Durf je aan te geven wat je wel en niet kunt / wilt ?

09-09-2005 om 20:11 uur

Hoe duidelijk zijn jullie als het gaat om aangeven van wat je wel en niet kunt en ook in wat je wel en niet wilt (bijv. aangeven dat je niet tot diep in de nacht kunt stappen omdat je dan teveel last hebt van de gevolgen, of dat je niet wilt dat er in je huis gerookt wordt). Kortom: hoeveel trek je je aan van de mening/het oordeel van een ander?

Even afgesplitst van het topic over 'Vage klachten...'  :s).
Grietje schreef daar: Miran, ik krijg idd ook vaak te horen: je moet niet zoveel slapen, je zou beter eens meer aan je conditie werken ipv zoveel zitten (computeren, studeren, lezen,...).
Mijn reactie daarop was de volgende:

Wat trekken jullie je veel aan van anderen die zeggen dat jullie lui zijn  -O-. Natuurlijk wil ik ook dat alles pico bello in orde is, maar als het niet lukt, jammer dan... Stoor je je er aan? Steek dan vooral je handen uit je mouwen  :+. Ik probeer naar mijn lijf te luisteren en niet naar de meningen van anderen  :s). (Wat natuurlijk niet wil zeggen dat dat altijd even makkelijk is  -O- .)


10-09-2005 om 16:20 uur

Nou ik snap wat jullie allen bedoelen met wel of niet durven? of kunt?

Ik heb heel vaak mijn mond dicht gehouden om maar niet als kinderachtig of........als daar komt Ria met haar rokers fobie aan. :'(
Daar maakte ik me eerst zo kwaad om, >:(  en daar kreeg ik het er nog benauwder van. Toen op een dag ik dacht ze kunnen mijn voortaan allemaal de pot op.  :Y Ik heb mijn longen lief, en als ik niet in die stink zooi wilt zitten maak ik dat zelf wel uit. Ik ging een tijdje terug als het zomer was naar hun toe, dan kon ik buiten zitten maar dat is voor mijn nu ook funest, want zodra ik maar iets van rook in mijn lucht wegen krijg ben ik voor een week klaar en loop ik s,nachts benauwd rond en doe geen oog dicht. De moeite die ik toen nog deed om hun te zien is nu ook van de baan, want wie zie ik nog bij mijn thuis?  :N NIEMAND en waarom niet? Omdat ze bij mijn niet mogen roken. -O-  Nou oke dan weet ik nu wie mijn familie en beste vrienden zijn en dat zijn er nog maar weinig, is toch te gek voor worden als je echt Copd heeft en dan ook nog eens word aan gekeken van ach je zeurt. :{w  Nou laat mijn dan maar lekker zeuren in hun ogen, ik weet wat ik heb en ga zo verder in mijn leven zo als ik dat wil en niet zo als hun dat van me willen of verwachten.  { ^O^ IK HEB MIJN LONGEN LIEF  ^O^}

Ik heb die beslissing genomen voor mijzelf want ik weet dat Copd nooit meer is te genezen en die wil ik zolang zaam mogelijk laten gaan, en niet in een versnelt tempo.En dat gebeurt zekers bij mijn als ik toch in rook ruimtes gaat zitten. Die vraag heb ik aan mijn longarts gestelt en ik geloof hem.

Ik raad iedereen die astma en Copd heeft laat AUB niet meer in je huis roken want als je zelf niet meer rookt en er word als nog in je huis gerookt, heb het voor je luchtwegen geen zin want je rookt gewoon mee. Ik heb ook die ervaring gehad dus ik weet echt wel waar ik over praat.  En nog iets KOM VOOR JEZELF OP KOM OP IS TOCH OOK JOU LEVEB JOU HUIS> Ik was ook bijna mijn man kwijt maar als ej man vanje houd dan doet hij het echt wel, zo niet dan houd je man van zijn peuk en niet van jou toch? Mijn arst heeft mijn uit gelegd als je man er naar een jaartje aan gewend is om buiten te roken weet hij niet meer beter, geef hem wel die ruimte heb ik ook gedaan, dan zul je zien of weet ik wel zekers dat het wel goed komt zekers als tie van je houd. En laat hem die keuze zelf maken, ik heb hem die keuze gegeven van sorry mijn longen zijn ziek, vind je het een probleem om zo met mijn verder te willen? oke dan weet je wat je te doen staat. Ik heb daar zelfs begrip voor als hij van me weg was gegaan, want ik had namelijk geen zin in elle lange discusseis over het roken met hem. Wat ik er wel bij wil vertellen, je wereldje  word er wel heel klein door, maar je moet voor je zelf toch een andere weg kiezen en dat is niet altijd gemakklijk hoor, er bestaat ook nog een wereldje rookvrij en dat is veel gezelliger en gezonder. Maar gelukkig heeft mijn man toch voor mij  gekozen en niet voor zijn peuk *O*, en hij rookt nu al meer als 8 jaar buiten dus al een tijdje aan gewend. Ik hoop toch ook ooit dat hij een keer stopt  :?
En wees gewoon eerlijk tegen jezelf dan kan je het ook tegen anderen.

