Durf je aan te geven wat je wel en niet kunt / wilt ?
09-09-2005 om 20:11 uurHoe duidelijk zijn jullie als het gaat om aangeven van wat je wel en niet kunt en ook in wat je wel en niet wilt (bijv. aangeven dat je niet tot diep in de nacht kunt stappen omdat je dan teveel last hebt van de gevolgen, of dat je niet wilt dat er in je huis gerookt wordt). Kortom: hoeveel trek je je aan van de mening/het oordeel van een ander?
Even afgesplitst van het topic over 'Vage klachten...' :s).
Grietje schreef daar: Miran, ik krijg idd ook vaak te horen: je moet niet zoveel slapen, je zou beter eens meer aan je conditie werken ipv zoveel zitten (computeren, studeren, lezen,...).
Mijn reactie daarop was de volgende:
Wat trekken jullie je veel aan van anderen die zeggen dat jullie lui zijn -O-. Natuurlijk wil ik ook dat alles pico bello in orde is, maar als het niet lukt, jammer dan... Stoor je je er aan? Steek dan vooral je handen uit je mouwen :+. Ik probeer naar mijn lijf te luisteren en niet naar de meningen van anderen :s). (Wat natuurlijk niet wil zeggen dat dat altijd even makkelijk is -O- .)
Ja je hebt eigenlijk wel gelijk Esther, maar helaas zit ik niet zo in elkaar. Ik heb altijd het gevoel dat ik in de verdediging moet m.b.t. mijn astma, mijn conitie en mijn tikkeltje overgewicht. De link met geen conditie is voor mensen dan makkelijk gemaakt.
Ik durf bijvoobeeld nog steeds niet te zeggen tegen mensen dat ze in mijn huis niet mogen roken..Bang voor hun reactie..
Tja eigenlijk wel triest idd... :@
Ik heb (door ervaring) geleerd dat je je een stuk lekkerder gaat voelen als je de mening van anderen van je af kunt zetten. Dat is niet makkelijk, dat geef ik onmiddelijk toe (en het lukt ook niet altijd even goed). Maar of het nu over je astma/conditie of overgewicht gaat, het is jouw lijf en jij zult er mee moeten leven. Vanaf het moment dat ik (meestal) kon denken: 'Als het ze niet aanstaat kijken ze maar de andere kant op', ben ik me veel beter gaan voelen (en lukte het me ineens wel om zonder al teveel moeite af te vallen).
En, sorry dat ik het zeg, maar niet durven zeggen dat mensen niet mogen roken is niet alleen triest, het is zelfs oerstom. Je hebt er alleen jezelf mee, die rokers stappen als ze het echt niet meer kunnen houden maar even naar buiten. 'Gezellig' is alleen gezellig als je je tijdens en na het bezoek fijn voelt. Als je het niet rechtsstreeks wilt zeggen, plak dan gewoon een sticker op je deur. Lijkt me duidelijk genoeg :s).
het klinkt makkelijk, maar daar moet je echt lak aan hebben. Mijn vrouw heeft ook behoorlijk overgewicht door het vele prednison gebruik, maar daar doe je weinig aan. Je vraagt er niet om. En wat betreft roken in huis: daar kun je gerust duidelijk over zijn hoor. De mensen hebben er echt wel begrip voor
Je mag al bijna nergens meer binnen roken, dus je hoeft niet vreemde reacties te verwachten hoor. Er zijn genoeg mensen die geen astma hebben en waar ook niet in huis gerookt mag worden. Gewoon omdat ze het niet prettig vinden - stank blijft hangen.
Ik begrijp je angst wel hoor Miran, maar je moet ook je eigen grenzen aangeven. Je bent zeker niet de enige die last heeft van astma. Kom op voor jezelf. Je zult er zelf alleen maar beter van worden! Laat je plezier van zo'n avondje niet verpesten.
Ik durfde ook niet direct aan mijn vrienden duidelijk te maken dat ik last heb van astma toen de diagnose is gesteld. Dat ik last had van de rook wisten ze, maar toen de diagnose gesteld was hielden ze er gelukkig wat meer rekening mee.
Je blijft vechten en dat moet je vooral doen... je maakt jezelf alleen maar kapot als je in die rook blijft staan/zitten.
Het sporten doe ik voor mezelf. Ik heb altijd al van sporten gehouden en door alle toestanden kwam ik er weinig aan toe. Toen ik nog bij mijn ouders woonde heb ik elke vrijdag gefitnesst bij een fysio en dat is mij ook goed bevallen. Het was eigenlijk iets te weinig, maar net genoeg om mijn conditie een beetje op peil te houden.
Ik hoop dat het goed gaat. Het begin zal wel tegenvallen met snel buiten adem zijn. Dit wil ik ook rustig opbouwen.
Ja ik ga mijn gedrag proberen te veranderen :) Jullie hebben allemaal gewoon gelijk. Kan niets anders zeggen.
De tip van die sticker op de deur vind ik een goeie! Bestaan er ook "mooie" design niet roken stickers?
