte, ik heb ASTMA"
Dan hoef je niet 100000 x op een dag (als cassiére dan) jezelf te verdedigen of alles uitleggen
Hebben jullie dingen die jullie herkennen??
Ik heb naast mijn vader, die altijd andere klachten heeft dan ik, niemand in mijn omgeving die hetzelfde meemaakt als ik, dus vandaar al mijn vragen!
Groetjes Esther
Lieve Esther 1982,
eerst en vooral, prettig nieuw jaar en een gezond en astmavrij jaar! Jouw ervaringen zijn zo typisch astmatisch! ik herken zo veel van wat je vertelt. het is voor mij ook geruststellend to lezen dat iemand anders hetzelfde ervaart !
ja, het is echt heel vervelend als mensen van je weglopen omdat ze denken dat je een ziekte hebt die ze kunnen betrappen. Ik woon heel afgelegen en ontmoet normaal niet veel mensen maar voor kerst was ik een weekje in edinburgh. ik hoestte heel veel door het koude weer en overal waar ik in de rij moest staan gingen mensen uit de weg en bleef iedereen netjes ver van mij staan. ik denk dat de campagnes over mexicaanse griep iets te efficient geweest zijn. we kunnen toch niet aan iedereen zeggen dat we niet infectieus zijn! anderzijds had het wel zijn voordelen omdat mensen me dikwijls voorlieten in de rij - ik denk dat ze schrik van me hadden! het is heel onbeschoft dat klanten niet bij jou willen komen omdat je hoest! dat moet toch wel een vreselijk mens zijn.
het heeft bij mij jaren geduurd eer ik naar de longarts gestuurd werd. zes jaar geleden begon de huisarts astma behandeling maar het lokale ziekenhuis (waar geen longarts is) stopte dit omdat ik niet piep en niet reageer op ventolin, dus geen astma maar aanstellerij, zeiden ze. tenslotte werd ik anderhalf jaar geleden erg ziek met pleuresie en dan was het toch astma. ik kon geen volle zin zeggen en nauwelijks 100 m wandelen. de prednison behandeling werkte niet goed en dan werd ik verwezen naar een longarts.
eerst behandeld voor niet-allergisch astma - wat werkte in de zomer maar niet in de winter - en nu sinds vorige maand hernoemd tot cough-variant astma met maagzuur GERD. nu voel ik voor het eerst dat een behandeling echt werkt. voor mij was de verwijzing naar de longarts toch wel een echte doorbraak, alhoewel hij ook wat tijd nodig had om het allemaal te controleren. nu voel ik echt dat we niet zomaar wat blindelings proberen maar dat die longdienst echt weet waarom ze dingen doen.
ik gaf les maar dat kan ik echt niet meer. mijn stem is heel dikwijls slecht en ik krijg iedere verkoudheid rond mij en dat wordt dan snel een astma periode. ik moest te veel ziekteverlof nemen en dat wordt in het onderwijs echt geliefd. voor het ogenblik help ik mijn man in de zaak maar 's winters doe ik niet veel. vandaar dat ik de hele tijd op het astma forum zit!
mijn vader had ook astma en later copd (hij was een zware roker) en als kind vond ik altijd dat hij wat overdreef wanneer hij totaal paniekeerde bij iedere verkoudheid. nu pas versta ik wat er echt gebeurde: ieder verkoudheid is het begin van een maandenlange ziekte.
mijn symptomen zijn hoest, en hoest en nog meer hoest. ik adem dan ook heel ondiep en voel me akelig. tjdens de ergste aanvallen, hoest ik zoveel dat ik flauwval, buikpijn heb, nek krampen krijg, borstpijn krijg, niet kan slapen. ik slaap dan in de zitkamer op de bank met heel veel kussens zodat ik niet plat lig. iedere prikkel brengt hoest: koude regen, mist, inspanning, stofzuigen, schoonmaken, vermoeidheid enz... als er echt veel inflammatie is, hoest ik veel slijn op. als dingen meer gecontroleerd zijn, is er weinig slijm.
jammer genoeg ga ik ook te laat naar de huisarts. ik denk dat ik zo geconditioneerd ben omdat ik jarenlang te horen kreeg dat ik een verkoudheid had en me zo niet moest aanstellen. nu is er bij mijn huidige huisarts een hele vriendelijke astma verpleegster en die heeft mijn leven veranderd. ze dringt aan dat ik haar opbel als er iets aan de hand is en dan bespreken we hoe het gaat. ze stuurt me naar de arts wanneer ze het nodig vindt.
ik wens nu dat ik veel meer naar de huisarts geweest was en meer had aangedrongen op verwijzing naar de longarts, dan had ik nooit zo'n verergeringen gehad. ik heb te lang gesukkeld : een ander medicijn proberen, wat meer medicijn, weer een ander enzovoort.
de verpleegster heeft me nu wel de les gespeld en ik zou haar moeten bellen als ik echt niet kan slapen door astma of geen zin kan spreken zonder te hoesten. de longarts heeft me nu ook geboekt voor controlebezoek in vier maand. ik heb bij haar ook nooit het gevoel dat ik haar lastig val; ze is een echte parel!
