Hoe begint een aanval bij jullie?

Vaak is bij mij het geval, dat ik eerst een drukkend gevoel op m'n borst heb..
En dan vertrouw ik het al niet, maar ga ik vaak gewoon door waar ik mee bezig ben.
Dan heb ik het gevoel dat m'n keel dichtgeknepen wordt, en dan pas neem ik mijn ventolin in.
Als ik dat niet zou doen, zou ik gaan hyperventileren tot ik er bij neer val. Letterlijk en figuurlijk.

De tijd van het gebeuren kan verschillen, soms een goed paar minuten maar soms ook een paar seconden.

Bij mij komt het vanuit het niets opzetten. Benauwdheid die niet overgaat in rust, en idd een gevoel dat je keel wordt dichtgeknepen. Bij mij werd de benauwdheid snel erger en heb dan geen stem meer.
Neem ventolin als benauwdheid niet afzakt als ik stop waar ik mee bezig ben. Of als ik het gevoel heb dat mijn keel dicht raakt en dan benauwd wordt(alleen na geurtjes heb ik dat).
Soms moet ik de ventolin na 20 min 1 of 2 x herhalen.
Hoesten hoort er ook wel bij, nadien bij mij.

Het gevoel van een paar stalen banden rond mijn borst die steeds meer aangedraaid worden en tot ernstige benauwdheid leiden. Als ik dit van te voren opmerk neem ik al kortdurende longmedicatie extra, maar helaas ik merk het niet altijd op omdat die band vrijwel altijd wel enigszins aanwezig is.

Er zijn diverse prikkels die dit veroorzaken: smog, uitlaat gassen, lucht verontreiniging, houtvuur rook, sommige dieren en huisdieren, koude, geurtjes en parfums maar ook stress en inspanning is wel een trigger. Maar ook wel eten, drinken en soms zomaar uit het niets naar mijn gevoel. De ene keer met veel slijm en hoesten de andere keer alleen behoorlijke benauwdheid die soms ook lang aanhoudt en zelfs dagen kan duren ondanks de medicatie.

Evvi, vervelend voor je dat je dan zo op je werk moet zitten.  Ik heb niet zo heel vaak een aanval, maar bij mij komt ie altijd uit het niets. Beklemming om mn borstkas, alsof alles te strak wordt. Ventolin helpt mij bij helaas niet afdoende, maar toch neem ik dan wel een puff, omdat ik het slijm later dan weg kan hoesten.
Meestal voel ik me een aantal uren heel rusteloos en benauwd. Ben dan het liefst in mn eigen huis en een beetje aan rommelen voor afleiding.
De ene keer onderga ik het gelaten, maar ik voel me ook wel eens angstig. I.i.g went het nooit.

Bij mij begint het vaak na het eten en hoest ik dan slijm op. Als ik 's avonds op bed ga hoest ik steevast nogal wat slijm op. Dit duurt vaak 5 tot 10 minuten. 's Morgens in de badkamer gebruik ik zout water en snuif dat op in de neus. Hierbij komt aardig wat slijm los. De KNO arts liet mij eens zien hoeveel slijm er in de keel zat en zei dat het beter was dat ik zout water zou gebruiken. het geeft wel verlichting /s morgens.
P.

@Marcus. Dus jij hebt dat ook wel, dat het dagenlang aan houd, die benauwdheid. Vlgs mijn ha en de arts op SEH, was toch wel la, kan dat helemaal niet. Die zeiden dat ik gewoon hyperventileerde en maar moest proberen tot rust te komen, terwijl ik toch echt niet aant stressen was. De arts op de SEH zei zelf dat hij vond dat ik er erg gespannen uitzag, maar ik had echt ademnood hoe kun je dan ontspannen zijn?
Mijn eigen la zei later dat hij het niet zo'n slimme actie vond van die arts op de SEH. Maar hij gaf aan dat je bij een flinke aanval ook wel gaat hyperen, maar dat niet de oorzaak is van de benauwdheid. Zou ik toen te lang hebben gewacht met Ventolin? Nu kan ik de aanvallen gelukkig in kiem smoren met op tijd ventolin.

Die benauwdheid duurt dan inderdaad een paar dagen. Het kan heel goed zijn dat het een beginnende ontsteking is die dan weer niet doorzet doordat ik van diverse medicaties, waaronder een ontstekingsremmer, dan de dosering omhoog schroef.

Bij mij begint het met drukkend gevoel bij de ribben en als ik dat negeer dan pijnlijke schouders. Ook hoest ik erbij. Gelukkig helpt de symbicort goed.

Bij mij verschilt het echt per keer. De ene keer merk ik dat ik sluimerend steeds meer benauwd word tot ik geen stem meer over heb, hees wordt, het probeer weg te hoesten wat niet lukt, etc. De andere keer begint het met hoesten, hoesten, hoesten en soms sla ik echt ineens helemaal dicht.

Bij mij begint het of met hoesten waar ik bijna niet uitkom.
Of ik heb het gevoel dat mijn keel dichtgeknepen wordt.
Puf salbutamol werkt goed gelukkig.