Hoe te handelen
24-07-2009 om 11:02 uurEen patiente kwam de praktijk binnen terwijl de dokter afwezig was, deze zou over 15 min. terug zijn.
De patiente gebruikte normaliter Ventolin en Flixotide, deze hielpen nu niet, zij kreeg dan meestal van haar eigen dokter die nu met vakantie was, een kuur prednison.
De Patiente werd steeds benauwder.
De assistente voelde zich aan handen en voeten gebonden doordat de dokter had gezegd er over 15 min. te zijn.
Volgens de patiente kon de ass. haar nergens, behoudens een glaasje water, mee helpen.
Wat is uw mening hierover?, had de assistente iets kunnen doen voor de patiente?.
De patiente belde uiteindelijk haar man dat hij haar moest komen halen om samen naar de seh te gaan, zij werd alsmaar benauwder, was erg aan het hoesten en piepen.
Zij vertelde mij dat een aanval altijd binnen 15 min. komt opzetten.
De ass. had een ambulance willen bellen, want stel dat haar man er niet was geweest?.
Wat vinden jullie?.
Ik vraag me af wat die patiente nou eigenlijk van de dokter had verwacht (als hij er wel geweest was). Je schrijft dat Ventolin e.d. niet meer hielp, maar Prednison zou toch ook niet geholpen hebben binnen 15 minuten? Als ze zo verschrikkelijk benauwd was had ze beter meteen naar de eerste hulp kunnen gaan misschien? Ik heb daar zelf geen ervaring mee gelukkig. Ik zou ook niet 1,2,3 weten wat ik dan zou moeten doen.
Wat nog in mijn achterhoofd zit; was het wel een astma-aanval die ze kreeg, om was het misschien hyperventilatie omdat ze in paniek raakte omdat de dokter er niet was? (daar heb ik wel ervaring mee...)
Als gediplomeerd doktersassistente kan ik je vertellen dat dit een astma aanval was en zeker geen hyperventilatie, dan had ik mevrouw wel een plastic zak voor haar neus en mond gehouden.
Precies, waarom komt zo iemand naar een praktijk toe en gaat deze niet gelijk naar een seh, jij begrijpt de kern van mijn vragen.
Okay. Maar als je dat weet, waarom weet je dan niet wat je in een astma aanval moet doen? Of snap ik er nou helemaal niks van...... :+ :P
Misschien omdat ik daartoe niet bevoegd ben?, ik ben geen copd verpleegkundige, het gaat om het totaal plaatje, normaliter ben ik iemand van handelen!!, nu gaf deze patiente zelf aan dat de puffers niets geholpen hadden en ze dan altijd een kuur prednison kreeg, tevens had ik mijn werkgever mobiel geinformeerd en op hem ben ik "gaan varen".
Maar dan heb je het toch hartstikke goed gedaan. Wat had je nog meer kunnen doen dan dit?
Voel je je schuldig tegenover deze patient.. of?
Ik denk dat ik pissig ben op de hele situatie en met name hoe mijn werkgever reageerde,
ik zelf zou namelijk een ambulance gebeld hebben, maar hij vond haar een Hysterica!! en
daarmee had hij de toon gezet.
Ik had graag adequaat gehandeld, zo ben ik van nature, hoef ik geen diploma voor te hebben.
Ik vind het tevens onbeschoft dat een Lid van hier mij een astma aanval toewenst; terwijl ik
door het voorval van donderdag een rot gevoel heb overgehouden, dat zegt denk ik wel iets
over hoe serieus ik mede-mensen neem in hulp/vraag situaties.
Dank je wel Nina.
Ik zou voortaan gewoon op je eigen gevoel volgen. Als je werkgever niet aanwezig is dan kan je het hem ook niet kwalijk nemen hé.
In het boekje 120 vragen over astma/copd staat goed beschreven hoe je moet handelen bij iemand met een astma aanval.
Bedankt voor alle reakties, ik stop de discussie nu.
Assi, ik denk dat het moeilijk is om te beoordelen wat je zou doen in deze situatie. Ik begrijp dat je de patiente niet kende; dus ook niet haar achtergrond, hoe astma zich bij haar verder uit, hoe ernstig deze aanvallen zijn, dus of 15 minuten wachten verantwoord is etc. Heeft mw soms ook hyperventilatie waardoor de klachten versterkt kunnen worden? Ik denk dat het altijd goed is om als patient in de gaten te houden dat je zelf ook altijd een ambulance kunt bellen, mocht je astma-aanval ernstig worden en je dringend medische hulp nodig hebt en deze (door een huisarts) niet wordt ingeschakeld. Ik heb het dan wel over dringende medische hulp (dus echt spoedeisende hulp) dus niet bij een "gewone astma-aanval". Patiente maakt echter zelf de keuze om haar man te bellen om haar te komen ophalen (wat natuurlijk ook weer wachttijd met zich meebrengt). Was deze wachttijd zoveel minder dan het wachten op de arts? En was hulp van de man op dat moment afdoende om haar te begeleiden naar de SEH te gaan? Dan kun je je ook afvragen hoe dringend een ambulance nodig was... Nogmaals: vanaf hier is het niet te beoordelen; en kun je er op verschillende manieren tegenaan kijken. De arts en assistente hebben verantwoordelijkheid, maar de patiente zelf ook ;) Zeker wanneer een patiente gaat zeggen dat de assistente alleen water voor haar kan pakken en verder niets
Dank je wel Mir, ook jij begrijpt het dilemma waarin ik verkeerde, ik had totaal geen inzicht in haar medische situatie.
Een volgende keer stuur ik een dergelijke patient naar de seh.