Login of registreer om te reageren
10-09-2005 om 17:20 uur

Hoi internetmoedertje,

Wat laf dat mensen niet meer naar je toe komen omdat ze niet mogen roken. Vonden ze je dan ook wel echt leuk vraag ik me af.
Heel goed dat je zo voor je gezondheid opkomt, dat zou iedereen moeten doen.
Ik ga zelf iedere vrijdag naar scouting waar door een aantal mensen gerookt wordt. Ze houden rekening met mij, roken niet zo veel en als ze het doen blazen ze de rook een andere kant uit. Zo kan ik toch een avond doorbrengen met mijn vrienden. Ik geef duidelijk aan waar ik wel en niet tegen kan, als er een verjaardag is thuis moet iedereen in de serre roken. Dan kan ik 2 dagen de serre mijden en ik heb er dan geen last van. Ik heb geen problemen met wat andere mensen vinden/denken, daar kan ik namelijk toch niks aan veranderen. 
Ik merk wel dat steeds meer mensen stoppen met roken, van mijn collega's zijn er al 5 gestopt. Dit komt met name door de rookvrije werkplek, iedereen moet in een speciale ruimte zitten of buiten zitten als ie wil roken. Lang leve de rookvrije werkplek!

Login of registreer om te reageren
10-09-2005 om 20:05 uur

Durf je aan te geven wat je wel of niet kan.
Dat is wisselend ligt aan de situatie en de mensen.
Roken in mijn huis sta ik dus niet toe. Het is mijn huis en ik heb ook nog een dochter met ernstige astma. Maar laats had ik een vergadering en er werd dus wel door een van de leden wel gezegd dat ik niet tegen rook kon. Maar toch werd er stevig op losgerookt en heb er daarna nog dagen last van gehad. Dus de volgende keer ga ik er niet meer naar toe. Want ik vind het moeilijk om als enige te eissen dat ze rekening met mij moeten houden. Maar eerlijk gezeg snap ik hun gedrag ook niet zo.

Verder vind ik het best wel moeilijk om altijd aan te geven dat ik te moe en te weinig energie heb. Heb ook FM wat soms de nodige spierpijnen meebrengt. Bij mensen die ik goed ken zeg ik het wel als het niet goed gaat. Maar ga ook wel vaker over mijn grenzen heen. Had dit ook wel als de thuiszorg er was. Had ik soms echt een hele slechte dag maar hielp toch zoveel mogelijk mee. Vond het zo raar om als jonge vrouw(thuiszorg was ouder dan mij) daar te gaan zitten en iemand anders hard te laten werken en dan ook nog mijn werk. Maar weet natuurlijk wel dat dit vreemd is want zij werd er voor betaald en komt niet voor niets bij mij. Maar toch voelt het bij mij niet lekker dan. Dus ga ik over die grens heen. Als ik wel naar mijn moeheid luister en er aan toe geef is het vaak dat ik daarna fitter ben. Maar ik vind het ook wel moeilijk naar mijn gezin toe. Vind het ongezellig als ik in bed lig als zij thuis uit school komen enz.
En omdat heel veel mensen het toch niet begrijpen geef ik het dan dus ook niet aan maar dit staat al in een ander topic er is niets te zien aan de buitenkant.

