En nu?!
16-03-2006 om 16:23 uurHoi allemaal,
Zoals jullie vast wel hebben gelezen heb ik de laatste tijd veel last van verhoging die heel lang aanhoud. Gepaard met hoesten en/of oorpijn en veel benauwd. Alleen is er niets te horen/te zien aan mn longen/oren. Daarvoor heb ik tot nu toe 2 kuren gehad, die kuren zijn gegeven omdat ze de verhoging te lang vond duren. Ik knapte hier ontzettend van op :s) alleen elke keer is het na 1/1,5 week weer mis, ook nu dus.
Ik heb het er vorige week met mijn huisarts over gehad. Die wist niet wat ze met me aanmoest. Dus ze heeft mijn ex-longarts (daar ben ik eerder dit jaar weggestuurd, omdat ik 'te' gezond ben, goede longfunctie en goede testuitslagen) gebeld. Die zegt dat hij mij niet kan helpen, omdat ik te gezond ben. Hij zegt dat ik er maar overheen moet groeien... :? :? :? :? :? :? :? Hij zei dat ik evt. nog naar de KNO zou kunnen. Maar mn huisarts heeft echt het gevoel dat het aan mn longen ligt en niet in de KNO-sector.
Ondertussen blijf ik met de shit zitten. Ik weet gewoon niet hoe lang het nog gaat duren voordat ik in stort...hoe lang moet ik die tempraturen en die oorpijn nog volhouden...hoe lang gaat dat goed...
Ben echt een beetje radeloos :'( :'( :'(
Iemand ideeen of tips...? 2nd opinion? Toch andere medicijnen aanvragen(gebruik nu symbicort 2x2)? En heeft er iemand ervaring met het stoppen van medicijnen...ik zit daar over te twijfelen, omdat te doen zodra het lente is, als ze toch niet helpen, waarom dan niet stoppen...?
Liefs Nina :'( ;( :-\
heyhey nina!
wat een rot streek zeg! echt een steek onder water! jammer dat ik je zo goed herken...
t enige wat je kunt doen is lekker boos blijven en ze laten merken dat je het daar niet mee eens bent omdat jij wel weet wat je voelt! en dat wat je voelt is dat je niet lekker bent en je er last van hebt, je leven word belemmert en je wilt gewoon minder last hebben en n normaal leven lijden helaas is dat nu niet zo maar als ze een behandeling vinden mischien wel... en dan kun je licht astma hebben of zwaar maar als het niet onder controle is is het gewoon k*t!!!
blijf geloven in wat je voelt en de aanhouder wint! ( da moet je maar onthouden)
SUCCES!!!!
liefs kxs en een knuffel
susan
Heej Nina,
Die reactie van je ouders is echt niet normaal! Ik kan daar met mijn hoofd niet bij en ben vreselijk verontwaardigd! Van je broertje kun je zoiets inderdaad wel verwachten als puber zijnde. Maar van je ouders vind ik het echt laag en zeer onterecht. Je zou eigenlijk iets moeten verzinnen dat anderen het ze duidelijk kunnen maken, want als dit zo doorgaat ben ik bang dat jij er op den duur aan onderdoor gaat en dat is niet nodig aangezien je ouders de oorzaak zijn en niet iets wat je zelf doet.
Ik hoor vaak op mijn werk nu de meest vreselijk dingen die ouders doen of zeggen en ik kan het maar begrijpen dat er echt ouders bestaan die dat kunnen.
Weet in ieder geval dat je hier je ei altijd kwijt kan en serieus genomen wordt.
Liefs,
Annemarie
Hoi Nina,
Ik heb je verhaal gelezen, mijn mond viel open van verbazing.
'T feit dat je medicijnen krijgt van de dokter zegt hun blijkbaar ook niets.
Erg vervelend voor je, ze moeten een keer met hun neus op de feiten worden gedrukt.
Hier op het forum kun je er gelukkig altijd over praten.
Groetjes, Gijsbertje.
Hoi Nina,
Nou, wat vervelend zo'n reactie van je ouders. Helaas herken ik het ook, gelukkig niet van mijn ouders, maar andere mensen in mijn omgeving. Het komt echt omdat je astma niet kan zien he, dat is het grootste probleem. Zou je niet wat informatie van het internet kunnen halen en aan je ouders kunnen laten lezen? Ik heb wel eens ergens gelezen dat heel snel wordt gedacht van astma-patienten dat ze zich aanstellen (omdat die mensen er niet bij zijn als jij 's nachts benauwd bent, of moet hoesten).
Hoe lang gebruik je nu al de onstekingsremmers? Ik merkte na 2 weken pas verschil, toen kreeg ik ook meer energie (hoewel dat na een maand ook weer verdween helaas). Vermoeidheid vind ik ook het grote probleem van astma (naast benauwdheid), omdat het snel wordt gezien als een smoes -O-, terwijl je natuurlijk liever alles gewoon zou willen doen.