laatste zomer was ik vijf maand in top gezondheid en kon alles normaal. nu hoest ik al sinds oktober maar het is de laatste maand aan het verbeteren. als ik zo'n verslechtende episode krijg dan duurt de hoest en ademloosheid makkelijk 6 maand.
als de hoest verslecht moet ik er toch heel hard tegenaan met medicatie om die spiraal te vermijden.
pijn is niet mijn grootste probleem; het is een neveneffect.
ik moet ook mijn peak flow meten. dat doe ik nu een jaar en ik kan zien dat het bij mij (varieert waarschijnlijk van mens tot mens) heel stabiel is als ik het goed maak. als het fel begint te schommelen zal ik nu dus naar de verpleegster gaan.
ik krijg keel en tandpijn van de medicatie. mijn remedie is een paar koppen koffie 's ochtends. dat helpt echt en helpt het ademen ook.
uitlaatgassen doen me echt stikken; koude lucht doet me vreselijk hoesten. ik draag nu een balaclava als ik buiten ga in dit vriesweer. sigarettenrook is waarschijnlijk het ergste. van parfum heb ik geen last. wel van stro, hooi, chemische producten en stof.
ik gebruik seretide 250 (2x2 pufjes), spiriva (1), gaviscon en ompeprazole voor de maag. in een crisis neem ik nog atrovent voor snelle verbetering. ik heb thuis een pakje prednison die ik zelf moet starten als ik me bijvoorbeeld 's nachts heel slecht voel (40 mg). ventolin helpt niet echt maar ik neem het toch maar als ik me heel slecht voel. doxycycl hielp me enorm bij mijn laatste sinus infectie. ik denk dat spiriva/atrovent mij het meest helpen.
esther, ik hoop dat je snel beter gaat. en twijfel alsjeblief niet om naar je arts te gaan. misschien is het ook een goed idee om verwijzing naar de longarts te vragen; die weten toch echt meer over de beste medicatie voor ieder type astma.
ik lees alsmaar dat astma in theorie volledig controleerbaar is! er zijn ook zoveel verschillende medicamenten en het neemt wat tijd om te vinden wat het meest helpt voor jou!
goede moed en ik hoop dat je snel beter gaat,
noorderling
Haijj Noordeling
Bedankt voor je reactie!
Het doet me goed om je verhaal te lezen.
wat fijn dat je zo'n "parel" van een verpleegster gevonden hebt!
Mijn arts is gelukkig ook een hele lieve man, en geeft mij gelukkig niet het gevoel dat ik me aanstel, dat gevoel zit bij mij gewoon in mijn hoofd.
Bij mij is frisse en koudere lucht juist een verademing. Maar als ik bijvoorbeeld een stuk ren/hard loop in de ijsige kou dat gaan wel mijn longen pijn doen.
Van zo'n "balaclava" (heb ff opgezocht wat het was = bivakmuts) krijg ik juist een benauwd gevoel,
dan heb ik het idee dat ik 2e hands lucht binnen krijg :X
Groetjes Esther
ja sorry, bivakmuts - het is zo'n soort skimuts... ik kocht die van een zaak waar je kleren voor bergbeklimmers verkopen.
grappig hoe we op totaal tegenovergestelde dingen (koude -warmte) net hetzelfde reageren. konden we de helft van onze gevoeligheid ruilen dan waren we beide ok. ben je je levenlang zo geweest of is dit recent voor jou?
veel liefs,
noorderling
:D jah raar he!
Jah ik heb het al vanaf kleins af aan, mijn moeder vertelde me wel eens dat ik als baby al blauw aanliep..
Best eng om te horen eigenlijk.
dag esther,
hoe eigenaardig dat zo veel mensen jaren en jaren astmatisch blijken te zijn voordat er iets aan gedaan wordt of een diagnose gesteld. ik denk dat men vroeger niet zo snel dacht aan astma.
vandaag ben ik erin geslaagd bijna een uurtje buiten te wandelen en heb nauwelijks gehoest. dat is zo'n enorme verbetering; nu ben ik wel heel moe maar heel tevreden met de vordering. ik ben echt blij met de niuwe medicatie (en de bivakmut). die spiriva is voor mij echt een mirakel middel,
daag
noorderling
^O^ fijn dat het bij jou zo goed helpt!!
Bij mij heb ik het idee dat de medicijnen ook beginnen te helpen,
Al had ik gisterenavond , toen ik op bed zat, tijdens het hoesten wel ineens stekende pijn in mijn rug
(alsof er iemand met een naald me stond te prikken),
ter hoogte van mijn longen, en dezelfde pijn in mijn beide bovenarmen en ook op mijn borst. en ik werd een beetje draaierig.
Vandaag heb ik het nog een paar keer gehad bij het hoesten. alleen nu alleen in me rug.
