Hoe komen jullie de dag door?

31-08-2006 om 14:33 uur

Hoi,

Ik begin ondertussen aan mezelf te twijfelen.
Dus bij deze gooi ik het in de groep.

In februari ging het heel slecht met me en ben toen twee weken opgenomen geweest.
Sinds die tijd red ik het niet meer om een hele dag wakker te blijven.
Laat staan actief te zijn.
Als ik 's morgens wakker word kan ik tot het middaguur bezig zijn op mijn eigen tempo, maar dan is het ook afgelopen.
Stort tegen de middag volledig in elkaar en moet gewoon slapen.
Doe ik dat niet, dan word mijn zuurstofgehalte lager voel ik me behoorlijk belabberd.
Mijn ogen vallen gewoon dicht.
Ik kan dan moeilijk uit mijn woorden komen, kan me niet concentreren en ben een wandelende ramp voor mijn omgeving.

Doe ik vandaag eigenwijs en verricht ik teveel arbeid, dan kan ik het de volgende dag bekopen.
Een dagje efteling?
Geweldig!
Maar ik heb drie dagen spijt!!
Volledig afgebrand.
Het lijkt wel of mijn lichaam zich niet zo makkelijk hersteld na inspanning.

Wil ik alles te snel en te graag?
Moet ik mijn lichaam meer tijd geven om te herstellen?
Of hoort dit er gewoon bij en zijn jullie ook sneller moe als voorheen?

Ik ben heel benieuwd naar jullie ervaringen.

Groetjes Hellen.

31-08-2006 om 14:39 uur

Met mij gaat het meestal wel goed genoeg om een dag normaal door te kunnen komen. Op dagen dat het echt heel slecht gaat doe ik alles gewoon een versnelling lager en ga ik 's middags even op de bank tv liggen kijken ofzo. Als het echt niet lekker gaat dan ga ik 's middags ook gewoon wel even op bed liggen als het mogelijk is. Ik probeer zoveel mogelijk naar mijn lichaam te blijven luisteren. Als iets niet lukt dan lukt het gewoon even niet en dan probeer ik het op een later tijdstip nog wel een keer in de hoop dat het dan wel lukt. Met forceren bereik je toch niets.

Login of registreer om te reageren
31-08-2006 om 14:59 uur

Hoi Hellen,

Ik heb dagen, dat ik heel erg moe ben. Dan doe ik de dingen die echt moeten en alles wat enigzins kan blijven liggen, blijft dan ook liggen. Ik ga dan geregeld op de bank liggen en ga soms gelijk met de kinderen naar bed. (half negen) Ik herken ook, dat als je een dagje uit gaat, dan weer 2 dagen nodig hebt om bij te komen. Ik weet dat van mezelf, maar de mensen om je heen snappen dat niet altijd en ik word soms heel moe om dat elke keer weer uit te leggen.
Ik heb net een benauwd weekje achter de rug, maar op dit moment gaat het redelijk goed

Sterkte en groetjes,
Eva

Login of registreer om te reageren
31-08-2006 om 16:02 uur

Hoi Hellen,

Ik heb dat ook af en toe dat k gewoon kapot ben . Bij mij is het vooral na school dat k zeker een half uur lekker op de bank moet liggen, daarna heb k weer wat meer energie  ;) . Ik weet niet of het bij jou al een langere tijd zo is anders zou ik toch even langs de Ha gaan want ik denk dat het misschien bloedarmoede zou kunnen zijn, misschien licht het aan je medicijnen  :? Of misschien moet je gewoon rustig de dingen oppakken wat je voor je opname ook deed  ;) .Ik merk zelf ook dat het na een weekje rusten mijn lichaam daaraan gewend is vandaar. maar ik ben geen dokter duss weet ook niks zeker. Veel succes verder hoop dat je snel wat meer energie hebt  ;)

