Omgang met astma (recent gediagnosticeerd)
03-08-2011 om 21:44 uurHallo forumlezers, hieronder staat mijn verhaal. Ik hoop dat jullie het lezen en mij kunnen helpen.
Toen ik een baby was had ik heel vaak last van bronchitis, maar daarna had ik nooit last van mijn longen. Een half jaar geleden (december 2010) kreeg ik weer 2 keer bronchitis en in januari nog een keer. Dit heeft geleid tot een longfunctieonderzoek, waaruit bleek dat ik astma heb. Aangezien ik hiervoor eigenlijk nergens last van had vind ik het heel erg lastig om hiermee om te gaan. Maar wat nog erger is, is dat ik eigenlijk elke maand wel weer een ontsteking of twee heb en dus een antibioticakuur krijg. Ik heb alle verschillende antibiotica zo ondertussen wel gehad en ben er eigenlijk wel klaar mee.
Maar helaas is het niet alleen voor mij aanpassen, maar ook voor mijn omgeving. Ik met dat zij dit ook moeilijk vinden. Vroeger had ik immers nergens last van, en nu al 19 jarige jonge meid ineens wel. Niet alleen voor mijn familie maar ook voor mijn vrienden is het moeilijk. Aangezien mijn astma steeds erger wordt kan ik steeds minder vaak uit en houd ik uitjes ook minder lang vol.
Mijn vraag is of er meer mensen zijn die hier last van hebben en hoe zij met hun astma omgaan. En dan met name mensen van mijn leeftijd. Ik hoop dat ik d.m.v. jullie verhalen beter met mijn eigen astma om kan gaan.
Ik vind het erg moeilijk om mijn astma te accepteren en hoop dan ook dat het snel wat beter gaat. Ik ben in ieder geval erg blij dat dit forum bestaat zodat ik in ieder geval mijn ei kwijt kan en jullie verhalen kan lezen.
xx Marjolein (justmajoow)
Echt waar Maaike? Want eigenlijk verwacht je met een behandeling verminderde klachten te moeten hebben, of ben je nog maar past gestart? En qua begrip, is er niet juist meer begrip voor nu er een verklaring voor is? Heb je 't er wel eens met vrienden (hoeft niet met jan en alleman tegelijk) over gehad?
Ik ben inderdaad net pas gestart met de behandeling en ik voel me voorlopig beroerder ipv prettiger, maar net wat je schrijft, dat zal waarschijnlijk wel beter worden alleen kan ik daar nog niet over meepraten.
Maar als ik nu om heen kijk, zijn er maar een paar mensen in mijn directe omgeving die het begrijpen, maar dan houdt het ook echt op. Er wordt heel erg makkelijk op gereageerd, zo van je weet wat je nu hebt, je krijgt nu medicatie en klaar.
Ik ben al een tijdje ziek en je merkt gewoon dat 'de omgeving' aan je gaat twijfelen. Het zal toch wel niet zo slecht zijn, even doorbijten, ik voel me ook wel eens niet lekker....
Dus voor mij geldt echt dat de diagnose astma niet meer begrip geeft.
Dat is wel heel vervelend zeg. Er zijn veel mensen die daar mee geraakt worden. Mede doordat je vaak gezien wordt als 't goed of niet zo slecht gaat, en wanneer je echt last hebt zien mensen je vaak niet. Rot dat sommige mensen 't niet lijken te wilen begrijpen, ik hoop je echt goede vrienden toch van wel.
Heb zelf al 45 jaar astma en in mijn direkte omgeving werd altijd, nu nog, verschillend gereageerd als ik het benauwd had.
Een familielid had vroeger zoiets van "valt wel mee" maar nu is deze zelf ziek en is deze "zielig".
Ik stelde me maar aan was het antwoord van deze zielige.
Nu gaat het met mij steeds beter, in de loop der jaren heb ik geleerd om naar mijn lichaam te "luisteren", dwz dat je lichaam aangeeft wanneer het dreigt mis te gaan.
Luister hierna en je leert vanzelf wanneer je een stapje terug moet doen of extra medicatie moet gebruiken.
Kreeg 3jr geleden van mijn huisarts te horen dat ik per direkt met de ventolin moest stoppen, heb dit 25 jr gebruikt met minimaal 2 inhalaties en max 24.
Sinds ik de ventolin heb ingeruild voor serevent voel ik me beter en kan ik meer.
Het enige wat ik jullie mee kan geven is: "luister naar je lichaam" en ga een goed gesprek aan met je la.