Jongeren
18-08-2005 om 19:19 uur GeslotenHoi,
ik ben nina en ik ben opzoek naar jongeren die moeite hebbe met het accepteren van hun astma. ik heb sinds 3 kwart jaar astma en ik kan het niet acceptere dat ik niet meer zoveel uit kan en niet meer zo lekker kon sporten als vroeger. en omdat ik het niet onder controle krijg ben ik heel erg moe. iemand die dit herkent? tips en reacties zijn welkom :)
Hoi Nina, Volgens mij maakt het niet uit of je jong of oud bent hoor. Het is voor iedereen moeilijk om minder te kunnen doen. En ik krijg altijd te horen je moet het accepteren. Maar volgens mij doe je dat nooit het accepteren maar leer je er wel mee leven.
Maar probeer toch te blijven sporten want dat is juist goed voor je. Maar doe het in je eigen tempo en leer goed luisteren naar je lichaam. Er zijn topsporters met astma hoor. Dus lekker blijven sporten!
Hallo Nina,
Ook ik heb best wel veel moeite om mijn Astma te accepteren. Ik weet nu bijna een jaar dat ik astma heb (toen is de diagnose gesteld) terwijl ik er al een aantal jaar last van heb. Hiernaast ben ik ook nog slechthorend, dus eigenlijk een dubbele beperking. Ook mijn gehoor vraagt ontzettend veel energie.
Op dit moment heb ik een burnout (daar ga ik vanuit, nog geen uitslag van het bloedonderzoek gehad). Ik ben even veel te ver gegaan en heb veel meegemaakt de afgelopen periode. Dit valt me zwaar tegen. Ik wil zo graag werken, maar ik kan niet meer.. Ik ben op..
Ik heb ook wel eens de neiging om alle medicijnen eens te laten staan. Dit heb ik al een keer gedaan en dat pakte niet goed uit. Ik merk gewoon dat ik niet zonder kan. Gelukkig hoef ik nu nog maar 1x daags alle medicatie te inhaleren/slikken. 's Morgens bij opstaan nog 1 pufje erbij (die vergeet ik nog wel eens).
Heel enkel (3x per jaar?) ga ik eens op stap met vriendinnen van mij. Ik kan de energie vaak wel opbrengen (ruim van te voren plannen en er rekening mee houden), maar de rook die daar hangt maakt mij zo kapot en verergert mijn astma.
Ik baal hier erg van, want hierdoor heb ik veel vriendinnen verloren.
Zou leuk zijn om in dit topic ervaringen te delen met anderen!
Groetjes,
Anneke
Hoi allemaal, ik ben 24 en heb al zo lang ik weet astma, diagnose is al heel vroeg gesteld bij mij omdat mijn moeder ook astma heeft. Op mijn 16e begon ik met uitgaan, maar binnen een jaar ben ik daar al mee gestopt, omdat ik merkte dat het teveel gevolgen had voor mijn longen. Soms kon ik 3 dagen benauwd zijn door een avondje uitgaan, dat is het me gewoon niet waard! Samen uit samen thuis was hier toch wel de gewoonte en dan vonden mijn vrienden het ook erg vervelend dat ze soms eerder naar huis moesten als ik het niet meer uithield. Toen ik ging studeren moest ik ook steeds zeggen "nee sorry ik kan niet mee uitgaan" en uiteindelijk vrágen ze je zelfs niet eens meer. Vaak uit onbegrip, ze dachten dat ik het gewoon niet leuk vond en vonden me saai :-\. Ook voor verjaardagsfeestjes en dergelijke word ik nooit gevraagd, terwijl dat best zou kunnen als er binnen niet gerookt wordt. Het is niet zo dat ik altijd benauwd word van rook, maar ik weet nooit van te voren wanneer het goed zal gaan en wanneer niet, dus probeer ik de rook zoveel ik kan te vermijden. Mijn sociaal leven is hierdoor behoorlijk beperkt. Jammer dat er nog steeds zo weinig rookvrije horeca bestaat! Ik vond het eerst ook erg moeilijk te accepteren dat ik weer dagelijks medicatie nodig had (want ik ben een paar jaar medicijnvrij geweest :D) maar nu ben ik er weer aan gewend. Je kunt alleen niet spontaan besluiten ergens te blijven logeren, moet van tevoren plannen zodat je je medicijnen bij je hebt.