Groetje's Troetel

Login of registreer om te reageren
31-08-2006 om 18:37 uur

op zulke dagen kruipt jel meestal effe half uurtje dr bed in
of ze leest boekje,of achter de pc blijft vervelend die vermoeitheid  :Y

liefs ukkie

Login of registreer om te reageren
01-10-2006 om 10:58 uur

ik slaap elke dag als ik uit school kom, en als ik eerst nog moet sporten na sporten en heb de sleutel van de lift op school want heb bijna altijd op 4e verdieping les en dat lukt gwoon niet as ik moe en benauwd ben soms gaat het echt niet of te benauwd en/of te moe en dan ga ik maar halve dagen naar school en soms gwoon niet want ik kan dan beter thuis leren of in me bed huiswerk maken en mezelf nie zo druk maken en dan hoef ik ook geen halfuur naar shcool te fietsen, nou succes iedereen

xxx hester

Login of registreer om te reageren
01-10-2006 om 11:53 uur

Hoi Hellen,

Ik denk dat ik ook niet zo vermoeid ben als jij, maar 's middags stort ik ook regelmatig in. Ik lig dan ook vaak even op de bank tv te kijken, en ik ben al moe als ik eraan denk dat ik eten moet maken (mijn vriend wil dat ook doen hoor, maar eigenlijk vind ik koken gewoon erg leuk). Bij mij gaat het daarna ook al weer. Ik probeer wel vroeg op te staan tegenwoordig omdat ik met mijn scriptie bezig ben, dan probeer ik te werken van 8:00 tot een uur of 15:00/16:00 en dan ben ik moe.

Eigenlijk heb ik dat al mijn hele studie lang gehad (ik heb eerst vier uur sociologie gedaan en ben nu bezig met het afronden van een tweejarige master) dat ik om 16:00 in slaap viel. Ik dacht toen dat het lag aan het feit dat ik zo hard studeerde (ik vond mijn studie erg boeiend), maar sinds vorig jaar kon ik het gewoon bijna niet meer aan. Toen heb ik ook twee vakken later afgerond. Op een gegeven moment moet je er gewoon aan toegeven dat het niet kan. Dat doe ik nu dus ook, maar het blijft frustrerend. Drie dagen last en spijt heb ik alleen als ik ben uitgegaan waar het rokerig is, dan ben ik echt doodop..

Liefs,
Wendy

Login of registreer om te reageren
09-10-2006 om 11:16 uur

Begi dit jaar ben ik ene paar maanden thuis geweest en toen ik ook zo weinig. Mijn vader bracht me naar een dokter en daarna naar huis. Dan moest ik alweer een paar uur slapen. Nu gaat het wel beter, ik heb gewoon een half jaar heel rustig gedaan. Iedere dag mocht ik een ding doen, bijv een uur winkelen.
en dan mocht ik de dag erna niks. Dat heb ik een tijdje gedaan en toen ging het beter, nu kan ik iedere dag iets doen en slaap nooit meer overdag. Je moet gewoon je batterij opladen. Bij mij hielp acupunctuur er erg bij ,maar dat is voor iedereen anders natuurlijk.

Login of registreer om te reageren
10-10-2006 om 12:20 uur

Hoi Pruh,

Als dat eens waar mocht wezen.
En zou kunnen natuurlijk.
Maar ik ben moeder van twee kinderen en het leven gaat  gewoon door.
Mijn man helpt waar hij  kan, maar moet ook gewoon naar zijn werk.
Dus een half jaartje rustig aan doen, dat is onmogelijk.
Wat ik wel kan en doe, is mijn tempo aanpassen.
Maar kaboutertjes bestaan nog steeds niet helaas en het leven bestaat nu eenmaal meer uit dingen die moeten dan als uit dingen die mogen.

Groetjes Hellen.

Login of registreer om te reageren
12-10-2006 om 15:59 uur

Das wel kut dan ja. Gelukkig ben ik single zonder kindjes.
Kun je geen hulp krijgen via stichting mee oid?*probeert mee te denken*

Login of registreer om te reageren
12-10-2006 om 16:03 uur

ook hier ga naar stichting mee die kunnen je verder helpen echt hoor
doen je kids hebben er niks an als je straks in ziekenhuis ligt
liefs ukkie

Login of registreer om te reageren