Nou, heel veel sterkte, en ik hoop dat je toch nog je ouders kan laten inzien hoe het voor jou is.
Liefs,
Wendy
Lieve nina
Wat een verhaal, ik kan heel goed begrijpen det je je nu k*t voelt en in de steek gelaten voelt! Ik herken het.... Juist nu je zoveel last hebt van alles heb je steun van je omgeving nodig.. Ik hoop dat je ouders er nog op terug komen het inzien dat hun fout zitten.
Je moet je niet beter voor gaan doen dan dat je bent want dan denken ze juist dat ze gelijk hebben en dat hebben ze absoluut niet! :N
Zou het misschien helpen als je huisarts een gesprek met hun aangaat? die kan toch als arts zijnde zijn bevindingen over brengen...
Heel veel sterkte ermee! Ik denk aan je
Liefs Willemien
Hoi Nina,
je verhaal is erg herkenbaar. Ik heb ook zulke ouders. Dat is heel lastig, ze hebben namelijk zo'n groot bord voor hun kop dat ze je nooit zullen begrijpen. Dat is echt ontzettend balen maar helaas niet zo veel aan te doen vrees ik. als ze niet inzien dat je echt ziek bent en je niet aanstelt zul je moeten proberen op een andere manier steun en begrip te vinden, bijvoorbeeld door hier je verhaal te doen.
Ik wens je veel sterkte, laat je niet gek maken door je ouders!
Liefs
hilde
Hoi allemaal,
Bedankt voor jullie lieve berichtjes. Ze zijn nog nergens van terug gekomen, denk dat ze dat voorlopig ook niet doen. Vanochtend zei mn vader dat ik niet steeds naar hun moest wijzen, wat er op neer kwam dat het absoluut hun fout niet is. Nou is mn vader lichtelijk kortzichtig in dat soort dingen, niks is zijn schuld. Wie weet dat mn moeder er wel achter is....het zal mij benieuwen.
Maar het rare is dat ik toch al zo lang hiermee bezig ben. Ik 2x AB gehad, ben nu voor de 3e keer gewisseld van medicijnen. WAAROM zou ik dit willen faken? WAT is daar het nut van?! Ik snap best dat hun twijfelen omdat er verder niks aantoonbaar is, maar help me dan! I.p.v dan maar te denken dat er niks is... >:(
Tja ik snap er niks van...ik heb er veel over nagedacht maar kan niks vinden. Soms hoop ik gewoon dat ik zo'n erge aanval krijg dan ik naar de huisartsenpost moet ofzo, zodat ze het eindelijk snappen. Dat is toch te gek voor woorden.................. -O-
Maar ik laat me niet gek maken, hun moeten hun excuses aanbiede en daar kom ik niet van terug!
Dankje voor jullie sterkte wensingen, zo heb ik weer n beetje kracht om te vechten!
Liefs, Nina
hey meis!
ook als je met spoed naar de huisartsen post moet werkt dat niet fantastisch.. je ouders begrijpenje ven maar dat isook snel weer vergeten... althas dat is mijn ervaring...
hoop dat ze je nog geen begrijpen en je geloven!
liefs susan
Hi Nina,
Vreselijk dat je ouders nog steeds niet hun excuses hebben aangeboden. Ze denken dus nog steeds dat je ze voor de gek houd, inderdaad waarom zou je al die moeite doen als dat echt zo was. wat een werk zeg, al die medicijnen aanslepen, bijwerkingen, artsen bezoeken alleen maar voor aandacht ofzo? Lekker realistisch is dat! >:( -O- >:(
Doe maar even fijn kinderachtig tegen ze hoor; nukkig doen helpt vast wel; als zij het kunnen dan jij ook he :P
Hopen op een erge aanval zou je haast doen he, kan het me goed voorstellen; dan zien ze tenminste echt dat het mis is, want dan moeten ze het wel zien! Veel sterkte, laat je er niet onder krijgen he!
liefs bioloogje
Heey Nina,
Nu ben ik wel wat ouder dan jou maar ik heb ook afgelopen dinsdag pas verteld dat er bij mij astma is geconstateerd.
En ook mijn moeder praatte er over heen. :Y
Ik heb begin maart te horen gekregen dat ik het heb.
Mijn moeder zei ook nog dat ik vroeger nooit klachten heb gehad...maar dat hoeft dus ook neit.
Ach...Jefrey groeit er wel over heen "krijg ik nog te horen ook al is Jefrey zo slecht...
Laat je niet gek maken...is makkelijker gezegt dan gedaan....
Sterkte...
Liefs Rianne