hoi allemaal!
super bedankt voor jullie reacties :D doet me erg goed :). bij mij gaat het uitgaan de ene keer goed en de andere keer ontzettend slecht, maar tog probeer ik het elke keer weer, btje eigenwijs maar ja :P. ik zoek wel altijd goed geventileerde cafe's uit, is misschien ook een tip voor jullie. vrienden verliezen daar ben ik het allerbangst voor :( tot nu toe lijken ze het allemaal te begrijpen...(of ze doen iig alsof). met medicatie heb ik eigenlijk het minst moeite alleen met mn flixotide dan, mja die helpt gwoon niet :+ >:(. zitte jullie eigenlijk allemaal bij een longarts? ik namelijk niet, weten jullie of idt belangrijk is?
Ik kom eigenlijk nooit bij een longarts, maar 'gewoon' bij mijn huisarts. Ben er wel eens geweest
hoor, maar ik krijg mijn medicijnen via de huisarts waar ik een paar keer per jaar kom :)
hai nina
ben je al terug bij je huisarts geweest nu de flixotide niet werkt?
als je gaat kan je altijd verwijskaart vragen
de longarts weet altijd meer dan een huisarts ik ben dr in ieder geval heel blij mee dankzij hem kan mijn dochter weer lachen en een redelijk normaal leven lijden :-\
liefs ukkie
hoi ukkie
nee ben nog niet terug gegaan, maar kga volgende week vrijdag. moet eerst n introductie van mn nieuwe studie volgen, brr allemaal nieuwe mensen en veel rook :-\ maar ja daarna maar weer naar de huisarts en tog maar eens vragen naar een longarts. gelukkig dat je dochtertje weer kan lache :) hoe oud is ze?
ze wordt donderdag 12jaar,8jaar van haar leven heeft ze het aleen maar benauwt gehad :-[
Hoi Nina,
Ik vind het ook erg moeilijk om mijn astma te accepteren.
Ik ben 21 en ook student (5e jaars farmacie vanaf september, maar ik loop wel een jaartje achter) en wil wel heel graag naar alle feestjes, borrels, weekendjes e.d. van de studievereniging van Farmacie...
De eerste 3 jaar ging dat ook best redelijk (behalve bij de weekendjes, daarna was ik altijd wel 1 dag tot een week minder fit.. ja, ook ik ben eigenwijs!). Ik nam iedere keer voordat ik op stap ging extra ventolin in, dan viel het meestal wel vol te houden.
Sinds een jaar ben ik echter heel erg aan het kwakkelen (heb in september en december bronchitis gehad en in april en juni longontsteking). Het op stap gaan lukt nu niet.... Dit is voor mij momenteel extra zuur, omdat ik voorzitter ben geworden van een commissie bij Farmacie en de sociale contacten doe je dan toch op wanneer je naar de feestjes, borrels en weekendjes gaat... Dat mis ik dus nu heel erg en daar is ook best veel onbegrip voor.
Ik hoop dat het de komende tijd beter gaat en dat ik wel weer alles kan oppakken... Ik voel me alleen sinds donderdag weer behoorlijk benauwd en heb weer pijn mijn longen... BALEN!!!! :'(
En wat betreft het sporten, dit moet je idd gewoon blijven doen!! Ik voel me zeker beter als ik wel sport dan wanneer ik niet sport. Je moet alleen wel je tempo aanpassen aan hoe je je voelt. En als ik me al wel wat benauwder voel, dan neem ik extra ventolin in en hou ik meestal het sporten alsnog goed vol.
Dus mijn tip: goed naar je eigen lichaam blijven luisteren en als het echt niet lukt ook niet doen! (maar dat is makkelijk gezegd dan gedaan...)
Groetjes,
Esther
hoi esther
idd makkelijker gezegd dan gedaan :P maar ja ik geloof dat ik al btje naar mezelf begin te luisteren, kben bijv. niet naar lowlands gegaan omdat ik morge introductie heb en dat zou dan te veel zijn allemaal. maar goed ook trouwens aangezien k t de hele week al flink benauwd heb :-\. wat voor medicijnen heb j eigenlijk naast je ventolin. ik heb nu flixotide maar die helpt niet (ga terug naar de dokter hoor).
groetjes nina