Maar weet je, in de praktijk loop ik toch tegen "niet" luisterende mensen aan. In de auto mag bijvoorbeeld ECHT absoluut NIET gerookt worden. Rokers durven dan TOCH gewoon een peuk op te steken en dan zeggen ze nog doodleuk...doe ik lekker toch...?? >:(
Eigenlijk is het probleem dat ik vroeger wel gerookt heb...Sinds de diagnose is gesteld dat ik Astma heb ben ik accuut gestopt. Echter mensen die nu nog roken, weten dat ik dat ook heb gedaan. Het ironische is dat ik ook nog in de sigarettenindustrie werk. Tja ik wist in die tijd nog niet dat ik astma had. Dus ja als ik vertel dat ik last heb van de rook geloven ze me gewoon niet!
MOEILIJK ALLEMAAL :?
Maar ik ga jullie raad opvolgen. Ik ga aangeven wat ik niet wil :s)
Ik weet dat er bij ons in de bouwmarkt wel mooie (aluminium ofzo) niet-roken bordjes zijn :).
Voor jezelf moet je idd gewoon duidelijk zijn tegen de rokers, zij gaan weer weg, maar jij zit met de ellende -O-.
Ik denk dat ik het in het algemeen moeilijk vind om beperkingen toe te schrijven aan mijn astma, behalve als het aankomt op het mijden van rook. Dan schijnt de vermelding astma vaak het enige overtuigende argument te zijn, ondanks dat ik rook gewoon vies vind en vind dat niet-rokers zonder astma ook evengoed het recht hebben om rook te weren. Er bestaat gewoon nog te veel onbegrip vanuit rokers (vaak zien ze de ernst van de gevolgen van hun gedrag niet in denk ik?) en dan "speel ik die kaart" om een hele discussie te voorkomen. Want begin maar eens over meeroken en dan krijg je "ja maar er is nog nooit bewezen dat dat schadelijk is"... als ik dan zeg ik heb astma wordt de reactie "oh maar voor jou begrijpen we het dan wel dat je er last van hebt" :?
Wat mijn conditie betreft vind ik zelf ook dat die niet goed genoeg is, dus als ik daar commentaar op krijg heb ik weinig tegenargumenten. Wat het huishouden betreft ben ik een pietje precies en dan moet dit en dat persé nog even gedaan worden, ook al protesteert mijn lijf. Van anderen krijg ik daar nauwelijks kritiek op dus het zal wel meevallen. Eén vaste uitzondering op die regel is een tante die altijd wel commentaar heeft. Zelfs als het brandschoon is gaat het van "goh dat is wel een verbetering tegenover normaal he?". Een keer bood ze aan om te komen poetsen want het was toch wel zo vies? Ik heb ze maar laten begaan en een week van te voren niks meer gepoetst zodat ze zich flink kon uitleven. :P
Soms durf ik niet aan te geven als ik ergens (mogelijk) last van krijg. Dit komt mede omdat het soms voorkomt dat ik niet echt erg last heb van rook, maar een andere keer juist weer wel of pas na een tijdje.
Andere dingen durf ik wél aan te geven. Zo vind ik het absoluut niet cool als er in een auto word gerookt. Over het algemeen word er ook gewoon begripvol gereageerd, maar desondanks houd ik toch wel regelmatig mijn mond tegen mensen :-\
Hoi mensen!
Ik denk altijd maar: ze moeten me maar nemen zoals IK ben! dat is inderdaad makkelijker gezegd dan gedaan...maar toch probeer ik meestal deze boodschap uit te stralen...en dan niet zo dat ik me ook niet een beetje kan aanpassen enzo...maar gewoon dat het van 2 kanten komt. Bijv: jij mag roken buiten, maar ik zorg dan dat ik of binne blijf of bij je ga staan maar dan niet in de richting waar de rook naar toe gaat. Zo neem je en zo geef je. werkt meestal wel erg goed maar ja nogmaals makkelijker gezegd dan gedaan...
maar voor sommige mensen misschien de moeite waard om het te proberen. :W nina
Ik heb er totaal geen last van om het te zeggen als ik ergens last van heb of ergens niet tegen kan. Bij mij in huis mag uiteraard niet gerookt worden, het bezoek mag op het balkon roken. En als ik ergens op bezoek kom, waar erg veel gerookt wordt vraag ik zelfs daar of de mensen even buiten willen gaan staan of ik geef ze een kwartier de tijd even te roken en maak dan zelf even een ommetje en dat dan elk uur of elk half uur. Zeker als ik ben uitgenodigt is dit geen enkel probleem, ze wilden immers dat ik kwam en hebben er begrip voor als ik er last van heb.
Ik heb altijd al veel van anderen moeten vragen, aangezien ik ook vrij klein ben en soms in de winkel niet bij het product kan wat ik wil hebben, zal ik het aan een ander moeten vragen die daar dan toevallig ook winkelt en erbij kan (tegenwoordig neem ik gewoon mijn lange vriend mee)
Ze nemen me maar zoals ik ben, door te vertellen waar ik niet tegen kan kunnen ze rekening met me houden, als ik niks zeg weten ze het niet dat ik er last van zal hebben...