Login of registreer om te reageren
10-09-2005 om 21:07 uur

hoi
ik blijf het moeilijk vinden om voor mijzelf op te komen,maar ben inmiddels zover dat ik vraag of er gerookt wordt als ik ergens uitgenodigd wordt.en verbaas me erover dat er steeds meer gezinnen zijn die niet toestaan om bij hun binnen te roken . maar mijn volgende probleem is dat ik niet tegen dieren kan,en mijn ervaring is dat bijna iedereen wel dieren heeft. ::) de dieren in andere ruimte zetten helpt bij mij helaas niet dus zeg ik dat maar niet meer,ga alleen als ik het graag wil.en duim dan maar dat de gevolgen meevallen anders wordt ik huismus,kan dan nergens meer heen.
heb gelukkig paar vriendinnen waar niet gerookt wordt en die ook geen dieren hebben,andere vriendin komt altijd bij mij omdat hun een hond hebben.
het is vaak toch afwegen ik ga binnenkort met zeilschip de eendracht dagtocht maken,wens van mijn man en lijkt mij ook erg leuk.maar ik weet dus niet of er gerookt mag worden op deze reis,heb wel rookvrije overnachting kunnen regelen.ik weet dat ik de rest van het weekend niet vooruit kan,maar heb dan waarschijnlijk wel hele leuke dag gehad.en heb dit er dan voor over probeer ook nooit 2 leuke dingen na elkaar te plannen want dat trek in lichamelijk niet.
ben tegenwoordig ook wel zo dat ik eerlijk antwoord als er gevragen wordt hoe het gaat,zodat inmiddels hoop mensen weten dat ik copd patient ben.zodat ze ook weten waarom ik niet altijd meedoe met actieviteiten en uitnodigingen afsla.
wij zijn bv lid van watersportvereniging waar bij alle actieviteiten gerookt wordt,dus kom ik niet. als ze vragen waarom wij er niet waren,zeg ik ook zo gauw er niemand meer rookt zijn wij er ook.dus ze weten waarom ik niet kom maar zullen er geen rookvrije actieviteiten van maken,dus dan is het iedergeval duidelijk.vinden het niet belangrijk dat iedereen kan komen.
en zo zal iedereen zijn of haar afwegingen hebben,ik kies voortaan voor mijzelf en andere zoeken het maar uit als ze daar moeite mee hebben.

marit

Login of registreer om te reageren
10-09-2005 om 22:28 uur

Ik geef wel duidelijk aan als iets niet kan of niet gebeurd. Bij ons op het werk mag bijvoorbeeld gelukkig niet meer gerookt worden, maar toch doen mensen het nog stiekem op de wc. ik meld dit ook echt. Ik krijg last van die rook dus wil ik niet door een ander ziek worden. Bij ons in huis mag absoluut niet gerookt worden. heeft iemand daar moeite mee, dan komt die maar niet. Helaas voor diegene.
Ik heb er wel lering uit getrokken dat gerrit-jan steeds benauwd werd door een ander. en gaan wij ergens heen waar gerookt wordt dan blijven we zo kort mogelijk of gerrit-jan gaat buiten spelen.

Login of registreer om te reageren
31-10-2005 om 22:01 uur

:@ Ik moet echt bekennen dat ik lang niet altijd aangeef als ik last van mijn benauwdheid heb/krijg.

Wel probeer ik rookvrij te leven, maar dat valt niet mee en dat komt door mijn werk. Ik werk in een zorginstelling op een afdeling waar veel gerookt wordt. 2/3 van de bewoners zijn kettingrokers. Dit doen zij in zg. rookruimtes  :? maar de deur naar de gang staat altijd open, dus jullie begrijpen dat dit een enorme rookoverlast betekend. Ik krijg daar geen 'typische' aanval van met piepen en happen naar lucht. Maar heb last van een 'steen op mijn borst' en vermoeidheid daardoor. Dat is ws. wel jammer, want klachten worden dus bijna niet serieus genomen. Op mijn leeftijd en met een andere (kleine) arbeidshandicap + astma is het nagenoeg niet mogelijk om van baan te veranderen. Ik heb mij de laatste drie jaar steeds vaker ziek moeten melden, nu gemiddeld een keer of 3 per jaar. Ook het aantal antibiotica en prednison kuren houdt hier gelijke tred mee.

Als men mij vraagt, doe je mee, dit of dat? Dan zeg ik dus ook nooit, nee, ik voel me niet zo goed. Gewoon toch maar doen en het later moeten bezuren is het dan. Ik weet het, het is allemaal niet zo verstandig, maar ik wil zo graag zo lang mogelijk 'normaal' leven. :Y
Ik denk altijd maar, ik ben nog niet zo erg als sommige anderen. Bijvoorbeeld mijn moedertje, die nu 24 uur per dag aan de O2 zit. Zij heeft COPD. Volgens de longarts heb ik dit niet. Alleen maar gewoon astma. Maar aan de andere kant weet ik dat het bij mijn moeder ook zo is begonnen en daar maak ik mij dus wel zorgen over.

Ik probeer wel rekening te houden met mijn ziekte, maar het komt er niet altijd van om dat ook echt consequent te doen. ::)

In de vorige reacties ging het eigenlijk hoofdzakelijk over het vermijden van sigaretten rook. Maar ik heb dus ook last van parfum. Hoe vermijd je mensen met parfum, of deodorant met parfum? Zelfs als ze je op straat alleen maar passeren kan het al mis zijn..... Weten jullie, ik denk dat ik gewoon maar blijf proberen om het leven zo leuk mogelijk te leven. De vermoeidheid voor lief te nemen en 'de steen' zo licht mogelijk te houden -als dat lukt-. Daarom is mijn motto ook: Leef VANDAAG  ;)

Groetjes, Saskia

Login of registreer om te reageren