Herkend iemand dat?
ik vind het een beetje raar namelijk.. ik heb het nooit eerder gehad.
hallo esther,
ja ik krijg allerlei borst- en rugpijn wanneer ik tevell hoest. het is bij mij ook een waarschuwingsteken dat mijn longen aan het opspelen zijn, bijvoorbeeld wanneer ik teveel buiten geweest ben in de kou. maar, aangezien ik zeker niet medisch gekwalificeerd ben en dus zeker geen medisch advies kan verstrekken, kan ik niet zeggen wat jouw rugpijn betekent. denk je dat je even naar je doktor kan of hem opbellen? het is toch best nieuwe pijnen te laten nazien; het is ook geruststellend. je kan dan ook nog even praten over je hoest en je medicatie laten nazien. met astma mag je echt regelmatig naar de doktor; dat is geen aanstellerij.
hoop dat je 't anders goed stelt,
ik probeer vandaag weer in de sneeuw te gaan wandelen. gisteren was ik wel flink moe na mijn eerste wandeling in maanden!
daag
noorderling
Ik zal ff vandaag nog aankijken, ik heb er nog geen last meer van gehad, dus denk idd dat het door te veel of te hard hoesten was.
Ik zal het maandag i.i.g even melden.
Ik zag dit topic staan en wilde even reageren/mijn verhaal kwijt.
Ik heb van kinds af aan al Astma, heb veel verschillende medicijnen gehad. Ik gebruik een soort medicijnen totdat deze niet meer aanslaat en ga dan weer over op wat anders.
Ik ben nu 30 en heb samen met mijn man de wens om in verwachting te raken. Deze wens hebben we al een aantal maanden maar hebben moeten wachten door de griepprik en mexicaanse griepprik. Ik heb moeten stoppen met het gebruiken van seretide omdat deze in combinatie met een zwangerschap niet volgens de huisarts kan.
Daarvoor in de plaats heb ik quvar gekregen, mijn ventolin mag ik wel blijven gebruiken. Voor mijn gevoel werkt de Quvar nog niet. Ik voel me benauwd, de huisarts geeft aan dat ik de ventolin maar vaker moet gaan gebruiken. Ook mijn allergie medicijnen en flixonase mag ik niet meer gebruiken als ik in verwachting raak.
Normaal gesproken heb ik een vrij normaal leven en doe met alles mee. Ik heb werk en sport 2 keer in de week. Ik vertel vaak niet aan anderen dat ik Astma heb. Ik meld me eigenlijk nooit ziek. Ik ben wel vaak in de vakantie ziek.
Op dit moment voel ik me boos en gefrustreerd, voor sporten heb ik de energie niet. Ik voel me benauwd en de huisarts geeft aan dat ik nu geen sterkere medicijnen kan gebruiken als ik zwanger wil worden. Ik moet nu dus het tempo van mijn leven aanpassen. Ik weet niet goed hoe. Zoals ik me nu voel wil ik eigenliljk alleen maar huilen, dit wil ik eigenlijk ook weer niet. Ik wil me niet aanstellen.
Aaahhhh, ik zit mezelf in de weg. Hebben anderen hier ervaring mee. :'(
Haijj Clair :W
Bedankt voor je reactie.
En ik moet zeggen ik zie wel een gelijkenis met mijn situatie en die van jou, maar ook weer anders.
Mijn man en ik zijn al vanaf september 2007 bezig om te proberen in verwachting te worden.
Alleen lukt het niet dus, en de reden daarvan weten we niet voor 100%
Mijn menstruatie loopt totaal niet zoals het hoort, mijn langste cyclus was 150 dagen, dan 135 dagen en dan 90 dagen en de rest schommelt tussen de 35 en de 70 in. (liep niet op de volgorde als die hier staat hoor)
Ik ben in 2,5 jaar tijd, 12 keer ongesteld geweest en niet meer.
Ik ben in 2008 naar de gynaecoloog geweest en die heeft me met een een pilletje om de menstruatie op te wekken naar huis gestuurd en met de mededeling, van " ga eerst maar eens minstens 20 kilo afvallen"
Ik heb dus een behoorlijke overgewicht.
We hebben verder geen onderzoeken gehad, alleen een inwendig onderzoek om te kijken of ik wel zwanger was, en of ie mijn eierstokken kon zien, maar volgens de gynaecoloog kon hij die niet zien vanwege mijn overgewicht.
Dus we weten nu helemaal niets,
Niet of het aan mij ligt, niet of het aan hem ligt, niet of we in onze combinatie niet lukt.
We weten helemaal niets.
Alleen dat het niet lukt, en dat het misschien door mijn overgewicht kan komen.
Wat ik wel raar vind is :
Ik gebruik nog wel mijn seretide, want de huisarts heeft gezegd dat zodra ik zwanger ben ik over kan stappen op een andere inhalator.
Ik ga maandag toch eens vragen hoe dat zit!!
Clair, Als ik jou was zou ik nog een keer bij de huisarts langs gaan,
Alle uitleggen en zeggen dat je zonder de seretide het echt niet red.
En of er geen andere medicijnen zijn die je eventueel kan blijven slikken.
Ik heb een pilletje gekregen die de werking van seretide versterkt.
Maar ik zou gewoon naar de huisarts gaan.