een eerste ernstige aanval
31-08-2005 om 21:37 uurEen paar dagen geleden een eerste echte serieuse aanval gekregen. -O- Echte leuk is anders mja ( da moeten we er bij nemen).
Maar het lastigste vond ik dat medicatie (duo-vent, volgens de huisarts toch al een redelijk goed werkend medicijn) niet veel hielp.
(Een uur na inhalatie had ik nog maar een piekstroom van 300 (normaal is die iets van een 540). Echt gezellig is dat niet.
Dus mijn piekstroomwaarde op het moment van aanval ligt dan waarschijnlijk nog veel lager.
Het is toch een heel ervaring om dat zo mee te maken.
En vooral als er dan of kort daarna een paar 'slimmerikken' komen vragen heb jij soms last van hyperventilatie ( op dat moment kunde die mensen die het ooit eens gehoord hebben een draai om hun oren geven).
De les die ik toen geleerd heb is steeds medicijnen kort bij de hand houden.
ja ik herken het...totale onrust in t lijf terwijl lekker stilblijven juist meer helpt..ik verbaasde me ook al dat ik dat paar keer had.,..geen idee wat het is
groetjes mies
Bij mij duurt het ook idd wel even voordat de ventolin helpt.. ik denk ook zo'n 5-10 minuten.
Ik merk ook dat ik voor een aanval heel onrustig wordt en echt niet stil kan zitten en druk heen en weer ga lopen en dan weer zitten en dan weer staan.. om gek van te worden..
Het nadeel is dat ik op deze manier ook echt een beetje overstuur raak en eigenlijk dus naast de aanval van benauwdheid ook nogal eens een hyperventilatieaanval krijg met als gevolg dat ik nog minder lucht krijg... :?
Gelukkig heb ik bij de fysiotherapeut een aantal jaren geleden ademhalingsoefeningen gehad, zodat ik het redelijk onder controle kan krijgen... en anders is meestal mijn vriend in de buurt die me dan kan helpen om rustig te worden...
Na een aanval ben ik juist heel erg moe en heb echt nergens puf voor en wil het liefst direct gaan slapen... -O-
Die moeheid na een aanval kan ik nog wel begrijpen, maar wat er nou voor zorgt dat je onrustig wordt.. ik heb geen idee... :?
Dus als iemand weet waar het vandaan komt of als iemand tips heeft om toch zo rustig mogelijk te blijven.. dan hoor ik dat graag!!
Groetjes, Esther
Ik denk dat je lijf zo alvast wil aangeven dat het voelt dat er iets niet goed gaat. Als dat onrustige gevoel elke keer voor een aanval komt, lijkt me dat wel handig om als signaal op te vatten om alvast ventolin in te nemen? Ikzelf kan (ondanks dat ik al altijd astma heb gehad) geen signalen aan mezelf merken die de voorbode van een aanval zijn. Ik piep meestal ook niet en dan valt een aanval (ook voor mezelf) minder op. Ik merk het pas als het echt hevig is en ben dan blij als ventolin überhaupt (een beetje) werkt, al is het dan pas na een kwartier of half uur. Anderen merken het vaak helemaal niet dat ik benauwd ben, behalve dan dan ik suf en duizelig word, weinig geconcentreerd ben en alleen maar wil slapen. Ik kan eigenlijk ook moeilijk aanduiden wanneer een aanval begint en wanneer ze stopt, maar ik heb bovengenoemde verschijnselen meestal een paar dagen achtereen. Bij een infectie duurt dat nog langer, een paar weken of maanden. Niet alleen voor mezelf vaag dus, maar ook voor artsen, die steeds geen benauwdheid constateren dan :? Ik krijg dan ook nauwelijks antibiotica of prednison voorgeschreven (natuurlijk ook omdat ik dat zelf zo lang mogelijk wil uitstellen, die ongezonde stootkuren) maar ja een paar maanden met een infectie rondlopen is ook slopend voor je lijf.
Merk nu dat ik zit te typen, dat mijn hartslag onregelmatig en onrustig is en sinds gisteren hoest en nies ik ook weer erg veel taai (gekleurd, blegh) slijm op. Ik dacht eigenlijk dat de infectie van afgelopen zomer over was, maar twijfel nu toch weer -O- Zou dit misschien nog een schoonmaakactie van mijn lijf zijn of toch nog steeds (of een nieuwe) infectie?
hoi grietje,esther en mies
ik denk inderdaad dat dat onrustige een soort waarschuwing is. bij mij merken mensen ook niet dat ik het benauwd heb, vooral mijn ouder zeggen de hele tijd: maar we merken helemaal niet dat je benauwd bent. ze zouden het makkelijk kunnen merken want ik val gewoon helemaal stil en soms adem ik zwaar. en mijn vriend en mn beste vriendin merken het gelijk.
groetjes nina
Gerrit-Jan wordt ook altijd super hyper. Hieraan merken wij ook altijd dat er iets op komst is. Als hij zo is zorg ik altijd dat ik extra medicatie bij me heb. Normaal durf ik wel weg zonder medicatie maar als hij zo is gaat de medicatie mee.
ach ik weet het nooit dus sleep ik mn ventolin maar overal mee naar toe :X maar ja...het zal dus inderdaad een waarschuwing van het lichaam zijn!
groetjes nina
Ik denk ook dat je lichaam extra adrenaline aanmaakt bij een aanval, en ik denk dat dat die onrust veroorzaakt
Hoi hoi allemaal ik zit nu al jullie verhalen hier te lezen over onrust in je lichaam voor een aanval, dat is inderdaad het teken dat je je medicijn aan moet gaan passen of direct moet gaan innemen dan voorkom je je aanval. Dat is juist de bedoeling van vele artsen en longartsen dat je je eigen ziekte beeld moet gaan aanvoelen, oftwel alert worden van wat je gaat voelen, in sommige gevallen heel moeilijk maar het helpt je soms toch wel een aanval te voorkomen.
Elke aanval is mijn ook verteld door mijn longverpleegkundige fataal voor je longen.
Ik ben gisteren naar het 50-jarig jubileum feest geweest van de Astma Patiënten vereniging Vbba/LCP het was een grandioos feest. Ik schrok van de cijfers van mensen en kinderen die hun medicijnen af en toe maar innemen. -O- Daar kom ik zeker nog op terug met dat verhaal.
Groetjes Ria
Alsook ik begin die typisch periode van onrust te herkennen. Bij mij is het hartslag serieus omhoog , nerveus , en vooral ni stil kunnen zitten , staan , liggen.